|
|
|
|
|
|
9 juni. Af! In
februari begonnen & nog nooit zo'n moeilijke puzzel gemaakt. Ik kan
trouwens maar niet begrijpen waarom heel veel mensen 'puu-zel' zeggen,
terwijl er toch sprake is van een gesloten lettergreep aan het begin van
het woord.
We hadden Damian te logeren en dat was gezellig, want Damian heeft
een brede belangstelling en een opgewekt karakter. Hij moest hier van
alles doen, want er was iets Pools aan de gang, tamelijk ingewikkeld.
Morgen is er een concert met 3 koren die met elkaar te maken hebben,
Leyden English Choir (waarin ik zelf een blauwe maandag gezongen heb),
koor uit Oxford (waar wij wel eens logé's van gehad hebben) en een koor
uit Torun en daar moet een accent op, maar ik weet ik niet hoe.
Vandaag ging D. naar een ander gastgezin, dat moest in zijn geheel
ook weer iets doen bij de Zijlpoort (Ko rijden), daarna wij via Bristol,
de Action en Hornbach naar Garderen om iets aan de buitenkraan te doen
en water te geven, via Ikea Amersfoort voor Zweedse balletjes en
handdoeken weer naar huis. Maar nu zijn er een heleboel boodschappen
gedaan en kunnen alle papiertjes met die boodschappen bij het oud
papier.
Wie wil er een verschrikkelijke puzzel met een leuke foto van ons
hebben? |
|
|
8 juni. Het is eindelijk (een
beetje) warm en vandaag aten we daarom zomereeten: frietjes uit de airfryer
en een salade met 'zeevruchten', nou ja, garnalen met knoflook een
surimisticks in stukjes en dat is volgens mij pure nepzeevrucht, maar wel
best te eten. In zuid Afrika heb ik geleerd dat fruit in een salade prima is,
dus: wat gemengde sla, komkommer, tomaten, fijngesneden ui, paar aardbeien,
watermeloen, hardgekookt ei en wat hartige vulling en heel lekker. Het
wachten is op de nieuwe haring, dan is het helemaal heerlijk !
|
|
5 juni. Het
uitzicht vanaf ons balkon hier is niet om over (naar huis) te schrijven.
Maar nu staat er een flinke bos Linaria in bloei, 2 zelfs,
een roze, hier op de foto, en een paarse aan de rechterkant en dat maakt
het al weer beter.
Ik moet lachen omdat het één Meconopsis cambrica,familie van
de klaproos, in een citroengele en een oranje uitvoering, toch weer
gelukt is om hier in de bak terecht te komen. Heb je er één, dan heb
je er zo honderd. Hieronder.
Echt genieten doe ik van de jasmijn, Philadelphus erectus, waarvan
ik na vele jaren tevergeefs zoeken naar de naam - ik had er eentje op nr
72 - er eindelijk achter kwam in Engeland, een paar jaar geleden en de
struik vond in Duitsland. Me zó dierbaar, dat ik hem lang voor de
verhuizing al verhuisklaar gemaakt heb en ... hij bloeit. Blijft klein
en ruikt verschrikkelijk lekker! |

|
|
|
|
|
Ik zat te wachten bij handtherapie, Ko was de
auto parkeren en ik hoorde hem aankomen en zei: 'Hé, daar komt mijn
gemaal, ik hoor het aan zijn ferme tred', een van de citaten die
rondwaarden in het huis van mijn jeugd. En we hadden het over dat
zinnetje, waarin 3 woorden die niet of nauwelijks meer gebruikt worden:
'gemaal', 'ferm' en 'tred'.
Taalverarming? Er komen toch ook nieuwe woorden bij? Elk jaar is
er een 'woord van het jaar', maar die woorden verdwijnen ook zo maar
weer. 'Selfie' - van 2013 - is gebleven. Zouden er nog mensen zijn die 'swaffelen'
- 2008 - gebruiken? Laten we hopen van niet, toch?
Vorig jaar was het 'klimaatklever', vast geen blijvertje!
|
|
4 juni. Terug uit Garderen. Daar nog
steeds bijna geen vogels, nu ook bijna geen insecten. Het was ook nog niet
echt warm, maar buiten zijn is gewoon lekker! Best veel bloemen in het
tuintje: Meconopsis, de gele en oranje klaproosachtige, waarvan ik de
oranje in Zoeterwoude altijd eruit trok, doet het aardig. Er staan een [paar
digitalissen, zijn zelf daar komen wonen, bijna in bloei. Heuchera's bloeien
ook, wel heel bescheiden. Ik hoop dat e.e.a. een tijdje zonder water kan,
vandaag lang gesproeid.
|
|
1 juni. Ik mag altijd graag naar TV/babies
kijken, zoals 'One born every minute' of 'Call the midwife'. Nu is er een
Nederlandse uitvoering: 'Dag en nacht'. Op een akelige manier tot drama
gemaakt. Vooral de grote hoeveelheden bloed in beeld staan me tegen. Er komt
bij een normale geboorte niet erg veel bloed kijken, toch? Je krijgt weeën,
of je verliest het vruchtwater (in de Winkelhof, zoals een vriendin van mij
overkwam) of de slijmprop waarmee de container was afgesloten komt naar
buiten, maar bloed doet nauwelijks mee. Ik vind dat niet erg slim: jonge
meisjes die nog lang niet zo ver zijn jaag je er de stuipen mee op het lijf
en dat lijkt me niet nodig. Ik kijk zo graag naar die baby-series, omdat de
geboorte van een baby steeds weer zo ontroerend is.
|
|
30 mei. De chirurg vond dat het
plaatje er beter weer uit kon, dus dat gaat binnenkort gebeuren. Ik hoop dat
ik dan mijn vingers weer kan gebruiken.
|
|
29 mei. Onderweg naar Garderen werd
het weer beter en het was zonnig toen we er kwamen. Maar in het bos is het
wel vaak een graad of 4 kouder dan hier. Dus de eerste dag hebben we het,
ondanks de verwarming, nog behoorlijk koud gehad. De volgende dag kon ik 's
middags wel wat buiten doen. Bij gebrek aan vogels (die hebben het op het
ogenblik druk met van alles waardoor we er niet veel zien) heb ik naar
insecten gekeken, o.a. meikevers, die ik erg mooi vind.
|
|
|
|
Ze hebben leuke antennes, een soort kleine, oranje waaiertjes, die ze open en
dicht kunnen doen.
Hieronder links een schorpioenvlieg, die ik pas vorig jaar voor het eerst
ontmoet heb. Dit is een vrouwtje, de mannetjes hebben een verdikking, een
soort knots, aan hun achterlijf. Rechts is, denk ik, een soort
muntvlindertje, maar daar ben ik niet zeker van. Nog geen 2 cm.
|
|
|
|
Ik vind insecten ook altijd erg interessant. Er zijn er niet veel in het bos,
maar die ik zie zijn vaak nieuw voor me.
|
|
Door omstandigheden maakte ik ook weer contact met Jim, een liefhebber van
bidsprinkhanen. Ik hoop dat hij er nog eens een boek over publiceert, want
hij maakt er prachtige foto's van. Bizar: hij woont vlak bij waar de partner
van Tonkie terrein met opknapmolen gekocht heeft, in Spanje dus.
|
|
 |
Net zo bizar als dat M&M uitgerekend naar St Chinian
gaan, want daar woont een oude vriendin van ♀ M. Zo stuurde zij vandaag
een foto van ♂ M. aan de Vernazobre bij de brug in St Chinian. Als je de
brug naar links overgaat is daar de bakker waar wij 's zondag een
ficelle haalden en een paar waldkorn broden, die ze speciaal voor ons
maakten.
♀ M. vertelde dat het 28° was. Wil ik er gelijk naartoe ... |
|
|
Zondag was het alweer 3 jaar geleden dat Tinka stierf. Aan het eind van de
middag kwam Tonkie langs, met een prachtig vogelbadje uit een stuk marmer.
Stomme ik vergat weer dat ik tijdschriften voor haar had liggen:
tijdschriften met plaatjes, waar ze haar kleuters mee leert knippen! Ko was
zo lief langs Huizen te rijden zodat we ze daar konden afleveren. Wat een
mooie tuin hebben ze daar toch, met een hele rij digitalis langs de struiken,
wow!
|
|
|
|
Voor vanavond had ik een bijzonder recept in de planning. Uit Allerhande. Ik
moest er drie dingen voor kopen die ik nog nooit eerder had gekocht:
rijstnoedels, een jalepeña peper, Thaise currypasta. Plus koriander en dat
had ik
misschien wel al eerder gekocht ... Op de pasta stonden 3 pepertjes, dus
ik had flink pittig verwacht. Nou, er was niet veel aan en pittig was het al
helemáál niet! Rijstnoedels smaken naar niks!
Dan was de maaltijd van een paar dagen eerder beter: verse tagliatelli, wat
grote garnalen, knoflook, champignons en een heleboel peterselie (van Wanda gekregen),
in room ... en dat was héél lekker!
|
|
25 mei. Wat kunnen ze toch liegen:
het is zwaarbewolkt en koud. 16° zegt de thermometer binnen! Het is
net 12 uur geweest. De foto is van o.a. de markt beneden en het knipsel
is het weerbericht van internet.
|
|
 
|
|
24 mei. Ik heb eigenlijk altijd
gouden oorknopjes in. Zonder voel ik me niet aangekleed. Vanmorgen na het
douchen vond ik een van die oorstekers op de grond. Het sluitertje, dat zit
aan de achterkant van je oorlel, was er blijkbaar afgegaan. Helaas, ik kon
het nergens vinden. Ik had gelukkig nog wel andere sluitertjes en
achter je oor ziet niemand ze zitten, of ze nou ook van goud zijn of niet.
Maar het zoeken kon ik natuurlijk niet laten. Ik zocht o.a. in de rode stoel
waarin ik meestal zit. Massa's rotzooi vond ik : veel rijstkorrels b.v., want
van Hanneke handtherapeute, moet ik met mijn zielige handje in een bak met
rijstkorrels wroeten, goed voor de bewegelijkheid van die hand. Misschien.
Ook 5 spelden, en een dikke naald waarmee je b.v. truien aan elkaar naait en
... een gouden oorknop. Ik was er een tijd geleden eentje kwijtgeraakt. En
een sluitertje. Niet van goud.
|
|
 |
23 mei. Kussentjes
op de bank.
Ik had het idee dat we het laatste jaar vaker in het ziekenhuis waren
geweest dan in de 10 jaar hiervoor: ja, 44 keer! |
|
|
10 mei. Sinds ik gevallen ben vorig
jaar ben ik er wel wat op achteruit gegaan. Mijn geheugen is minder en ik
maak hier veel meer fouten. Ik heb er net weer een stuk of 10 uitgehaald. Met
excuses en alle commentaar is welkom!
|
|
De tegenhanger van mijn plezierigste huishoudkarweitje
hieronder is er logischerwijs ook: eind september worden de winterkleren
weer naar de slaapkamerkast verhuisd. Het is een veel kleiner rijtje
want ik houd wel van zomerkleren, maar niet van die van de winter. De
foto is ietwat bedrieglijk, want ik heb 2 heel mooie broeken (Peter Hahn)
die ook wel eens in de zomer gedragen kunnen worden en wollen
truien/vestjes liggen in een ladekastje, met wat cederhout erbij. Het
rijtje op de foto zijn truitjes van M&S, allemaal meer dan 15 jaar
oud en nog bijna net zo mooi als toen ze nieuw waren. Gemaakt van 'cashmillon'
en met een 'turtleneck' en helaas niet meer te koop! Mijn
favoriet is de meest linkse; die heb ik 'Ink' genoemd; geweldige kleur,
te combineren met van alles. De 4 tinten paars draag ik ook vaak.
Links van de truitjes 2 losse kraagjes, alleen voor de show: 'kemedja
belaser' heten die in het Maleis. Elastiek onder je armen, voor
onder iets met een wijde hals.
Het meest rechtse kledingstuk is een broek die ik na de kapotte pols
gekocht heb, want elastiek in de taille. Ik heb er de hele winter in
gewoond en als het even kan gaat ie zo snel mogelijk de deur uit! |
 |
|
|

|
9 mei. 's Avonds
kijken we meestal TV en het mag er nog al eens akelig toegaan in
Scandinavische thrillers. Vooral als het gaat over meisjes die door enge
kerels achterna gezeten worden, langdurig opgesloten, gemarteld, misbruikt en
tenslotte vermoord word ik er niet blij van. Ik heb daarná
iets luchtigs nodig, Roadrunner Miep Miep of Tommy & Jerry. Maar
daarvan is de voorraad en de inhoud beperkt en daarom keken we gisteren
naar een eerste aflevering van een nieuwe serie Bridgerton. Een totaal
onwaarschijnlijke serie over het Britse? hof. Zo heeft een flink aantal
mensen wat tegenwoordig een getinte huid heet en volgens mij is dat
daar nu nog steeds not done. Denk maar Harry & Megan ...
Hier begint het met een koning die trouwt met het meisje op de
foto, met haar afrokapsel. Om de een of andere reden trekt hij zich in
zijn eigen huis terug nadat het huwelijk gesloten is en er wordt door
dames aan het hof gekletst over het waarom het huwelijk niet
'geconsumeerd' wordt. Want hij is toch mooi en groot geschapen. Alsof
dat ook maar iets zegt over een man. Eentje met een klein dingetje, maar
die aandacht en geduld heeft en vooral heel goed kan zoenen, zal door
menig vrouw meer worden gewaardeerd. |
|
|
Het is tegenwoordig blijkbaar verplicht om
veel acteurs met een gekleurde huid te laten meespelen en mensen uit de de
lhtbq? wereld en/of lieden met een lichamelijke beperking. Eigenaardig
genoeg zie je niet vaak mensen met een Aziatisch uiterlijk (er is er
niet één in Bridgerton!) Daar hoor je geen klachten over. |

|
Naarmate ik ouder wordt krijg ik steeds meer een hekel aan huishoudelijk
werk. Vroeger had ik al enorm de pest aan ramen zemen en ook vond ik
strijken niet fijn, maar als ik eenmaal bezig was viel dat laatste wel mee.
Opruimen vind ik best, maar schoonmaken vind ik nog steeds niks. Gelukkig doet Ko aan
stofzuigen en als het moet doe ik het sanitair zoals b.v. in Garderen. Strijken is er
trouwens bijna niet meer bij, een doodenkele keer een kerstkleed of
zo.
Koken heb ik altijd wel leuk gevonden en ook aan (af)wassen heb ik nooit
een hekel gehad, maar Ko wilde graag een vaatwasser. Ik heb het wel weer
eventjes gedaan toen hij in het ziekenhuis lag!Een werkje vind ik uitgesproken fijn: de zomerkleren verhuizen naar
de kledingkast op de slaapkamer en de winter-idem uit beeld.
Ze hangen er weer, gesorteerd en wel. Wat weg kan (meer dan 2 jaar niet
gedragen) zit in een zak voor de kringloop en de rest wacht op als het
warmer wordt. 15 tot 20° : broeken & Tshirts met lange mouwen,
Tshirts met korte mouwen en korte/lange broeken tot 25°, korte broeken
en mouwloos of bloesjes tot 30°, dan de zomerjurken voor 30+. Plus
natuurlijk wat vestjes, want het weer hier kan zomaar omslaan.
Sommige kledingstukken zijn al minstens 20 jaar oud, van die voor echt
warm weer - handgemaakte zomerjurkjes - kan ik bijna geen afstand doen! |
8 mei. Ik ben nog
steeds onder behandeling van handtherapeuten. Van Hanneke kreeg ik dit
martelwerktuig, dat ik 3x per dag 20 minuten moet gebruiken. Meestal ben
ik tamelijk gehoorzaam, maar ik krijg er heel dikke vingers van en weet
niet of dat zo hoort. Daarom beperk ik me tot 2x.
Het is samengesteld uit de spalk die Ramon voor me maakte, maanden
geleden, en die ik nog had liggen, maar ook alweer lang niet gebruikt
had.
ik moet een handschoen aan, waaraan 4 strookjes klittenband zijn
genaaid. Dan de spalk, en vervolgens mijn vingers zo ver mogelijk buigen
en kruislings vastzetten met dat klittenband. Na 20 minuten mag ie
weer af en dan doet mijn hand pijn van stramheid, maar dat trekt snel
weg.
Eind van de maand gaat de chirurg me vertellen of het plaatje al of
niet verwijderd gaat worden. Ramon zegt, dat ik dan mijn vingers weer
kan strekken, wat ik me van de pink niet kan voorstellen.
|

|
|
|

|
Ko heeft aan zijn linkerhand net zo'n kromme pink en is, sinds de
verhuizing, zijn trouwring kwijt, maar hij heeft hem dus niet nodig:
allebei dezelfde kromme pink. Een uniek symbool van echtelijke
saamhorigheid, toch? |
|
|
7 mei. Vandaag waren we naar een
uitvoering van vriend Wijbe. Zijn koor 'deed' Il Trovatore, waarin de
meeste van de zangers ook solo's hadden. Wijbe moest beginnen, een heel lang
stuk, met Italiaans als tekst; vast niet heel makkelijk om in te studeren.
Hij is een goede, solide bas. Er was een mooie alt, die de moeder zigeunerin
zong, goede stem, soms een tikkeltje de fout in, maar OK, en ook Meneer Luna
had een aantrekkelijk, warm geluid en deed geen enge dingen; maar de
troubadour zelf zat er wel eens naast. We hebben ons prima geamuseerd en ik
heb veel bewondering voor de leuke oplossingen die ze b.v. voor de decors
hadden bedacht. Prima pianist/klavecinist/organist/dirigent.
Daarna even bij Lex en Juun langs geweest, we hadden hen een tijd niet gezien
en was gezellig.
|
|
6 mei. Naar de Eiffel geweest
voor een korte bridge-vakantie. Dit was het uitzicht over het stuwmeer. De
boom had een fraai wintermodel en deed me aan een els denken; dat was het
ook, maar een ander soort dan we in Nederland meestal hebben!
|
|
|
|
We zaten In een prachtige
omgeving, in een vreselijk hotel., waarover later. Gezellige bridgers,
w.o. een paar goede spelers, dat wel. Gé had de leiding, we kennen hem
al langer als wedstrijdleider bij Dekker.
Het was er kouder dan hier, de natuur liep misschien wel 2 weken bij
ons achter, zodat veel bomen nog kaal waren en de sleedoorn en de
kerspruim? rechts, nog bloeide.
Wat ik heerlijk vind is dat je, als je kunt stoppen, vaak gewoon een
weitje kan inlopen, want geen gaas of hekken.
Rechtsonder: akkerhoornbloem.
|
 |
|
|
|
|
Dag 2 werd besteed aan een bezoek aan onze vrienden Cor en Werner in Keulen.
Zoals vanouds gezellig en een prima lunch. Cor had spannende oranje tulpen
in bloei (misschien 'Ballerina?) en van Werner kreeg ik een boompioen, nog in knop.
'Joseph Rock'? Die knop ging bijna voor mijn ogen open.
|
|
|
|
Nu was het hotel waar we logeerden Hotel Seemöwe in Einruhr bij Simmerath
op zich zelf niet slecht. De badkamer was zelfs perfect en ik heb meestal
altijd wat aan te merken op badkamers van hotels, maar zelfs de kleinigheden,
zoals toilet papier en de prullenbak konden mijn goedkeuring helemaal
wegdragen.
Ik had een slechte matras en om de een of andere reden zijn Duitse kussens
vaak vormloze, grote, losgevulde dingen, waar je hoofd niet lekker op ligt;
dan is slapen geen prettige ervaring. Ko had minder last: hij had een betere
matras en als ie z'n ogen dichtdoet slaapt hij.
De maaltijd, die bij het arrangement hoorde was
verschrikkelijk. De eerste avond heb ik de zeer matige soep nog opgegeten en
van het hoofdgerecht 2 gekookte
aardappels, maar de groenten, iets van erwtjes, worteltjes een zachtgekookte
spruitjes in een weerzinwekkend sausje heb ik laten staan, evenals het gemalen
varkensvlees, overgoten met iets dat van bouillonblokjes was gemaakt. De
aardbeien van het toetje heb ik wel opgegeten, nadat ik zorgvuldig de nep-room
verwijderd had. Ko eet makkelijker troep dan ik, maar had het toch ook verder
wel gezien, dus we hebben 's avonds niet meer aan de maaltijd
deelgenomen.
Voor de gasten die iets dronken bij de het eten, kwam de complicatie dat elk
drankje ter plaatse contant moest worden afgerekend. Van een betaalkaart of
een rekening voor alle consumpties tijdens het verblijf wilden ze niks weten.
De wedstrijdleider heeft gelukkig wel weten te regelen dat dat tijdens het
bridgen beter ging, iedereen een papiertje waarop aangetekend werd wat je
dronk. Vrij normaal, lijkt me.
|
|
Het ontbijt was trouwens heel behoorlijk; je moest alleen
uitkijken met de thee, want wat ze serveerden als je om een kopje thee
vroeg, was ook knap waardeloos. Gelukkig waren er theezakjes met een
tamelijk lekkere kruidenthee. Waarover later nog meer.
Het was bepaald geen Correndon op Curaçao, zoals in januari. |

|
|
|
Dag 3 brachten we door in de omgeving. We begonnen in Monschau, want daar
waren we allebei in onze jonge jaren geweest en hadden daar goede
herinneringen aan. De mijne: leuk, oud stadje met lekkere koffie en de
kennismaking met Schwarzwalder Kirsch Torte. Wat vond ik dat toen
verrukkelijk!
Maar helaas had in Monschau het toerisme toegeslagen en het bestond nu uit
straten winkels met toeristenspul, restaurantjes en uitspanningen, waar de cappuccino
amper te drinken was en de Schwarzwalder taart uit het beeld verdwenen. We
waren snel weer weg.
|
|
 |
Dus reden we wat rond om ergens een stukje te lopen en
iets te eten. Ik wilde graag een foto van de velden vol paardenbloemen,
fantastisch!
Maar meestal konden we niet op een geschikte plaats
stoppen, waardoor de uiteindelijk gemaakte foto niet zo bie is. |
|
|
In Widdau kwamen we een paar leuke huizen tegen, zoals het
huis op de foto met nog een kale boom in de voortuin + een bordje met
informatie over de boom ervoor. Te gek!
|
|
|
|
Wat we er ook zagen waren metershoge heggen, 3 meter zeker. Zoals hieronder.
Hoe moet je die in vredesnaam netjes snoeien? Een beetje afgelegen van wat je
misschien 'het centrum' zou kunnen noemen was een restaurant. Niemand te
zien, maar er brandde licht ... Een vriendelijke mevrouw kon ons van frietjes
en een omelet voorzien en een glas aangelengd sap van Johannesbeer;
dat lijkt het meest op zwarte bessen en is prima te drinken. Ik ben van
thee en water, 's morgens één kopje koffie, als het warm is wel eens een
biertje en een heel enkel keertje een glas cola (als je moe bent, last hebt
met concentreren wil dat wel eens werken. We namen een flesje in de pauze
bij een benzinepomp op
de heenweg en werden onaangenaam verrast door de prijs: klein flesje, 3,60).
|
|
|
|
We hebben een hele tijd op dat terras gezeten, genietend van frietjes, zon en
heerlijke temperatuur, in een mooie omgeving en doodstil! Uitzicht op een
weitje met een stal, waarin een koe (het waren er drie, maar twee buiten
beeld) die het in het weitje te warm vonden: na de winter plotseling 20+° .
We konden de volstrekt normale
rekening met kaart betalen en Ko heft een engeltje op zijn schouder. Maar dat
wist ik al!
Later liepen we nog door een wei naar een riviertje. Bosanemoontjes in de
wei, pinksterbloemen. Nauwelijks vogels, vanaf het terras een kwikstaart
gezien, mezen, mussen, hoorde een merel zingen, dat was het wel. Geen
zwaluwen en helaas geen waterspreeuw of ijsvogeltje bij het riviertje. Wel
onderweg een keer een blauwe kiekendief, een roofvogel met een lange rechte
staart en sikkelvormige, smalle vleugels *) en een met een meer buizerdmodel,
met onder beide vleugels een ronde witte vlek **). Maar ik weet nagenoeg niks
van roofvogels en mijn meest gebruikte boekje om te zoeken ligt in Garderen.
Plantjes waren er genoeg. Ik ben altijd geboeid door wat er in en op muren
groeit. Hieronder links een zaailing van een den en rechts een paardenbloem,
op zichzelf niks bijzonders, maar een paardenbloem heeft een penwortel. In
zo'n stenen muurtje?
*) misschien een boomvalk **) kan een steenarend geweest zijn.
|
|
. |
 |
|
|
Op de laatste avond moesten we de tijdens het bridgen gebruikte drankjes
afrekenen en schrokken ons dood van het bedrag: 34,50€ voor 4 flesjes
Johannesbeersap, 1 kopje gewone (vieze) thee en 2 kannetjes kruidenthee. Dat
kannetje was zo groot als op de foto boven. Ze rekenden er 5,60 voor!!! Een
doosje met 20 zakjes van die thee kost in de winkel 1,60. Ik geloof niet dat
ik krenterig ben, maar daar werd ik echt heel boos van. Met mij waren alle
andere bridgers kwaad over de belachelijke prijzen, dus:
Ga er nooit naartoe!
HOTEL SEEMÖWE IN EINRUHR BIJ SIMMERATH.
Je kunt als consument vaak nergens terecht als je terechte klachten hebt. Dan
maar via dit blog.
____________________________________________________________________________________________________
|
|
1 mei. Vandaag bracht een
onverwachte oplossing voor mijn kledingprobleem. Lady Service in
Leiden deed wel aan voorsluiting en ik kon er na het bridgen nog terecht. Ik
werd er buitengewoon vriendelijk geholpen en zij hadden een geniale
suggestie: koop er eentje zonder sluiting, want daar kun je
instappen, als je vrij dun bent zoals ik, en het ding dan naar boven
ophijsen. Geen hulp bij nodig en zit lekker. Bovendien heel betaalbaar. Het
is maar dat je het weet.
|
|
30 april. Vandaag kreeg ik een
klacht: ik verwaarloosde ons blog. Dat kunnen we niet hebben, dus ... daar
gaat ie!
|
|
 |
We hebben van die rare boodschappen-dagen. Bij AH, de winkel waar ik
bijna heen MOET, omdat ie hier tegenover is, zijn de schappen tengevolge
van stakingen nagenoeg leeg wat groenten, fruit en bio-vlees betreft.
Dus kook ik ongebruikelijke dingen. Do 27, koningsdag, kocht ik bij
gebrek aan beter een maaltijdpakket en dat heette Bibimbap en was
Koreaans. Ik vond er niet veel aan en bovendien waren we donderdagavond
in Garderen, waar koken wat ingewikkelder is dan 'thuis'. Leiderdorp
noem ik dan voor het gemak thuis. Vrijdag frutselde ik wat in elkaar met
een deel van de resten. In Garderen waren er wel groenten bij de COOP,
maar ik ben nu alweer vergeten wat ik gebruikt heb, want ik begin
simpele dingen te vergeten.
Zie elders voor andere boodschappen.
|
|
|
Het was wel een beetje regenachtig vrijdag, maar af en toe
kon ik even wat in de tuin doen in Garderen (waar ik twee appelvinken op
bezoek kreeg!) en verder is de ovale tafel in de hoek, met een puzzel
erop, een prima idee. Dat vindt Muts ook!
's Middags speelden we een potje bridge met P. & J., goede
spelers die we al jaren kennen, die ons huisje hadden willen kopen (maar
achter het net visten omdat wij het gekocht hadden) en nu een huisje in
Voorthuizen hebben. We zijn soms allemaal tegelijk op de Veluwe en het
regent wel eens! |

|
|
|
 |
Zaterdag was helemaal prima, want we gingen naar Drenthe,
bridgen bij N. & Tj. Altijd heel gezellig. De rode kat Stevie is
daar helaas een paar maanden geleden overleden. Hij is zowat 18
geworden.
N. & Tj. waren inmiddels aan een kat in huis gewend en vonden al
vrij snel twee schattige Brits korthaar dames van 5; die zijn
inmiddels helemaal ingeburgerd, genieten van het enorme terrein en
hebben geen problemen met hond Durk, en Durk ook niet met de twee
poezen. Coco vond het bridgekoffertje van Ko een aantrekkelijke
slaapplaats.
Prima dagje en eindelijk lekker weer. |
|
|
Verder heb ik afgelopen tijd getobd met een eigenaardig probleem. Nu er open
en bloot door iedereen over seks en zo gepraat wordt weten zelfs kinderen van
4 w.s. dat dames een kledingstuk dragen dat hun boezem omvat en beteugelt.
Zelfs 85-jarige besjes doen mee. Maar als je als besje een kapotte pols hebt
krijg je zo'n ding niet aan. Nou is dat in de winter niet zo erg, sterker
nog: ik heb stiekem bij alle narigheid genoten van de vrijheid der verlossing
van wat ik 'mijn tuig' noem. Maar nu de zomer naakt, zal er iets moeten
gebeuren onder de dunnere truitjes en T shirts.
Goed voor een bezoekje aan Hunkemöller in de Winkelhof, zowaar op
loopafstand! Hebben ze daar GEEN BEHA's MET VOORSLUITING!!! op hele grote
zwarte sportgevallen na.
Dan maar zoeken op internet. Bij een speciale lingeriezaak hadden ze best
aantrekkelijke - letterlijk en figuurlijk! - exemplaren, dus legde ik mijn
probleem uit aan een dame van die zaak die over maatvoering ging, en vroeg
naar wat meer informatie over het door mij geselecteerde ding met
voorsluiting. Kreeg ik advies over maten van een aantal items, allemaal met
achtersluiting en twee keer zo duur; geen woord over het uitgezochte
geval.
Elders een paar besteld, maar die passen van geen meter: te groot, ik heb wel
wat moeten inleveren de laatste tijd. Sodeju!!!
|
|
18 april. Het blijft maar koud, met
van die akelige wind.
19 april. Als
je 'My octopus teacher' hebt gezien en de film heeft je geraakt, dan wil je
niet dat er in Spanje een bedrijf wordt gestart dat van die slimme octopusjes
op een nare manier gaat kweken voor consumptie. Toch? Ik weet niet wie
er van de lezers van dit blog lid zijn van Avaaz - daarom stuur ik maar zelden
de aankondiging van een campagne door - maar als je mee wilt doen om daar
tegen in actie te komen dan weet je hierbij dat je bij AVAAZ moet
wezen.
|
|

|
 |
16 april. Viola
laboradorica in de bak hier op het balkon. Een schattig en
makkelijk soortje, dat helaas maar kort bloeit, maar het blad is ook
aantrekkelijk.
In Garderen was het druk met allerlei soorten: mezen,
merels/roodborst, beide soorten duif, vinken en gelukkig ook weer de
specht. Maar ook spreeuwen, een mus, een heggenmus, een gaai en een
winterkoninkje.
Wat me zorgen baart is dat ik geen lijster heb gezien of in de buurt
gehoord en ook geen tjif-tjaf. Ik geloof dat er wel een lijster ver weg
te horen was toen we naar huis gingen. Ik heb geloof ik wel een zwartkop
dichtbij gehoord. |
|
|
12 april. Insecten
komen niet, den ik, heel hoog. Wat ik tegenkom in de bakken zijn vnl
bladluizen, die gewoon op de planten zijn meegekomen. Maar nu trof ik
toch een lieveheersbeestje, en wel eentje met een overdaad aan
stippeltjes. Tussen Viola laboradorica. Het bloeit dus maar één keer, in deze tijd, maar maakt daarna massa's
zaad, waar geen bloemen aan te pas komen. Dat heeft een speciale naam,
waar ik nu even niet bij kan, maar er zijn meer planten die dat doen,
m.n. andere soorten vaste viooltjes, zoals V. sororia. Ik ben het
wel eens tegengekomen bij een plant uit de hibiscusfamilie en bij een
salvia.
Cleistogamie, dat is het! |
 |
|
|
9 april. We moesten weg uit Garderen,
want vandaag naar Monnickendam omdat
Marleen jarig is en via Monnickendam naar huis is geen optie, omdat ik Muts
niet eindeloos in de auto wil laten zitten. Onderweg 5 aalscholvers gezien; die zie je tegenwoordig
vaker dan spreeuwen! Ik vergat mijn tas bij Marleen en Ko reed zonder
mopperen weer terug om hem te gaan halen.
Grappig: we hebben het niet kunnen zien, maar in Garderen is w.s. de eerst
pinksterbloem open, het stukje gras zit er vol mee. Op eerste Paasdag!
|
|
8 april. We gingen donderdag naar
het bos en toen was het wat je noemt k-weer; achter de k kun je zelf -ut of -lote
zetten ... Regen en nog eens regen en daar gaat zo'n bos behoorlijk van
druipen.
Vrijdag soms een beetje motregen en verder was het wel erg vochtig. Heel
geschikt weer voor een legpuzzel en muziek. Matthäus was aan de beurt,
Johannes doet dit jaar niet mee. Ik vind Jezus niet zo heel tactvol: eerst al
beginnen - waar de hele vriendenclub bij is - over het verraad van Judas dat
eraan komt en dan later nog eens iets dergelijks met Petrus. Misschien
is het aan de fantasie van de evangelist ontsproten om de gelovigen ervan te
overtuigen dat Jezus alles wist. Ik vind
trouwens ook het verhaal over de arbeiders in de wijngaard van weinig tact
spreken, maar misschien ligt dat aan mij. Maar Matthäus is fijn om
naar te luisteren tijdens het puzzelen en af en toe lekker mee te zingen,
want ik ken hem natuurlijk vrijwel helemaal uit mijn hoofd. Vandaag deed ik
in mijn eentje een stukje 'Blitze und Donner' en kon ik niet bedenken waarin
ze 'verschwunden'. Het niet op woorden kunnen komen neemt langzaam maar zeker
toe. 'In Wolken'.
We zijn 's middags aan het schuiven geweest met het meubilair: de ovale tafel
in de hoek waar het elektrische kacheltje stond. Dat is in die twee jaar
nooit aan geweest, dus kan weg. Iemand belangstelling? Laat het weten. Op die
tafel kunnen we nu een legpuzzel leggen en laten liggen. De kringloop in
Putten was goed voor een andere tafel om aan te eten en zo. We hebben ook nog
een witachtige fauteuil in de aanbieding. Als je dit leest en denkt 'ikke'
laat het dan weten.
|
|
|
|
Maar vandaag was het best lekker weer: droog, zon, geen wind, 14°. Een paar
uurtjes in de tuin werken met veel tussendoor zitten, fijn. Ik heb anderhalf
jaar geleden boshyacintjes en -anemoontjes gepoot. De anemoontjes bloeien
het eerste jaar nog niet, maar nu wel en ... ik was vergeten dat ik voor de
gele soort had gekozen: Anemone ranunculoides is hun Latijnse naam en
ze bloeien wat beter dan de wit/roze soort. Geel en wit zijn goede kleuren
voor het bos. De primula's bloeien ook, je ziet er nog net een op de foto
rechts. Daar zie je ook hoe het mooi bemost raakt.
Bij de vogels was het tamelijk rustig, ze hebben het druk met hun
lentekriebels. Ik heb voor het eerst een vink een wijfje het hof zien maken:
met wijd gespreide vleugels en staart wiegde hij voor haar heen en weer, erg
leuk, maar het duurde te kort voor een foto! Ik heb, op de specht na, alle
bekenden gezien en ook kwamen er twee spreeuwen langs. Pas de tweede keer dat
ik in Garderen spreeuwen zag.
|
|
4/5 april. Vandaag is hier de sloop
van de oude badkamer begonnen en daarna wordt er uiteraard een nieuwe
gemaakt. Dat was dus vroeg uit de veren en zorgen dat we aangekleed waren als
de slopers/bouwers zouden arriveren. Ze waren er prompt om 8 uur.
|
|
Het wordt hier dan ietwat onrustig, poes bang voor herrie. Ik zat daarom in de woonkamer met poes en deur naar de hal dicht. Te luisteren naar de
Lucas, want het is Goede Week en tijd voor de Passionen van Bach. (Markus
'doe' ik eigenlijk nooit) Omdat ik geen legpuzzel heb in de woonkamer las ik
de tekst mee, poes lekker tegen me aan, want naast mij is een stuk veiliger
als er geklopt en geboord wordt ...
En daar trof ik iets wonderlijks: nr 20
op de CD: 'Ich habe für dich gebetet, das dein Glaube nicht aufhöre und
wenn du dermaleinst dich bekehrest, so stärke deine Brüder'. Jeetje,
dat is de tekst van een lied dat in de kerk gezongen werd en waar ik altijd
mijn mond hield omdat ik zo'n hekel had aan de arrogante tekst. Zoiets
als 'Wij hebben voor u gebeden dat uw geloof niet bezwijkt; en gij op uw
beurt versterk uw broeders ...'. Woorden van Jezus zelf bij het laatste
avondmaal in het verhaal van Lucas.
|
|
Ik vind hem erg mooi, die Lucas, m.n. het openingskoor, het koraal 'Stille,
stille' en het koraal, nadat Petrus zich bewust is geworden van zijn
verloochening: 'Aus den Tiefe': heel kort, met een begeleiding van, denk ik,
een harp en een cello, ik kan het niet zonder tranen aanhoren.
|
|
|
|
De bouwers zijn inmiddels druk bezig en luisteren naar André Hazes. Dat kan
ik trouwens ook best waarderen. Ik hoor 'Het is tijd, de hoogste tijd ' haha!
In tijd van ja en nee is het bad eruit en is de douche met bak en al
verdwenen. De gang staat vol materiaal en ik kan de kamer met de puzzel niet
in, dus na de koffie verder met de Lukas!
|
|
|
|
Rond lunchtijd is er al veel gebeurd; latten tegen de achterkant, waar
vanmorgen nog een bad stond en de douche is een min of meer leeg hok. Maar nu
eerst overheerlijke saucijzenbroodjes van van Maanen.
Ze zijn om 3 uur weg en komen morgen de boel afmaken.
|
|

|
5 april. Ze gaan verder met het
afwerken van de douche, waar de kranen zijn afgekoppeld - maar nog wel
aanwezig voor het geval dat - en de vloer is nu wit. We weten nog niet
wat we ermee gaan doen.
Daarna is de douche aangelegd waar het bad stond , de muur afgewerkt,
een glazen plaat voor de douche en klaar...? bijna: want er komt nog een
moslimkraantje bij het toilet en er moet nog wel iets afgekit worden. We
mogen pas morgen na 2 uur douchen en de badkamer mag 5 dagen niet
worden schoongemaakt.
Verticale foto's kan ik nu bewerken met een 'knipsel' programma en
dan komen ze niet verdraaid op andermans tablets en zo. |
|
|
|
 |
1 april. Terug
uit Garderen, waar het behoorlijk nat was - donderdag niet en was het
ook lekker weer - maar wel leuk, want ik zag van alles. In de tuin
bloeiden de bosanemoontjes, maar ik was vergeten dat ik de gele soort
geplant had. Het eerste jaar na planten bloeien ze niet! Dit is Anemone
ranunculoides. Nog iets mooier, maar ook moeilijker te vinden en
duurder is A. lipsiensis, iets groter van bloem en
zachtgeel.
De mensen die ons huis hebben gekocht wilden niet weten wat er voor
beeldigs in de tuin stond en nu staat er gras. Beter dan stenen, maar
toch. Toevallig zag ik het in februari: vol boeren krokussen, haha!,
maar die mooie anemoon komt er w.s. niet doorheen.
Al op donderdag zag ik een appelvink, vrijdag zelfs twee en vandaag
weer eentje! Ook een lijster en een eekhoorntje. Nat, maar wel leuk
dus.
Ik zag ook een rosse woelmuis. Bij het gras. Volgens mij wonen ze overal
en dat vind ik prima, behalve bij de bijzondere salomonszegels, wat die
knagen ze soms door. Vandaag heb ik in één muizengat een drol van Muts
gestopt en hoop dat ze daar door gaan verhuizen!
|
|
|
Volgende week gaan we w.s. wat met het meubilair schuiven daar. Het leek me
nu, wat Ko betreft, nog niet zo'n goed idee. In de hoek, waar een elektrisch
haardje staat, dat nog nooit aan geweest is, de ovale tafel zodat daar een
legpuzzel kan (blijven) liggen. Waar de tafel staat zoeken bij de kringloop
naar een kleinere, rechthoekig, en en goede lamp voor bij die puzzel. Stoel
waar Muts altijd in ligt weg. Bedstoel van IKEA op die plaats. Als we geen
behoorlijke tafel kunnen vinden nog even wachten tot die er wel is. In Putten
is de kringloop goed en goedkoop.
|
|
29 maart. Vandaag weer bridge:
iedereen blij om Ko weer te zien. Allicht.
Niet geweldig gespeeld, 50%, maar gelukkig één spel waar ik nog lang van
zal nagenieten: Ik kreeg 7 schoppen van V10 en 6 ruiten met HB, geen overdaad
aan punten, maar wat een verdeling! We waren ook nog eens kwetsbaar. Rechts
opende 1 harten en daar kon ik mooi de onvolprezen Ghestem op loslaten: 3
klaveren = 5krt+ sch en 5krt+ ru. West bood 4 ha, Ko, tot mijn genoegen, 4
sch. Rechts 5 ha en ik 5 sch. Dat werd gedoubleerd en ik maakte het precies!
Wat een heerlijk spel, zo krijg je het vrijwel nooit! Ko had 12 punten mee.
De schoppen zaten ook wel heel lekker, Bx links en H sec rechts.
Hier zit ergens een fout in, want via Ghestem had Ko het moeten spelen....
|
|
28 maart. Ko had gisteren een
afspraak met zijn chirurg: GEEN NABEHANDELING NODIG!!!! Geen chemo of
bestralen, hoera!
Ik had vandaag een afspraak met de handtherapeut: die was niet tevreden,
net zomin als ikzelf. Geprobeerd wordt méér therapie te krijgen, want ik
heb problemen met mijn linkerarm (met hand en pols aan die kant had ik die
al); de rechterarm is overbelast en dat voelt als een gekneusde rib, hoog, in
de buurt van de schouder, maar ik ben niet gevallen en heb me ook niet
gestoten. Doet pijn met hoesten, niesen e.d. Een gekneusde rib is vervelend,
maar niet ernstig en in 6 weken klaar. IK heb er ruim ervaring mee, maar niet
met een overbelaste schouder. We zullen zien. En 85 is natuurlijk gewoon hartstikke oud, dus wat wil je.
|
|
26 maart. Bij het nieuws op TV gaat
het over Taiwan en Honduras. Zoals vaak kan het nieuws zelf me niet veel
schelen, maar ik word getroffen door de naam - heel kort in beeld - van een
deskundige, een dame met een Aziatisch uiterlijk. Zij luistert naar de
spannende naam Xiaoxue (Martin). Vermoedelijk*) is Martin de
achternaam. Tweemaal een X, gecombineerd met alle klinkers!!! Je spreekt het
uit met sh, als het eind van 'fish', au, weer 'fish' en ee. Min
of meer als sjouwsjee. Bij de Olympische spelen, meen ik, wordt vaak eerst de achternaam van een
Aziatische atleet gemeld, maar ik kan me vergissen.
|
|
25 maart. Met Ko
gaat het goed, hij herstelt voorspoedig. Ik zou niet weten wat ik
daaraan toe kon voegen.
Maar hoe zou het met de puzzel gaan? Een maand of 2 geleden begonnen
en, op vooral het zwart na, af. Het volle bord is er eentje met
spookjes, de andere 4 hebben of een makkelijker vorm of nog een heel
klein beetje andere kleur. |
 |
|
|
 |
21 maart. Hij is
dus weer lekker thuis - vindt Muts ook! - en alles gaat prima. Niet veel
pijn, alleen bij hoesten of lachen, en vannacht goed
geslapen! |
|
|
20 maart. Om een uur of 12 kwam het
nieuws dat Ko naar huis mocht. Klaas was zo aardig hem te gaan halen en hij
kon buiten vast eventjes genieten van het smerige weer! Nu moet ik al mijn
bitchyness tevoorschijn halen om te zorgen dat hij niet direct van alles gaat
doen, maar gewoon lekker gaat slapen, t.v. kijken, boekje lezen, slapen,
puzzeltje oplossen, slapen etc.
|
|
|
|
19 maart. Al heel lang stem ik op Partij van de Dieren. Ik ben niet erg in politiek
geïnteresseerd en weet er weinig van, maar vind wél dat onze aarde met al
zijn bewoners de meeste aandacht moet hebben op het politieke programma. Naar
men zegt kun je beschaving aflezen aan hoe men met zijn dieren omgaat en dat
is een andere reden, maar ... ik ben geen vegetariër en vind vlees eigenlijk
heel lekker. Dus eet ik vlees, maar heel weinig, en lijd een beetje aan
vleesschaamte. Het vlees dat we eten komt van de bio-slager.
Nu was ik lang geleden getrouwd met een meneer die veel van bijzonder eten
hield. In mijn jonge jaren maakte ik dus
met regelmaat gestoofde zeepaling, ossentong met mosterdsaus of rolpens met
gebakken appeltjes klaar, want daar hield die man van. We aten zelfs wel eens
kalfslever op een gewone doordeweekse dag. Potverdrie, wat is dat lekker!
Hier in Leiderdorp staat een keer per week een biologische slager voor de deur en Ko is in het
ziekenhuis... Ko komt uit een geslacht van aardappeltelers, maar eet
naast stamppot gelukkig wel nasi, bami en allerlei pasta, keus genoeg, maar lever hoef ik hem
niet voor te zetten, zelfs niet van een kalf! Vandaag greep ik mijn
kans: een superieur stukje bio-kalfslever, langzaam gegaard in roomboter met
nog zo'n luxe tomaatje van een paar dagen geleden erbij!! Ik heb met mijn
ogen dicht zitten smullen.
|
|
19 maart. Ik kan van alles: koken,
lezen, tuinieren, de was doen, cryptogrammen en sudoku's oplossen, klassieke muziek
beluisteren en er mijn mening over geven, maar IK KAN NIKS MET EEN MOBIELE
TELEFOON!!!! en ik wou dat men dat nou eens door had. Gaat dat ding over, met
het gezellige geluid van een Australische magpie, zit ik in de logeerkamer te
puzzelen en voordat ik in dit gigantische appartement bij die telefoon ben
aangekomen is ie alweer opgehouden natuurlijk. Met het bericht dat er een
bericht op mijn voicemail staat. Alsof ik weet hoe ik dat moet lezen of
luisteren.
ER BESTAAN NOG NORMALE TELEFOONS en daar kan ik best mee uit
de voeten. Wat let je om gewoon even op te bellen met een ouderwets nummer,
met zo'n kengetal, weet je nog? Als je in de buurt van Leiden woont heb je
dat kengetal ook nog niet eens nodig. Tien keer laten overgaan voordat je
ophangt omdat er niet opgenomen wordt! En verder is er de o zo nuttige e-mail
en die lees ik wel 5x per dag. En je krijgt meestal nog antwoord ook, tenzij
je reclame maakt voor hondenvoer of lelijke tuinbanken of zo!
|
|
18 maart. Ik kreeg bericht, dat het
infuus eruit is en Ko zelfstandig naar de WC kan en zo. Het gaat dus nog
steeds prima en als het zo blijft mag hij w.s. ma-morgen naar huis.
|
|
Nu Ko weerloos in het ziekenhuis ligt en mij verzocht om een short van
een zomerpyjama mee te nemen, heb ik mijn kans schoongezien om eens
lekker zijn kleren te gaan ordenen! En met oog op voorjaar in aankomst
kasjmier truitjes gewassen: met dit aangename weer konden ze uitdruipen op
het balkon. Bijna een echte huisvrouw!
|
|
 |
Vanmiddag met de rollator naar het ziekenhuis gelopen en
dat viel erg mee, minder ver dan ik had gedacht. De Houtkamp vind ik wel
erg saai, velden met daslook (nog zonder bloem, zie foto), wat
aangeplante narcissen, veel wandelaars en een gezellig bruin varken in
de modder bij de kinderboerderij, een ekster en een stelletje
houtduiven, maar geen merel te horen!
Met Ko gaat het dus vooralsnog hartstikke goed, niks bijzonders te
melden. Toen ik weer naar huis ging kwam Joop net op de verpleegafdeling
aanlopen! |
|
|
17 maart. Om 1/4 over 5 waren we op.
Joke was zo lief om Ko naar het ziekenhuis te brengen en kwam door het donker
om 1/4 over 6. Ko geïnstalleerd in het ziekenhuis. Toen we weer buiten waren
was het licht. Nu is het 8 uur en zal de operatie wel begonnen zijn. 11uur: Ze zijn klaar met opereren en alles is
OK! Om een uur of 12 belde Ko zelf vanuit zijn bed, maar ik herkende zijn
stem niet, haha! Vanavond ben ik met Tonkie in het ziekenhuis geweest en Ko
lag er prinsheerlijk en min of meer zonder pijn bij. Ik heb foto's gemaakt,
maar zit met een oud probleem: van vertikaal gefotografeerd laat zich
niet draaien, maar het knipselprogramma bood de oplossing van het probleem.
Maar alles gaat dus heel goed, het infuus van de foto
is eigenlijk maar een dingetje en verder geen slangen of toestanden, 5
kleine pleisters - 4 kijkgaatjes en een operatiesnede - op zijn buik, onder
eentje deed het pijn, maar, naar zijn zeggen, niet heel erg.
Toen kwam zoon Marten langs en zijn Tonkie en ik nog even thee gaan drinken.
|
|
Kijken hoe het gaat met die bedfoto ... gelukt!
|
|
|
|
16 maart. Vroeger was op de markt je
gulden een daalder waard. Dat is natuurlijk al lang niet meer zo en we
ervoeren dat voor het eerst in Frankrijk, waar je je blauw betaalde voor o.a.
fruit en kaas. Maar hier kunnen ze er inmiddels ook wat van.
Ik was naar de
groenteman op de markt - zijn groenten en fruit zijn lekkerder dan in een
buurtsuper - voor prima tomaten en mandarijnen en kwam thuis met 5 vrij
kleine tomaten, 2 kleine, gele kiwi's (niet te versmaden) en geen
mandarijnen, dus ik dacht dat ik die vergeten was, want op google/bank kon ik
zien dat ik net 6,71€ had betaald aan de groenteman van de markt. Ik terug
naar de markt.
Mooi niet, dat was de prijs voor 5 tomaten en en de gele kiwi's van 1€ per
stuk! De tomaten
waren 4,98 per pond!!! Nou maar hopen dat ze serieus lekker zijn, want ik heb
de verrukkelijke tomatensaus van el jefe uit Costa Rica in mijn planning staan voor
als Tonkie eventueel komt eten morgen ... en dat is ook zo. Eten we pasta met
die saus en daar heb je écht geen vlees bij nodig.
|
|
 |
Blijkbaar de dag van de moeizame boodschappen! De
vriendenloterij stuurde ons een prijs in de vorm van een cadeaukaart
voor verzorgingsmiddelen. Mooi zo: met mijn kurkdroge huid is een fles
bodylotion altijd welkom. Een probleempje: er is geen JUMBO in
Leiderdorp, wel in Hazerswoude, Zoeterwoude Dorp en Leiden Station. De
laatste het dichtstbij. Dus reden wij vanmorgen naar Jumbo Leiden
station en de ellende begon al op de parkeerplaats achter de flats t.o.
het station: dat stinkende steegje, ooit doorgang naar de Stationsweg,
was geblokkeerd. Er werd blijkbaar van alles gedaan of gebouwd bij die
flats rondom; er stond ook een groot, keetachtig bouwsel midden op die
parkeerplaats. Bij ongeveer de ANWB konden we nog op de Stationsstraat
komen. Bleek dat verderop ook alles voorzien was van schuttingen e.d., maar
er was nog wel een JUMBO, niet meer op de hoek, maar tegenover waar de
bussen allemaal zijn. Een vrij kleine dependance, stikvol inkopende
studenten. Helaas: het schap met verzorgende producten was nagenoeg
leeg. Geen bodylotion te zien!! Moeten we toch een andere JUMBO vinden,
want een cadeaukaart van een tientje gooi je niet zomaar weg. Toch? |
|
|
11 maart. Donderdagmiddag gingen we
voor het eerst sinds weken weer eens naar Garderen. We waren er door alle
medische toestanden een tijd niet geweest en volgende week (plus) komt er ook
niks van!
Het regende toe we aankwamen, maar niet erg hard. Er was bijna niemand op
het park, maar gelukkig waren de buren er en konden we even een praatje gaan
maken, want lang niet gezien.
Van lieverlee ging de regen over in natte sneeuw. Vlokken die recht naar
beneden vallen.
|
|
|
|
Het werd zowaar een heel klein beetje wit. Evenzogoed was er geen vogeltje te
zien: zonder voedselbank is de belangstelling gering! Vrijdag was er niks van
de sneeuw meer te zien, maar er waren wel weer vogels: de gebruikelijke 6
soorten *) en een heggenmus als cadeautje.
*) merels, roodborst, specht, vinken en 2 soorten mezen
|
|
 |
Er kwam opnieuw eerst natte sneeuw, maar die veranderde al
snel in steeds meer droog en tegen de avond was het serieus wit. Ik ben
dol op vallende sneeuw en kan er eindeloos naar kijken! Prima dagje dus,
met sneeuw en vogeltjes, helaas geen appelvink, maar vandaag wel een
winterkoninkje als extra. |
|
|
Vanmorgen was het alweer aan het verdwijnen, de hele morgen vielen er
klontjes ijs uit de bomen naar beneden! We zijn wel even naar de hei in de
sneeuw aan kijken, maar er was al veel weg. De achterburen waren inmiddels
ook gearriveerd, voor nóg gezellig een praatje. Een paar uur later stonden
de krokussen wijd open! De lijster zat te zingen, maar ik heb hem nog niet
gezien.
|
|
|
|
7 maart. Muts
gaat nu 's morgens al op het krukje zitten, met een verkapt verzoek om
de vogeltjes op TV aan te zetten. Ik vind ze ook leuk, dus aan het
verzoek wordt meestal voldaan!
Een van mijn favorieten is het vrouwtje van de rode kardinaal. Het
mannetje is fraai, opzichtig rood; het vrouwtje is subtiel van kleur,
met een klein oranje kuifje, een oranje snavel en nog wat kleur in de
vleugels, prachtig! |

|
|
|
3 maart. Ik ben van de plantjes. En
bij de plantjes zijn bolgewassen favoriet. Bij de bolgewassen val ik weer erg
op Hippeastrum, meestal amaryllis genoemd, en daarvan de allermooiste 'Misty'.
Ik heb 'Misty' al zeker 6 jaar. Zij bloeit altijd voor het blad
verschijnt en is wat minder makkelijk dan die dikke rode amaryllissen. Ook
hier bloeit zij, als enige bewaarde hippeastrumbol en deze keer zitten er
twee bloeistengels aan!
|
|
|
|
 |
28 februari Een
hardgekookt ei met twee luchtkamers! Nooit eerder gezien. We zijn bijna aan het eind van de Turken, zoals de serie hier genoemd
wordt. Een verhaal over rijke en meestal zeer slechte mensen, 165
afleveringen. We kunnen goed bingen, nog een stuk of 8 afleveringen. Er
zitten veel fouten in, zoals al aan het begin Kaapse viooltjes op een
graf die in één aflevering veranderen in primula's; iemand gaat met
zwarte nagellak naar binnen en komt met rode naar buiten;of heeft ineens
andere schoenen aan etc.
Een van de figuren is een bijzonder enge tante met veel te veel tanden,
ik kan er bijna niet naar kijken als ze (vals) glimlacht. Iedereen wordt
af en toe neergeschoten en komt dan weer op wonderbaarlijke wijze nét
niet aan zijn of haar einde, van dattum. Bijna afgelopen wat ons betreft
en dan leven de hoofdpersonen w.s. nog lang en gelukkig. Vandaag krijgt
Omers lieve moeder eindelijk wat haar op haar tanden en gooit
Fatma de deur uit. Para Kara, heet de serie. |
|
|
Je schrikt je trouwens rot van de prijzen bij AH. Daar ben ik hier min
of meer mee getrouwd, vlakbij, of anders een kwartier lopen naar Dirk of zo.
Ik had enorme zin in lekker eten en mijn keus viel op Brusselslofski = een
ovenschotel met héél even gekookte lof, laagje ham, laagje
champignons, even gebakken in roomboter met knoflook, en geraspte kaas met
hier en daar een vlokje boter over het geheel. Hou je
vast: nog geen 100 gram York achterham 3€50. Nou vind ik dat varkens veelal
schandalig behandeld worden, dus eet ik alleen af en toe een beetje bio-varkensvlees en dat is duur. Een klein zakje geraspte oude kaas:
4€50. Lof, 4 struikjes/bonus 2€39 en champignons, ook bonus, 1€39 en
dat waren mooie champignons, beter dan gewoonlijk. Alles bij elkaar bijna
12€. Voor ons tweeën. Komen nog aardappeltjes bij ...
Het was wel heerlijk, trouwens.
|
|

|
|
25 februari. Ik maar vogeltjes
kijken. Deze hiernaast heb ik niet met zekerheid kunnen determineren,
misschien een ♀ Grackle maar er klopt niet alles van
met het plaatje in mijn boek: veel lichter, nog lichter dan op de foto, en
min of meer oranje snavel. Wat een gemene kop. Deze zou best model hebben
kunnen staan voor Ángry Birds'waar ik wel van gehoord heb - toe Jacob
klein was - maar geen idee ver waar het over gaat. Er was een voerplaats bij
YT, waar alleen deze vogels kwamen en chipmunks en ze deden allemaal lelijk
tegen elkaar! Kan iemand helpen met naam geven?
Hij heeft een vrij lange staart, kun je op de foto niet zien, en is
iets groter dan een merel. |
 |
|
|
. |
24 februari. Als
iets op of bijna op is zet ik de lege verpakking op de rand van de
keuken. Die lege verpakkingen irriteren me, zodat er zo snel mogelijk
vervangen wordt, begrijp je?
Het zout is bijna op, dus er moet een nieuwe pot komen. Maar toen dat
de vorige keer gebeurde heb ik de datum in de agenda gezet om te kijken
hoeveel zout ik gebruik. Verrassing: dat was op 24 februari 2021!! Zelf
gebruik ik dus amper 1 gram per dag - er zit 600 gram in een pot -
maar de rest komt vanzelf via van alles binnen.
k voel me enigszins opgesloten hier, maar nu met de COVID helemaal en
naar Garderen zit er niet in door allerlei afspraken, hulp op dinsdag,
kassadienst op woensdag, chirurg voor Ko op donderdag, tandarts voor hem
op vrijdag en dan is het weer weekend. |
|
|
Maar ik heb wel iets goeds om me uit te leven met wat ik
het liefst doe: vogeltjes kijken! Op You Tube zijn er allerlei filmpjes
over vogels op voederplaatsen of bij een vogelbadje. Dat laatste is leuk
omdat er ook insecteneters komen baden. En nu zit ik de halve dag
Amerikaanse vogeltjes te bekijken en probeer ik uit te vissen wat ik
zie. Als ik het niet weet maak ik een foto van het beeld op de TV, zoals
hier van een Blue Jay. Die had ik trouwens moeten kennen,
want vaak genoeg gezien bij Babette, mijn schoonzus, die in Scarsdale
vlak bij New York woonde. Ik heb eens in de winter bij haar gelogeerd en
mijn ogen uitgekeken naar de rode kardinalen en de blue jays en de vele
eekhoorntjes. Jaar of 50 geleden!
Poes kijkt graag mee, op schoot of op het krukje voor de TV.
Vogeltjes vind ze leuk, maar daar blijft het bij. Maar ze begint elke
keer te mauwen bij het zien van een zilvergrijs eekhoorntje, ergens in
Engeland. Alleen maar dat ene eekhoorntje! |

|
|
|
23 februari. Ko voelt zich weer
beter, maar hoest nog flink. Ik heb koorts, niet al te veel, en weet dat ik
ziek ben, maar daar blijft het bij. Veel slapen!
|
|
22 februari. Ko voel zich iets
beter, de arme ziel heeft enorme keelpijn (gehad). Inmiddels ben ik ook
positief getest. Een beetje verhoging en wat ziekig gevoel, meer niet tot nu
toe.
|
|
 |
21 februari. Ko
voelt zich beroerd, geen koorts, maar wel veel hoesten en keelpijn. Wat
het laatste betreft heeft hij de pech dat hij als protestant jongetje is
grootgegroeid en niet in zijn jonge jaren regelmatig de Blasiuszegen
heeft gekregen, die ik, katholiek meisje, meer dan eens mocht ontvangen.
Ik heb dan ook NOOIT keelpijn ...
In mijn herinnering brandden de kaarsen en dat maakte het extra
spannend. |
|
|
20 februari. En zijn operatie staat
in de agenda voor 17 maart.
|
|
19 februari. Blijf nu voorlopig maar
uit de buurt: Ko heeft COVID.
|
|
18 februari. Ik keek uit het raam
vanmorgen en dacht: 'Ooit hadden we een uitzicht zoals hieronder links en nu is het
als rechtsonder'. We lijken niet goed wijs. Maar helaas: het is de realiteit
van de oude dag.
|
|
|
|
14 februari. Ko heeft een puzzel
laten maken van een van onze dierbaarste foto's: wij met een koala in 2000,
bij ons eerste bezoek aan Australië. De puzzel is w.s. niet te doen, want ik
schat dat er 300 stukjes zwart zijn. Maar goed, we kunnen het proberen, dus
ze zijn geordend in: zwarte spookjes, helemaal links, puntjes op het linker
bord voor, lussen daarachter, combinatie van de twee rechts, kantstukjes
helemaal rechts, makkelijke stukjes rechtsboven en gewoon goed te doen
stukjes in het midden. Houdt ons van de straat!
Ik heb net een supermoeilijke af, ik geloof dat ik er 2 maanden over gedaan
heb, uiteraard met onderbrekingen en Ko heeft voor een stuk meegedaan. Dat
was er eentje van een baby in stro, kerstthema ... Stro is moeilijker dan
effen zwart.
|
|
|
|
|
|
13 februari. Ko moet het medische
circuit in en dat wordt veel ziekenhuis en zo in de komende tijd. Heel
vervelend. Om hem wat op te vrolijken kreeg hij van LBC dit prachtige boeket
toegestuurd. Bij LBC gaat hij node gemist worden.
|
|
|
|
10 februari. Het gaat hier allemaal
wat moeizaam, maar het voorjaar is in aantocht en dat is fijn. De cyclaampjes
beloven veel bloemen (net zo veel bloemen als blad is de vuistregel) en er
staat één gele krokus, die ik maar niet scherp kan krijgen ... Ik heb een
stuk of 10 foto's weggegooid.
|
|
|
|
9 februari. Deze
vond ik toevallig tussen mij afbeeldingen. |

|
|
|
Hieronder Tonkie met twee van haar, zelf gefokte. ijslanders. Die moesten
eerst grootgroeien en vervolgens tot berijdbare paardjes opgeleid worden. Met
één van de paarden uit Zuid Amerika - criollo's - gaat ze komend weekend
voor het eerst een wedstrijd rijden. Als het weer het toelaat.
|
|
|
|
6 februari. De 4e
zou Tinka jarig zijn geweest. Veel lieve mensen hebben een kaarsje voor
haar opgestoken en en mij een berichtje gestuurd. Wij zelf hadden al een
tijd een afspraak om naar Drenthe te gaan, maar gingen gisteren met
Tonkie lunchen in Drie. Tonkie komt dan met twee paarden en gaat eerst
wat rijden in de buurt, stalt haar paarden bij het restaurant dat
daarvoor over een weitje beschikt en gaat na afloop met 2 paarden naar
de trailer, die ergens - wijd open - op een parkeerplaats staat. Op de
foto's!
Ik weet na al die jaren nog steeds niet hoe ik aan van die
stoere dochters kom: Tonkie, die er niks van heeft om met een trailer
met een stel paarden naar Frankrijk te rijden, Tinka die overal met haar
camper heen ging en met haar ene arm nog ging kanoën en zo en Claire,
die - amper 25 - schepen aan de ketting liet leggen als er iets mis was
met de lading! |
 |
|
|
 |
2 februari. Dat
hele gedoe van die gebroken pols is inmiddels al ruim 2 maanden geleden.
Een aantal dingen kan ik weer, andere niet. Een vol kopje thee dragen
met mijn linkerhand is onmogelijk b.v. Het grootste probleem zit in de
duim/wijsvinger coördinatie. Ik kan mijn duim nog nauwelijks buigen en
veel trekkracht is er ook nog niet. Geduld!
Er zijn ook prettige gevolgen. Zo ben ik heel blij met mijn nieuwe haar.
Het zit fantastisch en als ik dat geweten had was het er al veel eerder
afgegaan. Wie had er ooit gedacht dat ik op mijn ouwe dag nog gezellig
haar zou krijgen!
Een ander bijkomstigheid is dat ik het meest gehate kledingstuk, de
beha, bijgenaamd 'tuig', nog altijd niet aan kan krijgen. Nu ben ik niet
met een rijk gemoed begiftigd, dus het kan niet veel schelen. Ik woon
tegenwoordig in
een broek zonder rits, die ik met enige moeite kan ophijsen, een trui
van het een of ander uit de M&S collectie en mijn 'alias'. Deze
bonte, warm gevoerde jas komt van Ali-express, maat XXL natuurlijk. Als
jas schiet hij tekort, want de wind waait erdoorheen, maar hij heeft
ruime mouwen en kon daardoor over het gips/de spalk en is voor binnen heel
geschikt, m.n. als we gaan bridgen, want bij LBC is het vaak koud.
Toen we op Curaçao één keer daar in de bridgeclub gingen spelen had
ik een wit Tshirtje aan en dat kon niet met niks eronder. Dus heeft Ko
me in mijn lekkerst zittende tuig gehesen. Evenzogoed had ik nog twee
dagen rode striemen op mijn bovenlijf! Martelwerktuigen zijn het ... |
|
|
30 januari. Baby
Stevie, nog bij Anne Claire in Amsterdam. Hieronder mijn schoonzoon
Bondy, met helemaal Stevie, ook nog in Amsterdam. En tenslotte Stevie
bij Tinka in het hospice, Tinka lag daar graag buiten in de tuin. Stevie
was er direct helemaal thuis, zoals altijd, en liet de vele vogels
totaal met rust. |

|
|
|
|
|
 |
28 januari. Vannacht
is Stevie doodgegaan. Nou zou ik daar meestal geen 'In memoriam' aan
wijden, maar Stevie was een bijzondere kat. Hij kwam lang geleden bij
Anne Claire wonen als katertje van een maand of 10.
Toen Claire naar Australië verhuisde kreeg Stevie een avontuurlijk
leven bij Tinka. Tinka woonde afwisselend in Amsterdam of in haar camper
en in de camper reisde Stevie overal mee naartoe. Hij voelde zich altijd
in elke omgeving thuis, of het nou bij Buitenkunst was, of in Frankrijk
of in Zoeterwoude. Want als Tinka hem naar de locatie Drenthe moest voor
Buitenkunst kon hij niet mee en logeerde bij ons. Muts verdroeg hem,
maar daar was dan ook alles mee gezegd.
Toen Tinka wist dat ze niet lang meer te leven had vroeg ze mij een
andere huis voor hem te zoeken en dat werd bij Noor en Tjeerd, die in
Drenthe in een boerderij met een enorm stuk land wonen. Daar heeft hij nog bijna 3
jaar genoten van de heerlijke omgeving en liefderijke verzorging en
zelfs met hond Durk werd hij goede maatjes.
Stevie was echt een geweldige kat en hij kon ontzettend hard
snorren!!! |
|
|
24 januari. Ik kreeg net een verlate
verjaarswens van mijn Engelse vriendin Mary. Ze schreef dat ze laat was omdat
ze gevallen was en haar rechterpols had gebroken ... En haar knieschijf. 2
weken ziekenhuis, vandaag weer naar huis en ze is alleen!
|
|
22 januari. We zijn weer terug van
weggeweest en hebben genoten van de warmte op Curaçao, het lekkere eten, nieuwe
vogeltjes kijken en ik ook van de bonus van de gebroken pols ... Tot mijn
verrassing heb ik, nadat het eerst door Ko afgeknipt, later door een
thuiskapster goed in een asymmetrisch model geknipt, nu LEUK HAAR. Het
is echt geweldig goed geknipt en er zit ineens een natuurlijk slag in waardoor
het ook zonder gedoe met föhns en zo weer meteen goed zit na een
wasbeurt. Het vakantieverhaal is in grote lijnen klaar. We hebben geen van beiden last van
jet-lag!
|
|
10 januari. Vanmorgen werd er weer
eens gewerkt beneden. Vroeg in de ochtend, zal tegen achten zijn geweest, 2x
flinke herrie, als van iets omzagen of zo. Twee lieden waren iets
onduidelijks aan het doen. Het is ooit wel eens klaar.
Ik kijk niet zo vaak (goed) uit het raam van de slaapkamer, maar als gevolg
van het lawaai wel: staan daar een heleboel narcissen te bloeien! Half
januari! Het is wel grappig om, als je 85 wordt, 5 uur langer dan normaal jarig te
zijn ... rara! Uitleg volgt. Want we gingen die dag naar Curaçao en
daar is het 5 uur later. Zie verhaal Curaçao, waar ik straks aan ga
beginnen.
|
|
|
|
8 januari. I.v.m.
onze a.s vakantie hebben we mijn verjaardag gisteren maar vast gevierd
in de gebruikelijke, maar steeds kleiner wordende kring. Die zich
trouwens - tot mijn grote genoegen - deze keer met Tonkie uitbreidde.
Het was als vanouds gezellig en Jaap maakte de foto. |
 |
|
|

|
6 januari. Met
maar één goed bruikbare hand kun je je haar niet goed opsteken, maar
ook niet goed wassen. Voor het eerste probleem was er een eenvoudige
oplossing: Ko heeft er een stuk afgeknipt. Wassen met één hand vooruit,
maar echt lekker is het niet. Roos, die ik ken van LBC gaf me het adres
van een thuiskapster en zo kwam Yolanda vanmiddag eerst heerlijk wassen,
daarna in model knippen en alles.
Ik heb - met uitzonderingen - vnl de
pest gehad aan de kapper. De uitzonderingen zijn de beroemde Rob
Peetoom, en de minder beroemde, maar erg aardige Aad Kreeft in
Oegstgeest.De laatste ervaring, voor 2v12, jaren geleden, toen we nog in
Frankrijk
woonden, was zó beroerd, dat ze zelfs in de TVstudio niks met mijn
kapsel aankonden. En ik het verder heb laten groeien.
Maar Yolanda w as een zeer plezierige ervaring, zeker voor herhaling
vatbaar!. |
|
|
5 januari. Ik verbaas me er steeds
weer over hoe slim onze poes is. Vanmorgen waren we erg laat. Ko ligt wel
eens een hele tijd wakker, maar slaapt dan weer in en dan is het zo maar 1/2
11 als hij ontwaakt. (Het gangbare programma hier is:ontbijten, Erna douche
en aankleden - en dat kost op het ogenblik wel wat tijd - dan poes borstelen
en gymnastiek voor de oude rug). Muts had daarom de hoop op een
borstelbeurt opgegeven en had zich teruggetrokken op haar slaapplek in de
berging.
Maar ik hoefde alleen maar op gewone spreeksterkte te zeggen 'Muts,
borstelen' en ze kwam eraan!
|
|
3 januari. Ik ontdekte iets leuks op
YT: filmpjes van een of andere vogelvoerplek. Ko kan die transporteren naar
de TV en nu kan ik, net als in Garderen, als ik wil vogeltjes en eekhoorntjes
kijken. Ook b.v. in Amerika, met andere vogeltjes en andere eekhoorntjes. Kan
ik lekker in een boek gaan zitten zoeken welk vogeltje er net op bezoek was.
Vanmorgen dus, ik denk ergens in Engeland, een zwarte mees. Ik denk Engeland,
omdat de eekhoorntjes niet rood waren en gisteren o.a. rode kardinalen, die
ik ken uit de buurt van New York.
Niet alleen ik vind het leuk. Muts heeft gisterenavond wel een half uur
geboeid zitten kijken!
|
|
|
|
2 januari. Vanmorgen even naar het
ziekenhuis om te kijken of e.e.a. wel goed gaat. Het gaat goed, wel langzaam,
maar we kunnen gewoon volgende week naar Curaçao ...
Bij het verlaten van het hospitaal kwamen we een collega-polsbreker tegen.
Die was KOK van beroep.
|
|
1 januari. Aan alle lezers een
goed jaar toegewenst ... Het ziet er niet heel leuk uit met de wereld,
dus ik hoop maar dat we het nog een jaartje zullen uitzingen. In dat jaartje
vooral gezond blijven, geen botten breken en vooral veel lachen!!!
Hier in Leiderdorp eindigde het met veel geknal van dikwijls fraai
vuurwerk, van 6 uur 's avonds tot 2u in de nacht. Wat minder of helemaal niks
had ik zelf liever gehad, maar het hield gelukkig op tijd op.
Vandaag was Ko zo lief naar Brussel te rijden zodat ik
mijn nichtje Jutte weer eens kon opzoeken. Ze is de dochter van mijn
oudste zus en me zeer dierbaar. Ze is kinderoncologe en heeft ook
immunologie in haar pakket, maar doet niet aan kapsones en is, net als
ik dol op muziek (zingen) en op beesten. Net als ander nichtje Barthe
trouwens.
Onderweg kwamen we een keer of wat dit soort wonderlijke bord tegen.
Een soort contradictio in 'picturis'? Ik zoek via internet naar afbeelding
in het Latijn en krijg picturae = plurale tantum? en wat is dan de
ablativus? picturis? Ik weet het niet meer, maar krijg vast wel
commentaar van iemand. Sam? |

|
|