Naar de onderkant van de pagina. |
16 augustus. De eerste
verbeteringen aan de keuken vandaag. De koel/vries combinatie is
geïnstalleerd en die lelijke magnetron is nu gelukkig weg. Het wachten is
nog op een grote kast, die links van de litho aan de muur komt. Als het klaar is gaan we over de badkamer denken. |
|||||||
|
|||||||
14 augustus. Het was voor het eerst echt warm en daardoor HEERLIJK in Garderen. | |||||||
|
|||||||
We wonen nu bijna 3 maandan in Leiderdorp. Ben je blij met je appartement,
wordt me met enige regelmaat gevraagd en dan antwoord ik, in alle
eerlijkheid: 'Niet echt'. Het is een mooi appartement en ik ben zeer tevreden met de inrichting en kan daar met plezier naar kijken. Maar ik mis de tuin natuurlijk, al zie ik, ook tot mijn plezier, dat er in een van de plantenbakken een grasje is gegroeid en in bloei. Ik kan bijna onkruid gaan wieden! Ook heb ik geprobeerd de acis, een soort herfstbloeiend sneeuwklokje, met een kwastje te bestuiven, en dat is gelukt! Verder denk ik dat het in de winter behaaglijk warm zal wezen. Dan is er nog de biologische slager op maandag en die heerlijke groentekraam op donderdag, AH is 2 minuten hiervandaan, lekker makkelijk, maar ik hou niet zo van Appie. Vervelend is dat ik niet zo maar even naar Joke kan lopen, of een praatje kan maken met een van de vele bekenden in Zoeterwoude, waarvan ik er toch dagelijks een of meer van tegenkwam. De enige vogels die je ziet/hoort zijn meeuwen en kauwen. Er waait hier altijd een gierende wind om deze hoge torenflats. En er is veel lawaai, m.n. van schreeuwende kinderen op het speelplaatsje beneden, van ongeveer kwart voor 10 's morgens tot half 6 's middags, maar ook vaak herrie van vrachtwagens of zo, van motormaaiers of veroorzaakt door wegwerkzaamheden, mensen staan laat is de avond beneden te kletsen en die je letterlijk kunt verstaan als je al in bed ligt. Van dattum. W.s. wordt dat alles veroorzaakt door de manier waarop e.e.a. hier gebouwd is. In de winter zal het misschien wel anders zijn, nu staat er veel open, want het is hier behoorlijk warm. En dat vinden wij gelukkig wel lekker! |
|||||||
4 augustus. We doen het lang niet
altijd even geweldig bij onze bridgemiddagen, maar gisteren scoorden we het
belachelijke resultaat van 73% en hebben het uitslagenpapiertje op het
prikbord gehangen! Ik, Erna, Had NB maar 194 punten over 24 spellen en dat is
fors onder het gemiddelde van 240, dus aan goede kaarten heeft het niet
gelegen. Meer aan een goed doordachte verdediging, al moet je daar natuurlijk
ook wel een beetje geluk bij hebben. Zoals in spelletje 16. Ik heb maar 6 punten, Sch aas en Ha vrouw. De tegenpartij gaat 4 Sch spelen, ik heb dus troef aas. Ik kom uit met Ru 5. Op tafel verschijnt een 4kaart Ruiten: AVxx en leider zet de vrouw, Ko de heer: dat is een beetje geluk hebben! Ko speelt Ru terug, bij mij de 2 en nu weet Ko dat ik maar 2 ruiten had. De slag is voor de leider, die speelt troef en ik leg gelijk de aas, waarbij Ko een hoge schoppen speelt = kom harten na ... Dat doe ik, Ko maakt de slag, en speelt ruiten, die ik kan troeven ... Down! Fout van de leider, want die moet in de eerste slag meteen Ru aas leggen en troeftrekken, zodat er geen tempoverlies is. . Erg warm in ons appartement. Dat belooft veel goed voor de a.s. winter. |
|||||||
|
|||||||
|
|||||||
13 juli. Iedereen die mij goed kent
weet, dat het wonen in Leiderdorp niet mijn liefste wens was. Maar ik heb
inmiddels een paar fikse positieve ervaringen opgedaan: de biologische slager
staat op maandagen voor de deur en ik ga echt nog een keer voor de
kalfslever. Nog beter: elke donderdag markt met een heuse groenteboer en wat
heeft die verrukkelijk fruit: kersen en aardbeien zoals ik in geen jaren had
geproefd en schokkers vorige week! en - last but not least - een fijne
huisarts. In Zoeterwoude was het de afgelopen jaren nogal een zootje bij de huisartsenpost. Ik kwam er echt met tegenzin, want je kreeg nooit twee keer achter elkaar dezelfde dokter te spreken. Ik geloof niet dat ze er zelf veel aan konden doen, maar het was niet plezierig. Ik heb nu een jonge arts, die Jasper heet, je en jij zegt en die een e-mail gewoon beantwoordt. Vandaag kreeg ik zelfs een mailtje dat hij vanmiddag een onverwacht gaatje in de agenda had en dat ik welkom was om langs te komen voor een ongemak dat ook wel tot eind juli, na onze vakantie, kan wachten. Dat is toch ontzettend aardig. |
|||||||
|
|||||||
6 juli. Gisteren was AC met de
jongens hier. We gingen naar Naturalis, met een schitterende afdeling dino's.
Als je naast zo'n reusachtig skelet staat voel je je heel klein. Ook het
laatste stukje van de dino-experience vond ik heel leuk, geluid voegt veel
toe aan zoiets ... Dit was mijn eerste (slenter) uitje met een rollator als
hulpje en dat bevalt goed: stukken minder vermoeiend als je even kunt gaan
zitten af en toe. Thuis genoten we van de laatste asperges en oma's appelmoes. Ze worden groot, de jongens, en doen mee aan gesprekken over het stikstof probleem en zo, leuk hoor! |
|||||||
3 juli. M&M vierden dat
zij beiden 80 werden. Ik voel me meestal een beetje opgelaten op feestjes
waar ik nauwelijks iemand ken, maar hier ik kreeg de gelegenheid een praatje te
maken met Amnon, een man van onze leeftijd met een prachtige, markante kop.
Hij leerde Marleen ooit Hebreeuws en dat is op zich een ontroerend verhaal.
Ik heb nooit eerder iemand horen zeggen: ... 'ik kwam uit Galilea ...'. Dat trouwens iets als 'Gilel' is als je het in het Hebreeuws zegt, met zo'n mooie aangeblazen ch. Deze Amnon is de opa van de acteur die Moishe speelt in 'Unorthodox' en zijn dochter heeft 14 kinderen; ze is getrouwd met iemand in een Joods orthodoxe gemeenschap! Zo hoor je nog eens wat op een feestje! Toen we terugliepen naar de auto waren er ook nog eens een heel stel gierzwaluwen in de lucht. Het was me opgevallen dat ik tot nu toe nog niet één zwaluw had gezien. |
|||||||
1 juli. Er zijn van die dagen met een gouden randje. Zoals vandaag! Zó lang niet gezien! En ze blijven tot het eind van de maand, waarin we, naar we hopen, met z'n allen naar Spanje gaan. | |||||||
|
|||||||
|
|||||||
|
|||||||
29 juni. Gisteren kennis gemaakt met onze nieuwe huisarts en dat was een uiterst plezierig gesprek. Geen flauwekul en ruim de tijd! Daarna hebben we boodschappen gedaan in Leiden en darvoor moet je op het ogenblik goed nadenken - de Wilhelminabrug midden in de hoge Rijndijk wordt gerepareerd - als je met de auto erheen wil. We moesten bij het ANWB zijn (bij het station) en op de Nieuwe Rijn. Maar ook weer klaar. | |||||||
28 juni. Ik heb nog helemaal niet
het gevoel dat ik hier woon: gebruik nog regelmatig de verkeerde lichtknop en
zo. Binnen is het stil, je hoort nooit wat van de medebewoners, die trouwens
allemaal vriendelijk zijn en niet zo onzichtbaar als ooit op de Potgieterlaan. Buiten is er altijd lawaai: ze zijn het gras aan het maaien of er is iets met het riool (er staat heel vaak een busje met RIOOL erop) en dan wordt er met veel herrie 'gezogen', denk ik. Veel kinderen, die om de een of andere reden altijd moeten schreeuwen. 's Avonds laat kletsende mensen onder ons slaapkamerraam, van dattum. Al met al aanzienlijk minder rustig dan in Zoeterwoude. Ik ben blij met de bio--slager op maandag en met de markt op donderdag, met een groenteman die allerlei heerlijks heeft, en er is ook mogelijkheid tot het inslaan van vis, maar daar hebben we nog niet vaak gebruik van gemaakt. We hebben het druk met allerlei bezoek en allerlei dingen die we moeten doen: dan komt er iemand hier de afvoer ontstoppen, moeten we bloed laten aftappen, naar de dokter om het resultaat te bespreken, bridgen e.d. Volle agenda, twee weken niet naar de Veluwe. Vrijdag komt Claire met de jongens ... |
|||||||
|
|||||||
|
|||||||
|
|||||||
21 juni. De langste dag en het
keerpunt in het jaar ... , maar het is warm! Mooi zo. Allerlei mensen
beginnen er al over te zeuren!
Ko heeft het prikbord gemaakt voor boven het leuke kastje in de gang. Mijn broertje komt er als eerste op. En als het meer dan half vol is - er moeten nog wat foto's van Ko komen - nog een (nep)plant en dan is het klaar. Prima plekje voor een prima prikbord! He mooie kastje wordt NIET geschilderd. |
|||||||
|
|||||||
16 juni. Zo, het is warm! Gisteren al blote armenweer, vandaag een jurk gestreken en dat had ik al 2 jaar niet meer gedaan. | |||||||
|
|||||||
|
|||||||
8 juni. Rotweer, 16° en
regen. Hier waait het ook, maar dat doet het altijd, geloof ik. Omdat ik nog zo gammel ben en Ko nodig geknipt moest worden is hij van morgen voor het eerst sinds jaren naar de kapper geweest. Niet voor herhaling vatbaar: niet beter geknipt dan ik het gedaan zou hebben en 29,50€. Sodeju! Heb ik hem in de loop der tijden iets van 3000€ bespaard. Hadden we mooi van naar Afrika kunnen gaan. |
|||||||
Inmiddels wonen we hier 3
weken, maar 2 weken uitpakken en neerzetten en één week ziek heeft nog
niet tot grote woonervaring geleid. De 'zitkamer' is het meest klaar. Foto's
hieronder 1 en 2. Het bonte kleed doet het erg goed. In de hoek bij de
rode stoel moet nog een plant, ik ga, denk ik, maar voor een nep-palm, want ik
heb een passende plant gekocht, maar die bleek bij het zoeken naar de
verzorgingseisen directe zon nodig te hebben en dat kan ik daar niet
regelen. 't Belang van de plant gaat voor ... De eetplek is ook redelijk gezellig, er is nog wel steeds rotzooi op tafel en zo. Het vitrinekastje op foto 3 vonden we vlak voor de verhuizing bij de kringloop. Het heeft nauwelijks nutfunctie, want wat erin staat stond daarvoor in het groene kastje, maar het doet het heel goed in dat hoekje. De ingenieuze constructie die Ko voor de lampjes bedacht en gemaakt heeft werkt prima. De keuken wordt gerenoveerd en dat is al geregeld. Het deel met koelkast/magnetron is onbegrijpelijk klein: raar dat je in zo'n enorm appartement zo relatief weinig keuken laat installeren! De badkamer is helemáál idioot ingericht. Ik kan me niet voorstellen dat iemand zulke enorm onpraktische badkamers bedenkt in zo'n grote ruimte en dan ook nog met w.s. ooit zeer luxe materialen. Er zit een bad in, nou ja, misschien ben je dol op een bad, maar weinig oudere mensen hebben er belangstelling voor en Ko en ik vinden het gevaarlijk om in een bad te douchen. Er is ook een douchecabine, met zo'n glazen deur: altijd koud als je eruit moet om je af te drogen. Bovendien is een stang voor een handdoek ongeveer 2 1/2 meter van de douche vandaan. Hoe verzin je het! Ook die komt binnenkort aan de beurt en veel materiaal uit Zoeterwoude wordt hergebruikt, als het gaat volgens plan. |
|||||||
|
|||||||
|
|||||||
De apparaten die we met het appartement hebben overgenomen zijn allebei van Siemens, was- en afwasmachine. Inmiddels kan ik aardig met de wasmachien overweg en met de afwas- bemoei ik me niet. Vervelend is dat ze allebei het eind van het programma aankondigen met niet aflatende elektronische piepjes. Ik word er wakker van, Ko hoort geen hoge tonen meer. Ik geloof dat hij na een uurtje of wat in handleidingen speuren een einde aan de piepjes heeft gemaakt. | |||||||
6 juni. 2e Pinksterdag, met het
bekende Nederlandse, rottige zomerweer: nog geen 20° , veel wind - en
daar word je hier in dit appartement een beetje dol van - en af en toe regen.
We hebben mooi weer gehad tijdens de verhuizing en dat was fijn, want in de
regen verhuizen was vast heel naar geweest. Inmiddels zijn we min of meer op
orde, kunnen veel niet vinden en zijn veel tegengekomen, dat we totaal niet
nodig hebben, maar ook nog niet willen missen: goed voor een nieuw
verhaal/blog, zie : prullen. Ik ben nog niet helemaal OK, maar krijg weer zin
in dingen. Het verhaal over de verhuizing is een beetje een puinhoop, maar ik laat het verder maar zo. |
|||||||
4 juni. Wiebelig maar weer op de been! | |||||||
2 juni. Ik loop hartstikke achter met het blog, maar werd overvallen door een aanval van griep? en kom net weer een beetje bij! | |||||||
|
|||||||
|
|||||||
20 mei. De computer en de daarbij horende mogelijkheid om iets met foto's te doen waren een tijdje buiten beeld, maar de verhuizing is achter de rug en de computer + fotobewerkprogramma zijn weer bruikbaar. | |||||||
|
|||||||
|
|||||||
M & M kwamen over uit M(onnickendam) om elkaar weer eens te zien na hun vakantie in Engeland, ons nieuwe onderkomen te bekijken en een handje te helpen bij het opzetten van de lange tafel en het ophangen van de groene lampjes. Eerst werkoverleg natuurlijk en dan met eindeloos geduld de constructie, die Ko bedacht en gemaakt heeft, aan het plafond krijgen. Het is nog niet helemaal goed, foto volgt. | |||||||
|
|||||||
Ook van de fraaie tafel komt er wel een foto. | |||||||
Inmiddels is het grootste deel van de dozen uitgepakt en is de woonkamer gezellig aan het worden. De badkamer is bijzonder stom van inrichting, maar moet even wachten, en de keuken is te klein. Ik kan mijn spullen niet kwijt. Maandag komt er iemand voor. Op zichzelf vreemd met al die ruimte! | |||||||
15 mei. Zondagmiddag brachten we Muts bij Jaap. Na een klein kwartiertje zenuwachtig
rondkijken herinnerde ze zich blijkbaar dat ze daar wel vaker was geweest en
verdween naar haar vaste plek op een stoel/onder de tafel. Inmiddels is ze in Leiderdorp en heeft ze haar lot min of meer aanvaard ... |
|||||||
16 mei. Ons huidige bed wordt morgen, als we verhuizen - alles is ingepakt, dus ik
kan me wel met het blog bezig houden!!! door de
heren verhuizers uit elkaar gehaald en in de garage of zo gezet, dan kan het
t.z.t. op de onvolprezen dakdragers naar Garderen worden
getransporteerd.
|
|||||||
|
|||||||
12 mei. Foto's maken kan nog wel,
maar er iets mee doen niet meer. We zitten in een puinhoop, maar het is bijna
klaar. Over een paar dagen wonen we in een enorm appartement waar je
rolschaatsen nodig hebt om van de ene kant naar de andere te komen. I.p.v.
een knus huis, waar je meteen tussen de bloemen zit als je de deur uitgaat.
Het zal wel wennen en Ko vindt het fantastisch en dat is mooi. En ik vind 'er
iets van maken' echt leuk, dus ik ben wel nieuwsgierig hoe e.e.a. uitpakt. Vanmiddag gaan we lekker naar het bos. De buren zaten er vorige week en deelde ons minihuisje met een muis. Die zijn kennelijk slim genoeg om te weten, dat Muts er even niet is! |
|||||||
9 mei. 10 uur: spitsuur. Ko is naar
een vergadering, ik zit, nog in pyjama, op de WC, in voorbereiding op de
dagelijkse douche. Gaat de telefoon én de bel van de voordeur. Ik hijs mijn
broek op, pak de telefoon, Claire uit Australië, wegens Moederdag gisteren,
& doe de voordeur open voor de schilder, die de verkeerde sleutels heeft!
Om 11 uur is er weer een doos ingepakt en alles weer rustig. En nu ga ik Muts borstelen; die weet ook niet wat er allemaal gebeurt. Zondag gaat ze voor een paar dagen bij Japie wonen. |
|||||||
6 mei. Vandaag was het dus spannend
want de muren werden gedaan ... en dat pakte anders uit dan ik gedacht had.
Op foto 1 gaan de eerste streken verf erop. op 2 is de achterste muur klaar:
veel donkerder dan ik gedacht had!!! maar wel de juiste nuance groen.
De vloer, die ik altijd wit heb genoemd, is ineens heel licht rozig
bruin. Op de 3e foto zijn alle drie de muren gedaan, links en helemaal rechts met dezelfde kleur, maar het ziet er door de lichtinval anders uit. De middenmuur zou, dacht ik, bijna wit worden met een zweem van groen, maar is een beetje mosterd. Als het ingericht is en de plaatjes hangen aan de muur dan ziet het er weer anders uit, dus voorlopig laten we het maar even zo. Gisteren dacht ik dat de muur die Ko en zijn zoon Pieter geverfd hadden lichtgrijs was geworden i.p.v. zand. Vandaag was ie meer zand dan grijs. Kleuren en licht beïnvloeden elkaar enorm, leuk! |
|||||||
|
|||||||
|
|||||||
5 mei. De boekenkast bijna leeg en
de dozen stapelen zich op. De rotzooi in huis wordt steeds groter ... In Leiderdorp zijn inmiddels de 3 slaapkamers voorzien van laminaat en plinten. Morgen gaat de schilder beginnen. |
|||||||
|
|||||||
3 mei. Ko was al in alle vroegte paraat. Eerst werden een stuk of 100 verhuisdozen afgeleverd en toe ging hij met Aad aan laminaat werken in Leiderdorp. Daar voor moest eerst de vaste vloerbedekking in de 3 slaapkamers weg en afgevoerd naar de stort. Halverwege de dag was het laminaat, dat Ko in huis had op (later in de middag werd de rest gebracht) en was het toekomstig 'kantoor' voorzien van laminaat, en de helft van de 'logeerkamer'. Van de vorige bewoners zijn nogal wat zaken blijven staan en daarmee moest gesleept worden, hetgeen altijd leidt tot enige chaos. Veel gesjouw met bedden en kasten. | |||||||
Ik bleef in de ochtend in Zoeterwoude en ruimde een afdeling boekenkast op, zie hieronder, schilde de de asperges voor de avondmaaltijd - wat waren ze weer lekker! - en zette dingen op MP en zo. | |||||||
|
|||||||
|
|||||||
3 mei. Ko is dáár dingen doen, ik hier. Een afdeling boekenkast is leeg, 8 dozen vol boeken. Ik moest wel weer even weten hoe je ook weer een plat aangeleverde verhuisdoos tot doos maakt, maar gelukkig is er tegenwoordig overal internet en YT voor. | |||||||
|
|||||||
|
|||||||
1 mei. Ik ben net begonnen aan een onbekende Mary Wesley. IK mag haar boeken altijd graag lezen. 'Harnessing Peacocks' is mijn favoriet. Maar Mary maakt zich wel schuldig aan gebrek aan kennis over de meest eenvoudige zaken in de natuur. In The vacillations of Poppy Carew laat ze merels zingen in oktober en in A dubious legacy tref ik al in het tweede hoofdstuk bloeiende seringen in juni. Terwijl die nú toch overal in bloei staan en het is 1 mei!! Dat betekent trouwens dat we nog even de IJsheiligen moeten doorstaan en dan is het hopelijk eindelijk weer ZOMER. Dan zijn de seringen uitgebloeid. | |||||||
|
|||||||
|
|||||||
22 april. Huis verkocht, onder voorbehoud en geen optimale prijs, maar vooruit: een kopzorg minder! | |||||||
18 april. Vanmiddag weer hier in het
westen. Onderweg luisteren we naar de Paganini-variaties. Ik ga even kijken
of ik daar iets mee kan. Ik weet helemaal niks van Paganini, laat ik daarmee
beginnen. Die 'variaties' is een compositie van Rachmaninoff. Eerst komt
er een thema
H.
en daarna allerlei variaties erop. Één
van die variaties is het meest romantische stuk dat ik ken. Het is een soort
muzikale vertolking van absolute blijdschap.
H.
Een
heerlijk stuk, maar het oorspronkelijke thema hoor ik er niet in. Om
de een
of andere reden doet het me denken aan koeien die voor het eerst weer naar de
wei mogen, grote logge beesten die van blijdschap niet weten hoe ze moeten
springen.
Thuis lees ik de recensie over de deftige Matthäus in het LD en die is zeer lovend. Ik heb op TV een stukje gekeken en geluisterd in Garderen, wist niet dat het hier in Leiden was, zag Rutte zitten en vond de rusten aan het eind van elke regel bij de koralen zeer hinderlijk. Ik 'kwam erin' bij het verraad van Petrus, luisterde naar een mooi gezongen 'Erbarme dich' en ben na 'Aus Liebe' er weer uitgestapt. Wel Johannes geluisterd en nog een keer Lucas. |
|||||||
11 april. De Goede Week is weer
begonnen en dat betekent, wat mij betreft, de grote passieverhalen van Bach
luisteren. Ik begin met de Lucas, waarvan ik het openingskoor al erg mooi
vind en verder mag ik hem ook graag horen. Dit koraal b.v., na het verraad
van Petrus: Aus der Tiefen rufe ich: Jesu Gnade, tröste mich Ich hab' Unrecht schwer getan, aber Jesu nimmt mich an. Vind ik een prachtig koraal, met een subtiele begeleiding van een luit? harp? gitaar? Luister zelf H.
|
|||||||
|
|||||||
6 april. Ik mag graag legpuzzels
maken als het regent en er buiten niks te doen valt. Muziek aan, prima
vermaak. Onze grote voorraad legpuzzels moest van de styliste van boven op de
boekenkast verwijderd worden, want open ruimte was goed voor het 'groot'-
effect. Alle puzzels gingen dus in verhuisdozen en alle verhuisdozen met
puzzels naar de dochter van Ko, die toevallig tijdelijk over een enorme
hoeveelheid bergruimte beschikt. Nu ga ik van tijd tot tijd bij de
kringloop nieuwe puzzels halen. Die overigens verrassend compleet zijn, waar
je ontbrekende stukjes zou verwachten. Deze keer heb ik misgegokt met puzzels van het merk Wild Horse. Plaatjes van gebouwen vind ik eigenlijk al niks, maar de puzzel die we gisteren hebben uitgelegd met iets in Rome bestaat voor de helft uit lucht. Ik ben dol op 'lucht leggen', maar dat houdt op als het meer dan 400 stukjes zijn, met alleen een klein verschil in kleur, maar nauwelijks verschil in vorm. Op de rechterfoto: 55+ vrijwel identieke stukjes, die ook nog eens op verschillende plaatsen passen, daar is geen beginnen aan. Je weet nooit of iets goed ligt en bovendien zijn er overlappingen:, i.e.als een open rand moet worden gevuld met een klein pootje, zoals op rechterfoto, en nog een deel van een ander stukje. Dergelijke puzzels lijken me welkom bij langdurig gedetineerden in eenzame opsluiting, maar deze gaat bij het oud papier! |
|||||||
|
|||||||
2 april. We besloten, ondanks de
slechte weersvoorspelling, naar Garderen te gaan en ik heb gisteren echt
genoten: zo sloom als het vogelverkeer de vorige keren was, zo druk was het
gisteren. Een pak(je) sneeuw en weinig aanwezigen in het park? Hoogtepunt van de dag: tegelijkertijd een lijster, een eekhoorn en een appelvink. De foto van de appelvinken is slecht, want ik fotografeer op grote afstand en door het raam. In de morgen zaten er op een moment 5!!! op het terras. |
|||||||
|
|||||||
|
|||||||
19 maart. Donderdagmiddag gingen we
zoals gebruikelijk naar Garderen. Er was in de nacht een buitje gevallen en
dat bevatte saharazand. Duidelijk te zien op de ruiten van de
auto. Ook heel curieus was een band van bewolking, heel dicht en niet erg hoog, die zich van links naar rechts (ik weet nooit precies waar oost of zuid is) in ons uitzicht bevond. We zagen dat wolkenveld gedurende de hele rit en er was ook geen waarneembare verandering in gekomen; niet hoger of lager. Er dreven losse wolken vóór. |
|||||||
|
|||||||
|
|||||||
|
|||||||
16 maart. Vandaag heeft Ko de garage gedaan en ik ben tekeer gegaan in garage en tuin. Daar kwam ik nog een truitje van Spriet tegen, ach ... Spriet had een wond op haar schouder, waar ze voortdurend aan likte en die daardoor maar niet wilde genezen. Dus kreeg ze met regelmaat een truitje aan. Die breide ik in de auto: bridge in Narbonne was goed voor één truitje. Uiteindelijk ging de wond gelukkig dicht en had ze geen truitjes meer nodig. Links is de voorkant, rechts is de kant van de rug waar de plek zat. Ze probeerde eindeloos bij de (mogelijk) jeukende wond te komen en die truitjes waren in no time kapot. | |||||||
|
|||||||
13 maart. Toen we moesten opruimen
voor de fotograaf zijn er allerlei dingen in verhuisdozen verdwenen en die
laten we daar maar zitten, want over een maand of wat moet toch alles
ingepakt worden. Maar dan heb je natuurlijk wel gelijk iets nodig dat in een
van die dozen zit. Borduurnaalden b.v. Ko heeft ze ingepakt en weet Ko veel
waar die borduurnaalden zijn gebleven ... Dit weekend vroeg dochter 1 me of ik een trui van haar kon repareren. Ja, natuurlijk kan ik dat. Lopen gaat niet meer zo goed en zien ook niet, maar een beetje met een naald prutsen, als het niet te klein is, gaat heus nog wel. Maar ja, waar zitten die borduurnaalden? Uiteindelijk ga ik maar eens in die dozen kijken en er gebeurt iets onwaarschijnlijks: in de EERSTE DOOS waar ik in kijk!!! Gelijk ook maar even die kleine gaatjes in Ko's trui gedaan. Ko heeft een fantastische Pringle trui in framboosroze en die staat hem geweldig. Ooit bij een Oxfam gekocht toen we het - de laatste keer dat we in Engeland waren - koud hadden. Ik kon niet begrijpen dat je zo'n fraaie Pringle trui naar de kringloop zou brengen. Totdat ik een paar jaar later! wat mottengaatjes ontdekte! Nauwelijks te zien, maar toch ... Ze zijn gefikst. |
|||||||
5 maart. Ondanks het fraaie, zij het
vrij koude weer, was er in Garderen niet veel te beleven. Vogeltjes met
voorjaarsvakantie? Ik heb er, in 2 1/2 dag, maar een stuk of wat gezien.
Donderdagmiddag en -avond vlogen er tot laat helikopters over, dat wel. Gisteren gingen we naar Boxmeer. Op internet hadden we gevonden dat iemand daar tafels op maat maakt. Was ook zo en hartstikke leuk. Grote werkplaats vol verrassingen van allerlei moois. Tinka zou het fantastisch hebben gevonden, zij was erg van hout gebruiken, liefst oud! De eigenaar/beheerder maakte van alles, maar vooral tafels en ook veel plantenbakken en dat moet ik onthouden voor later. Wat we zochten was een heel lange, smalle tafel die in het appartement aan
de muur tegenover de keuken gaat komen. Met verjaardagen kunnen daar dan de
bakken met bami en zo staan, haha! Die wordt dus daar voor ons gemaakt en nog
niet erg duur ook. Toen gingen we nog een kroketje eten in de stationsrestauratie en bedacht Ko dat Lobith dichtbij was, maar Cor helaas niet thuis. Toch een uiterst plezierige dag! |
|||||||
28 februari. Verhaspeld Nederlands
kan heel leuk zijn. Zo hebben Ko en ik al jaren 'Dat hangt allemaal met
elkaar in verband' in ons taalgebruik. 'Die woorden zijn synagoog' vinden we
ook leuk. Vandaag hoorde ik weer een gezellige: 'Ik speculeer al een tijd met
de gedachte ... ', Die houden we er in! Oorlog in Ukraïne, verdorie. Lubach noemde het 'Poetins grensoverschrijdend gedrag!' Maar daardoor is de corona, geloof ik, voorbij! |
|||||||
|
|||||||
|
|||||||
Achter de bridgeclub is een parkeerterrein en de boom die daar weer achter stond is omgewaaid bij de storm vrijdag! Jammer van de boom! | |||||||
20 februari. Hier moeten we natuurlijk
van alles doen. Voor de fotograaf het huis min of meer steriel maken. Wat een
onzin eigenlijk, maar ja ... Natuurlijk gebeuren er dan ook ongelukken. Ik ging per ongeluk op een collage van foto's uit Afrika zitten (en die kan dan gelijk weg): onze eerste grote reis samen, in 1987. Met o.a. een foto van een kameleon in een euphorbiastruik, tuin/hotel/Arusha ... Daar gingen we tijdens die reis een keer theedrinken: een deftig hotel met
een mooie tuin en in die tuin grote struiken van Euphorbia pulcherrima
en dat zijn die rode kerststerren die je hier altijd rond kerstmis ziet. Ik
vind ze hier afschuwelijk, maar in de tropen zijn die kerststerren struiken
en zien er
best aardig uit. Als er kameleons in wonen worden ze zelfs leuk. In 2010
waren we weer in Arusha, gingen in dat hotel theedrinken, maar zowel de
euphorbia's als de kameleons in de tuin waren verdwenen. Ik ben er wel meteen
naar gaan zoeken! De foto is van een foto.
Rare kameleon met een puntneus! Misschien een 'berg'kameleon (ik heb het niet
verzonnen) die heeft iets als twee horentjes aan de voorkant. |
|||||||
|
|||||||
|
|||||||
|
|||||||
|
|||||||
8 februari. Gisteren hebben we een
appartement gevonden, Leiderdorp, overal bridgers in het gebouw. Hiermee
begint het koopcontract: 'verkoper verkoopt aan koper die van de verkoper koopt
...' Het is een mooi appartement, met een minder mooi uitzicht, maar
verder is alles OK. Als je van het balkon valt ben je in AH, ligging op
de zon is goed, keuken heeft een aanrecht dat hoog genoeg is en verder niet
onverdragelijk lelijk, inductie, dubbele spoelbak. Er zijn 2 wc's. Dat alles
op135 vierkante
meter, dus ruim. Alles is wit, dus daar zullen we iets aan moeten
doen. Ik zal de tuin missen, maar hoef ook het werk niet meer te doen, want dat viel me behoorlijk zwaar inmiddels. De hurken doen het al jaren niet meer, een kwartiertje snoeien is ook moordend. Het tuintje in Garderen is net genoeg. |
|||||||
5 februari. Met Sam raakte ik in een email discussie over landschappen. Ik vind de polder maar af en toe de moeite waard. Het stuk op de foto valt mij iedere week weer op, ergens bij Woerden zie ik rijen knotwilgen op het stuk naar Utrecht als we naar Garderen rijden. Verder ben ik niet zo polder, maar dat is, geloof ik, vooral omdat er overal zoveel rotzooi staat of ligt. | |||||||
|
|||||||
|
|||||||
. | |||||||
31 januari. Vanmorgen was ik doende
een brief te schrijven naar iemand die ik niet ken. Toen ik bezig was de
brief in een envelop te doen ging de telefoon, mijn mobiele telefoon NB die
ik nauwelijks gebruik, en aan de lijn was degene aan wie ik net een brief had
zitten schrijven!!! Zoiets gebeurt niet dagelijks.
Vanmiddag werd er voor het eerst sinds lange tijd weer gebridged. Aan gewone tafels, geen gezeul met biddingboxen, maar wel allemaal een mondkapje op wanneer je NIET aan je tafel zat. Ik had de hele middag maar één keer een opening en die was ook nog eens minimaal, maar we werden wel 3e in onze lijn. Dus nog niet helemaal verleerd. Lastige handen met veel misfits. |
|||||||
30 januari. Eigenaardige film
gezien: The Piano. Negentiende eeuw: een meisje, dat niet kan/wil? praten, met een dochtertje
van een jaar of 6, wordt vanuit Schotland uitgehuwelijkt aan een man in Nieuw
Zeeland. Zonder telefoon of internet of zo. Da's al héél vreemd. Ze komt met een soort prauw aan bij een strand met aan boord haar dierbaarste bezit: een vleugel. Op een prauw, jaja! Die mag van haar toekomstige man niet mee naar huis, geen plaats, lastig te vervoeren en zo. Die blijft dus achter op het strand, maar ze kan er een tijdje later door de krat heen nog op spelen. De man is betrekkelijk hoffelijk voor haar: ze hoeft het echtelijk bed niet te delen zolang ze niet wil. Ze wonen in het helemaal niks in een onduidelijk huishouden, waarbij je niet weet wie wie is en waarom, veel regen, ze mist haar piano en ze kan ook nog niet praten, maar haar dochtertje wel!! Een aardige buurman ziet wat in haar, ruilt een stuk land tegen de piano, laat de piano ophalen, door de jungle heen, en laat hem stemmen. Nu kan ik me goed herinneren hoe lastig het was in 1965 om in Nigeria mijn piano te laten stemmen, alweer dik 50 jaar geleden, maar toch: modern transport, in de buurt van een stad en een soort telefoonverbindingen, maar toch lastig!, dus in de 19e eeuw in de jungle lijkt me dat tamelijk onwaarschijnlijk. Die buurman laat haar bij hem thuis spelen en er ontwikkelt zich een soort relatie. Wettige echtgenoot ziet dat niet zitten en na meer complicaties wordt de vrouw met buurman en piano weggestuurd. Weer op een prauw, maar nu gaat de piano overboord met de vrouw eraan vast - heeft ze zelf gedaan - maar die weet zich te bevrijden en ze leefden nog lang en gelukkig. De klimmende spanning tussen Ada en buurman wordt mooi in beeld gebracht, maar de rest is super ongeloofwaardig en -realistisch. Maar weer niet sprookjesachtige genoeg, met een paar elfjes of sprekende dieren of zo, om de film in die categorie onder te brengen. |
|||||||
19 januari. Twee appartementen
bekeken. Met het eerste gisteren waren m.i. twee dingen mis: te klein en te
duur. Daarvan was de sluitingstijd voor bieden - minimaal 8% boven de
vraagprijs hoorde ik, en het was al zo duur! - vandaag, dus dat is inmiddels
weg. Met het tweede was er veel mis. Met stip op 1: het was een galerijflat en daar wil Ko beslist niet aan. Maar verder moest het van top tot teen opgeknapt worden en dat schept mogelijkheden ... Groot, betaalbaar, leuk uitzicht, 200 meter van de supermarkt en goed op de zon. Ik wou dat Ko niet zo'n moeite had met het entree, mij een budget gaf van pak weg 60.000 euro en vervolgens voor 3 maanden naar warmer oorden vertrok met de mededeling: Je bekijkt het maar ... Mijn vingers jeuken als ik zo iets zie. Maar ja, er zijn amper aannemers te vinden en entree/galerij wordt er niet door opgelost. |
|||||||
17 januari. Ik heb zin om te
mopperen. Op de techniek van vandaag. Gisteren moest ik belasting betalen en
dat gaat via de computer, maar je hebt er ook je telefoon bij nodig. Het
heeft me weet ik hoe lang gekost om het te leren, maar nu kan ik het, hoera!
Nou, mooi dat ik er gisteren niet in slaagde om 'in te loggen'. Een keer of 3
's middags geprobeerd, 's avonds nog twee keer, vanmorgen opnieuw twee keer: niet
gelukt is de boodschap. Wat heb je dáár nou aan! Ko kan altijd uitvissen wat er mis is, maar Ko is niet altijd in de buurt en weet ik hoeveel oude mensen hebben helemaal geen Ko in de buurt!!! Wat was er mis? De telefoon had geen verbinding met wifi en dat kan je dan zien aan een piepklein figuurtje met 3 boogjes, op je telefoon. Razend word ik daarvan. Mensen, die ik niet ken, stuurden me dagen geleden een zgn apje. Over een appartement dat te koop komt. Ik loop niet met een telefoon op zak en lees geen apjes. Niet waar: soms. Als iemand die ik wel ken, Tonkie, Claire of Noor bv, mij foto's stuurt van het een of ander, want dan laat mijn telefoon een geluidje horen. Maar een apje van een onbekende over een flat dat te koop komt komt - in beide betekenissen - niet binnen. En als ik dan een antwoord wil versturen kan ik het om duistere redenen weer niet verzenden. Ik ben blij met veel technologie: met de telefoon, de digitale camera, muziek op de radio, leuk programma op de TV. Ik beleef ook veel plezier aan de computer, dus ik mag ook eigenlijk helemaal niet mopperen. Bovendien was er vandaag een heuse blauwe lucht en was het om 5 uur nog licht. En de helleborussen bloeien. |
|||||||
|
|||||||
Ik was op school al redelijk goed met gedichten, als je het zo kan zeggen.
Een onderdeel van het vak Nederlands was tekstverklaring en dat lag me wel,
in tegenstelling tot een opstel schrijven over b.v. een maatschappelijk
onderwerp. Daar bakte ik niks van. Noem maar wat: 'Voor- en nadelen van
een groot gezin'. Dan kon ik best een aantal voor- en nadelen verzinnen, maar
daar een paar bladzijden over uitwijden, nee! Ik ontdekte op een gegeven ogenblik dat als ik de poëtische titel, 'De wijde polder' of zo, koos uit het lijstje van opstelonderwerpen, dat ik daar wel een lyrisch verhaaltje over kon schrijven en heb nooit meer naar de andere onderwerpen gekeken, haha! Ko kan juist ontzettend goed over een of ander probleem schrijven. Of precies 5 minuten spreken, wow! |
|||||||
12 januari. Een rustige verjaardag met een gezellig, lang gesprek met oude vriend/collega Wijbe, een videopraatje met Claire en gezin, telefoontjes van deze en gene en een heel klein groepje aan de Chinees. Voor iedereen aan tafel gold dat er zware verliezen waren geweest in de afgelopen 2 jaar en dat maakte de gesprekken waardevol. De vierkante tafel is daar ook heel geschikt voor!! Een fijne avond. | |||||||
|
|||||||
De winter sukkelt zo'n beetje door, men beweert dat ie koud gaat worden, maar vandaag is het 8° met mist en dus geen wind. OK. Maar ... er zijn al overal tekenen van het voorjaar dat eraan komt te bespeuren: de uitbundige toverhazelaar in de voortuin, een paar bloemetjes aan Cyclamen coum, een voorjaarsbloeiende soort die zich hier ruim uitzaait, heel leuk!, helleborus natuurlijk en vandaag een bloem, die niet opengaat zonder zon, aan een colchicum, een specialistisch soortje dat op een roze krokus lijkt met een ander interieur. Het voorjaar gaat altijd heel langzaam en kan wel 3 maanden voortkruipen. De meeste planten die nu bloeien houden er gewoon even mee op als het onder nul komt, maar richten zich bij dooi weer op. Als de vorst tenminste niet pas heel laat in maart of zo arriveert, want dat is dodelijk. | |||||||
|
|||||||
5 januari. IJverig geweest vandaag: 6 blauwe flesjes en andere zaken naar de kringloop: we zijn aan het opruimen. Papier naar het afvalstation. Auto volgetankt, boodschappen gedaan. Ko heeft bridgeboeken uitgezocht en klaargelegd voor vervoer naar Drenthe, waar ze mogelijk gebruikt gaan worden. Ik heb het kratje schoongemaakt waarin ze vervoerd gaan worden, voorlopig naar Garderen. En samen kunnen we nu weer voor de buis gaan hangen na een welbestede ochtend/middag. Wel wordt er gebreid of zo (en vaak ook geslapen) als de TV aan staat ... | |||||||
|
|||||||
3 januari. Mijn nichtje Barbara zou waarschuwen als ze een nestje poesjes zou hebben en ziehier: kleine poesjes, al heel lang niet meer gezien. Schattig hè? Brits korthaar, zowel de moeder als de vader cream. De poesjes in dit nest zijn grijs en de katertjes cream. | |||||||
|
|||||||
Iedereen: een goed, en vooral gezond 2022 met veel lachen toegewenst! |
|
||
Wie nog wat meer van 2021wil zien kan hier terecht: Jaaroverzicht
2021 of klik op 2021 in het menu |
||