|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 25 maart. Met Ko
gaat het goed, hij herstelt voorspoedig. Ik zou niet weten wat ik
daaraan toe kon voegen.
Maar hoe zou het met de puzzel gaan? Een maand of 2 geleden begonnen
en, op vooral het zwart na, af. Het volle bord is er eentje met
spookjes, de andere 4 hebben of een makkelijker vorm of nog een heel
klein beetje andere kleur. |
 |
|
 |
21 maart. Hij is
dus weer lekker thuis - vindt Muts ook! - en alles gaat prima. Niet veel
pijn, alleen bij hoesten of lachen, en vannacht goed
geslapen! |
|
|
20 maart. Om een uur of 12 kwam het
nieuws dat Ko naar huis mocht. Klaas was zo aardig hem te gaan halen en hij
kon buiten vast eventjes genieten van het smerige weer! Nu moet ik al mijn
bitchyness tevoorschijn halen om te zorgen dat hij niet direct van alles gaat
doen, maar gewoon lekker gaat slapen, t.v. kijken, boekje lezen, slapen,
puzzeltje oplossen, slapen etc.
|
|
|
19 maart. Al heel lang stem ik op Partij van de Dieren. Ik ben niet erg in politiek
geïnteresseerd en weet er weinig van, maar vind wél dat onze aarde met al
zijn bewoners de meeste aandacht moet hebben op het politieke programma. Naar
men zegt kun je beschaving aflezen aan hoe men met zijn dieren omgaat en dat
is een andere reden, maar ... ik ben geen vegetariër en vind vlees eigenlijk
heel lekker. Dus eet ik vlees, maar heel weinig, en lijd een beetje aan
vleesschaamte. Het vlees dat we eten komt van de bio-slager.
Nu was ik lang geleden getrouwd met een meneer die veel van bijzonder eten
hield. In mijn jonge jaren maakte ik dus
met regelmaat gestoofde zeepaling, ossentong met mosterdsaus of rolpens met
gebakken appeltjes klaar, want daar hield die man van. We aten zelfs wel eens
kalfslever op een gewone doordeweekse dag. Potverdrie, wat is dat lekker!
Hier in Leiderdorp staat een keer per week een biologische slager voor de deur en Ko is in het
ziekenhuis... Ko komt uit een geslacht van aardappeltelers, maar eet
naast stamppot gelukkig wel nasi, bami en allerlei pasta, keus genoeg, maar lever hoef ik hem
niet voor te zetten, zelfs niet van een kalf! Vandaag greep ik mijn
kans: een superieur stukje bio-kalfslever, langzaam gegaard in roomboter met
nog zo'n luxe tomaatje van een paar dagen geleden erbij!! Ik heb met mijn
ogen dicht zitten smullen.
|
|
19 maart. Ik kan van alles: koken,
lezen, tuinieren, de was doen, cryptogrammen en sudoku's oplossen, klassieke muziek
beluisteren en er mijn mening over geven, maar IK KAN NIKS MET EEN MOBIELE
TELEFOON!!!! en ik wou dat men dat nou eens door had. Gaat dat ding over, met
het gezellige geluid van een Australische magpie, zit ik in de logeerkamer te
puzzelen en voordat ik in dit gigantische appartement bij die telefoon ben
aangekomen is ie alweer opgehouden natuurlijk. Met het bericht dat er een
bericht op mijn voicemail staat. Alsof ik weet hoe ik dat moet lezen of
luisteren.
ER BESTAAN NOG NORMALE TELEFOONS en daar kan ik best mee uit
de voeten. Wat let je om gewoon even op te bellen met een ouderwets nummer,
met zo'n kengetal, weet je nog? Als je in de buurt van Leiden woont heb je
dat kengetal ook nog niet eens nodig. Tien keer laten overgaan voordat je
ophangt omdat er niet opgenomen wordt! En verder is er de o zo nuttige e-mail
en die lees ik wel 5x per dag. En je krijgt meestal nog antwoord ook, tenzij
je reclame maakt voor hondenvoer of lelijke tuinbanken of zo!
|
|
18 maart. Ik kreeg bericht, dat het
infuus eruit is en Ko zelfstandig naar de WC kan en zo. Het gaat dus nog
steeds prima en als het zo blijft mag hij w.s. ma-morgen naar huis.
|
|
Nu Ko weerloos in het ziekenhuis ligt en mij verzocht om een short van
een zomerpyjama mee te nemen, heb ik mijn kans schoongezien om eens
lekker zijn kleren te gaan ordenen! En met oog op voorjaar in aankomst
kasjmier truitjes gewassen: met dit aangename weer konden ze uitdruipen op
het balkon. Bijna een echte huisvrouw!
|
 |
Vanmiddag met de rollator naar het ziekenhuis gelopen en
dat viel erg mee, minder ver dan ik had gedacht. De Houtkamp vind ik wel
erg saai, velden met daslook (nog zonder bloem, zie foto), wat
aangeplante narcissen, veel wandelaars en een gezellig bruin varken in
de modder bij de kinderboerderij, een ekster en een stelletje
houtduiven, maar geen merel te horen!
Met Ko gaat het dus vooralsnog hartstikke goed, niks bijzonders te
melden. Toen ik weer naar huis ging kwam Joop net op de verpleegafdeling
aanlopen! |
|
|
17 maart. Om 1/4 over 5 waren we op.
Joke was zo lief om Ko naar het ziekenhuis te brengen en kwam door het donker
om 1/4 over 6. Ko geïnstalleerd in het ziekenhuis. Toen we weer buiten waren
was het licht. Nu is het 8 uur en zal de operatie wel begonnen zijn. 11uur: Ze zijn klaar met opereren en alles is
OK! Om een uur of 12 belde Ko zelf vanuit zijn bed, maar ik herkende zijn
stem niet, haha! Vanavond ben ik met Tonkie in het ziekenhuis geweest en Ko
lag er prinsheerlijk en min of meer zonder pijn bij. Ik heb foto's gemaakt,
maar zit met een oud probleem: van vertikaal gefotografeerd laat zich
niet draaien, maar het knipselprogramma bood de oplossing van het probleem.
Maar alles gaat dus heel goed, het infuus van de foto
is eigenlijk maar een dingetje en verder geen slangen of toestanden, 5
kleine pleisters - 4 kijkgaatjes en een operatiesnede - op zijn buik, onder
eentje deed het pijn, maar, naar zijn zeggen, niet heel erg.
Toen kwam zoon Marten langs en zijn Tonkie en ik nog even thee gaan drinken.
|
|
Kijken hoe het gaat met die bedfoto ... gelukt!
|
|
|
16 maart. Vroeger was op de markt je
gulden een daalder waard. Dat is natuurlijk al lang niet meer zo en we
ervoeren dat voor het eerst in Frankrijk, waar je je blauw betaalde voor o.a.
fruit en kaas. Maar hier kunnen ze er inmiddels ook wat van.
Ik was naar de
groenteman op de markt - zijn groenten en fruit zijn lekkerder dan in een
buurtsuper - voor prima tomaten en mandarijnen en kwam thuis met 5 vrij
kleine tomaten, 2 kleine, gele kiwi's (niet te versmaden) en geen
mandarijnen, dus ik dacht dat ik die vergeten was, want op google/bank kon ik
zien dat ik net 6,71€ had betaald aan de groenteman van de markt. Ik terug
naar de markt.
Mooi niet, dat was de prijs voor 5 tomaten en en de gele kiwi's van 1€ per
stuk! De tomaten
waren 4,98 per pond!!! Nou maar hopen dat ze serieus lekker zijn, want ik heb
de verrukkelijke tomatensaus van el jefe uit Costa Rica in mijn planning staan voor
als Tonkie eventueel komt eten morgen ... en dat is ook zo. Eten we pasta met
die saus en daar heb je écht geen vlees bij nodig.
|
 |
Blijkbaar de dag van de moeizame boodschappen! De
vriendenloterij stuurde ons een prijs in de vorm van een cadeaukaart
voor verzorgingsmiddelen. Mooi zo: met mijn kurkdroge huid is een fles
bodylotion altijd welkom. Een probleempje: er is geen JUMBO in
Leiderdorp, wel in Hazerswoude, Zoeterwoude Dorp en Leiden Station. De
laatste het dichtstbij. Dus reden wij vanmorgen naar Jumbo Leiden
station en de ellende begon al op de parkeerplaats achter de flats t.o.
het station: dat stinkende steegje, ooit doorgang naar de Stationsweg,
was geblokkeerd. Er werd blijkbaar van alles gedaan of gebouwd bij die
flats rondom; er stond ook een groot, keetachtig bouwsel midden op die
parkeerplaats. Bij ongeveer de ANWB konden we nog op de Stationsstraat
komen. Bleek dat verderop ook alles voorzien was van schuttingen e.d., maar
er was nog wel een JUMBO, niet meer op de hoek, maar tegenover waar de
bussen allemaal zijn. Een vrij kleine dependance, stikvol inkopende
studenten. Helaas: het schap met verzorgende producten was nagenoeg
leeg. Geen bodylotion te zien!! Moeten we toch een andere JUMBO vinden,
want een cadeaukaart van een tientje gooi je niet zomaar weg. Toch? |
|
|
11 maart. Donderdagmiddag gingen we
voor het eerst sinds weken weer eens naar Garderen. We waren er door alle
medische toestanden een tijd niet geweest en volgende week (plus) komt er ook
niks van!
Het regende toe we aankwamen, maar niet erg hard. Er was bijna niemand op
het park, maar gelukkig waren de buren er en konden we even een praatje gaan
maken, want lang niet gezien.
Van lieverlee ging de regen over in natte sneeuw. Vlokken die recht naar
beneden vallen.
|
|
|
Het werd zowaar een heel klein beetje wit. Evenzogoed was er geen vogeltje te
zien: zonder voedselbank is de belangstelling gering! Vrijdag was er niks van
de sneeuw meer te zien, maar er waren wel weer vogels: de gebruikelijke 6
soorten *) en een heggenmus als cadeautje.
*) merels, roodborst, specht, vinken en 2 soorten mezen
|
 |
Er kwam opnieuw eerst natte sneeuw, maar die veranderde al
snel in steeds meer droog en tegen de avond was het serieus wit. Ik ben
dol op vallende sneeuw en kan er eindeloos naar kijken! Prima dagje dus,
met sneeuw en vogeltjes, helaas geen appelvink, maar vandaag wel een
winterkoninkje als extra. |
|
|
Vanmorgen was het alweer aan het verdwijnen, de hele morgen vielen er
klontjes ijs uit de bomen naar beneden! We zijn wel even naar de hei in de
sneeuw aan kijken, maar er was al veel weg. De achterburen waren inmiddels
ook gearriveerd, voor nóg gezellig een praatje. Een paar uur later stonden
de krokussen wijd open! De lijster zat te zingen, maar ik heb hem nog niet
gezien.
|
|
|
| 7 maart. Muts
gaat nu 's morgens al op het krukje zitten, met een verkapt verzoek om
de vogeltjes op TV aan te zetten. Ik vind ze ook leuk, dus aan het
verzoek wordt meestal voldaan!
Een van mijn favorieten is het vrouwtje van de rode kardinaal. Het
mannetje is fraai, opzichtig rood; het vrouwtje is subtiel van kleur,
met een klein oranje kuifje, een oranje snavel en nog wat kleur in de
vleugels, prachtig! |
|
|
|
3 maart. Ik ben van de plantjes. En
bij de plantjes zijn bolgewassen favoriet. Bij de bolgewassen val ik weer erg
op Hippeastrum, meestal amaryllis genoemd, en daarvan de allermooiste 'Misty'.
Ik heb 'Misty' al zeker 6 jaar. Zij bloeit altijd voor het blad
verschijnt en is wat minder makkelijk dan die dikke rode amaryllissen. Ook
hier bloeit zij, als enige bewaarde hippeastrumbol en deze keer zitten er
twee bloeistengels aan!
|
|
|
 |
28 februari Een
hardgekookt ei met twee luchtkamers! Nooit eerder gezien. We zijn bijna aan het eind van de Turken, zoals de serie hier genoemd
wordt. Een verhaal over rijke en meestal zeer slechte mensen, 165
afleveringen. We kunnen goed bingen, nog een stuk of 8 afleveringen. Er
zitten veel fouten in, zoals al aan het begin Kaapse viooltjes op een
graf die in één aflevering veranderen in primula's; iemand gaat met
zwarte nagellak naar binnen en komt met rode naar buiten;of heeft ineens
andere schoenen aan etc.
Een van de figuren is een bijzonder enge tante met veel te veel tanden,
ik kan er bijna niet naar kijken als ze (vals) glimlacht. Iedereen wordt
af en toe neergeschoten en komt dan weer op wonderbaarlijke wijze nét
niet aan zijn of haar einde, van dattum. Bijna afgelopen wat ons betreft
en dan leven de hoofdpersonen w.s. nog lang en gelukkig. Vandaag krijgt
Omers lieve moeder eindelijk wat haar op haar tanden en gooit
Fatma de deur uit. Para Kara, heet de serie. |
|
Je schrikt je trouwens rot van de prijzen bij AH. Daar ben ik hier min
of meer mee getrouwd, vlakbij, of anders een kwartier lopen naar Dirk of zo.
Ik had enorme zin in lekker eten en mijn keus viel op Brusselslofski = een
ovenschotel met héél even gekookte lof, laagje ham, laagje
champignons, even gebakken in roomboter met knoflook, en geraspte kaas met
hier en daar een vlokje boter over het geheel. Hou je
vast: nog geen 100 gram York achterham 3€50. Nou vind ik dat varkens veelal
schandalig behandeld worden, dus eet ik alleen af en toe een beetje bio-varkensvlees en dat is duur. Een klein zakje geraspte oude kaas:
4€50. Lof, 4 struikjes/bonus 2€39 en champignons, ook bonus, 1€39 en
dat waren mooie champignons, beter dan gewoonlijk. Alles bij elkaar bijna
12€. Voor ons tweeën. Komen nog aardappeltjes bij ...
Het was wel heerlijk, trouwens.
|
|
|
|
25 februari. Ik maar vogeltjes
kijken. Deze hiernaast heb ik niet met zekerheid kunnen determineren,
misschien een ♀ Grackle maar er klopt niet alles van
met het plaatje in mijn boek: veel lichter, nog lichter dan op de foto, en
min of meer oranje snavel. Wat een gemene kop. Deze zou best model hebben
kunnen staan voor Ángry Birds'waar ik wel van gehoord heb - toe Jacob
klein was - maar geen idee ver waar het over gaat. Er was een voerplaats bij
YT, waar alleen deze vogels kwamen en chipmunks en ze deden allemaal lelijk
tegen elkaar! Kan iemand helpen met naam geven?
Hij heeft een vrij lange staart, kun je op de foto niet zien, en is
iets groter dan een merel. |
 |
|
. |
24 februari. Als
iets op of bijna op is zet ik de lege verpakking op de rand van de
keuken. Die lege verpakkingen irriteren me, zodat er zo snel mogelijk
vervangen wordt, begrijp je?
Het zout is bijna op, dus er moet een nieuwe pot komen. Maar toen dat
de vorige keer gebeurde heb ik de datum in de agenda gezet om te kijken
hoeveel zout ik gebruik. Verrassing: dat was op 24 februari 2021!! Zelf
gebruik ik dus amper 1 gram per dag - er zit 600 gram in een pot -
maar de rest komt vanzelf via van alles binnen.
k voel me enigszins opgesloten hier, maar nu met de COVID helemaal en
naar Garderen zit er niet in door allerlei afspraken, hulp op dinsdag,
kassadienst op woensdag, chirurg voor Ko op donderdag, tandarts voor hem
op vrijdag en dan is het weer weekend. |
|
| Maar ik heb wel iets goeds om me uit te leven met wat ik
het liefst doe: vogeltjes kijken! Op You Tube zijn er allerlei filmpjes
over vogels op voederplaatsen of bij een vogelbadje. Dat laatste is leuk
omdat er ook insecteneters komen baden. En nu zit ik de halve dag
Amerikaanse vogeltjes te bekijken en probeer ik uit te vissen wat ik
zie. Als ik het niet weet maak ik een foto van het beeld op de TV, zoals
hier van een Blue Jay. Die had ik trouwens moeten kennen,
want vaak genoeg gezien bij Babette, mijn schoonzus, die in Scarsdale
vlak bij New York woonde. Ik heb eens in de winter bij haar gelogeerd en
mijn ogen uitgekeken naar de rode kardinalen en de blue jays en de vele
eekhoorntjes. Jaar of 50 geleden!
Poes kijkt graag mee, op schoot of op het krukje voor de TV.
Vogeltjes vind ze leuk, maar daar blijft het bij. Maar ze begint elke
keer te mauwen bij het zien van een zilvergrijs eekhoorntje, ergens in
Engeland. Alleen maar dat ene eekhoorntje! |
|
|
|
23 februari. Ko voelt zich weer
beter, maar hoest nog flink. Ik heb koorts, niet al te veel, en weet dat ik
ziek ben, maar daar blijft het bij. Veel slapen!
|
|
22 februari. Ko voel zich iets
beter, de arme ziel heeft enorme keelpijn (gehad). Inmiddels ben ik ook
positief getest. Een beetje verhoging en wat ziekig gevoel, meer niet tot nu
toe.
|
 |
21 februari. Ko
voelt zich beroerd, geen koorts, maar wel veel hoesten en keelpijn. Wat
het laatste betreft heeft hij de pech dat hij als protestant jongetje is
grootgegroeid en niet in zijn jonge jaren regelmatig de Blasiuszegen
heeft gekregen, die ik, katholiek meisje, meer dan eens mocht ontvangen.
Ik heb dan ook NOOIT keelpijn ...
In mijn herinnering brandden de kaarsen en dat maakte het extra
spannend. |
|
|
20 februari. En zijn operatie staat
in de agenda voor 17 maart.
|
|
19 februari. Blijf nu voorlopig maar
uit de buurt: Ko heeft COVID.
|
|
18 februari. Ik keek uit het raam
vanmorgen en dacht: 'Ooit hadden we een uitzicht zoals hieronder links en nu is het
als rechtsonder'. We lijken niet goed wijs. Maar helaas: het is de realiteit
van de oude dag.
|
|
|
14 februari. Ko heeft een puzzel
laten maken van een van onze dierbaarste foto's: wij met een koala in 2000,
bij ons eerste bezoek aan Australië. De puzzel is w.s. niet te doen, want ik
schat dat er 300 stukjes zwart zijn. Maar goed, we kunnen het proberen, dus
ze zijn geordend in: zwarte spookjes, helemaal links, puntjes op het linker
bord voor, lussen daarachter, combinatie van de twee rechts, kantstukjes
helemaal rechts, makkelijke stukjes rechtsboven en gewoon goed te doen
stukjes in het midden. Houdt ons van de straat!
Ik heb net een supermoeilijke af, ik geloof dat ik er 2 maanden over gedaan
heb, uiteraard met onderbrekingen en Ko heeft voor een stuk meegedaan. Dat
was er eentje van een baby in stro, kerstthema ... Stro is moeilijker dan
effen zwart.
|
|
|
|
|
|
13 februari. Ko moet het medische
circuit in en dat wordt veel ziekenhuis en zo in de komende tijd. Heel
vervelend. Om hem wat op te vrolijken kreeg hij van LBC dit prachtige boeket
toegestuurd. Bij LBC gaat hij node gemist worden.
|
|
|
|
10 februari. Het gaat hier allemaal
wat moeizaam, maar het voorjaar is in aantocht en dat is fijn. De cyclaampjes
beloven veel bloemen (net zo veel bloemen als blad is de vuistregel) en er
staat één gele krokus, die ik maar niet scherp kan krijgen ... Ik heb een
stuk of 10 foto's weggegooid.
|
|
|
| 9 februari. Deze
vond ik toevallig tussen mij afbeeldingen. |
|
|
|
Hieronder Tonkie met twee van haar, zelf gefokte. ijslanders. Die moesten
eerst grootgroeien en vervolgens tot berijdbare paardjes opgeleid worden. Met
één van de paarden uit Zuid Amerika - criollo's - gaat ze komend weekend
voor het eerst een wedstrijd rijden. Als het weer het toelaat.
|
|
|
| 6 februari. De 4e
zou Tinka jarig zijn geweest. Veel lieve mensen hebben een kaarsje voor
haar opgestoken en en mij een berichtje gestuurd. Wij zelf hadden al een
tijd een afspraak om naar Drenthe te gaan, maar gingen gisteren met
Tonkie lunchen in Drie. Tonkie komt dan met twee paarden en gaat eerst
wat rijden in de buurt, stalt haar paarden bij het restaurant dat
daarvoor over een weitje beschikt en gaat na afloop met 2 paarden naar
de trailer, die ergens - wijd open - op een parkeerplaats staat. Op de
foto's!
Ik weet na al die jaren nog steeds niet hoe ik aan van die
stoere dochters kom: Tonkie, die er niks van heeft om met een trailer
met een stel paarden naar Frankrijk te rijden, Tinka die overal met haar
camper heen ging en met haar ene arm nog ging kanoën en zo en Claire,
die - amper 25 - schepen aan de ketting liet leggen als er iets mis was
met de lading! |
 |
|
 |
2 februari. Dat
hele gedoe van die gebroken pols is inmiddels al ruim 2 maanden geleden.
Een aantal dingen kan ik weer, andere niet. Een vol kopje thee dragen
met mijn linkerhand is onmogelijk b.v. Het grootste probleem zit in de
duim/wijsvinger coördinatie. Ik kan mijn duim nog nauwelijks buigen en
veel trekkracht is er ook nog niet. Geduld!
Er zijn ook prettige gevolgen. Zo ben ik heel blij met mijn nieuwe haar.
Het zit fantastisch en als ik dat geweten had was het er al veel eerder
afgegaan. Wie had er ooit gedacht dat ik op mijn ouwe dag nog gezellig
haar zou krijgen!
Een ander bijkomstigheid is dat ik het meest gehate kledingstuk, de
beha, bijgenaamd 'tuig', nog altijd niet aan kan krijgen. Nu ben ik niet
met een rijk gemoed begiftigd, dus het kan niet veel schelen. Ik woon
tegenwoordig in
een broek zonder rits, die ik met enige moeite kan ophijsen, een trui
van het een of ander uit de M&S collectie en mijn 'alias'. Deze
bonte, warm gevoerde jas komt van Ali-express, maat XXL natuurlijk. Als
jas schiet hij tekort, want de wind waait erdoorheen, maar hij heeft
ruime mouwen en kon daardoor over het gips/de spalk en is voor binnen heel
geschikt, m.n. als we gaan bridgen, want bij LBC is het vaak koud.
Toen we op Curaçao één keer daar in de bridgeclub gingen spelen had
ik een wit Tshirtje aan en dat kon niet met niks eronder. Dus heeft Ko
me in mijn lekkerst zittende tuig gehesen. Evenzogoed had ik nog twee
dagen rode striemen op mijn bovenlijf! Martelwerktuigen zijn het ... |
|
| 30 januari. Baby
Stevie, nog bij Anne Claire in Amsterdam. Hieronder mijn schoonzoon
Bondy, met helemaal Stevie, ook nog in Amsterdam. En tenslotte Stevie
bij Tinka in het hospice, Tinka lag daar graag buiten in de tuin. Stevie
was er direct helemaal thuis, zoals altijd, en liet de vele vogels
totaal met rust. |
|
|
|
|
 |
28 januari. Vannacht
is Stevie doodgegaan. Nou zou ik daar meestal geen 'In memoriam' aan
wijden, maar Stevie was een bijzondere kat. Hij kwam lang geleden bij
Anne Claire wonen als katertje van een maand of 10.
Toen Claire naar Australië verhuisde kreeg Stevie een avontuurlijk
leven bij Tinka. Tinka woonde afwisselend in Amsterdam of in haar camper
en in de camper reisde Stevie overal mee naartoe. Hij voelde zich altijd
in elke omgeving thuis, of het nou bij Buitenkunst was, of in Frankrijk
of in Zoeterwoude. Want als Tinka hem naar de locatie Drenthe moest voor
Buitenkunst kon hij niet mee en logeerde bij ons. Muts verdroeg hem,
maar daar was dan ook alles mee gezegd.
Toen Tinka wist dat ze niet lang meer te leven had vroeg ze mij een
andere huis voor hem te zoeken en dat werd bij Noor en Tjeerd, die in
Drenthe in een boerderij met een enorm stuk land wonen. Daar heeft hij nog bijna 3
jaar genoten van de heerlijke omgeving en liefderijke verzorging en
zelfs met hond Durk werd hij goede maatjes.
Stevie was echt een geweldige kat en hij kon ontzettend hard
snorren!!! |
|
|
24 januari. Ik kreeg net een verlate
verjaarswens van mijn Engelse vriendin Mary. Ze schreef dat ze laat was omdat
ze gevallen was en haar rechterpols had gebroken ... En haar knieschijf. 2
weken ziekenhuis, vandaag weer naar huis en ze is alleen!
|
|
22 januari. We zijn weer terug van
weggeweest en hebben genoten van de warmte op Curaçao, het lekkere eten, nieuwe
vogeltjes kijken en ik ook van de bonus van de gebroken pols ... Tot mijn
verrassing heb ik, nadat het eerst door Ko afgeknipt, later door een
thuiskapster goed in een asymmetrisch model geknipt, nu LEUK HAAR. Het
is echt geweldig goed geknipt en er zit ineens een natuurlijk slag in waardoor
het ook zonder gedoe met föhns en zo weer meteen goed zit na een
wasbeurt. Het vakantieverhaal is in grote lijnen klaar. We hebben geen van beiden last van
jet-lag!
|
10 januari. Vanmorgen werd er weer
eens gewerkt beneden. Vroeg in de ochtend, zal tegen achten zijn geweest, 2x
flinke herrie, als van iets omzagen of zo. Twee lieden waren iets
onduidelijks aan het doen. Het is ooit wel eens klaar.
Ik kijk niet zo vaak (goed) uit het raam van de slaapkamer, maar als gevolg
van het lawaai wel: staan daar een heleboel narcissen te bloeien! Half
januari! Het is wel grappig om, als je 85 wordt, 5 uur langer dan normaal jarig te
zijn ... rara! Uitleg volgt. Want we gingen die dag naar Curaçao en
daar is het 5 uur later. Zie verhaal Curaçao, waar ik straks aan ga
beginnen.
|
|
|
| 8 januari. I.v.m.
onze a.s vakantie hebben we mijn verjaardag gisteren maar vast gevierd
in de gebruikelijke, maar steeds kleiner wordende kring. Die zich
trouwens - tot mijn grote genoegen - deze keer met Tonkie uitbreidde.
Het was als vanouds gezellig en Jaap maakte de foto. |
 |
|
|
|
6 januari. Met
maar één goed bruikbare hand kun je je haar niet goed opsteken, maar
ook niet goed wassen. Voor het eerste probleem was er een eenvoudige
oplossing: Ko heeft er een stuk afgeknipt. Wassen met één hand vooruit,
maar echt lekker is het niet. Roos, die ik ken van LBC gaf me het adres
van een thuiskapster en zo kwam Yolanda vanmiddag eerst heerlijk wassen,
daarna in model knippen en alles.
Ik heb - met uitzonderingen - vnl de
pest gehad aan de kapper. De uitzonderingen zijn de beroemde Rob
Peetoom, en de minder beroemde, maar erg aardige Aad Kreeft in
Oegstgeest.De laatste ervaring, voor 2v12, jaren geleden, toen we nog in
Frankrijk
woonden, was zó beroerd, dat ze zelfs in de TVstudio niks met mijn
kapsel aankonden. En ik het verder heb laten groeien.
Maar Yolanda w as een zeer plezierige ervaring, zeker voor herhaling
vatbaar!. |
|
5 januari. Ik verbaas me er steeds
weer over hoe slim onze poes is. Vanmorgen waren we erg laat. Ko ligt wel
eens een hele tijd wakker, maar slaapt dan weer in en dan is het zo maar 1/2
11 als hij ontwaakt. (Het gangbare programma hier is:ontbijten, Erna douche
en aankleden - en dat kost op het ogenblik wel wat tijd - dan poes borstelen
en gymnastiek voor de oude rug). Muts had daarom de hoop op een
borstelbeurt opgegeven en had zich teruggetrokken op haar slaapplek in de
berging.
Maar ik hoefde alleen maar op gewone spreeksterkte te zeggen 'Muts,
borstelen' en ze kwam eraan!
|
3 januari. Ik ontdekte iets leuks op
YT: filmpjes van een of andere vogelvoerplek. Ko kan die transporteren naar
de TV en nu kan ik, net als in Garderen, als ik wil vogeltjes en eekhoorntjes
kijken. Ook b.v. in Amerika, met andere vogeltjes en andere eekhoorntjes. Kan
ik lekker in een boek gaan zitten zoeken welk vogeltje er net op bezoek was.
Vanmorgen dus, ik denk ergens in Engeland, een zwarte mees. Ik denk Engeland,
omdat de eekhoorntjes niet rood waren en gisteren o.a. rode kardinalen, die
ik ken uit de buurt van New York.
Niet alleen ik vind het leuk. Muts heeft gisterenavond wel een half uur
geboeid zitten kijken!
|
|
|
2 januari. Vanmorgen even naar het
ziekenhuis om te kijken of e.e.a. wel goed gaat. Het gaat goed, wel langzaam,
maar we kunnen gewoon volgende week naar Curaçao ...
Bij het verlaten van het hospitaal kwamen we een collega-polsbreker tegen.
Die was KOK van beroep.
|
|
1 januari. Aan alle lezers een
goed jaar toegewenst ... Het ziet er niet heel leuk uit met de wereld,
dus ik hoop maar dat we het nog een jaartje zullen uitzingen. In dat jaartje
vooral gezond blijven, geen botten breken en vooral veel lachen!!!
Hier in Leiderdorp eindigde het met veel geknal van dikwijls fraai
vuurwerk, van 6 uur 's avonds tot 2u in de nacht. Wat minder of helemaal niks
had ik zelf liever gehad, maar het hield gelukkig op tijd op.
| Vandaag was Ko zo lief naar Brussel te rijden zodat ik
mijn nichtje Jutte weer eens kon opzoeken. Ze is de dochter van mijn
oudste zus en me zeer dierbaar. Ze is kinderoncologe en heeft ook
immunologie in haar pakket, maar doet niet aan kapsones en is, net als
ik dol op muziek (zingen) en op beesten. Net als ander nichtje Barthe
trouwens.
Onderweg kwamen we een keer of wat dit soort wonderlijke bord tegen.
Een soort contradictio in 'picturis'? Ik zoek via internet naar afbeelding
in het Latijn en krijg picturae = plurale tantum? en wat is dan de
ablativus? picturis? Ik weet het niet meer, maar krijg vast wel
commentaar van iemand. Sam? |
|
|
