|
|
|
December 2003. De
verbouwing en de verhuizing zijn achter de rug, dus kunnen we in
alle rust (?) gaan wijden aan het wonen in Frankrijk. Afgezien van
de komende bouw van het logeerhuis, werk in de tuin, schilderwerk en
nog wat zulke aardse dingen zijn we op orde. Nu moeten we hier dus een leven gaan opbouwen, maar dat
gaat natuurlijk niet in twee maanden. We hebben op de bridgeclub in
Béziers wat mensen leren kennen, maar nog niet om over en weer thuis te
gaan spelen. Wel de bedoeling!
Lesgeven zit er voorlopig ook nog niet in,
maar ik heb voorzichtig een beginnetje gemaakt met een van de assistenten
van de tuinman, Benjamin, die graag Engels wil doen (hij spreekt het best
aardig) in ruil voor correcties op mijn Frans. Eerst de winter maar eens
afwachten. Sneeuw? Hier? Helaas, ja.
|
|
|
Dus moet er nog wat bijgezocht worden. De
tuin is superklein (ongeveer 10 vierkante meter van de 2500 is nu in
cultuur gebracht en ik heb zowaar één onkruidje kunnen uittrekken deze
week!) en bovendien is het winter (met nachtvorst, daar had ik niet op
gerekend). Dus stort ik me op culinaire experimenten: een heel
nieuwe keuken met een inductieplaat, heel makkelijk, al gaat er wel snel
een zo'n ding aan als je 'm per ongeluk aanraakt of als er een poes
overheen loopt! En een nieuwe four/micro-onde(combinatiemagnetron), die ik
moet leren en zelfs een nieuwe multimixer waarmee ik gisteren voor het
eerst een velouté gemaakt heb, gewoon restjessoep, maar het zag er
professioneel uit en smaakte ook zo. Koken is hier sowieso een groot
avontuur, want je kunt van alles krijgen, maar ook van alles níet
krijgen. Zo is het in Nederland populaire reepjesvlees hier onbekend, de
zakken roerbakmix idem, brood is een probleem op zich: we missen ons
volkorenbrood met zonnepitten van AH waar we totaal aan verslaafd zijn en doen
nu heel zuinig met het laatste van de broden die Joke en Joop in hun
eindeloze goedheid voor ons meenamen. Bij de vleesafdeling liggen blote konijnen
en andere enge dingen, maar gewoon blokjes varkensvlees (nasi-/bami-),
pondjes gehakt, het al eerder genoemde reepjesvlees als shoarma of gyros,
rookworst ... allemaal nergens te vinden.
|
|
| Boerenkool, spinazie à la
crème, gesneden kool, spitskool, kleine spruitjes, ook onbekend.
Wel schattige pakjes met een minibloemkooltje en idem groen kooltje,
heel aandoenlijk, maar peperduur. Lekkere basmatirijst, visolie,
ketjap, allemaal uit Nederland meenemen. Maar er zijn wel zalige
worstjes in allerlei soorten: vooral die met olijven van Géant zijn
verrukkelijk. En nu we weer een redelijke vriezer tot onze
beschikking hebben kunnen we weer zorgen dat we die achter de hand
hebben. We komen wel een keer per week in Béziers om te bridgen en
kunnen daarna nog naar een van de grote supermarkten die tot 7 uur
of half 8 open zijn. In St Chinian zijn de supermarkten niet
geweldig; die in Capestang, hier ong 13 km vandaan is goed (zalig
bloedsinaasappel-ijs!! nergens anders gezien), maar als je denkt in
termen van AH in de Winkelhof dan moet je naar de stad. |
|
| Ik had al in mei op een
stoffenmarkt stof voor gordijnen aangeschaft en die bij een van de
scharen, de 'diamanten' geloof ik, hoek Papengracht/Breestraat, laten
maken. Die moesten allemaal nog gezoomd worden, sommige waren te
lang, andere bijna te kort, maar het is wel min of meer gelukt. Gek
genoeg was er één in de lengte geknipt en alle andere in de
breedte en natuurlijk zag ik dat pas bij het tweede zoomkarwei ...
We hebben een deur dicht laten maken en dus een gordijn over. Die gordijnen zijn effen naturel en ik ga ze
borduren. Mooi karweitje voor de lange winteravonden. Ik heb er twee
gedaan en het resultaat is goed. Kringen en van allerlei afmetingen,
van verschillende kleuren die passen bij tegels en al het blauw en
uitgevoerd in verschillende steken. Dat had zuster Ida, die mijn
handwerkvaardigheden in de vierde klas van de lagere school met
teleurstelling bekeek, nooit kunnen verzinnen! De poezen
zijn niet superhappy. Het is niet egaal lekker warm, maar we hebben
een schapenvachtje tegen een radiator gelegd en daar zijn ze
redelijk gelukkig mee. Ik laat ze na een verhuizing na een dag al naar
buiten, maar hier is buiten op het ogenblik ook tamelijk koud en
bovendien zit er ook hier zo'n griezelige, zwart-witte terrorist, die
al een paar keer tegen ze is uitgevallen. Tobben. En nu moeten de
arme zielen binnenkort weer zo'n lange reis ondergaan! Van de zomer
zal het heerlijk zijn en de zomer begint al in april. |
|
| april
2003. Eindelijk is de
tuinman geweest. Met een soort minigraafmachine is het gedeelte achter het
huis - waar wij tegen de tijd dat de zuidelijke zomer uitbreekt en het
hier héét schijnt te wezen, vaak zullen bivakkeren omdat dat de schaduw-
zijde is, onder het afdak wel te verstaan, ontdaan van de
begroeiing en de toplaag onvruchtbare grond met duizenden stenen. |
|
|
Die begroeiing bestond uit: de
vermaledijde kermès-eik, kleine, prikkende hulst blaadjes en talloze
uitlopers: agaves, die in Nederland nogal geliefd schijnt
te wezen omdat hij er exotisch en fraai uitziet, maar aan het einde van
elk blad een gemeen scherpe stekel heeft en meterslange wortelstokken
waaraan steeds weer kleine nieuwe agaves ontstaan; wilde
asperges, die o zo lekker in een omeletje moeten zijn als je er tenminste
voldoende kunt vinden, want als je er maar twaalf hebt op twee eitjes
proef je niets! prikken doen ze natuurlijk wel ... en tenslotte natuurlijk
helaas ook cistus en rozemarijn, die ik graag heb. Nu het graafwerk
gedaan is is een soort van ondiepe kuil ontstaan met rotsen erin en er
zijn paadjes gemaakt waardoor je nu gewoon van a naar b kunt, hetgeen
hiervoor niet mogelijk was. We kunnen nu om het huis lopen zonder
hindernissen. |
| Maandag komt hij (tuinman) terug en dan gaan hij en zijn
assistente muurtjes bouwen om het niveauverschil beplantbaar te maken.
Dinsdag komt er goede aarde en als alles gaat zoals ik hoop dat het gaat
kan ik woensdag eindelijk gaan planten. Het uiterst geringe aantal nog
kleine planten zal in die grote kuil nauwelijks te zien zijn, maar
misschien is er aan het eind van de zomer al een aanwijzing van hoe het
ooit zou kunnen worden!!! |
|
| Werk in
uitvoering. We zijn
begonnen aan het gastenhuisje. De natte groep van toilet & douche
vordert goed. Betonnen vloer is gestort, plafond gemaakt, muur deels gestuukt, waterleiding gesoldeerd, afvoeren gemaakt. Als we deze week het
tegelzetten (dagje werk?) klaar hebben, kan het sanitair geplaatst worden
(inclusief de nodige broyeur/poepmolen voor de WC). Het enige wat dan nog
gedaan moet worden is de
warmwatervoorziening. We twijfelen tussen gas en elektrische boiler: het zal wel
butagas worden.
|
|
|
|
|
|
| De eerste werkzaamheden aan het
eigenlijke
gastverblijf zijn nu ook gedaan. Het dak werd gedragen door een houten
staander, die wat onpraktisch midden in het toekomstige woongedeelte
stond. Die is weggehaald en vervangen door een horizontale stalen
draagbalk. De volgende stap is het maken van een betonvloer. Lees hier
de rest over de bouw |
|
| 6 maart
2003. Het lijkt wel of de lente is
losgebarsten. Temperaturen van rond de 20 graden in de middag. De
amandelbomen vinden dat ook heel lekker, en lopen dus helemaal uit. Een
mooi gezicht vanuit de woonkamer
4 maart. Het weer is eindelijk opgeknapt. De
eerste krokussen staan in bloei, ik heb een irisje, één bungelend
sneeuwklokje (gekregen, tot mijn genoegen een Turks sneeuwklokje, breed,
groen blad! Sneeuwklokjes zie je hier niet!) en om de amandelboom hangt
een roze waasje. Tijd om eens lekker buiten te gaan werken. In de tuin is
niet veel te doen: er is nog maar een paar meter tuin en elk onkruidje dat
zich boven de grond waagt wordt met ferme hand verwijderd ...
|
|
|
|
Daarom heb ik me op de rand van het weggetje
geworpen. Heel veel lang, dun gras verwijderd - dat komt uiteraard weer
terug, want het is wortelstokkengras! - kleefkruid en aanverwante
zooi verwijderd, hier en daar wat gesnoeid en ook hier en daar wat leuks
gevonden: een cistus met wollig, grijs blad, zaailingen van een
alliumsoortje. Met een schepje en een bakje in de buurt rondgelopen en wat
aantrekkelijk, bloeiend onkruid opgenomen en tussen de aanwezige
beplanting gepoot. Er staan in de natuurlijke begroeiing van ons terrein
erg weinig bloemen, i.e. weinig kleur. Al die grote stenen en rotsen zijn
wel heel aantrekkelijk, maar er kan meer van gemaakt worden. Vooralsnog
mik ik op a) een stukje echte tuin b) wildgroei, aangevuld met sterke
tuinplanten die weinig verzorging nodig hebben c) wildgroei aangevuld met
uit de omgeving gehaalde planten. Twaalf zakken van de gemeente vol tuinafval
naar de stort gebracht. Je krijgt van de gemeente een aantal rollen
hemelsblauwe vuilniszakken. (Beetje onbruikbaar, want ze zijn heel dun en
te klein voor een behoorlijke vuilnisbak.) Die moet je op het gemeentehuis
gaan halen in december of zo. Een buurvrouw kwam ze brengen, omdat wij
natuurlijk niet wisten van deze aardige gewoonte. Ik blijf me maar
verbazen over de enorme vriendelijkheid van de buren. Dat alleen al maakt
ons verblijf hier heel aangenaam.
|
|
|
13
februari 2003. Het blijft tamelijk koud, dus van in de zon zitten
met dat beroemde bakje olijven (Ko) of lekker in de nauwelijks
bestaande tuin werken (Erna) komt niet veel. Gelukkig is er in
huis nog veel af te werken. Zo is de nis van de open haard
inmiddels geschilderd in een perzikachtig tintje en gevuld met
glazen plaatjes voor de collectie blauw glas en aardewerk
potten.
Geen plaats meer voor nieuwe aanschaf. Ik
had toch al een tijdje de gewoonte om bij het vinden van een nieuw blauw
prijsexemplaar een oud nonprijs- weg te doen.
|
|
|
De nieuwe badkamer is af op de plint na. Ik ben niet kapot
van het meubel dat wat log staat omdat de hele badkamer i.v.m. de helling
waarop het huis is gebouwd via een trapje van drie treden in de slaapkamer
bereikt wordt en je dus a.h.w. tegen dat meubel opkijkt: een groot beige
vlak in een kleine ruimte, niet goed! Dus heb ik er 2 ludieke giraffen
(stijl Afrika van slaapkamer) op getamponneerd, maar het blijft stom. Als
we ooit weer geld hebben doen we er iets aan.
|
|
|
|
|
|
| Nu wordt er ernstig gedacht over de aanpak van het
gastenverblijf, dat van grote eenvoud gaat worden ...
|
|
|
|
Eigenlijk moet nu wel eens
eindelijk het plafond van woonkamer (en keuken) geschilderd worden. De
verf is al in huis, maar ik zie er erg tegenop. Verven boven je hoofd is
stinkvervelend. Waarschijnlijk krijgt het ook een beetje kleur. Gek genoeg straalt
een tegelvloer kou uit, in interieurtermen gedacht.
In combinatie met
witte muren en wederom koud blauw glas moet daar iets warms tegenover
staan. Je kunt dat goed zien in die nis. Gelukkig is de kleurstof nog niet
in huis, dus ik kan het nog een beetje voor me uit schuiven.
|
|
|
De tuin stelt nog niet veel
voor. Ik had gedacht dat ik bij terugkomst uit Nederland, twee weken later
dan voorzien, de iris "Cantab'' wel uitgebloeid zou zijn: mooi niet!
We zijn alweer 3 weken hier en er zit zelfs nog geen kleur in ... Elke
nacht vorst en tamelijk lage dagtemperaturen met een enkele ééndaagse
uitschieter. Wel komt er een rose waasje over de amandelboom en staan
overal mimosa's in bloei. Wie weet de truc om de bolletjes binnenshuis
pluizig te houden?
|
|
|
24 januari
2003. Ziezo, we zijn weer
'thuis'... Woensdag is de nieuwe kleinzoon geboren, Louis Pieter, een
flinke jongeman van ruim 8 pond. Mieke, Ko's dochter, was op weg naar de
bevalling gaan stemmen!! Dat getuigt nog eens van ware burgerzin!! Alles is
OK. Dus
donderdagmorgen vertrokken wij weer richting Frankrijk na nog eerst even
wat onvolprezen grof volkoren met zonnepitten te hebben ingeslagen. Kwart
voor tien begonnen we aan de lange rit; poes Camilla had toen al een eerste
reiniging ondergaan ... In
Rotterdam was een ongeluk gebeurd; tig km file en dus waren we pas tegen
twaalven bij de Belgische grens of wat daar nog van over is. Ook laat in
Parijs met nog wat file. We kozen dit keer voor een andere route t.w. via
Clermont Ferrand, het zou iets korter, iets goedkoper en veel rustiger
zijn had men ons gezegd. En bovendien erg mooi! Het was zeker rustiger en
op het eerste stuk, dat we trouwens kenden, ook wel mooi, maar al gauw was
het donker. Na Cl.F. gingen wij de hoogte in en zagen we de temperatuur -
er zit een buitentemperatuurmeter in de auto - zakken. Het was al wat gaan
regenen en dat werd dus sneeuw. Links en rechts zagen we vagelijk
formidabele rotspartijen. Het was een beetje 'unheimisch', eenzaam, woest
en sneeuw. We gaan nog een keer langs deze route, maar dan richting
Nederland en in de zomer! Om
12 uur 's nachts waren we thuis, waar het dankzij de goede zorgen van
buurvrouw Myriam heerlijk warm was. De meeste troep is inmiddels
opgeruimd, flesjes visolie, ketjap e.d. in de kast, nachtkastjes in elkaar
gezet en geplaatst (passen perfect bij ons fraaie kringloopbed, leve Leen
Bakker!), van dattum. De poezen waren direct weer gewend, ze hebben zich
trouwens perfect gedragen tijdens de reis, misschien went het nog wel
eens. Het is hier
goed koud geweest, na de bizarre sneeuw van 5 januari heeft het een paar
dagen flink gevroren. Dat valt een beetje tegen, ik dacht (vroeger) dat
het nooit vroor in Zuid Frankrijk. Moet ik tóch planten gaan beschermen.
Vandaag is het zonnig, maar de wind is koud en vannacht is er ook wat
vorst geweest. We zitten
met een groot raadsel: ons zwembad is afgedekt in november, maar toen Ko
vandaag op inspectie ging zag hij een grote steen op de bodem liggen. Rara
..
|
|
- Adres:
- Rue du Chateau d'Eau 1
- 34360 Pierrerue
-
- tel +33 4 67 38 00 63
-
|
|
| Hoewel de de
post aan onze Nederlandse adressen hier ook aankomt, is het
gebruik van de Franse adressen voor ons makkelijker ivm de
beantwoording |
|
|
|
|
|