|
Naar de onderkant van de pagina.
|
|
|
20 september. Vandaag een verhaal
met heel slechte foto's! Ik had mijn kleine k-cameraatje bij me en foto's
maken kon alleen tussendoor ...
We hadden kaartjes voor een repetitie in het concertgebouw. Maar niet zo
maar een repetitie, want op het programma stonden: 'Prélude à
l'après-midi d'un faune' en 'La mer' van Debussy en allebei de
pianoconcerten van Ravel, wow. Ik ben niet héél dol op La mer, maar het
pianoconcert in G van Ravel is mijn nr 1 in de muziek. Ik heb het denk ik
honderden keren beluisterd en zou het zonder meer elke dag kunnen horen en
nog steeds genieten. Ter vergelijking: de beroemde Boléro is 1x in 3 jaar
wat mij betreft ruim voldoende!
Dat was niet alles: de soliste was Yuja Wang!
|
|
|
We waren met Marleen en Meindert, want we hadden al kaartjes gekocht toen
we er nog twee kregen als welkomstcadeau toen we vrienden van het
concertgebouw werden. Het viel zowel Marleen als mij op dat we het nog
nooit zó stil gehoord hadden in het concertgebouw als vlak voor het
begin van de repetitie. Werkelijk muisstil! De dirigent was jong, een Fin,
Klaus Mäkelä.
Foto rechtsonder: Dominic Seldis, die bij die dirigentenwedstrijd op TV in
de jury zit.
|
|
Na Debussy was er pauze en we zijn
blijven zitten op onze geweldige plek op het balkon, recht boven het
naamplaatje van Ravel!, om te kijken hoe de vleugel uit de vloer
ging komen.
Eerst worden de stoelen en zo opzij gezet en ontstaat een lege plek.
Dan verschijnen er houten schotjes en hekken. De vloer waar de
meneer hier rechtsonder op loopt valt naar rechts tegen de
muur eronder naar beneden
en de vleugel komt met eigen vloer en al omhoog. Vervolgens komt er een
meneer met een blauw lapje de vleugel nog wat oppoetsen. Leuk om dat
een keer te zien. |
 |
 |
|
|
|
Yuja had vanmorgen niks extravagants aan. rode broek, geel topje, grote
zwarte sportschoenen; ze droeg ook geen make-up.
Ik vond vooral haar interpretatie van het 2e deel van Ravel in G erg mooi:
in 3/4, als een wals, en ze speelde het met een minimale, bijna niet te
horen vertraging, zoals ik dat ook altijd in de Engelse wals erg mooi
gevonden heb. In het tweede deel heeft de solist het voor het, wat
snelheid betreft, zeggen, want die begint! Het tempo van de andere twee
delen vond ik persoonlijk een fractie te hoog, maar dat is uiteraard ook
een kwestie van smaak.
Wat ik ongelofelijk vond is dat zij - ze heeft nooit een partituur voor
haar neus - bij een stuk dat van de dirigent herhaald moest worden voor
aanwijzingen, zonder meer weet waar 'het is'!
Ik kon de 'zweepslag' aan het begin goed zien, gewoon twee plankjes die
tegen elkaar geslagen worden, haha! Zo, wat heb ik genoten!!! Laatste
foto, een scherpe, is van Ko. Die doet het met zijn telefoon ...
|
|
|
|
|
|
|
|
19 september. Bij onze vrienden
in Zuid Frankrijk, Antoine & Monique, zijn vanmiddag 5 schildpadjes
geboren. Tussen de vier op de foto een 2 euro stuk!
|
|
|
| 19 september. Als
Ko, eens in de 2 weken, hier beneden 4 duinbroden gaat halen -
3 kopen + één voor niks! - neemt hij vaak een overheerlijke
gevulde koek mee voor bij de koffie. Ook daar slaat de inflatie toe.
Ze zijn inmiddels 2,25€ en dat niet alleen: de gebruikelijke 3
amandelen bovenop waren vandaag alle drie gehalveerd! |
 |
|
|
16 september. Er was vandaag een
belangrijke reünie van het stedelijk gynnasium in Leiden. Ze zeiden van
700 jaar ...? Een paar oude klasgenoten hadden zich opgegeven en daarvan
had ik er een paar heel lang niet gezien, maar van die 'niet gezien' was
er maar één. Die heeft mij ongeveer drie kwartier onderhouden over wat
hij allemaal voor belangrijks had gedaan in het leven, inclusief foto's op
zijn telefoon. Van de vrouwen was er niemand, jammer, want die zijn vaak
een stuk interessanter. Er kwam een oude foto langs op een beeldscherm in
het lokaal dat ons oudjes was toegewezen, ooit het lokaal van Kuperus,
aardrijkskunde dus! Hieronder op de foto: bovenin Mary† en het snorretje
van Meinard†. Daaronder v.l.n.r. Martien, ik, Daan†, Huib†,
Marjoleine, René, en Wus Kloeke (geloof ik); daaronder Dieter, Myrna,
Koster† (leraar Grieks), Henry, ?, Bert en Herman Maaskant. Van Herman
kan ik me totaal niet herinneren dat hij in de beta-klas zat. Wus was geen
eindexamengenoot. Marjolein zat niet eens op school, maar ALTIJD op onze
feesten: vriendin van Nelleke - niet op de reünie van deze foto - en
later getrouwd met René.
Ik herinner me dat ik op school vaak naar die raampjes zat te kijken.
Je kon er geloof ik nét niet door, maar in het voorjaar stonden ze wel
eens op een kier, met de verwarming nog aan. Om de een of andere reden had
dat wat.
|
|
|
|
k ben na anderhalf uur vertrokken en ben, met dit heerlijke weer, naar
huis gaan wandelen. Met rollator is dat goed te doen! Onderweg een
misschien onbekende struik gezien (ik heb vermoedens) en ergens gele
waterlelies, in het water bij die Zelkova's. Daar zat ook een zwanemoeder/-vader?
met vijf al grote kinderen. Een mevrouw, ook een rollator, zat ernaar te
kijken en we raakten al spoedig in gesprek. De zwanen waren eerst met 7
kinderen, vertelde ze en we dachten dat misschien pa zwaan ervandoor was
met 2 zoons? Heel wat interessanter gesprek dan met de oud klasgenoot!
|
12 september. Tuinieren in bakken
op het balkon is niet zo eenvoudig. De planten groeien naar het licht, dat
is probleem 1. Ik heb net alle asters afgeknipt want door dit fenomeen was
't een grote zooi, terwijl het toch een fraaie aster is. Dat de
balkonschilders hem twee weken geleden mishandeld hadden hielp ook niet
echt, maar ik ga hem naar Garderen verhuizen.
Een tweede probleem is het water geven bij warm weer als we in Garderen
zitten. Ik geef, voordat we vertrekken, gieters vol en hoop dat het goed
gaat.
Tulpen en speciale blauwe druifjes hebben het ook niet gedaan. Alleen die
jasmijn, waar ik ooit heel lang naar gezocht heb en die ik uiteindelijk
niet in de tuin van de Nassaulaan kon achterlaten, doet het goed, maar
bloeit natuurlijk maar 2 weken.
Ik was in juli teleurgesteld omdat Acis autumnalis niet
tevoorschijn kwam. Ik heb toen een Viola laboradorica, die op de
plek stond waar de bolletjes ook zaten, weggehaald en toen kwamen ze
gelukkig tevoorschijn. Nu staan ze al een paar weken te bloeien, want ze
houden het vaak lang vol. Vanmorgen zat er een heuse BIJ op! De eerste
keer dat ik er hier een driehoog zag. Er zit al zaad aan: links op de foto
( bijna 2x groter dan in werkelijkheid) is een bolletje te zien. Ik heb
met een penseel bestoven en die bij deed vast ook goed werk. Goede hoop
voor komende jaren. Want het is een snoepje, toch? Als ze het
ergens naar hun zin hebben zijn ze makkelijk, in Frankrijk hadden we er
honderden.
|
|
|
|
11 september. Ik heb het niet
gauw warm, maar hier in dit appartement is het stikheet met deze
belachelijke hittegolf. Ik zit gewoon niks te doen in een tropen jurkje en
'het water staat in mijn haar' zoals mijn moeder placht te zeggen.
|
10 september. Nee,
wij spelen geen 'muiderberg', zeggen we vaak aan de bridgetafel. Het
is een bekende conventie en wij vinden hem stom, omdat partner niet
direct genoeg weet: zij/hij hoort alleen welke 5kaart hoog je hebt
en + een onbekende 4krt laag en minder dan een opening.
We komen op weg naar Garderen er min of meer langs als we via
Amsterdam rijden. Nu ging ik er een paar verkochte oorbellen
afleveren. Het huis waar ik ze moest afleveren was heel
aantrekkelijk met leuk uitzicht over een plas. Maar zo te zien geen
winkel in de buurt.Zaterdagavond was de 'Last Night of the Proms',
waarbij we al een jaar of 25 genieten van het tweede, zeer britse
deel, met Land of hope & glory (wat een verschrikkelijke tekst,
trouwens), Rule Brittania, Jerusalem, 2 coupletten van het volkslied
en Auld lang syne.
Het betekent wel het begin van het winterseizoen, maar dat neemt wel
allerlei gezelligheid mee. Volgende week begint 'Strictly' en hier
zijn Per seconde wijzer en Lubach, met op maandag de unieke Diederik
Smit, weer van start, allemaal leuk. |
|
|
6 september. 'Hoe gaat het met je
hand?'vraagt iemand wel eens. Nou die is nog stijf, maar het meeste kan ik
wel weer, al laat ik ong. 2x per dag iets vallen ... Het moet nog
een een keer geopereerd worden, plaatje eruit, dan worden de pezen
misschien wat soepeler. Dat is al in mei aangekondigd en haast hebben ze
blijkbaar niet. Ook goed.
Af en toe probeer ik wat piano te spelen. Akkoorden gaan niet, ik kan b.v.
geen octaaf meer spelen links. Iets niet zo moeilijks gaat soms wel.
Ik heb Ko met zijn verjaardag een album met muziek van Statius Muller
gegeven en daar staan een paar niet al te ingewikkelde stukken in.
Tenminste ... dat denk je als je ziet van maar 2 kruisen en niet al te
veel noten. Haha, had je gedroomd! De ritmes zijn zo anders dan de
gangbare muziek uit deze contreien dat je dáárrover struikelt. Ik ga
maar eens proberen er één maat in te krijgen! Ko is trouwens al een heel
eind met een Antilliaanse wals.
|
5 september. Het gebeurt maar
zelden : eens in de 3 jaar? De vorige gelegenheid is trouwens nog maar
kort geleden, alleen hebben we die gemist. Maar gisteren was ie er weer
eens: 7SA, met samen 39 punten; vast voor het eerst van mijn leven.
Evenzogoed hadden maar 4 van de 17 paren die de hand kregen
het geboden.
Ik had 18 punten en opende geheel tegen de regels 1SA, omdat ik met mijn
3-3-3-4 verdeling niks anders kon bedenken waarmee ik niet eventueel in de
problemen zou komen. Ko had er 21 en bedacht een Stayman, waarbij bleek
dat we een fit in Schoppen hadden, maar ... 7 Schoppen zit er NIET in,
want linkerbuurman heeft een vierkaart schoppen, met daarin de enige Boer
bij de tegenpartij en ik heb AHVx.
Biedverloop was nu: 1SA - 2 Kl (Puppet Stayman); ik: 2 Ru
(een of twee vierkaarten hoog) - Ko: 2 Ha waarmee hij een vierkaart sch
belooft (die ik zelf ook heb); ik: 4 Sch = 4krt schoppen + maximum
sans-opening, 17 pnt) - Ko: 7 SA. Ik kon mijn verliezende schoppen kwijt
op Ko's vierde klaveren en het spelen was geen probleem.
Ik: Sch AHV7 Ha B62 Ru HB5 Kl A92 Ko: Sch 10632 Ha AHV
Ru AV Kl HVB6
Dit is abacadabra, behalve voor bridgers!
|
|
4 september. Het is 23 stappen
van mijn stoel bij de TV naar de keuken.
|
.3 september. Vandaag doen we 'de
bonus' = kijken of er vandaag nog of morgen iets in de aanbieding is dat
de moeite waard is. Houdbare producten slaan we soms in grote hoeveelheden
in. Koffie en thee b.v. Vandaag ga ik achter de biologische chocola aan en
die kan ik echt aanbevelen. Puur, 55% cacao. Echt lekker en vandaag
dubbele bonus ... Sinaasappel vind ik ook lekker, maar Ko
niet.
Vanmiddag deden we helemáál iets geks: we zijn naar het strand
geweest! Ja, echt! Wel 20 minuten. Er waren niet veel mensen. Eventjes met
de voeten in zee, even naar de prachtige schelpen kijken, even op het zand
zitten. Best fijn. We zitten af en toe met een teen in het water in
een of andere verre oceaan, maar hier in Nederland komt het er bijna nooit
van. Ik had b.v. die windmolens, heel in de verte op zee, nog nooit
gezien! En wanneer is het hier nu in september aangenaam van temperatuur,
geen wind, geen drommen vakantiegangers?
|
|
|
|
|
|
1 september. Terug van de Veluwe.
Daar was het zowel gisteren- als vanmorgen 16°. Daar word je in deze tijd
van het jaar niet blij van. Er waren veel mezen. Raaf gehoord!
|
28 augustus. Ko en ik hebben wel
vaste tijden dat we dingen te doen hebben zoals ma- en wo- middag =
bridgen. In september hadden we behalve deze vaste middagen geen
afspraken op de 20ste september na. Dán hebben we kaartjes
voor Yuja Wang in de repetitie die voorafgaat aan de uitvoering in de
avond en dáár krijg je w.s. geen kaartjes meer voor. Yuja speelt n.l.
allebei de pianoconcerten van Ravel en ik neem aan dat dat al een jaar
geleden was uitverkocht! Bovendien speelt het orkest ook nog eens L'après-midi
d'un faune en nog iets, maar dat ben ik nu even vergeten. Om te
smullen!
De 20ste is een woensdag. We moesten dus al van het bridge afzien. Da's OK
natuurlijk, bridgen is leuk, maar Yuja is leuker!!!! Ko kreeg voor die
datum een uitnodiging voor iets als bloedonderzoek en ik sta die middag op
de lijst voor kassadienst. Leve Murphy.
|
augustus. Vaak wordt mij
gevraagd hoe het me bevalt in Leiderdorp. Aanvankelijk gaf ik dan een
ietwat wazig antwoord, maar tegenwoordig zeg ik gewoon dat ik het maar
matig vind en verzacht het dan wat met dat het prettig is dat de winkels zo
dichtbij zijn. En ja, dat is prettig, al ben ik niet dol op AH.
Ik mis naar buiten kijken, want naar andere flats en geparkeerde auto's
kijk ik niet graag. Ik vind zo'n hal, koud, grijs, als je deur uitkomt
niks. Ik vind het te groot. Het is lawaaiig, vooral in de zomer, met
gillende kinderen en werklieden die om duistere redenen al om een uur of 7
's morgens onder je slaapkamerraam staan te kletsen. Het is bijna nooit
stil: 's avonds laat wordt er ook gekletst. Het waait bijna altijd hard.
Je leert je buren amper kennen, en het allerergste: ik heb geen tuin, maar
wel veel heimwee naar Zoeterwoude. Ik kan niet zo maar even naar Joke
lopen en onderweg nog 3 andere bekenden tegenkomen. Het is niet
anders.
Ik kon het tevoren al weten, natuurlijk, want we hebben een jaar of 20
geleden een tijd op de Potgieterlaan gewoond, ook tijdens de zomer. Dat
appartement was knusser en had een beter uitzicht - ik keek recht in de
bomen langs het spoor en heb er zelfs wel eens een groene specht gezien -
maar was dan wel weer minstens een kwartier lopen van de supermarkt; op
het 5meiplein, op het Diamantplein of tegenover het station. Ik vloog
tegen de muren bij gebrek aan buiten, want toen hadden we geen escape
to the country, geen huisje in het bos.
Maar ... ik heb hier bijna nooit hoofdpijn en dat is winst. En een
heel aardige huisarts. Op maandag een bioslager voor de deur. Donderdags
op de markt een groentekraam die soms heerlijke dingen heeft, zoals echt
lekkere aardbeien of verse kapucijners. En vooral niet vergeten: KO VINDT
HET HEERLIJK!!!!
|
 |
Deze week hebben we te maken met een nieuw vervelend
gevolg van in een appartementencomplex wonen: de VVE heeft besloten
dat de buitenboel geschilderd moet worden. De kleur verf is
oorlogsschepengrijs, hoe verzin je het! maar dat was al zo.
Nu meldt zich dagelijks de schilder, een alleraardigste Poolse
meneer, die ons al verteld heeft dat hij bij zijn opa in het bos is
opgegroeid, de bofferd, en daardoor weet, dat ik een Helleborus in
een plantenbak heb staan. Maar die evenzogoed zijn pot met verf
bovenop de Acis autumnalis, die net in bloei is, heeft gezet
en mijn Aster 'Harry Schmidt' heeft geknakt omdat hij anders
niet bij de dingen kon die hij moest schilderen.
Morgen gaan we naar ons piepkleine huisje in het bos, hoera! |
|
| 22 augustus. Gisteren
was Ko jarig en het was als van ouds gezellig. met twee nieuwe
gezichten: Klaas en Riet. Zij pasten prima in dit groepje. Na het
overlijden van Frans, Gita, Rikki en Kees, die we nog altijd missen,
werd het wat stil rond de tafel! We passen net met z'n elven rond
onze vierkante (sic) tafel.
Op de foto v.l.n.r. Riet op de rug gezien, Margriet, Klaas, Joop,
Cor, Meindert en onderop de foto, ook op de rug, links Joke en
Marleen.
|
|
|
|
De mannen hadden een serieus gesprek zo te zien en Ko kijkt nog wat
achterdochtig: hij moet nog wennen aan zijn 82 jaar!
|
|
|
 |
Joke en Marleen hadden tevoren afgesproken wat ze aan
zouden trekken zodat ze goed bij elkaar zouden kleuren. Ook de
halssieraden waren aangepast ... |
|
20 augustus. Terug uit Garderen,
waar het kouder was dan de beloofde hitte op vrijdag, maar wel lekker.
Weinig zon! Ook vanmorgen heb ik nog lang een vestje aangehad.
Vrijdag zijn we wezen bridgen in Drenthe, altijd weer gezellig. Op de
heenweg, boven Zwolle, zeker 20 ooievaars gezien!!!
Verder leek het begin van de herfst te zijn gekomen, met veel berkenblad
op de grond. Poes ving weer een muis, zielig voor het beestje, maar ik kon
het niet meer redden. Spriet was altijd zó voorzichtig met het thuis brengen
van muizen of slangetjes, dat ik de gevangen beestjes weer los kon laten.
We waren zeer behendig in het vangen van muizen indertijd!
|
| 16 augustus. Ko
is bijna jarig en we verheugen ons op de gebruikelijke maaltijd met
goede vrienden en ijs toe ... We zijn een tijd niet bij de ijsboerderij
geweest en ik vrees dat de bestelling van deze keer de laatste gaat
worden, want het ijs is maar liefst 40% duurder geworden in een
jaar? tijd. Eigenlijk nauwelijks leuk meer.
|
| 15 augustus. Namibië
2000 is af t/m de zandduinen = album1. Je hebt geen idee hoeveel werk
dat is. Dit zijn de handelingen: 1) foto's selecteren in het album 2)
de foto's uit het album halen en op de achterkant iets schrijven voor de
volgorde 3) eerste foto onder het scanapparaat leggen en dat sluiten 4)
op de computer het scanprogramma aanzetten en 5) klik op afbeelding, 6)
scan 7) voorbeeldscan 8) wachten en de foto van het voorbeeld omlijnen
9) klik op scan,10) wachten en foto bewerken met soms 11) contrast en/of
verdunnen 12) opslaan + naam verzinnen en tenslotte 13) in het blog
zetten = eventueel bijschrift. Dat zijn heel wat handelingen voor één
foto!!! |
13 augustus. Weer
terug van de Veluwe. Daar regende het veel, maar zaterdag was lekker. Ik
heb op de hei gewandeld; die bloeide en het viel me op dat er nauwelijks
insecten waren. Je zou toch gezoem kunnen verwachten ... mooi niet. Ook
waren er geen hertshooi planten met gestreepte rupsen. Wel grasklokjes
en veel dode torren, die aan de onderkant mooi blauw waren.
Vanmiddag zijn we op de terugweg bij Anky, onze buurvrouw in Frankrijk,
langs geweest. Ze is helemaal de weg kwijt en woont in een tehuis, maar
was verder haar gewone vrolijke zelf. Ze keek Ko een paar keer
doordringend aan en zei: 'Ik vind het toch zo leuk dat jullie er zijn.
Toen jullie binnenkwamen keek ik naar hem en dacht: die ken ik!' Ze
spreekt nog steeds vloeiend Frans.
We aten er een saucijzenbroodje, maar dat kan ik niet aanbevelen! Of
misschien zijn we door en door verwend, dat kan ook. Dat krijg je als je
hier beneden saucijzenbroodjes kunt kopen bij van Maanen! |
9 augustus. De
auto heeft een rammeltje en dat moet nagekeken worden. Ik moest denken
aan de allerbeste POETS (Ralph Inbar) ooit, waarin Anita Meijer een
rammeltje had in haar auto en die later bij de garage compleet uit
elkaar gehaald vond. Maar goed. Bij de garage kletste ik even met
Willem, die we daar al weet ik hoe lang kennen. Hij liep wat moeilijk en
vertelde dat hij een nieuwe k nie moest en nu er net op het nieuws is
geweest dat de operatiekamers van Alrijne Leiden en Alphen in oktober
dicht moeten wegens tekort aan geld, was dat zorgelijk. Even later sprak
ik een vriendin die wacht op een staar operatie en zelf wacht ik al
bijna 3 maanden op een oproep tot het laten verwijderen van het plaatje
uit mijn pols ... Het budget voor operaties is op, ja hoor!!!
Shongololo 2000 is gevorderd tot begin Namibië, maar ik kan nog niet
'uploaden'. |
| 8 augustus. Geïnspireerd
door alle plannen gingen we op zoek naar foto's uit een redelijk ver
verleden. We zijn in 2000 met de Shongololo express naar Zuid Afrika en
Namibië geweest, een fantastische ervaring. Maar de fotoboeken kijken
we zelden meer in en daarom zijn we bezig met daarvan een deel van de
foto's te scannen en er een blog verhaal bij te maken, Dat is heel
arbeidsintensief werk en m.n. ík ben veel vergeten, zoals routes en
namen van steden Maar van die cheeta's weet ik natuurlijk nog wel. In
aanbouw!! |
| 6 augustus. Deze
middag maken we plannen om begin februari naar Namibië te gaan
met M&M (die uit Monnickendam komen). Een
rustige reis met verblijf in een paar lodges en één dag safari
in Etosha. Zij zijn nooit in dit deel van Afrika geweest en als je
de moeite neemt om erheen te gaan dan moet je toch minstens
olifanten gezien hebben!
Geloof het of niet: het was nú al lastig om het vliegtuig te
boeken en de kamers in een van de uitgezochte verblijven waren al
niet meer beschikbaar op de dagen die we wilden boeken! Zodat de
oorspronkelijke planning hier aan tafel moest worden aangepast! |
 |
|
 |
6 augustus. Ik
had net Claire aan de telefoon. Zo af en toe moet je toch even
bellen met down-under! Ze waren daar met z'n allen naar de
voetbalvrouwen wezen kijken. Tegen Zuid Afrika. Leuk hoor.
We zijn zelf jaren geleden een keer gaan kijken, toen het team
in Eindhoven speelde en vonden het vooral heel gezellig. Het was
mooi weer, er hing een vrolijke sfeer en er waren heel veel
kinderen, herinner ik me. Echt een leuke middag UIT!
Jacob, zelf voetballer, is enthousiast, zo te zien! |
|
5 augustus. We
zijn net weer terug uit Garderen. Daar was het koud en nat, maar we
hadden een puzzel En omdat we nog meer te doen hadden zijn we weer naar
het westen getogen. 14° lazen we op de thermometer in de auto,
toen we op de A12 reden!! Augustus!!! de warmste maand van het jaar,
haha! Maar ik had een thermohemdje aan en een trui.
Ik zag een boomkruipertje en dat was pas de 3e of 4e keer. Er waren ook
ongelofelijk veel mezen, soms wel 10 tegelijk, foto's mislukt. Het was
sowieso druk bij de vogels: de buren waren er niet ...
Op het nieuws gehoord: 'Daar hebben we de nodige vraagtekens over'.
Ko (en ik een beetje) heeft zich bezig gehouden met een plan maken voor
een bezoek aan Namibië, in februari of zo.
|
| 1 augustus. 's
Avonds wil Muts graag bij ons op schoot, beurtelings bij Ko of bij mij.
Maar, hoewel ze niet op tafel mag, is een plekje in je arm lekker tegen
je aan als je aan het lezen of puzzelen bent, niet te versmaden. Dus
heel voorzichtig kruipt ze tegen je aan en ... ze mag wel eens blijven
liggen.
Ik zit hier de laatste bladzijden te lezen van een vervolg op 'De
jongen in de gestreepte pyjama' van John Boyne. Ko en ik mochten van de
Postcodeloterij elk twee boeken uitzoeken, helaas alleen in het
Nederlands. Dit was een van de twee die Ko had uitgezocht,
voortreffelijk vertaald trouwens, en een boek dat je in één adem
uitleest. 'Toen de wereld brak' heet de Nederlandse vertaling. 'All the
broken places' is de Engelse titel.
'Het gaat over het zusje van Bruno uit die gestreepte pyjama en of
zij schuldig is aan de oorlogsmisdaden van haar vader of de dood van
haar broertje. Ik vind van niet. Mensen zijn voor hun eigen daden
verantwoordelijk, niet voor die van hun ouders of nakomelingen. Ik zal
eens vragen wat Marleen ervan vindt! |
|
| Ik had een thriller uitgekozen van een
Spaanse auteur en vond het rommelig geschreven, met steeds weer sprongen
in de tijd zowel naar voren als naar achter. Bovendien was de vertaling
nog goed in het begin van het boek, maar kwamen er steeds meer gammele
zinnen en zo in. ik heb het bij het oud papier gelegd. 'De zaak
Templeton' van ene Castillo, een Spaanse schrijver. Ko andere keus was
er een van de schrijver van Hendrik Groen en ging over ouderen in Spanje
of zo en hij vond het niks; mijn andere boek was er eentje van Jojo
Moyes, 'In haar schoenen' en dat was best aardig en zonder hinderlijke
fouten, maar niet zo geweldig als haar eerste boek. 'Me before him'
geloof ik. |
| 30 juli. Het
was koud en regenachtig in het bos. verwarming aan! |
Vandaag heb ik me weer eens bezig gehouden
met muziek. In de auto hebben we bij muziek dingen nodig die we allebei
de moeite waard vinden en ik had er wat aan gedaan voor de lange reis
naar Polen. De USB stick is voor mij behoorlijk nieuw, er was wel het
e.e.a. misgegaan: te veel applaus of ander lawaai b.v. en massa's
vervelende pop, die Ko er per ongeluk toch op had gezet.
Ik kon al met YT omgaan, dingen zoeken, eraf halen, opslaan,
korter/harder/zachter maken maar kan nu ook bewerken en opslaan op een
eenvoudiger manier. Dat leer ik uiteraard van Ko. Het laatste stuk dat
ik gedaan heb vandaag was balletmuziek van Ginastera. 'Malambo' kenden
we al, maar ik wist niet dat het bij een ballet hoorde. 4 delen!: het 2e
deel van de 4 vond ik ook mooi, dus dat heb ik apart op de lijst
gezet.
Mocht je eens een minder vrolijke bui hebben en er iets aan willen doen?
Ga naar You Tube, zoek Ginastera, Malambo en dirigent Dudamel en kijk
dan volscherm naar de video! Met een orkest van getalenteerde
straatkinderen. |
|
|
24 juli. In
Vogeldagboeken vandaag een boomklever op een bekende schaal.
Adri de Groot, de fotograaf van al die prachtige vogelfoto's,
logeerde een paar dagen in ons huisje en maakte deze mooie foto
van, wat ik denk, een jonkie.
Er zit al lekker veel mos op de schaal. Ik moet hem soms wel 4
of 5 keer per dag vullen, totdat het materiaal verzadigd is. het
is niet gewoon beton. Zwart, zwaar en poreus ... rara!
Adri heeft met een wildcamera opnames gemaakt
in onze tuin - haha -, en daarop staat een marter, die van de
vetbollen snoept, een muis, die zien wij ook vaak, en tot mijn
verrassing een dikke egel en die hebben we er nog nooit gezien. Ik
hoop dat de egel een prettig verblijf heeft gevonden in de
hardplastic hondenmand die omgekeerd achterin de tuin staat met
een heleboel takken erop.
Hier kun je dat bekijken
Vogeldagboek - Boommarter-egel-muis
|
|
| Muts logeert, als we een paar dagen weg zijn, altijd bij
Jaap, onze vroegere buurman van de Potgieterlaan. Ze is er helemaal
thuis en lijdt niet aan hoogtevrees, want ze zit hier heerlijk op de
rand van het balkom, 2e etage! |
|
|
22 juli. Voordat we vertrokken naar Polen
in Garderen naar de superspannende finale van Wimbledon gekeken: Djokovic
tegen Alcaraz, een Spanjaard van 20. Die tot mijn grote genoegen won!
Naar Polen geweest dus.. Verhaal op een aparte pagina en is inmiddels, 23/7,
voor een groot deel klaar, maar er komen nog foto's van Aniela..
|
|
14 juli. Één jaar en één maand
na onze verhuizing hierheen heeft Ko zijn trouwring teruggevonden!
|
| 13 juli. Laatst
kocht ik dus via M.P. een andere camera, ook Panasonic Lumix, maar een
andere serie. Die is nog makkelijker in het gebruik dan de vorige (drie) want
ik hoef niet zelf de macro in te stellen of weer ongedaan te maken en
levert prima dichtbij foto's op zoals van deze onbekende hommel op linaria
op het balkon hier. Tuinhommel. |
|
|
 |
Muts wil graag iets nuttigen. Dat wil ze eigenlijk graag
de hele dag. Maar ze gaat tegenwoordig naast het denksportcentrum zitten
om haar wensen kenbaar te maken, want dat levert nuttigen + vermaak op!
We hebben nu opnieuw kaartje voor Yuja. In september komt zij opnieuw
naar het concertgebouw en speelt allebei de pianoconcerten van Ravel.
Wow. Wij gaan 's morgens naar de repetitie, lijkt me erg leuk. |
|
9 juli. In Garderen was het WARM!!!
Binnen 29° en buiten nog meer. Met het raam wijd open geslapen en
daardoor kon het rolgordijn niet dicht. Ook goed. Proberen iets te verzinnen
om het wat donkerder te maken en inkijk te voorkomen.
Meest opvallend: het jachtinstinct van Muts ontwaakte. Tot onze stomme
verbazing kwam ze met een muisje of woelratje in haar bek naar binnen. Geen
idee of ze het opgegeten heeft of dat het beestje ontsnapt is. Ze kijkt naar
vogels, maar gaat er nooit achteraan. Daarna heeft ze nog een tijdje bij de
krentenboom zitten loeren en toen ik daar water ging geven rende daar ook
een, denk ik, woelratje uit.
|
 |
Het werd, vond Ko, ook hoog tijd om het huisje eens aan de
buitenkant schoon te maken, maar ... pas als het warm genoeg was. En dat
was het!
Helaas is het vaak zo, dat als het een keer flink regent, het direct
weer smerig is.
We zijn vandaag met goed weer uit G. vertrokken, nog geen (beloofd)
onweer. Maar toen we in Leiderdorp kwamen was de temperatuur wel met 10° gezakt
en weerde het ook een beetje on. |
|
|
3 juli. Vandaag ook al zo'n
bijzondere dag. Eerst hadden we bij de lunch een smakelijke ficelle
van van Maanen, bruin en een beetje hard, maar veel beter van smaak dan het
stokbrood van AH. Lekker met de heerlijke kaas uit Z. Frankrijk.
Vanmiddag speelden we een zomerdrive. We scoorden iets boven de 50%, niks
bijzonders, maar Ko smaakte het genoegen om 5Sch gedoubleerd te maken met 4
azen buitenboord!!! Ko had een renonce harten, ik een renonce ruiten, hij had
6 klaveren en 6 schoppen! en ruiten 2. Ik had zowel klaveren als schoppen mee
en een 7kaart harten, we hadden samen 3 kleuren met lengte en HV aan top en
in 2 handen maar 15 punten van de 40!
De tegenpartij had 5 ruiten kunnen maken (zij hadden alle ruiten behalve die
2, in een 8/4 verdeling) = 8 ruitenslagen. + nog 3 azen of - nog beter - 5SA
kunnen spelen, maar kon dat niet meer bereiken en andere schoppenspelers
waren down gegaan ...
Ik had kassadienst en toen het klaar was haastje-repje naar huis voor een
snelle maaltijd en naar Amsterdam. Want daar in het Concertgebouw was
eindelijk een concert met Yuja Wang, waar we 3 jaar geleden al kaartjes voor
hadden. Dat ging indertijd niet door vanwege COVID. Yuja, vandaag jammer
genoeg niet in zo'n extravagante outfit als dikwijls, speelde Rachmaninovs
Paganini variaties en dat vind ik heerlijke muziek; vooral dat
superromantische gedeelte beetje aan het eind waarin ik het thema nog steeds
niet herken, maar wat geeft 't: het was dik genieten.
Daarna was Yuja verdwenen en deed het orkest nog iets van Richard Strauss
(Suite Rosenkavalier, met een gedeelte dat meer van Johan leek), waar
ik niet weg van was en daarna la Valse van Ravel, da's een beetje
gewelddadig; ik ben er niet zo dol op als op heel veel van zijn andere
composities, maar toch ... Ravel!
|
|
|
2 juli. We hadden een te gek
weekend.
Het was in Garderen heel druk met vogels en vooral de appelvink kwam daarbij
in beeld, één keer 4 tegelijk. Ook zag een een groenling en die zie ik
bijna nooit, terwijl ik die appelvink nu al zeker 50 keer gezien heb!!!
Donderdagavond gingen we naar Ugchelen, want daar had iemand via MP een
zakcamera in de aanbieding. Ik had, geloof ik nog nooit van Ugchelen gehoord,
maar leuk daar!
Zo zagen we een vrij kleine Catalpa in volle bloei. Je ziet overal
catalpa's, gesnoeid tot een bol, met alleen maar blad, op een stam. Ze mogen
nooit bloeien en dat is om te
huilen, want ach, wat zijn de bloemen mooi!
|
| Donderdag was het warm, vrijdag wat minder,
maar toen gingen we naar Harderwijk, want daar waren maar liefst twee
tentoonstellingen die we wilden zien. |
| De eerste was er eentje over de puzzelmaker Jan van
Haasteren en dat was hartstikke leuk! Gelijk bij aankomst een welkom met
de beroemde haaienvin! |
 . |
|
|
De eerste puzzel waarvan een afbeelding aan de muur hing, was de puzzel die we
toevallig thuis aan het maken waren!!!
|
|
|
|
Voordat er aan een puzzel begonnen wordt bezoekt Jan v H. zo mogelijk de plek
waarvan de tekening gemaakt gaat worden: een speeltuin of een zwembad of wat
dan ook maar. Op de foto's hieronder - een puzzel die we nu aan het maken
zijn - de voorbereiding: foto van een kameel en tekeningen van kamelen en
palmbomen. Als de tekening af is wordt hij met de hand ingekleurd met ecoline.
|
|
|
Hieronder de tekening van een puzzel die nog moet komen:
kattententoonstelling. De rechtse mevrouw met het al ingekleurde mondje is
'Schoonmoeder' en die staat op vrijwel alle puzzels. Ze heeft een rode jas
aan en een dikwijls paars hoedje. Andere vaste figuren zijn: de inktvis (waar
ik altijd mee begin), de slak, het hondje met de zwarte vlekken, tijgertje
achter de boom, robotje, Sinterklaas en/of Kerstman, padvindertjes,
etc.
(Ik had toevallig vorig week onze reis ooit naar Tunesië weer eens zitten
lezen, met daarin de vondst van het moslimkraantje en de dag van 'het
kamelenreistijdbesluit'. Een onderdeel van de reis was n.l. de mogelijkheid om
een ritje op een kameel te maken, maar dat hoef je maar één keer van je
leven te doen en wij hadden het al gedaan! Dus hebben we uren zitten kijken
naar dat gedoe met die kamelen en ontzettende lol gehad. De kamelen werden
steeds in groepjes van vier aangevoerd en kregen veel rust tussendoor. De
puzzel met de kamelen hadden we nog nooit gezien en hebben hem ter plekke
aangeschaft.)
|
|
| In de etalage van een schoenenwinkel in Harderwijk staat
de schoonmoeder ...
|
 |
|
|
Na deze enige tentoonstelling gingen we naar een andere, van Marius van
Dokkum. Dat was in een klein museum en het was er behoorlijk druk.
|
|
Buiten kon je even een foto van jezelf maken op een typisch van Dokkum
schilderij. Zelf vind ik het schilderij rechts erg leuk. Hij heeft een heel
eigen stijl van schilderen, maar is daarnaast ook een geweldige vakman, zoals
je kunt zien op de grote foto daaronder. Wat knap om glas zó te kunnen
schilderen!
|
|
|
|
|
|
Omdat het zo klein en vol was vond ik deze tentoonstelling minder leuk,
maar een groot schilderij van mensen op een perron vond ik te gek: allemaal
een telefoon in de hand! Helaas heb ik er geen echt goede foto van kunnen
maken. Lelijk met flits, anders te donker.
|
|
|
Dit schilderij is niet helemaal in zijn gebruikelijke
bolle stijl. Het heet 'Boer trouwt vrouw'. Wat ik er zo leuk aan vind is
dat de vrouw zo duidelijk herkenbaar is!!
En waar woont Marius van Dokkum? In Ugchelen! |
|
|
Zaterdag was het regen en kouder en trui + vest aan, maar gelukkig een leuke
nieuwe puzzel. En plotseling kwamen M&M langs, met veel gezelligheid en
verhalen & onze lievelingskaas uit St Chinian. Tôme d'Estaing
had de mevrouw van de kaas, als je daar de markt op loopt links, al tien jaar
niet meer gehad ... dat klopt, want wij zijn inmiddels al 10 jaar weg. Maar
ze had wel een andere die er erg op leek, ook heel lekker, een tôme de
brebis; ik ben niet zo van schapenkaas, maar deze is overheerlijk; en
later vond M. ook nog de tôme d'Estaing... We werden ontzettend
verwend met twee stukken zo groot als we nog nooit in huis hadden gehad.
Heerlijk.
|
28 juni. Muts
heeft haar eigen denksportcentrum. In kleine bakjes die op verschillende
manieren moeten worden geopend met hendeltjes, schuifjes en twee
balletjes die weggeknikkerd moeten worden, gaan brokjes.
Ze had binnen een dag door hoe het werkte, maar nu ze het weet ziet ze
de brokjes liever geserveerd in het denksportding dan gewoon in haar
etensbak.
Als we gaan slapen en ze krijgt de laatste portie van de dag opgediend
dan gaat ze zitten dáárnaast zitten wachten.
Muts is een tweedehands poes. Toen ik haar kreeg vertelde haar
personeel dat ze erg dom was. Ze was in het begin wel erg bang en daarom
noemden we haar Muts. Maar dom? Daar heb ik nou nog nooit iets van
gemerkt.
In Garderen heeft ze een verwarmd dekentje, het kan er behoorlijk
koud zijn. Ze komt ons waarschuwen als het dekentje (veiligheidsstop na
90 minuten) uit is.
|
|
|
|
|
27 juni. We wonen hier nu ruim een
jaar. Een mooie flat, ik kan niet anders zeggen, maar een appartement is nog
steeds niks voor mij. Helaas kun je aan de komst van de oude dag niks
veranderen en dus bof ik, dat ik niet woon in een benauwde kamer in een Frans
bejaardenhuis, dat AH nog geen 50 meter hiervandaan is en we aan het eind van
de week lekker in het bos zitten tussen de vogeltjes en de bosrommel: er valt
er daar veel naar beneden.
Kamerplanten willen hier niet zo. Ik heb een soort ficus, die nog nooit een
nieuw blad heeft gekregen, en dat vervult me van achterdocht. De dracaena,
die het overal en altijd goed zou doen, is nog geen half jaar oud geworden Er zijn er twee
die het goed doen: een soort sansiveria (nu weet iedereen dat je wel
een heel erge hekel aan kamerplanten moet hebben wil je die kapot krijgen) en
de chirita, het onbekende plantje, dat maar blijft bloeien en nergens
te koop is. Maar zelfs de makkelijke papyrus , speciaal aangeschaft
voor Muts die af en toe gras wil eten, wil hier niet. Met veel moeite probeer
ik nog een orchidee in leven te houden. Op het balkon heb ik ook wel het een
en ander, maar écht goed gaat het niet.
|
 |
Chirita tamiana 'Maisy' staat hieronder. Een
fantastische kamerplant die vrijwel altijd bloeit.
Ik heb haar ooit gekocht bij de Bosrand en daarna nooit meer gezien.
Jammer hoor, want het is geen moeilijke plant, zolang ze maar niet in de
zon staat en geen water op het blad krijgt. |
 |
|
|
|
|
Maar kabels en aanverwante zaken doen het hier hartstikke goed.. Overal!
|
|
|
|
De vierde doet doet me pijn aan het hart: de mooie tafel, speciaal voor hier
laten maken, is ook alweer bekabeld.
|
|
|
|
|
 |
Er zijn ook nog veel onduidelijke dingen zoals ergens
toetsenbord, een bakje vol piloten*) of zaken waarvan ik meestal
niet weet waar ze voor dienen. Allemaal in het woongedeelte, want met
zijn kantoor bemoei ik me niet.
*) het Poolse woord voor afstandbediening is pilot en dat is
makkelijker dan het onze, dus heet het ding hier al 30 jaar zo. |
|
25 juni. Vrijdag naar Garderen. Toen
we op de N11 reden zag ik een ree in de weilanden. Nooit eerder gezien daar.
Het was vrijdag warm, maar zaterdagmorgen was het kil en wat vochtig in huis
en is de verwarming een uurtje aan geweest. Later op de dag werd het wel
degelijk warm. Tonkie zou zaterdag meedoen aan een 'Endurance' in Ermelo en om
een uur of 12 gingen we kijken. Tonkie had na de eerste ronde van 20 km besloten te stoppen met de
wedstrijd, want het was erg warm!!! Haar paard, Carpinchera'', de criollo
die ze - inmiddels 2 1/2 jaar geleden - heeft gekocht in Zuid Amerika reageerde
niet op de warmte zoals dat zou moeten en het paard gaat voor alles!
Dit is
haar trots en glorie, met de brandmerken op de bil (dat gaat tegenwoordig
niet meer met vuur, maar met hetzelfde spul als waarmee wratten worden
behandeld, ik kan even niet op de naam komen.) 's Avonds weet ik het weer:
vloeibare stikstof.
|
|
|
 |
Er is een groot hippisch centrum in Ermelo en daar stonden
allerlei paddocks met parasols en bakken water en uiteraard paarden van
allerlei rangen en standen.
Tonkie was met een vriendin, die Tonkie's oudste zelfgefokte veulen
bereed. Hij is alweer 9 jaar! Tonkie heeft het Z. Amerikaanse paard
moeten laten wennen aan Nederland, aan een kudde, aan iemand op de rug
etc. Daar zit dus inmiddels ruim twee jaar werk in. Dan moet het
paard nog wennen aan wedstrijd rijden, doen wat er gedaan moet worden =
eten als er gegeten moet worden, drinken idem, draven op commando want
de hartslag moet worden gemeten etc. Maar ze doet het goed.
Het paard rechts had een rood lintje in de staart = niet achterlangs
lopen, kan schoppen!!! Een groen lintje is, dacht Tonkie, een
beginneling. |
 |
|
|
|
Tijd voor een ernstig woordje met mijn dochter?
Het was verder rustig in Garderen. Appelvink kwam weer langs. Heerlijk buiten
gezeten. Een jonge specht kwam per ongeluk binnenvliegen, Muts had zowaar
belangstelling voor dat fladderende beest, maar gelukkig vond hij op tijd de
weg naar buiten terug.
Het eind van dit heerlijk zomerse weekend vierden we in Leiderdorp met Snelle
Jelle soep voor de vitamines en stokbrood met Hollandse nieuwe.
|
|
Snelle Jelle soep is lekker op warme dagen en anders trouwens ook: je zet 1
liter water op met twee bouillonblokjes en een zak boerensoepgroenten. Als
het kookt is het klaar en een beetje rijst (over van gisteren) erin is
lekker.
|
22 juni. Omdat het in Garderen flink
geregend heeft en water geven dus geen eerste noodzaak was zijn we een dag
langer hier gebleven, lekker rustig. Ik ben bezig geweest met de
familiefoto's en boven kun je het blog vinden. Wat ik met name erg leuk vond
is dat je die kleine kiekjes kunt scannen (van Ko geleerd) een daarbij worden
ze flink vergroot, zodat je gezichten kunt herkennen die eerst te klein waren
om te zien wie er op de foto stond. Als de foto niet scherp genoeg is wordt
het niet zo mooi, zeg maar gerust tamelijk vaag, maar soms is het resultaat
verrassend aardig, zoals met de foto van Trees als kind van een jaar of 4.
Ik heb dus een prima dagje gehad, met herinneringen en verse kapucijners van
de markt!!
|
20 juni. We hadden besloten dat we
een keer bij mijn nichtje Mary zouden langsgaan en wat gebeurt? Mary belt op
om te vertellen dat ze foto's van vroeger beschikbaar heeft ... Mary is de enige uit mijn ooit uitgebreide kring van neven en nichten met wie ik nog
contact heb. Anderen zijn overleden of altijd buiten beeld geweest.
Dat was leuk: ik heb een heel stel foto's van vnl tantes die me ooit dierbaar
waren + een aantal foto's van ons gezin. Dus een nieuwe uitdaging: een
afdeling met familieportretten. Ko heeft mij vandaag leren scannen!
|
19 juni. Ko had een shirtje besteld bij Light-in-the-box, een bedrijf waarvan ik het
vermoeden heb dat het een dependance is van Aliexpress, zelfde soort
shitterige dingen, maar wel vaak erg leuk van design. Het shirtje staat hem
goed & hij heeft een broek die er precies bij past. Maar ze hadden er
spierwitte knoopjes opgezet en dat vond ik geen goed idee: ik heb er de hele
middag tijdens het bridgen naar zitten kijken: enge knoopjes!
Nu heb ik veel weggedaan op het gebied van handvaardigheden, maar de
knopendoos is er nog, er zaten betere knoopjes in en die pasten ook nog
door de kleine knoopsgaatjes. So far so good.
Maar ja, een van de dingen waar ik ooit best goed in was, handwerken:
borduren, breien en naaien, zitten niet meer in het dagelijks programma.
Rottige ogen en een zielig handje dragen niet bij tot de lust om iets te
naaien of zo, maar nu moesten er toch een naald en een draad aan te pas
komen, De draad door de naald krijgen was al een hele toer, maar een knoopje
aan het eind van in de te gebruiken draad kreeg ik bijna niet voor elkaar.
Zoiets stoms, dat je duizenden keren gedaan hebt en nu nauwelijks meer voor
elkaar krijgt is wel droevig, maar je kunt er maar beter om lachen! Er zitten
nu 3 keurige donkerblauwe knoopjes op het shirt, ik vrees alleen dat ze niet
heel goed vast zitten. Gelukkig heb ik er nog 3 in reserve.
|
|
|
Muts tobt weer met andere zaken: nu het warm is heeft
zij daar last van. Ik borstel haar sowieso al elke dag, maar de
hoeveelheden haar die eraf komen zijn enorm. Dit is het resultaat van
één borstelbeurt, ik heb het gisteren ook gedaan.
Wat wel een helpt is met vochtige handen en gekromde vingers door
haar vacht gaan.
|
|
|
|
14 juni. De foto
van Damian is nog niet binnen dus hieronder is het nog even leeg. Later
gekregen.
We zitten vrijwel altijd tegen oude mensen te bridgen en die oude
mensen hebben vaak bloeduitstortingen op handen en armen: je kunt ze
niet missen. Het is iets dat hoort bij oud zijn en heet Seniele
purpura. Ze verschijnen nu ook bij mij, maar gelukkig op mijn benen
... Ko heeft er eentje op zijn arm.
Raar hoor: je hebt je niet gestoten of zo. Na een paar dagen is het
weer weg.
|
|
| 11 juni. Gisteren
naar het concert van de 3 koren, Leiden, Oxford en Toruń. Verrassend
stampvolle Hartebrug! Tot mijn verbazing was Attie er, een vriendin, al
ongeveer 77 jaar! Haar zoon zingt in het Leidse koor en zij kwam van ver
om te komen luisteren. Wat een liefhebbende moeder. Damian maakte een
foto van ons, maar die moet nog komen.
Wat ik vaak jammer vind bij concerten is dat je moet luisteren naar
een massa tamelijk atonale muziek, muziek die niet prettig in het gehoor
ligt. Leuk voor de zangers, want het vergt nogal wat van de
zangvaardigheid, maar niet zo heel prettig om naar te luisteren. Dus
lees je de teksten en probeert daar wat mee te doen.
Knap van de koren, dat wel, want ze moesten af en toe met z'n allen.
Bovendien: koren voorin en orgel achterin, heel lastig om dat goed te
krijgen, maar ik heb niet gemerkt dat dat niet ging. Misschien hielp het
atonale daar wel bij. |
|
|
 |
9 juni. Af! In
februari begonnen & nog nooit zo'n moeilijke puzzel gemaakt. Ik kan
trouwens maar niet begrijpen waarom heel veel mensen 'puu-zel' zeggen,
terwijl er toch sprake is van een gesloten lettergreep aan het begin van
het woord. En ook nog eens dubbel z!
We hadden Damian te logeren en dat was gezellig, want Damian heeft
een brede belangstelling en een opgewekt karakter. Hij moest hier van
alles doen, want er was iets Pools aan de gang, tamelijk ingewikkeld.
Morgen is er een concert met 3 koren die met elkaar te maken hebben,
Leyden English Choir (waarin ik zelf een blauwe maandag gezongen heb),
koor uit Oxford (waar wij wel eens logé's van gehad hebben) en een koor
uit Toruń (en er moet een accent op de n, maar ik weet ik niet hoe.
Ko heeft inmiddels wél uitgevonden hoe, best ingewikkeld, maar ik weet
het nu ook!)
Vandaag ging D. naar een ander gastgezin, dat moest in zijn geheel
ook weer iets doen bij de Zijlpoort (Ko rijden), daarna wij via Bristol,
de Action en Hornbach naar Garderen om iets aan de buitenkraan te doen
en water te geven, via Ikea Amersfoort voor Zweedse balletjes en
handdoeken weer naar huis. Maar nu zijn er een heleboel boodschappen
gedaan en kunnen alle papiertjes met die boodschappen bij het oud
papier.
Wie wil er een verschrikkelijke puzzel met een leuke foto van ons
hebben? |
|
|
8 juni. Het is eindelijk (een
beetje) warm en vandaag aten we daarom zomer-eten: frietjes uit de airfryer
en een salade met 'zeevruchten', nou ja, garnalen met knoflook en
surimisticks in stukjes en dat is volgens mij pure nep-zeevrucht, maar wel
best te eten. In zuid Afrika heb ik geleerd dat fruit in een salade prima is,
dus: wat gemengde sla, komkommer, tomaten, fijngesneden ui, paar aardbeien,
watermeloen, hardgekookt ei en wat hartige vulling en heel lekker. Het
wachten is op de nieuwe haring, dan is het helemaal heerlijk !
|
5 juni. Het
uitzicht vanaf ons balkon hier is niet om over (naar huis) te schrijven.
Maar nu staat er een flinke bos Linaria in bloei, 2 zelfs,
een roze, hier op de foto, en een paarse aan de rechterkant en dat maakt
het al weer beter.
Ik moet lachen omdat het één Meconopsis cambrica,familie van
de klaproos, in een citroengele en een oranje uitvoering, toch weer
gelukt is om hier in de bak terecht te komen. Heb je er één, dan heb
je er zo honderd. Hieronder.
Echt genieten doe ik van de jasmijn, Philadelphus erectus, waarvan
ik na vele jaren tevergeefs zoeken naar de naam - ik had er eentje op nr
72 - er eindelijk achter kwam in Engeland, een paar jaar geleden en de
struik vond in Duitsland. Me zó dierbaar, dat ik hem lang voor de
verhuizing al verhuisklaar gemaakt heb en ... hij bloeit. Blijft klein
en ruikt verschrikkelijk lekker! |
|
|
|
|
Ik zat te wachten bij handtherapie, Ko was de
auto parkeren en ik hoorde hem aankomen en zei: 'Hé, daar komt mijn
gemaal, ik hoor het aan zijn ferme tred', een van de citaten die
rondwaarden in het huis van mijn jeugd. En we hadden het over dat
zinnetje, waarin 3 woorden die niet of nauwelijks meer gebruikt worden:
'gemaal', 'ferm' en 'tred'.
Taalverarming? Er komen toch ook nieuwe woorden bij? Elk jaar is
er een 'woord van het jaar', maar die woorden verdwijnen ook zo maar
weer. 'Selfie' - van 2013 - is gebleven. Zouden er nog mensen zijn die 'swaffelen'
- 2008 - gebruiken? Laten we hopen van niet, toch?
Vorig jaar was het 'klimaatklever', vast geen blijvertje!
|
|
4 juni. Terug uit Garderen. Daar nog
steeds bijna geen vogels, nu ook bijna geen insecten. Het was ook nog niet
echt warm, maar buiten zijn is gewoon lekker! Best veel bloemen in het
tuintje: Meconopsis, de gele en oranje klaproosachtige, waarvan ik de
oranje in Zoeterwoude altijd eruit trok, doet het aardig. Er staan een [paar
digitalissen, zijn zelf daar komen wonen, bijna in bloei. Heuchera's bloeien
ook, wel heel bescheiden. Ik hoop dat e.e.a. een tijdje zonder water kan,
vandaag lang gesproeid.
|
|
1 juni. Ik mag altijd graag naar TV/babies
kijken, zoals 'One born every minute' of 'Call the midwife'. Nu is er een
Nederlandse uitvoering: 'Dag en nacht'. Op een akelige manier tot drama
gemaakt. Vooral de grote hoeveelheden bloed in beeld staan me tegen. Er komt
bij een normale geboorte niet erg veel bloed kijken, toch? Je krijgt weeën,
of je verliest het vruchtwater (in de Winkelhof, zoals een vriendin van mij
overkwam) of de slijmprop waarmee de container was afgesloten komt naar
buiten, maar bloed doet nauwelijks mee. Ik vind dat niet erg slim: jonge
meisjes die nog lang niet zo ver zijn jaag je er de stuipen mee op het lijf
en dat lijkt me niet nodig. Ik kijk zo graag naar die baby-series, omdat de
geboorte van een baby steeds weer zo ontroerend is.
|
|
30 mei. De chirurg vond dat het
plaatje er beter weer uit kon, dus dat gaat binnenkort gebeuren. Ik hoop dat
ik dan mijn vingers weer kan gebruiken.
|
|
29 mei. Onderweg naar Garderen werd
het weer beter en het was zonnig toen we er kwamen. Maar in het bos is het
wel vaak een graad of 4 kouder dan hier. Dus de eerste dag hebben we het,
ondanks de verwarming, nog behoorlijk koud gehad. De volgende dag kon ik 's
middags wel wat buiten doen. Bij gebrek aan vogels (die hebben het op het
ogenblik druk met van alles waardoor we er niet veel zien) heb ik naar
insecten gekeken, o.a. meikevers, die ik erg mooi vind.
|
|
|
|
Ze hebben leuke antennes, een soort kleine, oranje waaiertjes, die ze open en
dicht kunnen doen.
Hieronder links een schorpioenvlieg, die ik pas vorig jaar voor het eerst
ontmoet heb. Dit is een vrouwtje, de mannetjes hebben een verdikking, een
soort knots, aan hun achterlijf. Rechts is, denk ik, een soort
muntvlindertje, maar daar ben ik niet zeker van. Nog geen 2 cm.
|
|
|
|
Ik vind insecten ook altijd erg interessant. Er zijn er niet veel in het bos,
maar die ik zie zijn vaak nieuw voor me.
|
|
Door omstandigheden maakte ik ook weer contact met Jim, een liefhebber van
bidsprinkhanen. Ik hoop dat hij er nog eens een boek over publiceert, want
hij maakt er prachtige foto's van. Bizar: hij woont vlak bij waar de partner
van Tonkie terrein met opknapmolen gekocht heeft, in Spanje dus.
|
 |
Net zo bizar als dat M&M uitgerekend naar St Chinian
gaan, want daar woont een oude vriendin van ♀ M. Zo stuurde zij vandaag
een foto van ♂ M. aan de Vernazobre bij de brug in St Chinian. Als je de
brug naar links overgaat is daar de bakker waar wij 's zondag een
ficelle haalden en een paar waldkorn broden, die ze speciaal voor ons
maakten.
♀ M. vertelde dat het 28° was. Wil ik er gelijk naartoe ... |
|
|
Zondag was het alweer 3 jaar geleden dat Tinka stierf. Aan het eind van de
middag kwam Tonkie langs, met een prachtig vogelbadje uit een stuk marmer.
Stomme ik vergat weer dat ik tijdschriften voor haar had liggen:
tijdschriften met plaatjes, waar ze haar kleuters mee leert knippen! Ko was
zo lief langs Huizen te rijden zodat we ze daar konden afleveren. Wat een
mooie tuin hebben ze daar toch, met een hele rij digitalis langs de struiken,
wow!
|
|
|
Voor vanavond had ik een bijzonder recept in de planning. Uit Allerhande. Ik
moest er drie dingen voor kopen die ik nog nooit eerder had gekocht:
rijstnoedels, een jalepeña peper, Thaise currypasta. Plus koriander en dat
had ik
misschien wel al eerder gekocht ... Op de pasta stonden 3 pepertjes, dus
ik had flink pittig verwacht. Nou, er was niet veel aan en pittig was het al
helemáál niet! Rijstnoedels smaken naar niks!
Dan was de maaltijd van een paar dagen eerder beter: verse tagliatelli, wat
grote garnalen, knoflook, champignons en een heleboel peterselie (van Wanda gekregen),
in room ... en dat was héél lekker!
|
|
25 mei. Wat kunnen ze toch liegen:
het is zwaarbewolkt en koud. 16° zegt de thermometer binnen! Het is
net 12 uur geweest. De foto is van o.a. de markt beneden en het knipsel
is het weerbericht van internet.
|
|
 
|
|
24 mei. Ik heb eigenlijk altijd
gouden oorknopjes in. Zonder voel ik me niet aangekleed. Vanmorgen na het
douchen vond ik een van die oorstekers op de grond. Het sluitertje, dat zit
aan de achterkant van je oorlel, was er blijkbaar afgegaan. Helaas, ik kon
het nergens vinden. Ik had gelukkig nog wel andere sluitertjes en
achter je oor ziet niemand ze zitten, of ze nou ook van goud zijn of niet.
Maar het zoeken kon ik natuurlijk niet laten. Ik zocht o.a. in de rode stoel
waarin ik meestal zit. Massa's rotzooi vond ik : veel rijstkorrels b.v., want
van Hanneke handtherapeute, moet ik met mijn zielige handje in een bak met
rijstkorrels wroeten, goed voor de bewegelijkheid van die hand. Misschien.
Ook 5 spelden, en een dikke naald waarmee je b.v. truien aan elkaar naait en
... een gouden oorknop. Ik was er een tijd geleden eentje kwijtgeraakt. En
een sluitertje. Niet van goud.
|
 |
23 mei. Kussentjes
op de bank.
Ik had het idee dat we het laatste jaar vaker in het ziekenhuis waren
geweest dan in de 10 jaar hiervoor: ja, 44 keer! |
|
|
10 mei. Sinds ik gevallen ben vorig
jaar ben ik er wel wat op achteruit gegaan. Mijn geheugen is minder en ik
maak hier veel meer fouten. Ik heb er net weer een stuk of 10 uitgehaald. Met
excuses en alle commentaar is welkom!
|
De tegenhanger van mijn plezierigste huishoudkarweitje
hieronder is er logischerwijs ook: eind september worden de winterkleren
weer naar de slaapkamerkast verhuisd. Het is een veel kleiner rijtje
want ik houd wel van zomerkleren, maar niet van die van de winter. De
foto is ietwat bedrieglijk, want ik heb 2 heel mooie broeken (Peter Hahn)
die ook wel eens in de zomer gedragen kunnen worden en wollen
truien/vestjes liggen in een ladekastje, met wat cederhout erbij. Het
rijtje op de foto zijn truitjes van M&S, allemaal meer dan 15 jaar
oud en nog bijna net zo mooi als toen ze nieuw waren. Gemaakt van 'cashmillon'
en met een 'turtleneck' en helaas niet meer te koop! Mijn
favoriet is de meest linkse; die heb ik 'Ink' genoemd; geweldige kleur,
te combineren met van alles. De 4 tinten paars draag ik ook vaak.
Links van de truitjes 2 losse kraagjes, alleen voor de show: 'kemedja
belaser' heten die in het Maleis. Elastiek onder je armen, voor
onder iets met een wijde hals.
Het meest rechtse kledingstuk is een broek die ik na de kapotte pols
gekocht heb, want elastiek in de taille. Ik heb er de hele winter in
gewoond en als het even kan gaat ie zo snel mogelijk de deur uit! |
 |
|
|
|
9 mei. 's Avonds
kijken we meestal TV en het mag er nog al eens akelig toegaan in
Scandinavische thrillers. Vooral als het gaat over meisjes die door enge
kerels achterna gezeten worden, langdurig opgesloten, gemarteld, misbruikt en
tenslotte vermoord word ik er niet blij van. Ik heb daarná
iets luchtigs nodig, Roadrunner Miep Miep of Tommy & Jerry. Maar
daarvan is de voorraad en de inhoud beperkt en daarom keken we gisteren
naar een eerste aflevering van een nieuwe serie Bridgerton. Een totaal
onwaarschijnlijke serie over het Britse? hof. Zo heeft een flink aantal
mensen wat tegenwoordig een getinte huid heet en volgens mij is dat
daar nu nog steeds not done. Denk maar Harry & Megan ...
Hier begint het met een koning die trouwt met het meisje op de
foto, met haar afrokapsel. Om de een of andere reden trekt hij zich in
zijn eigen huis terug nadat het huwelijk gesloten is en er wordt door
dames aan het hof gekletst over het waarom het huwelijk niet
'geconsumeerd' wordt. Want hij is toch mooi en groot geschapen. Alsof
dat ook maar iets zegt over een man. Eentje met een klein dingetje, maar
die aandacht en geduld heeft en vooral heel goed kan zoenen, zal door
menig vrouw meer worden gewaardeerd. |
|
| Het is tegenwoordig blijkbaar verplicht om
veel acteurs met een gekleurde huid te laten meespelen en mensen uit de de
lhtbq? wereld en/of lieden met een lichamelijke beperking. Eigenaardig
genoeg zie je niet vaak mensen met een Aziatisch uiterlijk (er is er
niet één in Bridgerton!) Daar hoor je geen klachten over. |
|
|
Naarmate ik ouder wordt krijg ik steeds meer een hekel aan huishoudelijk
werk. Vroeger had ik al enorm de pest aan ramen zemen en ook vond ik
strijken niet fijn, maar als ik eenmaal bezig was viel dat laatste wel mee.
Opruimen vind ik best, maar schoonmaken vind ik nog steeds niks. Gelukkig doet Ko aan
stofzuigen en als het moet doe ik het sanitair zoals b.v. in Garderen. Strijken is er
trouwens bijna niet meer bij, een doodenkele keer een kerstkleed of
zo.
Koken heb ik altijd wel leuk gevonden en ook aan (af)wassen heb ik nooit
een hekel gehad, maar Ko wilde graag een vaatwasser. Ik heb het wel weer
eventjes gedaan toen hij in het ziekenhuis lag!Een werkje vind ik uitgesproken fijn: de zomerkleren verhuizen naar
de kledingkast op de slaapkamer en de winter-idem uit beeld.
Ze hangen er weer, gesorteerd en wel. Wat weg kan (meer dan 2 jaar niet
gedragen) zit in een zak voor de kringloop en de rest wacht op als het
warmer wordt. 15 tot 20° : broeken & Tshirts met lange mouwen,
Tshirts met korte mouwen en korte/lange broeken tot 25°, korte broeken
en mouwloos of bloesjes tot 30°, dan de zomerjurken voor 30+. Plus
natuurlijk wat vestjes, want het weer hier kan zomaar omslaan.
Sommige kledingstukken zijn al minstens 20 jaar oud, van die voor echt
warm weer - handgemaakte zomerjurkjes - kan ik bijna geen afstand doen! |
| 8 mei. Ik ben nog
steeds onder behandeling van handtherapeuten. Van Hanneke kreeg ik dit
martelwerktuig, dat ik 3x per dag 20 minuten moet gebruiken. Meestal ben
ik tamelijk gehoorzaam, maar ik krijg er heel dikke vingers van en weet
niet of dat zo hoort. Daarom beperk ik me tot 2x.
Het is samengesteld uit de spalk die Ramon voor me maakte, maanden
geleden, en die ik nog had liggen, maar ook alweer lang niet gebruikt
had.
ik moet een handschoen aan, waaraan 4 strookjes klittenband zijn
genaaid. Dan de spalk, en vervolgens mijn vingers zo ver mogelijk buigen
en kruislings vastzetten met dat klittenband. Na 20 minuten mag ie
weer af en dan doet mijn hand pijn van stramheid, maar dat trekt snel
weg.
Eind van de maand gaat de chirurg me vertellen of het plaatje al of
niet verwijderd gaat worden. Ramon zegt, dat ik dan mijn vingers weer
kan strekken, wat ik me van de pink niet kan voorstellen.
|
|
|
|
|
Ko heeft aan zijn linkerhand net zo'n kromme pink en is, sinds de
verhuizing, zijn trouwring kwijt, maar hij heeft hem dus niet nodig:
allebei dezelfde kromme pink. Een uniek symbool van echtelijke
saamhorigheid, toch? |
|
7 mei. Vandaag waren we naar een
uitvoering van vriend Wijbe. Zijn koor 'deed' Il Trovatore, waarin de
meeste van de zangers ook solo's hadden. Wijbe moest beginnen, een heel lang
stuk, met Italiaans als tekst; vast niet heel makkelijk om in te studeren.
Hij is een goede, solide bas. Er was een mooie alt, die de moeder zigeunerin
zong, goede stem, soms een tikkeltje de fout in, maar OK, en ook Meneer Luna
had een aantrekkelijk, warm geluid en deed geen enge dingen; maar de
troubadour zelf zat er wel eens naast. We hebben ons prima geamuseerd en ik
heb veel bewondering voor de leuke oplossingen die ze b.v. voor de decors
hadden bedacht. Prima pianist/klavecinist/organist/dirigent.
Daarna even bij Lex en Juun langs geweest, we hadden hen een tijd niet gezien
en was gezellig.
|
|
6 mei. Naar de Eiffel geweest
voor een korte bridge-vakantie. Dit was het uitzicht over het stuwmeer. De
boom had een fraai wintermodel en deed me aan een els denken; dat was het
ook, maar een ander soort dan we in Nederland meestal hebben!
|
|
|
| We zaten In een prachtige
omgeving, in een vreselijk hotel., waarover later. Gezellige bridgers,
w.o. een paar goede spelers, dat wel. Gé had de leiding, we kennen hem
al langer als wedstrijdleider bij Dekker.
Het was er kouder dan hier, de natuur liep misschien wel 2 weken bij
ons achter, zodat veel bomen nog kaal waren en de sleedoorn en de
kerspruim? rechts, nog bloeide.
Wat ik heerlijk vind is dat je, als je kunt stoppen, vaak gewoon een
weitje kan inlopen, want geen gaas of hekken.
Rechtsonder: akkerhoornbloem.
|
 |
|
|
|
|
Dag 2 werd besteed aan een bezoek aan onze vrienden Cor en Werner in Keulen.
Zoals vanouds gezellig en een prima lunch. Cor had spannende oranje tulpen
in bloei (misschien 'Ballerina?) en van Werner kreeg ik een boompioen, nog in knop.
'Joseph Rock'? Die knop ging bijna voor mijn ogen open.
|
|
|
Nu was het hotel waar we logeerden Hotel Seemöwe in Einruhr bij Simmerath
op zich zelf niet slecht. De badkamer was zelfs perfect en ik heb meestal
altijd wat aan te merken op badkamers van hotels, maar zelfs de kleinigheden,
zoals toilet papier en de prullenbak konden mijn goedkeuring helemaal
wegdragen.
Ik had een slechte matras en om de een of andere reden zijn Duitse kussens
vaak vormloze, grote, losgevulde dingen, waar je hoofd niet lekker op ligt;
dan is slapen geen prettige ervaring. Ko had minder last: hij had een betere
matras en als ie z'n ogen dichtdoet slaapt hij.
De maaltijd, die bij het arrangement hoorde was
verschrikkelijk. De eerste avond heb ik de zeer matige soep nog opgegeten en
van het hoofdgerecht 2 gekookte
aardappels, maar de groenten, iets van erwtjes, worteltjes een zachtgekookte
spruitjes in een weerzinwekkend sausje heb ik laten staan, evenals het gemalen
varkensvlees, overgoten met iets dat van bouillonblokjes was gemaakt. De
aardbeien van het toetje heb ik wel opgegeten, nadat ik zorgvuldig de nep-room
verwijderd had. Ko eet makkelijker troep dan ik, maar had het toch ook verder
wel gezien, dus we hebben 's avonds niet meer aan de maaltijd
deelgenomen.
Voor de gasten die iets dronken bij de het eten, kwam de complicatie dat elk
drankje ter plaatse contant moest worden afgerekend. Van een betaalkaart of
een rekening voor alle consumpties tijdens het verblijf wilden ze niks weten.
De wedstrijdleider heeft gelukkig wel weten te regelen dat dat tijdens het
bridgen beter ging, iedereen een papiertje waarop aangetekend werd wat je
dronk. Vrij normaal, lijkt me.
|
| Het ontbijt was trouwens heel behoorlijk; je moest alleen
uitkijken met de thee, want wat ze serveerden als je om een kopje thee
vroeg, was ook knap waardeloos. Gelukkig waren er theezakjes met een
tamelijk lekkere kruidenthee. Waarover later nog meer.
Het was bepaald geen Correndon op Curaçao, zoals in januari. |
|
|
Dag 3 brachten we door in de omgeving. We begonnen in Monschau, want daar
waren we allebei in onze jonge jaren geweest en hadden daar goede
herinneringen aan. De mijne: leuk, oud stadje met lekkere koffie en de
kennismaking met Schwarzwalder Kirsch Torte. Wat vond ik dat toen
verrukkelijk!
Maar helaas had in Monschau het toerisme toegeslagen en het bestond nu uit
straten winkels met toeristenspul, restaurantjes en uitspanningen, waar de cappuccino
amper te drinken was en de Schwarzwalder taart uit het beeld verdwenen. We
waren snel weer weg.
|
 |
Dus reden we wat rond om ergens een stukje te lopen en
iets te eten. Ik wilde graag een foto van de velden vol paardenbloemen,
fantastisch!
Maar meestal konden we niet op een geschikte plaats
stoppen, waardoor de uiteindelijk gemaakte foto niet zo bie is. |
|
|
In Widdau kwamen we een paar leuke huizen tegen, zoals het
huis op de foto met nog een kale boom in de voortuin + een bordje met
informatie over de boom ervoor. Te gek!
|
|
|
|
Wat we er ook zagen waren metershoge heggen, 3 meter zeker. Zoals hieronder.
Hoe moet je die in vredesnaam netjes snoeien? Een beetje afgelegen van wat je
misschien 'het centrum' zou kunnen noemen was een restaurant. Niemand te
zien, maar er brandde licht ... Een vriendelijke mevrouw kon ons van frietjes
en een omelet voorzien en een glas aangelengd sap van Johannesbeer;
dat lijkt het meest op zwarte bessen en is prima te drinken. Ik ben van
thee en water, 's morgens één kopje koffie, als het warm is wel eens een
biertje en een heel enkel keertje een glas cola (als je moe bent, last hebt
met concentreren wil dat wel eens werken. We namen een flesje in de pauze
bij een benzinepomp op
de heenweg en werden onaangenaam verrast door de prijs: klein flesje, 3,60).
|
|
|
|
We hebben een hele tijd op dat terras gezeten, genietend van frietjes, zon en
heerlijke temperatuur, in een mooie omgeving en doodstil! Uitzicht op een
weitje met een stal, waarin een koe (het waren er drie, maar twee buiten
beeld) die het in het weitje te warm vonden: na de winter plotseling 20+° .
We konden de volstrekt normale
rekening met kaart betalen en Ko heft een engeltje op zijn schouder. Maar dat
wist ik al!
Later liepen we nog door een wei naar een riviertje. Bosanemoontjes in de
wei, pinksterbloemen. Nauwelijks vogels, vanaf het terras een kwikstaart
gezien, mezen, mussen, hoorde een merel zingen, dat was het wel. Geen
zwaluwen en helaas geen waterspreeuw of ijsvogeltje bij het riviertje. Wel
onderweg een keer een blauwe kiekendief, een roofvogel met een lange rechte
staart en sikkelvormige, smalle vleugels *) en een met een meer buizerdmodel,
met onder beide vleugels een ronde witte vlek **). Maar ik weet nagenoeg niks
van roofvogels en mijn meest gebruikte boekje om te zoeken ligt in Garderen.
Plantjes waren er genoeg. Ik ben altijd geboeid door wat er in en op muren
groeit. Hieronder links een zaailing van een den en rechts een paardenbloem,
op zichzelf niks bijzonders, maar een paardenbloem heeft een penwortel. In
zo'n stenen muurtje?
*) misschien een boomvalk **) kan een steenarend geweest zijn.
|
 . |
 |
|
Op de laatste avond moesten we de tijdens het bridgen gebruikte drankjes
afrekenen en schrokken ons dood van het bedrag: 34,50€ voor 4 flesjes
Johannesbeersap, 1 kopje gewone (vieze) thee en 2 kannetjes kruidenthee. Dat
kannetje was zo groot als op de foto boven. Ze rekenden er 5,60 voor!!! Een
doosje met 20 zakjes van die thee kost in de winkel 1,60. Ik geloof niet dat
ik krenterig ben, maar daar werd ik echt heel boos van. Met mij waren alle
andere bridgers kwaad over de belachelijke prijzen, dus:
Ga er nooit naartoe!
HOTEL SEEMÖWE IN EINRUHR BIJ SIMMERATH.
Je kunt als consument vaak nergens terecht als je terechte klachten hebt. Dan
maar via dit blog.
____________________________________________________________________________________________________
|
|
1 mei. Vandaag bracht een
onverwachte oplossing voor mijn kledingprobleem. Lady Service in
Leiden deed wel aan voorsluiting en ik kon er na het bridgen nog terecht. Ik
werd er buitengewoon vriendelijk geholpen en zij hadden een geniale
suggestie: koop er eentje zonder sluiting, want daar kun je
instappen, als je vrij dun bent zoals ik, en het ding dan naar boven
ophijsen. Geen hulp bij nodig en zit lekker. Bovendien heel betaalbaar. Het
is maar dat je het weet.
|
|
30 april. Vandaag kreeg ik een
klacht: ik verwaarloosde ons blog. Dat kunnen we niet hebben, dus ... daar
gaat ie!
|
 |
We hebben van die rare boodschappen-dagen. Bij AH, de winkel waar ik
bijna heen MOET, omdat ie hier tegenover is, zijn de schappen tengevolge
van stakingen nagenoeg leeg wat groenten, fruit en bio-vlees betreft.
Dus kook ik ongebruikelijke dingen. Do 27, koningsdag, kocht ik bij
gebrek aan beter een maaltijdpakket en dat heette Bibimbap en was
Koreaans. Ik vond er niet veel aan en bovendien waren we donderdagavond
in Garderen, waar koken wat ingewikkelder is dan 'thuis'. Leiderdorp
noem ik dan voor het gemak thuis. Vrijdag frutselde ik wat in elkaar met
een deel van de resten. In Garderen waren er wel groenten bij de COOP,
maar ik ben nu alweer vergeten wat ik gebruikt heb, want ik begin
simpele dingen te vergeten.
Zie elders voor andere boodschappen.
|
|
| Het was wel een beetje regenachtig vrijdag, maar af en toe
kon ik even wat in de tuin doen in Garderen (waar ik twee appelvinken op
bezoek kreeg!) en verder is de ovale tafel in de hoek, met een puzzel
erop, een prima idee. Dat vindt Muts ook!
's Middags speelden we een potje bridge met P. & J., goede
spelers die we al jaren kennen, die ons huisje hadden willen kopen (maar
achter het net visten omdat wij het gekocht hadden) en nu een huisje in
Voorthuizen hebben. We zijn soms allemaal tegelijk op de Veluwe en het
regent wel eens! |
|
|
 |
Zaterdag was helemaal prima, want we gingen naar Drenthe,
bridgen bij N. & Tj. Altijd heel gezellig. De rode kat Stevie is
daar helaas een paar maanden geleden overleden. Hij is zowat 18
geworden.
N. & Tj. waren inmiddels aan een kat in huis gewend en vonden al
vrij snel twee schattige Brits korthaar dames van 5; die zijn
inmiddels helemaal ingeburgerd, genieten van het enorme terrein en
hebben geen problemen met hond Durk, en Durk ook niet met de twee
poezen. Coco vond het bridgekoffertje van Ko een aantrekkelijke
slaapplaats.
Prima dagje en eindelijk lekker weer. |
|
Verder heb ik afgelopen tijd getobd met een eigenaardig probleem. Nu er open
en bloot door iedereen over seks en zo gepraat wordt weten zelfs kinderen van
4 w.s. dat dames een kledingstuk dragen dat hun boezem omvat en beteugelt.
Zelfs 85-jarige besjes doen mee. Maar als je als besje een kapotte pols hebt
krijg je zo'n ding niet aan. Nou is dat in de winter niet zo erg, sterker
nog: ik heb stiekem bij alle narigheid genoten van de vrijheid der verlossing
van wat ik 'mijn tuig' noem. Maar nu de zomer naakt, zal er iets moeten
gebeuren onder de dunnere truitjes en T shirts.
Goed voor een bezoekje aan Hunkemöller in de Winkelhof, zowaar op
loopafstand! Hebben ze daar GEEN BEHA's MET VOORSLUITING!!! op hele grote
zwarte sportgevallen na.
Dan maar zoeken op internet. Bij een speciale lingeriezaak hadden ze best
aantrekkelijke - letterlijk en figuurlijk! - exemplaren, dus legde ik mijn
probleem uit aan een dame van die zaak die over maatvoering ging, en vroeg
naar wat meer informatie over het door mij geselecteerde ding met
voorsluiting. Kreeg ik advies over maten van een aantal items, allemaal met
achtersluiting en twee keer zo duur; geen woord over het uitgezochte
geval.
Elders een paar besteld, maar die passen van geen meter: te groot, ik heb wel
wat moeten inleveren de laatste tijd. Sodeju!!!
|
18 april. Het blijft maar koud, met
van die akelige wind.
19 april. Als
je 'My octopus teacher' hebt gezien en de film heeft je geraakt, dan wil je
niet dat er in Spanje een bedrijf wordt gestart dat van die slimme octopusjes
op een nare manier gaat kweken voor consumptie. Toch? Ik weet niet wie
er van de lezers van dit blog lid zijn van Avaaz - daarom stuur ik maar zelden
de aankondiging van een campagne door - maar als je mee wilt doen om daar
tegen in actie te komen dan weet je hierbij dat je bij AVAAZ moet
wezen.
|
|
|
 |
16 april. Viola
laboradorica in de bak hier op het balkon. Een schattig en
makkelijk soortje, dat helaas maar kort bloeit, maar het blad is ook
aantrekkelijk.
In Garderen was het druk met allerlei soorten: mezen,
merels/roodborst, beide soorten duif, vinken en gelukkig ook weer de
specht. Maar ook spreeuwen, een mus, een heggenmus, een gaai en een
winterkoninkje.
Wat me zorgen baart is dat ik geen lijster heb gezien of in de buurt
gehoord en ook geen tjif-tjaf. Ik geloof dat er wel een lijster ver weg
te horen was toen we naar huis gingen. Ik heb geloof ik wel een zwartkop
dichtbij gehoord. |
|
| 12 april. Insecten
komen niet, den ik, heel hoog. Wat ik tegenkom in de bakken zijn vnl
bladluizen, die gewoon op de planten zijn meegekomen. Maar nu trof ik
toch een lieveheersbeestje, en wel eentje met een overdaad aan
stippeltjes. Tussen Viola laboradorica. Het bloeit dus maar één keer, in deze tijd, maar maakt daarna massa's
zaad, waar geen bloemen aan te pas komen. Dat heeft een speciale naam,
waar ik nu even niet bij kan, maar er zijn meer planten die dat doen,
m.n. andere soorten vaste viooltjes, zoals V. sororia. Ik ben het
wel eens tegengekomen bij een plant uit de hibiscusfamilie en bij een
salvia.
Cleistogamie, dat is het! |
 |
|
9 april. We moesten weg uit Garderen,
want vandaag naar Monnickendam omdat
Marleen jarig is en via Monnickendam naar huis is geen optie, omdat ik Muts
niet eindeloos in de auto wil laten zitten. Onderweg 5 aalscholvers gezien; die zie je tegenwoordig
vaker dan spreeuwen! Ik vergat mijn tas bij Marleen en Ko reed zonder
mopperen weer terug om hem te gaan halen.
Grappig: we hebben het niet kunnen zien, maar in Garderen is w.s. de eerst
pinksterbloem open, het stukje gras zit er vol mee. Op eerste Paasdag!
|
8 april. We gingen donderdag naar
het bos en toen was het wat je noemt k-weer; achter de k kun je zelf -ut of -lote
zetten ... Regen en nog eens regen en daar gaat zo'n bos behoorlijk van
druipen.
Vrijdag soms een beetje motregen en verder was het wel erg vochtig. Heel
geschikt weer voor een legpuzzel en muziek. Matthäus was aan de beurt,
Johannes doet dit jaar niet mee. Ik vind Jezus niet zo heel tactvol: eerst al
beginnen - waar de hele vriendenclub bij is - over het verraad van Judas dat
eraan komt en dan later nog eens iets dergelijks met Petrus. Misschien
is het aan de fantasie van de evangelist ontsproten om de gelovigen ervan te
overtuigen dat Jezus alles wist. Ik vind
trouwens ook het verhaal over de arbeiders in de wijngaard van weinig tact
spreken, maar misschien ligt dat aan mij. Maar Matthäus is fijn om
naar te luisteren tijdens het puzzelen en af en toe lekker mee te zingen,
want ik ken hem natuurlijk vrijwel helemaal uit mijn hoofd. Vandaag deed ik
in mijn eentje een stukje 'Blitze und Donner' en kon ik niet bedenken waarin
ze 'verschwunden'. Het niet op woorden kunnen komen neemt langzaam maar zeker
toe. 'In Wolken'.
We zijn 's middags aan het schuiven geweest met het meubilair: de ovale tafel
in de hoek waar het elektrische kacheltje stond. Dat is in die twee jaar
nooit aan geweest, dus kan weg. Iemand belangstelling? Laat het weten. Op die
tafel kunnen we nu een legpuzzel leggen en laten liggen. De kringloop in
Putten was goed voor een andere tafel om aan te eten en zo. We hebben ook nog
een witachtige fauteuil in de aanbieding. Als je dit leest en denkt 'ikke'
laat het dan weten.
|
|
|
Maar vandaag was het best lekker weer: droog, zon, geen wind, 14°. Een paar
uurtjes in de tuin werken met veel tussendoor zitten, fijn. Ik heb anderhalf
jaar geleden boshyacintjes en -anemoontjes gepoot. De anemoontjes bloeien
het eerste jaar nog niet, maar nu wel en ... ik was vergeten dat ik voor de
gele soort had gekozen: Anemone ranunculoides is hun Latijnse naam en
ze bloeien wat beter dan de wit/roze soort. Geel en wit zijn goede kleuren
voor het bos. De primula's bloeien ook, je ziet er nog net een op de foto
rechts. Daar zie je ook hoe het mooi bemost raakt.
Bij de vogels was het tamelijk rustig, ze hebben het druk met hun
lentekriebels. Ik heb voor het eerst een vink een wijfje het hof zien maken:
met wijd gespreide vleugels en staart wiegde hij voor haar heen en weer, erg
leuk, maar het duurde te kort voor een foto! Ik heb, op de specht na, alle
bekenden gezien en ook kwamen er twee spreeuwen langs. Pas de tweede keer dat
ik in Garderen spreeuwen zag.
|
|
4/5 april. Vandaag is hier de sloop
van de oude badkamer begonnen en daarna wordt er uiteraard een nieuwe
gemaakt. Dat was dus vroeg uit de veren en zorgen dat we aangekleed waren als
de slopers/bouwers zouden arriveren. Ze waren er prompt om 8 uur.
|
Het wordt hier dan ietwat onrustig, poes bang voor herrie. Ik zat daarom in de woonkamer met poes en deur naar de hal dicht. Te luisteren naar de
Lucas, want het is Goede Week en tijd voor de Passionen van Bach. (Markus
'doe' ik eigenlijk nooit) Omdat ik geen legpuzzel heb in de woonkamer las ik
de tekst mee, poes lekker tegen me aan, want naast mij is een stuk veiliger
als er geklopt en geboord wordt ...
En daar trof ik iets wonderlijks: nr 20
op de CD: 'Ich habe für dich gebetet, das dein Glaube nicht aufhöre und
wenn du dermaleinst dich bekehrest, so stärke deine Brüder'. Jeetje,
dat is de tekst van een lied dat in de kerk gezongen werd en waar ik altijd
mijn mond hield omdat ik zo'n hekel had aan de arrogante tekst. Zoiets
als 'Wij hebben voor u gebeden dat uw geloof niet bezwijkt; en gij op uw
beurt versterk uw broeders ...'. Woorden van Jezus zelf bij het laatste
avondmaal in het verhaal van Lucas.
|
|
Ik vind hem erg mooi, die Lucas, m.n. het openingskoor, het koraal 'Stille,
stille' en het koraal, nadat Petrus zich bewust is geworden van zijn
verloochening: 'Aus den Tiefe': heel kort, met een begeleiding van, denk ik,
een harp en een cello, ik kan het niet zonder tranen aanhoren.
|
|
|
|
De bouwers zijn inmiddels druk bezig en luisteren naar André Hazes. Dat kan
ik trouwens ook best waarderen. Ik hoor 'Het is tijd, de hoogste tijd ' haha!
In tijd van ja en nee is het bad eruit en is de douche met bak en al
verdwenen. De gang staat vol materiaal en ik kan de kamer met de puzzel niet
in, dus na de koffie verder met de Lukas!
|
|
|
Rond lunchtijd is er al veel gebeurd; latten tegen de achterkant, waar
vanmorgen nog een bad stond en de douche is een min of meer leeg hok. Maar nu
eerst overheerlijke saucijzenbroodjes van van Maanen.
Ze zijn om 3 uur weg en komen morgen de boel afmaken.
|
|
|
5 april. Ze gaan verder met het
afwerken van de douche, waar de kranen zijn afgekoppeld - maar nog wel
aanwezig voor het geval dat - en de vloer is nu wit. We weten nog niet
wat we ermee gaan doen.
Daarna is de douche aangelegd waar het bad stond , de muur afgewerkt,
een glazen plaat voor de douche en klaar...? bijna: want er komt nog een
moslimkraantje bij het toilet en er moet nog wel iets afgekit worden. We
mogen pas morgen na 2 uur douchen en de badkamer mag 5 dagen niet
worden schoongemaakt.
Verticale foto's kan ik nu bewerken met een 'knipsel' programma en
dan komen ze niet verdraaid op andermans tablets en zo. |
|
|
|
 |
1 april. Terug
uit Garderen, waar het behoorlijk nat was - donderdag niet en was het
ook lekker weer - maar wel leuk, want ik zag van alles. In de tuin
bloeiden de bosanemoontjes, maar ik was vergeten dat ik de gele soort
geplant had. Het eerste jaar na planten bloeien ze niet! Dit is Anemone
ranunculoides. Nog iets mooier, maar ook moeilijker te vinden en
duurder is A. lipsiensis, iets groter van bloem en
zachtgeel.
De mensen die ons huis hebben gekocht wilden niet weten wat er voor
beeldigs in de tuin stond en nu staat er gras. Beter dan stenen, maar
toch. Toevallig zag ik het in februari: vol boeren krokussen, haha!,
maar die mooie anemoon komt er w.s. niet doorheen.
Al op donderdag zag ik een appelvink, vrijdag zelfs twee en vandaag
weer eentje! Ook een lijster en een eekhoorntje. Nat, maar wel leuk
dus.
Ik zag ook een rosse woelmuis. Bij het gras. Volgens mij wonen ze overal
en dat vind ik prima, behalve bij de bijzondere salomonszegels, wat die
knagen ze soms door. Vandaag heb ik in één muizengat een drol van Muts
gestopt en hoop dat ze daar door gaan verhuizen!
|
|
|
Volgende week gaan we w.s. wat met het meubilair schuiven daar. Het leek me
nu, wat Ko betreft, nog niet zo'n goed idee. In de hoek, waar een elektrisch
haardje staat, dat nog nooit aan geweest is, de ovale tafel zodat daar een
legpuzzel kan (blijven) liggen. Waar de tafel staat zoeken bij de kringloop
naar een kleinere, rechthoekig, en en goede lamp voor bij die puzzel. Stoel
waar Muts altijd in ligt weg. Bedstoel van IKEA op die plaats. Als we geen
behoorlijke tafel kunnen vinden nog even wachten tot die er wel is. In Putten
is de kringloop goed en goedkoop.
|
|
29 maart. Vandaag weer bridge:
iedereen blij om Ko weer te zien. Allicht.
Niet geweldig gespeeld, 50%, maar gelukkig één spel waar ik nog lang van
zal nagenieten: Ik kreeg 7 schoppen van V10 en 6 ruiten met HB, geen overdaad
aan punten, maar wat een verdeling! We waren ook nog eens kwetsbaar. Rechts
opende 1 harten en daar kon ik mooi de onvolprezen Ghestem op loslaten: 3
klaveren = 5krt+ sch en 5krt+ ru. West bood 4 ha, Ko, tot mijn genoegen, 4
sch. Rechts 5 ha en ik 5 sch. Dat werd gedoubleerd en ik maakte het precies!
Wat een heerlijk spel, zo krijg je het vrijwel nooit! Ko had 12 punten mee.
De schoppen zaten ook wel heel lekker, Bx links en H sec rechts.
Hier zit ergens een fout in, want via Ghestem had Ko het moeten spelen....
|
|
28 maart. Ko had gisteren een
afspraak met zijn chirurg: GEEN NABEHANDELING NODIG!!!! Geen chemo of
bestralen, hoera!
Ik had vandaag een afspraak met de handtherapeut: die was niet tevreden,
net zomin als ikzelf. Geprobeerd wordt méér therapie te krijgen, want ik
heb problemen met mijn linkerarm (met hand en pols aan die kant had ik die
al); de rechterarm is overbelast en dat voelt als een gekneusde rib, hoog, in
de buurt van de schouder, maar ik ben niet gevallen en heb me ook niet
gestoten. Doet pijn met hoesten, niesen e.d. Een gekneusde rib is vervelend,
maar niet ernstig en in 6 weken klaar. IK heb er ruim ervaring mee, maar niet
met een overbelaste schouder. We zullen zien. En 85 is natuurlijk gewoon hartstikke oud, dus wat wil je.
|
|
26 maart. Bij het nieuws op TV gaat
het over Taiwan en Honduras. Zoals vaak kan het nieuws zelf me niet veel
schelen, maar ik word getroffen door de naam - heel kort in beeld - van een
deskundige, een dame met een Aziatisch uiterlijk. Zij luistert naar de
spannende naam Xiaoxue (Martin). Vermoedelijk*) is Martin de
achternaam. Tweemaal een X, gecombineerd met alle klinkers!!! Je spreekt het
uit met sh, als het eind van 'fish', au, weer 'fish' en ee. Min
of meer als sjouwsjee. Bij de Olympische spelen, meen ik, wordt vaak eerst de achternaam van een
Aziatische atleet gemeld, maar ik kan me vergissen.
|
| 25 maart. Met Ko
gaat het goed, hij herstelt voorspoedig. Ik zou niet weten wat ik
daaraan toe kon voegen.
Maar hoe zou het met de puzzel gaan? Een maand of 2 geleden begonnen
en, op vooral het zwart na, af. Het volle bord is er eentje met
spookjes, de andere 4 hebben of een makkelijker vorm of nog een heel
klein beetje andere kleur. |
 |
|
 |
21 maart. Hij is
dus weer lekker thuis - vindt Muts ook! - en alles gaat prima. Niet veel
pijn, alleen bij hoesten of lachen, en vannacht goed
geslapen! |
|
|
20 maart. Om een uur of 12 kwam het
nieuws dat Ko naar huis mocht. Klaas was zo aardig hem te gaan halen en hij
kon buiten vast eventjes genieten van het smerige weer! Nu moet ik al mijn
bitchyness tevoorschijn halen om te zorgen dat hij niet direct van alles gaat
doen, maar gewoon lekker gaat slapen, t.v. kijken, boekje lezen, slapen,
puzzeltje oplossen, slapen etc.
|
|
|
19 maart. Al heel lang stem ik op Partij van de Dieren. Ik ben niet erg in politiek
geïnteresseerd en weet er weinig van, maar vind wél dat onze aarde met al
zijn bewoners de meeste aandacht moet hebben op het politieke programma. Naar
men zegt kun je beschaving aflezen aan hoe men met zijn dieren omgaat en dat
is een andere reden, maar ... ik ben geen vegetariër en vind vlees eigenlijk
heel lekker. Dus eet ik vlees, maar heel weinig, en lijd een beetje aan
vleesschaamte. Het vlees dat we eten komt van de bio-slager.
Nu was ik lang geleden getrouwd met een meneer die veel van bijzonder eten
hield. In mijn jonge jaren maakte ik dus
met regelmaat gestoofde zeepaling, ossentong met mosterdsaus of rolpens met
gebakken appeltjes klaar, want daar hield die man van. We aten zelfs wel eens
kalfslever op een gewone doordeweekse dag. Potverdrie, wat is dat lekker!
Hier in Leiderdorp staat een keer per week een biologische slager voor de deur en Ko is in het
ziekenhuis... Ko komt uit een geslacht van aardappeltelers, maar eet
naast stamppot gelukkig wel nasi, bami en allerlei pasta, keus genoeg, maar lever hoef ik hem
niet voor te zetten, zelfs niet van een kalf! Vandaag greep ik mijn
kans: een superieur stukje bio-kalfslever, langzaam gegaard in roomboter met
nog zo'n luxe tomaatje van een paar dagen geleden erbij!! Ik heb met mijn
ogen dicht zitten smullen.
|
|
19 maart. Ik kan van alles: koken,
lezen, tuinieren, de was doen, cryptogrammen en sudoku's oplossen, klassieke muziek
beluisteren en er mijn mening over geven, maar IK KAN NIKS MET EEN MOBIELE
TELEFOON!!!! en ik wou dat men dat nou eens door had. Gaat dat ding over, met
het gezellige geluid van een Australische magpie, zit ik in de logeerkamer te
puzzelen en voordat ik in dit gigantische appartement bij die telefoon ben
aangekomen is ie alweer opgehouden natuurlijk. Met het bericht dat er een
bericht op mijn voicemail staat. Alsof ik weet hoe ik dat moet lezen of
luisteren.
ER BESTAAN NOG NORMALE TELEFOONS en daar kan ik best mee uit
de voeten. Wat let je om gewoon even op te bellen met een ouderwets nummer,
met zo'n kengetal, weet je nog? Als je in de buurt van Leiden woont heb je
dat kengetal ook nog niet eens nodig. Tien keer laten overgaan voordat je
ophangt omdat er niet opgenomen wordt! En verder is er de o zo nuttige e-mail
en die lees ik wel 5x per dag. En je krijgt meestal nog antwoord ook, tenzij
je reclame maakt voor hondenvoer of lelijke tuinbanken of zo!
|
|
18 maart. Ik kreeg bericht, dat het
infuus eruit is en Ko zelfstandig naar de WC kan en zo. Het gaat dus nog
steeds prima en als het zo blijft mag hij w.s. ma-morgen naar huis.
|
|
Nu Ko weerloos in het ziekenhuis ligt en mij verzocht om een short van
een zomerpyjama mee te nemen, heb ik mijn kans schoongezien om eens
lekker zijn kleren te gaan ordenen! En met oog op voorjaar in aankomst
kasjmier truitjes gewassen: met dit aangename weer konden ze uitdruipen op
het balkon. Bijna een echte huisvrouw!
|
 |
Vanmiddag met de rollator naar het ziekenhuis gelopen en
dat viel erg mee, minder ver dan ik had gedacht. De Houtkamp vind ik wel
erg saai, velden met daslook (nog zonder bloem, zie foto), wat
aangeplante narcissen, veel wandelaars en een gezellig bruin varken in
de modder bij de kinderboerderij, een ekster en een stelletje
houtduiven, maar geen merel te horen!
Met Ko gaat het dus vooralsnog hartstikke goed, niks bijzonders te
melden. Toen ik weer naar huis ging kwam Joop net op de verpleegafdeling
aanlopen! |
|
|
17 maart. Om 1/4 over 5 waren we op.
Joke was zo lief om Ko naar het ziekenhuis te brengen en kwam door het donker
om 1/4 over 6. Ko geïnstalleerd in het ziekenhuis. Toen we weer buiten waren
was het licht. Nu is het 8 uur en zal de operatie wel begonnen zijn. 11uur: Ze zijn klaar met opereren en alles is
OK! Om een uur of 12 belde Ko zelf vanuit zijn bed, maar ik herkende zijn
stem niet, haha! Vanavond ben ik met Tonkie in het ziekenhuis geweest en Ko
lag er prinsheerlijk en min of meer zonder pijn bij. Ik heb foto's gemaakt,
maar zit met een oud probleem: van vertikaal gefotografeerd laat zich
niet draaien, maar het knipselprogramma bood de oplossing van het probleem.
Maar alles gaat dus heel goed, het infuus van de foto
is eigenlijk maar een dingetje en verder geen slangen of toestanden, 5
kleine pleisters - 4 kijkgaatjes en een operatiesnede - op zijn buik, onder
eentje deed het pijn, maar, naar zijn zeggen, niet heel erg.
Toen kwam zoon Marten langs en zijn Tonkie en ik nog even thee gaan drinken.
|
|
Kijken hoe het gaat met die bedfoto ... gelukt!
|
|
|
16 maart. Vroeger was op de markt je
gulden een daalder waard. Dat is natuurlijk al lang niet meer zo en we
ervoeren dat voor het eerst in Frankrijk, waar je je blauw betaalde voor o.a.
fruit en kaas. Maar hier kunnen ze er inmiddels ook wat van.
Ik was naar de
groenteman op de markt - zijn groenten en fruit zijn lekkerder dan in een
buurtsuper - voor prima tomaten en mandarijnen en kwam thuis met 5 vrij
kleine tomaten, 2 kleine, gele kiwi's (niet te versmaden) en geen
mandarijnen, dus ik dacht dat ik die vergeten was, want op google/bank kon ik
zien dat ik net 6,71€ had betaald aan de groenteman van de markt. Ik terug
naar de markt.
Mooi niet, dat was de prijs voor 5 tomaten en de gele kiwi's van 1€ per
stuk! De tomaten
waren 4,98 per pond!!! Nou maar hopen dat ze serieus lekker zijn, want ik heb
de verrukkelijke tomatensaus van el jefe uit Costa Rica in mijn planning staan voor
als Tonkie eventueel komt eten morgen ... en dat is ook zo. Eten we pasta met
die saus en daar heb je écht geen vlees bij nodig.
|
 |
Blijkbaar de dag van de moeizame boodschappen! De
vriendenloterij stuurde ons een prijs in de vorm van een cadeaukaart
voor verzorgingsmiddelen. Mooi zo: met mijn kurkdroge huid is een fles
bodylotion altijd welkom. Een probleempje: er is geen JUMBO in
Leiderdorp, wel in Hazerswoude, Zoeterwoude Dorp en Leiden Station. De
laatste het dichtstbij. Dus reden wij vanmorgen naar Jumbo Leiden
station en de ellende begon al op de parkeerplaats achter de flats t.o.
het station: dat stinkende steegje, ooit doorgang naar de Stationsweg,
was geblokkeerd. Er werd blijkbaar van alles gedaan of gebouwd bij die
flats rondom; er stond ook een groot, keetachtig bouwsel midden op die
parkeerplaats. Bij ongeveer de ANWB konden we nog op de Stationsstraat
komen. Bleek dat verderop ook alles voorzien was van schuttingen e.d., maar
er was nog wel een JUMBO, niet meer op de hoek, maar tegenover waar de
bussen allemaal zijn. Een vrij kleine dependance, stikvol inkopende
studenten. Helaas: het schap met verzorgende producten was nagenoeg
leeg. Geen bodylotion te zien!! Moeten we toch een andere JUMBO vinden,
want een cadeaukaart van een tientje gooi je niet zomaar weg. Toch? |
|
|
11 maart. Donderdagmiddag gingen we
voor het eerst sinds weken weer eens naar Garderen. We waren er door alle
medische toestanden een tijd niet geweest en volgende week (plus) komt er ook
niks van!
Het regende toe we aankwamen, maar niet erg hard. Er was bijna niemand op
het park, maar gelukkig waren de buren er en konden we even een praatje gaan
maken, want lang niet gezien.
Van lieverlee ging de regen over in natte sneeuw. Vlokken die recht naar
beneden vallen.
|
|
|
Het werd zowaar een heel klein beetje wit. Evenzogoed was er geen vogeltje te
zien: zonder voedselbank is de belangstelling gering! Vrijdag was er niks van
de sneeuw meer te zien, maar er waren wel weer vogels: de gebruikelijke 6
soorten *) en een heggenmus als cadeautje.
*) merels, roodborst, specht, vinken en 2 soorten mezen
|
 |
Er kwam opnieuw eerst natte sneeuw, maar die veranderde al
snel in steeds meer droog en tegen de avond was het serieus wit. Ik ben
dol op vallende sneeuw en kan er eindeloos naar kijken! Prima dagje dus,
met sneeuw en vogeltjes, helaas geen appelvink, maar vandaag wel een
winterkoninkje als extra. |
|
|
Vanmorgen was het alweer aan het verdwijnen, de hele morgen vielen er
klontjes ijs uit de bomen naar beneden! We zijn wel even naar de hei in de
sneeuw aan kijken, maar er was al veel weg. De achterburen waren inmiddels
ook gearriveerd, voor nóg gezellig een praatje. Een paar uur later stonden
de krokussen wijd open! De lijster zat te zingen, maar ik heb hem nog niet
gezien.
|
|
|
| 7 maart. Muts
gaat nu 's morgens al op het krukje zitten, met een verkapt verzoek om
de vogeltjes op TV aan te zetten. Ik vind ze ook leuk, dus aan het
verzoek wordt meestal voldaan!
Een van mijn favorieten is het vrouwtje van de rode kardinaal. Het
mannetje is fraai, opzichtig rood; het vrouwtje is subtiel van kleur,
met een klein oranje kuifje, een oranje snavel en nog wat kleur in de
vleugels, prachtig! |
|
|
|
3 maart. Ik ben van de plantjes. En
bij de plantjes zijn bolgewassen favoriet. Bij de bolgewassen val ik weer erg
op Hippeastrum, meestal amaryllis genoemd, en daarvan de allermooiste 'Misty'.
Ik heb 'Misty' al zeker 6 jaar. Zij bloeit altijd voor het blad
verschijnt en is wat minder makkelijk dan die dikke rode amaryllissen. Ook
hier bloeit zij, als enige bewaarde hippeastrumbol en deze keer zitten er
twee bloeistengels aan!
|
|
|
 |
28 februari Een
hardgekookt ei met twee luchtkamers! Nooit eerder gezien. We zijn bijna aan het eind van de Turken, zoals de serie hier genoemd
wordt. Een verhaal over rijke en meestal zeer slechte mensen, 165
afleveringen. We kunnen goed bingen, nog een stuk of 8 afleveringen. Er
zitten veel fouten in, zoals al aan het begin Kaapse viooltjes op een
graf die in één aflevering veranderen in primula's; iemand gaat met
zwarte nagellak naar binnen en komt met rode naar buiten;of heeft ineens
andere schoenen aan etc.
Een van de figuren is een bijzonder enge tante met veel te veel tanden,
ik kan er bijna niet naar kijken als ze (vals) glimlacht. Iedereen wordt
af en toe neergeschoten en komt dan weer op wonderbaarlijke wijze nét
niet aan zijn of haar einde, van dattum. Bijna afgelopen wat ons betreft
en dan leven de hoofdpersonen w.s. nog lang en gelukkig. Vandaag krijgt
Omers lieve moeder eindelijk wat haar op haar tanden en gooit
Fatma de deur uit. Para Kara, heet de serie. |
|
Je schrikt je trouwens rot van de prijzen bij AH. Daar ben ik hier min
of meer mee getrouwd, vlakbij, of anders een kwartier lopen naar Dirk of zo.
Ik had enorme zin in lekker eten en mijn keus viel op Brusselslofski = een
ovenschotel met héél even gekookte lof, laagje ham, laagje
champignons, even gebakken in roomboter met knoflook, en geraspte kaas met
hier en daar een vlokje boter over het geheel. Hou je
vast: nog geen 100 gram York achterham 3€50. Nou vind ik dat varkens veelal
schandalig behandeld worden, dus eet ik alleen af en toe een beetje bio-varkensvlees en dat is duur. Een klein zakje geraspte oude kaas:
4€50. Lof, 4 struikjes/bonus 2€39 en champignons, ook bonus, 1€39 en
dat waren mooie champignons, beter dan gewoonlijk. Alles bij elkaar bijna
12€. Voor ons tweeën. Komen nog aardappeltjes bij ...
Het was wel heerlijk, trouwens.
|
|
|
|
25 februari. Ik maar vogeltjes
kijken. Deze hiernaast heb ik niet met zekerheid kunnen determineren,
misschien een ♀ Grackle maar er klopt niet alles van
met het plaatje in mijn boek: veel lichter, nog lichter dan op de foto, en
min of meer oranje snavel. Wat een gemene kop. Deze zou best model hebben
kunnen staan voor Ángry Birds'waar ik wel van gehoord heb - toen Jacob
klein was - maar geen idee ver waar het over gaat. Er was een voerplaats bij
YT, waar alleen deze vogels kwamen en chipmunks en ze deden allemaal lelijk
tegen elkaar! Kan iemand helpen met naam geven?
Hij heeft een vrij lange staart, kun je op de foto niet zien, en is
iets groter dan een merel. |
 |
|
. |
24 februari. Als
iets op of bijna op is zet ik de lege verpakking op de rand van de
keuken. Die lege verpakkingen irriteren me, zodat er zo snel mogelijk
vervangen wordt, begrijp je?
Het zout is bijna op, dus er moet een nieuwe pot komen. Maar toen dat
de vorige keer gebeurde heb ik de datum in de agenda gezet om te kijken
hoeveel zout ik gebruik. Verrassing: dat was op 24 februari 2021!! Zelf
gebruik ik dus amper 1 gram per dag - er zit 600 gram in een pot -
maar de rest komt vanzelf via van alles binnen.
k voel me enigszins opgesloten hier, maar nu met de COVID helemaal en
naar Garderen zit er niet in door allerlei afspraken, hulp op dinsdag,
kassadienst op woensdag, chirurg voor Ko op donderdag, tandarts voor hem
op vrijdag en dan is het weer weekend. |
|
| Maar ik heb wel iets goeds om me uit te leven met wat ik
het liefst doe: vogeltjes kijken! Op You Tube zijn er allerlei filmpjes
over vogels op voederplaatsen of bij een vogelbadje. Dat laatste is leuk
omdat er ook insecteneters komen baden. En nu zit ik de halve dag
Amerikaanse vogeltjes te bekijken en probeer ik uit te vissen wat ik
zie. Als ik het niet weet maak ik een foto van het beeld op de TV, zoals
hier van een Blue Jay. Die had ik trouwens moeten kennen,
want vaak genoeg gezien bij Babette, mijn schoonzus, die in Scarsdale
vlak bij New York woonde. Ik heb eens in de winter bij haar gelogeerd en
mijn ogen uitgekeken naar de rode kardinalen en de blue jays en de vele
eekhoorntjes. Jaar of 50 geleden!
Poes kijkt graag mee, op schoot of op het krukje voor de TV.
Vogeltjes vind ze leuk, maar daar blijft het bij. Maar ze begint elke
keer te mauwen bij het zien van een zilvergrijs eekhoorntje, ergens in
Engeland. Alleen maar dat ene eekhoorntje! |
|
|
|
23 februari. Ko voelt zich weer
beter, maar hoest nog flink. Ik heb koorts, niet al te veel, en weet dat ik
ziek ben, maar daar blijft het bij. Veel slapen! Op de TV horen we dat
COVID is afgeschaft, haha!
|
|
22 februari. Ko voel zich iets
beter, de arme ziel heeft enorme keelpijn (gehad). Inmiddels ben ik ook
positief getest. Een beetje verhoging en wat ziekig gevoel, meer niet tot nu
toe.
|
 |
21 februari. Ko
voelt zich beroerd, geen koorts, maar wel veel hoesten en keelpijn. Wat
het laatste betreft heeft hij de pech dat hij als protestant jongetje is
grootgegroeid en niet in zijn jonge jaren regelmatig de Blasiuszegen
heeft gekregen, die ik, katholiek meisje, meer dan eens mocht ontvangen.
Ik heb dan ook NOOIT keelpijn ...
In mijn herinnering brandden de kaarsen en dat maakte het extra
spannend. |
|
|
20 februari. En zijn operatie staat
in de agenda voor 17 maart.
|
|
19 februari. Blijf nu voorlopig maar
uit de buurt: Ko heeft COVID.
|
|
18 februari. Ik keek uit het raam
vanmorgen en dacht: 'Ooit hadden we een uitzicht zoals hieronder links en nu is het
als rechtsonder'. We lijken niet goed wijs. Maar helaas: het is de realiteit
van de oude dag.
|
|
|
14 februari. Ko heeft een puzzel
laten maken van een van onze dierbaarste foto's: wij met een koala in 2000,
bij ons eerste bezoek aan Australië. De puzzel is w.s. niet te doen, want ik
schat dat er 300 stukjes zwart zijn. Maar goed, we kunnen het proberen, dus
ze zijn geordend in: zwarte spookjes, helemaal links, puntjes op het linker
bord voor, lussen daarachter, combinatie van de twee rechts, kantstukjes
helemaal rechts, makkelijke stukjes rechtsboven en gewoon goed te doen
stukjes in het midden. Houdt ons van de straat!
Ik heb net een supermoeilijke af, ik geloof dat ik er 2 maanden over gedaan
heb, uiteraard met onderbrekingen en Ko heeft voor een stuk meegedaan. Dat
was er eentje van een baby in stro, kerstthema ... Stro is moeilijker dan
effen zwart.
|
|
|
|
|
|
13 februari. Ko moet het medische
circuit in en dat wordt veel ziekenhuis en zo in de komende tijd. Heel
vervelend. Om hem wat op te vrolijken kreeg hij van LBC dit prachtige boeket
toegestuurd. Bij LBC gaat hij node gemist worden.
|
|
|
|
10 februari. Het gaat hier allemaal
wat moeizaam, maar het voorjaar is in aantocht en dat is fijn. De cyclaampjes
beloven veel bloemen (net zo veel bloemen als blad is de vuistregel) en er
staat één gele krokus, die ik maar niet scherp kan krijgen ... Ik heb een
stuk of 10 foto's weggegooid.
|
|
|
| 9 februari. Deze
vond ik toevallig tussen mij afbeeldingen. |
|
|
|
Hieronder Tonkie met twee van haar, zelf gefokte. ijslanders. Die moesten
eerst grootgroeien en vervolgens tot berijdbare paardjes opgeleid worden. Met
één van de paarden uit Zuid Amerika - criollo's - gaat ze komend weekend
voor het eerst een wedstrijd rijden. Als het weer het toelaat.
|
|
|
| 6 februari. De 4e
zou Tinka jarig zijn geweest. Veel lieve mensen hebben een kaarsje voor
haar opgestoken en en mij een berichtje gestuurd. Wij zelf hadden al een
tijd een afspraak om naar Drenthe te gaan, maar gingen gisteren met
Tonkie lunchen in Drie. Tonkie komt dan met twee paarden en gaat eerst
wat rijden in de buurt, stalt haar paarden bij het restaurant dat
daarvoor over een weitje beschikt en gaat na afloop met 2 paarden naar
de trailer, die ergens - wijd open - op een parkeerplaats staat. Op de
foto's!
Ik weet na al die jaren nog steeds niet hoe ik aan van die
stoere dochters kom: Tonkie, die er niks van heeft om met een trailer
met een stel paarden naar Frankrijk te rijden, Tinka die overal met haar
camper heen ging en met haar ene arm nog ging kanoën en zo en Claire,
die - amper 25 - schepen aan de ketting liet leggen als er iets mis was
met de lading! |
 |
|
 |
2 februari. Dat
hele gedoe van die gebroken pols is inmiddels al ruim 2 maanden geleden.
Een aantal dingen kan ik weer, andere niet. Een vol kopje thee dragen
met mijn linkerhand is onmogelijk b.v. Het grootste probleem zit in de
duim/wijsvinger coördinatie. Ik kan mijn duim nog nauwelijks buigen en
veel trekkracht is er ook nog niet. Geduld!
Er zijn ook prettige gevolgen. Zo ben ik heel blij met mijn nieuwe haar.
Het zit fantastisch en als ik dat geweten had was het er al veel eerder
afgegaan. Wie had er ooit gedacht dat ik op mijn ouwe dag nog gezellig
haar zou krijgen!
Een ander bijkomstigheid is dat ik het meest gehate kledingstuk, de
beha, bijgenaamd 'tuig', nog altijd niet aan kan krijgen. Nu ben ik niet
met een rijk gemoed begiftigd, dus het kan niet veel schelen. Ik woon
tegenwoordig in
een broek zonder rits, die ik met enige moeite kan ophijsen, een trui
van het een of ander uit de M&S collectie en mijn 'alias'. Deze
bonte, warm gevoerde jas komt van Ali-express, maat XXL natuurlijk. Als
jas schiet hij tekort, want de wind waait erdoorheen, maar hij heeft
ruime mouwen en kon daardoor over het gips/de spalk en is voor binnen heel
geschikt, m.n. als we gaan bridgen, want bij LBC is het vaak koud.
Toen we op Curaçao één keer daar in de bridgeclub gingen spelen had
ik een wit Tshirtje aan en dat kon niet met niks eronder. Dus heeft Ko
me in mijn lekkerst zittende tuig gehesen. Evenzogoed had ik nog twee
dagen rode striemen op mijn bovenlijf! Martelwerktuigen zijn het ... |
|
| 30 januari. Baby
Stevie, nog bij Anne Claire in Amsterdam. Hieronder mijn schoonzoon
Bondy, met helemaal Stevie, ook nog in Amsterdam. En tenslotte Stevie
bij Tinka in het hospice, Tinka lag daar graag buiten in de tuin. Stevie
was er direct helemaal thuis, zoals altijd, en liet de vele vogels
totaal met rust. |
|
|
|
|
 |
28 januari. Vannacht
is Stevie doodgegaan. Nou zou ik daar meestal geen 'In memoriam' aan
wijden, maar Stevie was een bijzondere kat. Hij kwam lang geleden bij
Anne Claire wonen als katertje van een maand of 10.
Toen Claire naar Australië verhuisde kreeg Stevie een avontuurlijk
leven bij Tinka. Tinka woonde afwisselend in Amsterdam of in haar camper
en in de camper reisde Stevie overal mee naartoe. Hij voelde zich altijd
in elke omgeving thuis, of het nou bij Buitenkunst was, of in Frankrijk
of in Zoeterwoude. Want als Tinka hem naar de locatie Drenthe moest voor
Buitenkunst kon hij niet mee en logeerde bij ons. Muts verdroeg hem,
maar daar was dan ook alles mee gezegd.
Toen Tinka wist dat ze niet lang meer te leven had vroeg ze mij een
andere huis voor hem te zoeken en dat werd bij Noor en Tjeerd, die in
Drenthe in een boerderij met een enorm stuk land wonen. Daar heeft hij nog bijna 3
jaar genoten van de heerlijke omgeving en liefderijke verzorging en
zelfs met hond Durk werd hij goede maatjes.
Stevie was echt een geweldige kat en hij kon ontzettend hard
snorren!!! |
|
|
24 januari. Ik kreeg net een verlate
verjaarswens van mijn Engelse vriendin Mary. Ze schreef dat ze laat was omdat
ze gevallen was en haar rechterpols had gebroken ... En haar knieschijf. 2
weken ziekenhuis, vandaag weer naar huis en ze is alleen!
|
|
22 januari. We zijn weer terug van
weggeweest en hebben genoten van de warmte op Curaçao, het lekkere eten, nieuwe
vogeltjes kijken en ik ook van de bonus van de gebroken pols ... Tot mijn
verrassing heb ik, nadat het eerst door Ko afgeknipt, later door een
thuiskapster goed in een asymmetrisch model geknipt, nu LEUK HAAR. Het
is echt geweldig goed geknipt en er zit ineens een natuurlijk slag in waardoor
het ook zonder gedoe met föhns en zo weer meteen goed zit na een
wasbeurt. Het vakantieverhaal is in grote lijnen klaar. We hebben geen van beiden last van
jet-lag!
|
10 januari. Vanmorgen werd er weer
eens gewerkt beneden. Vroeg in de ochtend, zal tegen achten zijn geweest, 2x
flinke herrie, als van iets omzagen of zo. Twee lieden waren iets
onduidelijks aan het doen. Het is ooit wel eens klaar.
Ik kijk niet zo vaak (goed) uit het raam van de slaapkamer, maar als gevolg
van het lawaai wel: staan daar een heleboel narcissen te bloeien! Half
januari! Het is wel grappig om, als je 85 wordt, 5 uur langer dan normaal jarig te
zijn ... rara! Uitleg volgt. Want we gingen die dag naar Curaçao en
daar is het 5 uur later. Zie verhaal Curaçao, waar ik straks aan ga
beginnen.
|
|
|
| 8 januari. I.v.m.
onze a.s vakantie hebben we mijn verjaardag gisteren maar vast gevierd
in de gebruikelijke, maar steeds kleiner wordende kring. Die zich
trouwens - tot mijn grote genoegen - deze keer met Tonkie uitbreidde.
Het was als vanouds gezellig en Jaap maakte de foto. |
 |
|
|
|
6 januari. Met
maar één goed bruikbare hand kun je je haar niet goed opsteken, maar
ook niet goed wassen. Voor het eerste probleem was er een eenvoudige
oplossing: Ko heeft er een stuk afgeknipt. Wassen met één hand vooruit,
maar echt lekker is het niet. Roos, die ik ken van LBC gaf me het adres
van een thuiskapster en zo kwam Yolanda vanmiddag eerst heerlijk wassen,
daarna in model knippen en alles.
Ik heb - met uitzonderingen - vnl de
pest gehad aan de kapper. De uitzonderingen zijn de beroemde Rob
Peetoom, en de minder beroemde, maar erg aardige Aad Kreeft in
Oegstgeest.De laatste ervaring, voor 2v12, jaren geleden, toen we nog in
Frankrijk
woonden, was zó beroerd, dat ze zelfs in de TVstudio niks met mijn
kapsel aankonden. En ik het verder heb laten groeien.
Maar Yolanda w as een zeer plezierige ervaring, zeker voor herhaling
vatbaar!. |
|
5 januari. Ik verbaas me er steeds
weer over hoe slim onze poes is. Vanmorgen waren we erg laat. Ko ligt wel
eens een hele tijd wakker, maar slaapt dan weer in en dan is het zo maar 1/2
11 als hij ontwaakt. (Het gangbare programma hier is:ontbijten, Erna douche
en aankleden - en dat kost op het ogenblik wel wat tijd - dan poes borstelen
en gymnastiek voor de oude rug). Muts had daarom de hoop op een
borstelbeurt opgegeven en had zich teruggetrokken op haar slaapplek in de
berging.
Maar ik hoefde alleen maar op gewone spreeksterkte te zeggen 'Muts,
borstelen' en ze kwam eraan!
|
3 januari. Ik ontdekte iets leuks op
YT: filmpjes van een of andere vogelvoerplek. Ko kan die transporteren naar
de TV en nu kan ik, net als in Garderen, als ik wil vogeltjes en eekhoorntjes
kijken. Ook b.v. in Amerika, met andere vogeltjes en andere eekhoorntjes. Kan
ik lekker in een boek gaan zitten zoeken welk vogeltje er net op bezoek was.
Vanmorgen dus, ik denk ergens in Engeland, een zwarte mees. Ik denk Engeland,
omdat de eekhoorntjes niet rood waren en gisteren o.a. rode kardinalen, die
ik ken uit de buurt van New York.
Niet alleen ik vind het leuk. Muts heeft gisterenavond wel een half uur
geboeid zitten kijken!
|
|
|
2 januari. Vanmorgen even naar het
ziekenhuis om te kijken of e.e.a. wel goed gaat. Het gaat goed, wel langzaam,
maar we kunnen gewoon volgende week naar Curaçao ...
Bij het verlaten van het hospitaal kwamen we een collega-polsbreker tegen.
Die was KOK van beroep.
|
|
1 januari. Aan alle lezers een
goed jaar toegewenst ... Het ziet er niet heel leuk uit met de wereld,
dus ik hoop maar dat we het nog een jaartje zullen uitzingen. In dat jaartje
vooral gezond blijven, geen botten breken en vooral veel lachen!!!
Hier in Leiderdorp eindigde het met veel geknal van dikwijls fraai
vuurwerk, van 6 uur 's avonds tot 2u in de nacht. Wat minder of helemaal niks
had ik zelf liever gehad, maar het hield gelukkig op tijd op.
| Vandaag was Ko zo lief naar Brussel te rijden zodat ik
mijn nichtje Jutte weer eens kon opzoeken. Ze is de dochter van mijn
oudste zus en me zeer dierbaar. Ze is kinderoncologe en heeft ook
immunologie in haar pakket, maar doet niet aan kapsones en is, net als
ik dol op muziek (zingen) en op beesten. Net als ander nichtje Barthe
trouwens.
Onderweg kwamen we een keer of wat dit soort wonderlijke bord tegen.
Een soort contradictio in 'picturis'? Ik zoek via internet naar afbeelding
in het Latijn en krijg picturae = plurale tantum? en wat is dan de
ablativus? picturis? Ik weet het niet meer, maar krijg vast wel
commentaar van iemand. Sam? |
|
|
