Travaux aan het huis 

naar onderkant bladzijde  --  verhuizing -  bouw logeerhuis

Geschreven door Ko.
Zoals afgesproken kwam de bouwploeg inderdaad op 2 oktober opdagen. Nou ja, bouwploeg: de sloopploeg dus. Twee nijvere lieden (één sprak zelfs wat Engels) hebben in één dag tijd een geweldige ravage aangericht. In de keuken werden alle kasten, fornuis, koelkast verwijderd en in de woonkamer moest de open haard 'preventief' geruimd worden.....

In de 'salle de bain' dachten we bad en bidet te verwijderen, muurtje weg, wastafel verplaatsen. Nou, dat kon allemaal, net als de vloertegels. In een paar uur werd dat dus een geweldige puinzooi, de  weg terug was definitief afgesloten. Het water trouwens ook.  (3/10)

Op vrijdag morgen 10u was de sloopploeg klaar en dus gebeurde er verder niks. Bij de bouwmeeting op zaterdag (!!) dacht de baas dat de elektriciens en loodgieters misschien wel woensdag of donderdag wel zouden komen. Nee, niet op maandag. Jammer, zeiden we, want op 8 november moest toch alles echt klaar zijn. Maar alles zou goed komen, aldus le patron.
 
Maandagmiddag kwam de elektricien toch. De zaak opnemen, alles aankruisen wat aan bedrading verwijderd zou worden (nagenoeg alles, dus) en wat nieuw werd. Of ze dinsdag/Mardi meteen aan het werk gingen, vroeg ik. Nee, monsieur, donderdag/Jeudi. Woensdag/Mercredi, hield ik vol, want zoiets was gezegd. Aha, zei de voorman, Mardi, Mercredi, Jeudi, On-le-dit, le-patron-dit...... Donderdag dus.

Dinsdagmorgen gingen we wat in de tuin doen (dennen  rooien) en tot ons genoegen zagen we het gele busje van Le Marcory staan.  
De elektriciens waren dus volop aan het werk. Nog niet erg constructief want allereerst werd er een groot gat in de toch al kapotte vloer gemaakt voor de toegang tot de meterkast in de garage. Ook de muren moesten het ontgelden.
En hoewel het geluid van hakken, breken, frezen en boren erg bezig en ijverig klonk, werd de ravage steeds groter. Maar opgewekt en vriendelijk zijn ze wel (8 oktober)

Ondanks het pokkenweer van vandaag waren er allerlei mensen aan het werk. Als het altijd van dat feestweer is krijg je het idee dat iedereen vrij krijgt als het regent! Elektriciens en loodgieter. De ravage wordt steeds groter, maar de elektraman heeft inmiddels weer e.e.a. dichtgesmeerd. Tot onze grote schrik echter kwam er op een paar plaatsen water tussen vloer en muren door ... Verborgen gebreken? De bouwvakkers zijn bijzonder vriendelijk en ze werken erg hard. Ik heb vaak anders gezien! (9 oktober)

Inmiddels zijn de elektricien en loodgieter een heel stuk gevorderd. De sleuven worden weer dicht gesmeerd, zodat het er op begint te lijken. Maar volgende week wordt nog meer gesloopt: Op de grenier (zolder) moet een raam gemaakt worden en tussen woonkamer en 'bureau' moet nog een toog komen. Dat geeft weer breek- en hakwerk en nog meer puin. Maar de meterkast in de garage begint er al heel kunstzinnig uit te zien. 

Morgen is de 'réunion' met de patron en de planner. Dan komen de onverwachte en bijkomende werkzaamheden aan de orde. (10 okt) 

Nou ja, zoals verwacht, een enkele complicatie, zoals het treffen van maatregelen tegen regenwater: loodslab langs dak, afdichtlaag langs terras, afgraven grond langs de muur (wie doet ook zoiets. Valt allemaal wel mee, maar toch extra werk, tijd en geld...

Overigens een komisch misverstand: we hadden gevraagd om op de vliering een raam en licht te maken, voor de noodopvang van extra slapers, en hadden dus om een fenêtre et electricité pour le vide gevraagd. Dat vonden ze maar idioot: een raam in de vide, want dan keek je maar tegen de rotsen aan. Wat blijkt: vide heet hier de kruipruimte onder het huis, en niet de vliering............ (11 okt)

De elektricien en loodgieter zijn op 15/10 klaar met de eerste ronde. Leidingen, dwz de buizen, liggen nu allemaal. Volgende etappe is het zg Gros Oeuvre: de metselaar die een muur gaat doorbreken, schoorsteen verplaatsen en vervolgens alle schade repareert, die zijn voorgangers hebben aangericht. Maar op de 16e en de 17e gebeurt er niks. Dat is nou weer jammer, dus vragen we hoe de planning eruit ziet. Wordt nagegaan, zeggen ze, maar we horen niks. 

Vrijdagmorgen (18-10) zijn plotseling de metselaars aan het werk. Die verwijderen de schoorsteen op het dak, het rookkanaal binnen, en leggen een linteau (latei) voor de opening in de muur tussen woonkamer en 'bureau'. Het keukenraam (er uitgebroken) werd aangepakt, en jawel, de boodschap dat we een hoog aanrecht (95 cm) willen en het raam in het midden van de muur (en niet aan de binnenkant) was goed aangekomen. Ze wisten alles, en dat is wel vertrouwenwekkend. Erna heeft wat cement gebietst bij de metselaar en is scheuren in de tuinmuur gaan dicht metselen. Jammer, de e-foto's zijn bij het downloaden naar de PC mislukt. 
Om maar eens iets anders te doen hebben we dit weekend verfmateriaal gekocht en de plafonds in gang, slaapkamer en 'bureau' gewit. Morgen gaan de metselaars (hopen we) weer verder.
Er was (natuurlijk) iets misgegaan. Gezien ons budget hadden we het geoffreerde schilderwerk van de muren maar weer in-besteed (zelf doen dus, vanwege de kosten). Helaas bleek bij die post ook het weer opknappen en egaliseren van de muren te zitten, zodat we nu dreigden met oneffen en onaffe muren te blijven zitten. Nieuwe offerte dus. Daarin stonden niet de opties uitgewerkt die we wilden zien: dat wordt dus confereren.

Maandag en dinsdag hebben de metselaars ijverig gewerkt; zo ijverig dat ze nu klaar zijn. Keukenraam, badkamerramen, doorgebroken muur, oude schoorsteen weg, nieuwe gemaakt, allemaal klaar. Het raam in de vide/vliering? Nee, daar wisten ze niks van. Navraag leerde dat dat voor a.s. vrijdag op het vergadermenu met de baas stond. Te moeilijk? Alternatieve ideeën? 

De metselaars waren trouwens harde werkers, die nauwelijks tijd hadden om een babbeltje te maken. Uurtje lunchpauze en doorwerken tot 17.00u, waar vind je dat nog? Maar woensdag en donderdag was het doodse stilte, qua bouw dan. Vrijdag kwam alleen de loodgieter wat lood om de schoorsteen gieten.
De bouw-réunion ging voorspoedig: de eeuwige discussie over het keuken raam (buitenkant, binnenkant, in het midden, half vast, half vallend werd nu afgerond met een nieuw en definitief plan. In het midden, maar eerst een rijtje glazen stenen (20 cm hoog) en dan een vallend/draaiend raam, zodat we ook nog bij de luiken kunnen. In de vide komt een dakraam ipv in de muur; een gewone Velux, zoals dat hier heet.  Verder moest er toch dringend iets aan de inwatering gedaan worden. Scheurtjes behandelen met een produit (seal, in het Nederlands), een loodslab boven het zomerterras, en het afgraven van de grond (?) rondom de nieuwe badkamer. De vorige eigenaar had namelijk gewoon de muren (zelf) gemetseld, en daarna de ruimte tussen de rotsen dichtgegooid met puin en beton: ja, dat is vragen om vochtproblemen aan de binnenkant. Volgende week beginnen ze met het metsel en stucwerk, de week daarna vloeren en het tegelwerk, en in de laatste week elektra kabels etc, sanitair en plaatsen van de keuken. Volgens de baas is alles ruim op tijd klaar. (25/10)
Op maandag kwamen er 2 ploegen (à 2 personen) metselaars.  De weg stond vol met gele busjes een personenautootje en een luchtdrukcompressor. Ploeg 1 trok de witte pakken aan, en wierp zich op de muren en de mooie afwerking van  het gros oeuvre. Ploeg 2 was niet compleet (maladie de l' épouse) en die zou op 1 dag even de afgraving aan de buitenkant doen.
Dat viel dus niet mee. Langs de achtermuur (3 meter) moest ongeveer 1 meter diep de grond, nou ja, rots en puin dan, worden afgegraven, in een sleuf van 30 breed. Onderin komt dan drainage en zo.  Aan de zijkant over ongeveer 1 meter, maar niet zo diep. Complicatie was dat precies op de hoek een eik van 25 cm doorsnee stond. Die moest met wortels en al weg. 

Zelf had ik al een heel eind weggezaagd, maar de stronk ontlokte toch veel vertwijfelde commentaren over het (gebrek aan) vakmanschap van degene die het zo had gebouwd. Nee, Daniel had het zwaar, dus moesten we hem regelmatig moed inspreken, drinken brengen en de motorzaag lenen. Om half vijf hield hij er mee op; nog niet klaar.

  Demaing, zei hij, ga ik eerst het binnenwerk van de Salle de Baing maken: Plafond, spouwmuurtje, trapje hakken. Goed plan, zeiden we, steeds maar bevreesd dat het binnenwerk niet op tijd klaar is voor de verhuizing. Buitenwerk kan plûs tard ook nog, en daar was hij het mee eens, vooral als zulk zwaar werk kon worden uitgesteld en waarschijnlijk door de afwezige collega kon worden opgeknapt. De helft van de stucploeg was verdwenen, maar de blijver was om half zes nog bezig. Waar kom je dat nog tegen? (28/10). Dinsdag waren ze weer met z'n drieën en ja hoor, een ándere collega was buiten aan het bikken en graven met de sloophamer. Het stucwerk vordert aardig. Zodra de muren handmatig geëgaliseerd zijn, worden ze machinaal verder glad afgestuct, en kunnen we zelf gaan schilderen. 

Vanmorgen waren ze met z'n zessen: 2 elektriciens (kabels trekken, stopcontacten plaatsen) 2 stuccers voor de muren (bijna klaar) 1 metselaar voor de Salle de Baing en Michel die nu al voor de 4e dag bezig is om een drainage sleuf te graven (door puin en rotsen) voor de waterafvoer aan de buitenkant. Er komt vaart in, lijkt het wel. 

In de Salle de Bain(g) komt een binnenmuurtje. Un Siporex, heet het hier, maar bij ons is het gewoon een 1-steensmuurtje van gasbeton. Dat is hier dus te zien: precies 1 steen.
Probleem is dat nu het straatje volstaat met auto's, busjes en een compressor. We kunnen dus nauwelijks tuinafval lozen, en 'buurvrouw boven' kan er ook niet meer door. Geen probleem, want we hebben de dérangements tevoren met ze besproken. Iedereen begrijpt de situatie, voornamelijk dat met werk in uitvoering niet te spotten valt. Áls er gewerkt wordt moet er ook dóórgewerkt worden.

Bij de lunch zag Daniel (die dus al 4 dagen puin stond te beuken) onze kettingzaag liggen. Die was niet goed afgesteld zei hij. De achtertanden stonden te hoog en moesten worden bijgevijld. Het was alsof ik de tandarts hoorde praten. Hij trok meteen zijn platte lime (vijl) en liet zien hoe dat ging. Meteen begon hij ook de zaagtanden ook met de ronde vijl te slijpen. Inderdaad, ik wist al dat dat af en toe moest gebeuren. Ik knikte dat ik het begrepen had, en wilde het karwei afmaken, maar daar kwam niks van in. Hij móest en zou het slijpen van de motorzaag afmaken. Buitengewoon behulpzaam was hij, hoewel waarschijnlijk meehielp dat hij dan even rustig kon vijlen ipv te beuken met een pneumatische hamer. 
A demaing, riepen we aan het eind van de dag. Non, pas demaing, want 1 november is hier nog een feestdag. Met zo'n mooi geslepen zaag hadden we de gelegenheid om nog eens van leer te trekken tegen de dennen vóór het huis. Daarvan staan er nu nog maar twee stompen en 1 halva-den. Ko moest er wel hoog voor de boom in. (31/10)

Vrijdag (1/11) was het een vrije dag, maar maandag en dinsdag leek het wel of de hele force de travail uitgerukt was om het karwei af te maken. Elektricien, metselaar, tegellegger en hun hulpjes hadden al hun auto's en hulpstukken verzameld om eens flink door te werken. Maandagmiddag waren we weggeweest, en toen we 's-avonds wilden kijken, konden we nergens bij. Betonmolen, compressor, hout, en bouwspul. Toen we dinsdagmorgen kwamen, bleek al een deel van de woonkamer betegeld te zijn. Het is bijna niet te geloven wat er allemaal voor een tegelvloer komt kijken. 85 pakken tegels (ruim 4000 kg?) 40 zakken cement (à 35 kg) en zo'n 5 kuub zand lagen te wachten om verwerkt te worden. Cement en zand werden buiten gemengd en met een hoogwerker naar binnen gebracht, maar de tegels werden allemaal met de hand naar boven gedragen. We kregen al pijn in de rug bij het uitrekenen van het totale gewicht.
Door het hakken van de bomen is al véél meer huis te zien. In de woonkamer vordert de tegelvloer, en de garage staat bol van gereedschap, tegels, cement, lunchboxen. 's-Nachts wordt de compressor hier ook gestald en later deze week komt de keuken er nog bij. En over 2 weken, na de verhuizing ook nog eens een deel van onze eigen spullen. De auto zal het wel koud krijgen deze winter, want voor hem is geen plaats in deze garage.
Overigens hebben we braaf meegewerkt en wel aan de buitenmuur, die nog uit onbewerkt cement bestond. Daar hebben we in 2 dagdelen een laag 'crépi rustique' op aangebracht.

Aardig werk waarvan je het resultaat direct ziet en je het gevoel geeft iets nuttigs te doen bij al dat gewerk van de anderen. (5/11)
Het begint interessant te worden. Woonkamer, keuken en bureau zijn nu betegeld. De gang, slaapkamer, beide badkamers nog en dan kan er in elk geval huisraad in. De elektriek vordert ook. Het nieuwe tableau is in aanbouw; niet de meterkast want die zit buiten in de tuin, zoals bijna overal. De waterafdichting rond het huis is klaar en de buiten-drainage ook bijna. Volgende week wordt de keuken geïnstalleerd, waarschijnlijk komt dan ook het keukenraam en kunnen de (elektrische) verwarmingselementen geplaatst worden. We kunnen momenteel niet zo veel zelf doen, want we kunnen met de auto nergens bij om tuinvuil af te voeren en binnen lopen we alleen maar in de weg. Rustig aan doen dus, en dat is maar goed ook want met en ná de verhuizing zullen we het nog druk genoeg krijgen. (6/11)

We hadden het idee om de binnenkant van de tuinmuur met gaas te bekleden om daar klimplanten in te laten groeien. Ko was dus begonnen met het bevestigen van draaglatjes, toen de metselaar Michel langs kwam. Zo kon dat niet, vond hij, want het aanzicht van die muur werd voornamelijk bepaald door de slordig gestapelde en gemetselde systeem-beton-blokken. Dat moest eerst afgewerkt worden met een smeerlaagje om het wat ooglijker te maken. Even met het bureau bespreken, vond hij, dat wel. Het bureau vond het wel goed, maar wilde het toch even uitstellen tot de bouwvergadering en legde dat ook aan Michel uit. On faut attendre, zei hij schamper en twee uur later zat er een smeerlaag op de muur, want zo hoorde dat, vergadering of niet. (7/11)
Vrijdag komt er echt zicht op de zaak. De buitendrainage is aangelegd, de geulen gedicht, de muren gekit en met beton volgespoten door Michel en Daniel. Binnen slaat de elektricien Miriam de laatste hand aan het tableau, en Charles heeft in hoog tempo de vloertegels gelegd. Bovendien is vanmorgen het keukenmateriaal gebracht, zodat de keuken nu vol met keukenspullen staat. Morgen (zaterdag!!) komen de cuisinistes om alles in elkaar te schroeven. Vanmorgen was er ook weer een bouw-vergadering met de directie; die kondigden aan dat het er allemaal mooi uitzag en op tijd klaar zou zijn. Bovendien dachten ze ons een geweldig plezier te doen met de mededeling dat er nog een offerte zou komen voor de aanleg van zinken dakgoten, want dat was toch eigenlijk wel erg noodzakelijk. Maar, we mochten zelf beslissen. Dat was niet zo met de loodslab boven het terras, want dat was absoluut nodig... Tenslotte bedachten we dat het eigenlijk wel handig zou zijn om één terrasdeur dicht te metselen. Geen punt, en makkelijk te doen, zodat Michel uit het zadel er een klusje bij kreeg. Après la reste, zei hij blij.

Vervolgens werd het programma voor volgende week besproken. Vrijwel iedereen komt nog wat doen: Charles de tegelplinten en de vloer in de nieuwe badkamer; Jerome loodgieter komt nog wat leidingen aan elkaar breien, de timmerman (nieuw gezicht) komt keukenraam en trapje timmeren. Michel heeft nog wat te metselen, Guy wat nagekomen stucwerk, keukenraam en nog wat van die dingen. Volgens ons alles bij elkaar meer dan een week werk, maar het belangrijkste is dat er in elk geval op 20 november verhuisd kan worden. 

Een paar dingetjes blijven liggen tot na de verhuizing: het Velux raam in de vide (ja, de zolder, niet de kruipruimte onder het huis), het aansluiten van de kachelpijp op de schoorsteen, pleisteren van de schoorsteen op het dak. (8/11) 

De keukenman zou op zaterdag (jawel!) om ongeveer 8 uur (jawel!!) komen. Dus moesten we op tijd het bed uit. Om half negen was hij er dan ook en begon met alles uit te pakken. Erg snel werkte hij niet, kwam af en toe een babbeltje maken en werd dan ook nog onderbroken door hevige hoestbuien, niet verwonderlijk voor iemand die zoveel rookte zoals hij. Dat duurde tot ongeveer twee uur, want toen werd het ook voor hem tijd om aan het weekend te beginnen. Een lang weekend, want maandag is (alweer) een nationale vrije dag. Nou, ja, een deel van de keuken staat op zijn plek, en de woonkamer ligt nu vol met planken, bladen, deurtjes, dozen en ander keukenspul. Dinsdag komen ook de metselaars, elektricien, loodgieter, timmerman en loopt iedereen elkaar waarschijnlijk ernstig voor de voeten. Ze zullen het wel gewend zijn. 

Zelf hebben we de vliering opgeruimd zodat daarmee de eerste ruimte klaar is voor de verhuizing. Nu de rest nog. Schoonmaken, b.v. is zoiets, alles knarst nog van zand en cement. (10/11)
Dinsdag werd er (maandag feestdag) weer gewerkt. Een nieuwe tegelman, die de muren en de douche-vloeren komt doen. Weinig spraakzaam. Dan Michel (altijd opgewekt) met dit keer Christophe die al eerder dacht mij ergens van te kennen.
Vreemdelingenlegioen? vroeg ik toen, maar dat was het niet. Het dicht boucheren van de terrasdeur was in een vloek en een zucht gebeurd. Mooi spul, Siporex

De middag brachten ze op het dak door, om overschietende dakpannen op de randen te leggen, om de regen van de muur te houden. De keukenman was er ook, hoestend en wel. We zouden wel willen dat hij een beetje harder werkte, dan komt de keuken tenminste af voor hij het loodje legt. Vanmiddag gingen alle twee zijn boormachines kapot, dus die zat hij helemaal uit elkaar te halen.


De keuken komt eraan
Nou ja, de kasten en aanrechtblad zijn klaar, de gootsteen ook, (wel water maar nog geen afvoer) en er is een mooi gat voor de inductiekookplaat. Maar de prise (stopcontact) voor de hotte (afzuigkap) zat mooi verkeerd, zei hij zorgelijk, hoewel de elektricien het in orde zou komen maken. Morgen kreeg hij waarschijnlijk wel de rest af, dacht-ie, maar hoestte daar zo bedenkelijk bij, dat wíj dachten dat het wel donderdag zou worden en híj voor alle zekerheid nog maar een sigaret opstak. Verder hebben we zelf twee 7-meter hoge dennen geveld, en tot groenvoer voor de déchetterie verwerkt. Een nuttige dag, dus. (12/11)
De tegelaar zou de oude badkamer vandaag afmaken, maar daarvan was nog maar een derde klaar. Morgen is er weer een dag, maar dan zou-ie eigenlijk de rest van de tegelplinten doen. Dan komen, zegt men, ook de schilders om de muren schilder-klaar te maken (de deklaag doen we zelf, maar wannéér?) Van loodgieter is nog geen spoor en we zouden wel eens een werkende WC in huis willen zien. Ook de timmerman is zoek en die had ons een keukenraam beloofd, en daar is nu alleen nog maar een groot gat (met luiken ervoor, dat wel). Wat we wél hebben is nog twee kuub overgebleven metselzand, dat nu nutteloos op de stoep ligt én de bijbehorende bulldozer boven in de tuin, ook al zonder duidelijke bestemming. En wat tenslotte ook fijn zou zijn, is elektriciteit. Die is er wel in de garage, maar voor gewoon huishoudelijk gebruik is dat toch wat beperkt. Op het bureau was niemand beschikbaar om de verdere planning uit te leggen. Toen zijn we maar boodschappen gaan doen. Helaas,  inktpatronen voor de printer waren overal uitverkocht en in 2 doe-het-zelf-zaken was de latex-verf ook al niet voorradig. We hebben toen maar een mooie WC (voor de nieuwe badkamer) gekocht, die was er wel en daar hebben we vervolgens de hele dag mee rondgereden. Handig om onderweg bij je te hebben. Nog nooit waren we gaan bridgen met een WC achterin de auto en het mag ook wel de laatste keer zijn.... Wat ons betreft mogen ze nog twee dagen klussen, dinsdag willen we schoonmaken en woensdag komt de verhuizer. O ja, we hebben ook, voor het geval de (hele grote) verhuisauto niet bij ons huis kan komen, een vrachtautootje gereserveerd om tussen verhuisauto en huis te kunnen pendelen.  (14/11) 

Na de ochtend inspectie, bleek dat de cuisiniste de zaak vandaag zou afmaken en dat bleek om half-acht 's-avonds ook het geval te zijn. Is mooi en ruim geworden, vinden we; nu de tegeltjes nog.
De tegelman heeft zaterdag (jaja!!!) de badkamer afgemaakt. Die konden we dus mooi schoonmaken, en de rest van het weekend hebben we besteed aan het witten van de kamers. Tot onze teleurstelling dacht de tegelman dat hij dinsdag avond wel klaar zou zijn met alles en dat vonden we, gezien de komst van de meubels op woensdag wel een beetje laat. We merkten trouwens dat de nieuwe vloer iéts hoger ligt dan de oude, zodat geen enkele binnendeur meer past. Timmerman??? Vol verwachting gingen we dus maandagochtend kijken naar de verkeers- opstopping van timmerman, tegelaar, elektricien, loodgieter, zand-opruimers die nu zo langzamerhand moesten komen opdagen. Niets van dat alles: een serene rust, slechts onderbroken door het vrolijke gezang van de tegelman. Ja, de baas was al geweest en had gezegd dat morgen, dinsdag dus, iedereen zijn werkje zou komen afmaken. Dat wat niet onze bedoeling, want dan wilden we schoonmaken, koffie kunnen zetten, gewoon naar de WC (mét deur) gaan en meer van dat soort huishoudelijke dingen. Geen probleem, vond de tegelman, want er kwam altijd een werkster om de zaak na een verbouwing schoon te maken. Toch maar naar kantoor, bellen met de baas en bellen met Prum (de makelaar/regelaar), dat we niet blij waren. Vandáág wilden we werkende elektriciteit en dus warm water zien. Prum zou er achteraan, maar je zág hem door de telefoon denken dat alles toch gewoon goed en op tijd zou afkomen? In elk geval togen wij uit wraak naar Béziers voor tegels, een kattenluik, inktpatronen. Die missie slaagde in alle opzichten, en toen we om kwart over zes terugkwamen, was er nog steeds de tegelman, die de keuken nu bijna af had, maar voor de rest was er nog niets gebeurd. Morgen gebeurt dus het wonder van de verrassende eindspurt en dat kan alleen nog maar bedorven worden als plotseling de verhuizer een dag te vroeg voor de deur zou staan; maar dat is dan hun eigen schuld. Moeten ze maar op tijd, en niet te vroeg komen. (18/11)
Grote drukte vanmorgen: elektricien, tegelman en loodgieter. Geen timmerman vandaag en de elektrieker was om 11.00 ook al weer verdwenen. De loodgieter was het toilet vergeten, bij de tegelman wilde de cement niet drogen zodat de tegels van de muur vielen; de elektricien was dus weg en van timmeren is het dus ook niet gekomen. Daar staat tegenover dat de verhuizers om drie uur voor de deur stonden, maar toen was de elektricien nog doende om de meterkast aan te leggen, de tegelman was bezig de keuken af te maken en de loodgieter in de weer met sanitair. De verhuizers wilden eigenlijk om vijf uur wel gaan lossen, maar de werkers wilden hun target voor vandaag halen. Voor de elektricien was dat: licht en warm water. Voor de loodgieter ook warm water en een werkend toilet (zonder deur, helaas) en voor de tegelman het mozaïek werk in de keuken. Die heeft aan het stukje rond het raam vandaag net zolang gewerkt als aan de rest van de keuken in de vorige dagen. Het cement wilde niet drogen, dus heb ik uiteindelijk een straalkacheltje ter beschikking gesteld. Het succes van de dag lag bij Adèle, de schoonmaakster, die gestuurd was om het huis achter de werkers aan schoon te maken. Dat deed ze met grote voortvarendheid waarbij ze ervoor zorgde dat iedereen op tijd zijn target haalde. Uiteindelijk ging iedereen om kwart voor zeven (!!) weg en toen was er elektriciteit, warm water, toilet en een schoon huis. 'Natuurlijk' waren er dingen niet af: geen verwarming, geen retourleiding voor de warmwatervoorziening (wat dat dan ook moge wezen), de deuren zijn niet afgezaagd en er is geen raam (alleen luiken) in de keuken. De verhuizers hebben afgezien van het plan om vandaag al te gaan lossen en we hebben ze dus maar mee uit eten genomen. Demaing is er weer een dag en die begint om acht uur met lossen door de verhuizers. In de morgen komt Miriam de elektrische kachels aansluiten en in de middag komt de loodgieter de bouclage doen. Van de timmerman hopen we het beste. Bovendien zou die toch maar in de weg lopen met zoveel mensen.
We hebben vandaag trouwens ook een rondje gemaakt langs de buren: alleraardigste mensen, vriendelijk en belangstellend en zo te horen vond iedereen het ook leuk dat we kennis kwamen maken. Onze buurvrouw vertelde nog over ruim 20 jaar geleden, toen de vorige eigenaar voor het eerst aankwam met de kortaffe mededeling: wilt U uw auto niet dáár parkeren, want mijn zoon komt zo langs. Dáár was dan de plek waar ze al jarenlang haar auto neerzette...... Die buurvrouw kwam dus vandaag langs met een pannetje soep en een appeltaart. Was daar niet een spreekwoord over zaaien en oogsten? (19/11)
bovenkant pagina