| Naar de onderkant van de pagina. |
|
||||||
| 8 mails over één pannetje!!! We hebben donderdag (tussen 9 en 5!) tot 1 uur gewacht en zijn toen naar de Veluwe gegaan. Zonder pannetje, geen rijst gegeten! | ||||||
|
||||||
|
21 juli. Inmiddels moet het toch wel
tot de meerderheid van de mensen hier in Nederland, West-Europa, Amerika en
elders op de wereld zijn doorgedrongen dat het niet goed gaat met onze
aarde. Een cabaretier, Pieter Derks (heel geestig!), die we onlangs op de TV
zagen noemde de economie de God van onze tijd. Griezelig! Ik zou graag iedereen willen oproepen zich aan te sluiten bij AVAAZ, een wereldbeweging die zich inzet voor de aarde. Zoiets als Amnesty International, maar veel uitgebreider. Wat kun je daarvan verwachten? E-mails: 2 tot 4 per maand, meestal het verzoek om je naam te zetten onder een of andere petitie. Het kan gaan over Indianen in Zuid Amerika, over walvisvangst, over grote farmaceutische bedrijven, van alles. De zaken die ze voor het voetlicht brengen zijn altijd goed gedocumenteerd. Soms wordt er een bijdrage gevraagd zodat AVAAZ b.v. kan procederen tegen een of ander bedrijf. Zelf teken ik niet, als ik niet begrijp waar het over gaat en betaal ik, als mijn hart ernstig ligt bij de zaak waarom het gaat en verder stort ik - automatisch, maar vrijwillig - elke maand een klein bedrag. Een enkele keer extra bijdragen via Paypal. Niks hoeft! AVAAZ heeft inmiddels bijna 70.000.000 leden over de hele wereld. en boekt dikwijls succes met hun acties. In het begin kwam er een bewegende lijst langs van wie er in welk land tekende voor een of andere petitie en daarbij stond ik eens achter Obama. ( 6 seconds ago: Barack Obama US, 3 seconds ago: Erna Berg, France) Wel een jaar of 15 geleden minstens. Toen er nog geen miljoen leden waren ... |
||||||
| 13 juli. Als we toch in het westen zitten kunnen we, behalve bridgen op maandag- en woensdagmiddag, ook wel wat nuttigs doen. Ik heb alle onderkastjes in de keuken schoongemaakt en opgeruimd en inmiddels ook 4 bladzijden van de muziekafdeling nagekeken. Weer heel veel fouten gevonden en daar blijf ik me maar over verbazen. | ||||||
|
||||||
|
||||||
|
30 juni. Het is 16° en ik ging
in volledige winter outfit naar LBC. Gezellig, weer bridgen, maar ik raak er
wel verkleumd. Zelfs in winterkleren, compleet met laarzen, heb ik nog altijd
ijskoude handen. Maar heerlijk om iedereen weer te zien, dat wel.
Bij Marleen gisteren. Die had iets gebreid, maar het klopte niet helemaal
en nu wilde zij het weggooien. Vond ik zonde van het mooie garen met een zeer
aantrekkelijk kleur, dus ik zou het wel even uithalen en het garen tot
brei-klaar herstellen ... Nou, dat heb ik geweten: de raglan was w.s. met de
breimachine aan elkaar gezet, want ik kon er geen touw aan vastknopen. Touw
is een te dik begrip in deze, maar als er in een vaste streng wel 8 draden in
verschillende richtingen lopen is het heel lastig e.e.a. te ontwarren.
|
||||||
|
||||||
|
22 juni. Gisteren heb ik een brief
naar onze burgemeester verstuurd. Ik had hem al lang in de computer, maar als
er kritiek in een brief of mail staat laat ik het betreffende stuk meestal
minstens 5 dagen liggen en lees het regelmatig door, zodat ik geen spijt
krijg van onterechte verwijten o.i.d. Deze lag er al bijna 2 weken. Het ging over de groenvoorziening hier, de ellende van het werk/de vergroening in ons blokje (na 5 maanden eindelijk klaar), de blauwe keet die tot gisteren voor de deur stond, het flinke bedrag dat het alle bewoners Nassaulaan en om de hoeken van het blokje kostte om een afvoer te laten maken in het pad achter ons huis, dat, zonder rioolputje, 15 cm lager t.o.v. de straat was geworden, en het afschuwelijke perkje net voor ons huis. De brief kan nog niet aangekomen zijn. Ik deed hem in de brievenbus op de Oranjelaan, die tot de nok vol was. Nou worden er waarschijnlijk niet heel veel brieven meer geschreven, dus ik vermoed dat die brievenbus maar heel af en toe geleegd wordt. De blauwe keet is vanmorgen verdwenen: toen ik aan mijn verplichte dagelijkse gymnastiek begon stond hij er nog, toen ik aan de laatste (gruwelijke) oefening begon was ie verdwenen. Hèhè, we hebben weer uitzicht en een parkeerplaats voor de deur. Ik vrees wel, dat mijn klachten over dat perkje nooit worden opgelost. |
||||||
|
||||||
|
||||||
| 14 juni. Vandaag deze afdeling weer eens gecorrigeerd. Veel fouten! En later nog een paar gevonden ... | ||||||
|
||||||
|
||||||
| 6 juni. Mooi weer toen we naar Garderen gingen en ook vrijdag was het heerlijk. Gingen we naar een prettige kringloop in Vaassen en een ook prettige rododendronkweker in Wekerom. Zaterdag was het slecht weer en koud en vanmorgen ook, dus wat zouden we langer blijven? Onderweg werd het mooi weer, potverdrie! | ||||||
| 3 juni. Ann Li speelt tegen Svetolina bij Roland Garros.. Ann is een Amerikaanse en heeft een wit jurkje aan met iets van geel en een haltertop, daaronder een standaard BH. Ik vind 't er reuze ordinair uitzien, ben daarmee wel superouderwets? De Russische draagt een heel donkerblauw jurkje, ook haltertop, aangepast ondergoed en ziet er perfect uit. Ze heeft ook een prachtig kettinkje om, met een hartje van smaragd. | ||||||
|
1 juni. Heerlijk weer, deur open en
Roland-Garros ... Net naar een wedstrijd van Nadal gekeken en die heeft er
weer nieuwe tics bij: voeten veeg-veeg over het gravel. Al bekend waren racket tegen hielen,
broekje, mouwen neus/oor-neus/oor en tenslotte met het polsband veeg-veeg
langs de neus. Maar hij wint wel! Er is een speciaal filmpje op YT over alle
tics, want het zijn er nog veel meer. Je vindt het als je Nadal tics
googlet.
Ik probeer een nieuwe manier van asperges, in een nieuwe pan met een mandje: eerste de schillen 10 minuten koken en dan zeven. Asperges in het mandje met het water van de schillen aangelengd tot 3/4 pan. Aan de kook, 5 minuten en dan 10 minuten nagaren. Ben benieuwd. Was lekker, maar de asperges waren niet 'crisp' zoals gehoopt. |
||||||
|
30 mei. In Garderen kan ik voorlopig
nog niet goed de website bijhouden, dat moet dus even wachten tot ik weer in
Z'woude ben. Dit keer was vrijdag 28 mei een beladen, maar wel heel goede dag: de sterfdag van Tinka; Tonkie en ik gingen samen naar Daalbroek om Tinka's as dáár uit te strooien. Het was ongeveer de eerste mooie dag van het seizoen! |
||||||
|
||||||
|
||||||
|
|
||||||
| Toen het gras klaar was hebben we Tinka's as uitgestrooid op de plek waar zij ooit twee van haar katten, Djago en Poessie, heeft begraven. Er vloog een vlindertje rond dat ik nooit eerder gezien had, een oranjetipje. Er zijn meer mensen die vlinders zien als ze iets met een dierbare overledene hebben ... | ||||||
|
|
||||||
|
||||||
| 25 mei. We wilden naar IKEA vanmorgen, Delft. We hebben een paar dingen nodig, zoals een kooktoestel voor propaangas en dat schijnt daar te koop te wezen. Stond er een rij buiten waarvan we het eind niet konden zien. Zweedse balletjes horen ook nog niet tot de mogelijkheden, dus wij weer richting Zoeterwoude. Maar we konden nog wel even naar de enorme toko daar in de buurt. Waar ze beweerden dat vloeibare kokosolie niet bestaat en waar we wat opwindende dingen om te proberen insloegen: sambal kokos, guavasap, mangistansap en een soort emping die spannend klonk ... Ik heb nog even staan aarzelen bij de rode rijst. Mijn Indische jeugd laat zich soms niet verloochenen: ik zou een moord doen voor doekoes, een verse mangistan, goelali ... | ||||||
|
17 mei. De 'vergroening' van de
Bernhardstraat is inmiddels een week of 6 oud. We hebben nog steeds die
werkkeet voor de deur en in de parallelstraat, Beatrix, zijn ze nog
bezig. Zou er iemand enthousiast over de vergroening zijn? Het heeft w.s. ook
een lieve duit gekost! Aan het eind van de Bernhardstraat zijn twee veelbelovende perken aangelegd, nu alleen nog aarde. Als de hoveniers, die de Hoge Rijndijk doen daar komen beplanten is er hoop, als de mensen die het perk voor onze deur beheren dat komen doen dan zie ik het somber in. Links en rechts in de Bernhardstraat zijn er nu 3 c.q. 4 steentuinen; er zijn er nog onder constructie en een paar hebben stenen met wat bloembakken. Mooi of leuk kan ik het met de beste wil van de wereld niet noemen. |
||||||
|
||||||
|
Hele weekend aan de
dubbelsudoku geprutst, maar na 4 pogingen opgegeven, getver! Nog
steeds snertweer, maar gisteren wel OK om een uurtje te wieden. Vandaag
weer regen. Ik mag graag bij Bol.com kopen als het om internetaankopen gaat, want je betaalt per jaar een tientje en krijgt dan verder alles gratis verzonden. Dat loont al na een maand of zo. Maar dan moet je geen potten pindakaas met meelwormen aanschaffen voor je vogels buiten: bij Bol 4 voor 13,50 o.i.d. en bij de Vogelbescherming 10 voor 20€. Als je lid bent. Goed om te weten. |
||||||
|
||||||
|
10 mei. Gisteren was het eindelijk
goed weer. Anky kwam, gebracht door zoon Pieter, ons opzoeken in Garderen en
daar hebben we heerlijk samen gewandeld in het mooie natuurgebied dat vlakbij
is: Wilde Kamp, met heel oude eikenbomen en veel hei. Lekker stil ook en
bijzondere vlindertjes gezien: Smaragdlangsprietmotten. (en dat kon Adri van
vogeldagboeken mij vertellen) Foto op de Garderenpagina. Wij brachten Anky weer naar Lelystad en kwamen - doordat de A4 dicht was, in een onweer terecht toen we door de polder naar Zoeterwoude reden. Ik ben altijd bang van onweer geweest en vind het helemaal niks om dan in open terrein in een auto te zitten. Heel lang geleden sloeg de bliksem een keer vrijwel naast de auto in, dus ik heb w.s. gewoon een trauma. Gelukkig doet Ko niet aan trauma's ... Ik werd vandaag om 10 over 1 's middags wakker. Volledig uitgeput van de vermoeienissen van gisteren? |
||||||
|
||||||
| 29 april. Er valt niet veel te melden, behalve dat we een knap waardeloos voorjaar hebben: koud, koud en nog eens koud, met af en toe een lekkere dag, zoals op Koningsdag. Hoeveel oranje tompouces zouden er in Nederland geconsumeerd zijn? | ||||||
| 21 april. Jacob wordt 11 vandaag. Ik wil hem nog wel even bellen, maar het tijdsverschil is altijd een probleem. Vandaag is het in Sydney 8 uur later dan hier. Met Abels verjaardag begin februari is het verschil 10 uur. Logisch uiteraard, want daar is het net herfstvakantie geweest, terwijl wij hier kort geleden aan de zomertijd zijn begonnen. | ||||||
|
20 april. Een meneer, die i.v.m.
corona naar Rhodos mocht en daarover schreef het LD, vond dat hij 'het
walletje bij het schuurtje moest houden'. Wat zou hij daar nou mee bedoelen? Heeft hij een meisje of meisjes op dat walletje? Of houdt hij die in een schuurtje? En wat heeft dat met Rhodos te maken? Haalt ie meisjes daar? Zo loop je op een mooie dinsdagmorgen alweer te piekeren. |
||||||
|
18 april. Zo, we zijn weer thuis na
een paar dagen Veluwe en flink aanpoten! Ko heeft de schuur opgeruimd en dat
resulteerde in het bezit van talloze apparaten, waar we niks mee zouden gaan
doen, dus wég ermee! Gelukkig kun je altijd wel een paar mensen blij maken
met een boomzaag, een takkenschaar, nog een takkenschaar, nog een
takkenschaar, heb je toevallig een bezem nodig? er zijn er vijf! We hebben nog een bladblazer en een onkruidverdelgspuiter, een gloednieuwe dikke mannenoverall, en ook een hoop onduidelijke rotzooi. Zo stond er in een hoek van het tuintje een nepput van hout, met een dakje erop en een ketting met een emmer. Ko heeft eerst het dakje eraf gesloopt - daar kunnen misschien nog wel eens een droog vogelslaapplekje van maken. Voorts heeft hij het deel van ketting en emmertje eraf gehaald, bleef een achthoekige bak zonder bodem, maar vol dor blad over. Blad in plastic zakken mee naar de container hier (lastig daar, tuinafval kwijtraken), die bodemloze bak langs het pad bij andere artikelen die we niet nodig hadden en in tijd van ja en nee kwam er iemand vragen om de put zonder aankleding! Van het binnengebeuren hebben we al ladingen kopjes en bekers naar de kringloop en zo gebracht, het uiterst onvolledige boerenbont verkocht, mimitafeltjes, tuinloungeset, lelijke lampen en schilderijen weggegeven aan mensen die er prijs op stelden. Hielden er 60€ en een doos bonbons aan over, mooi toch? Er hangt nog een eng bordje met haakjes eraan en 'Handdoekjes' erop en buiten een bordje met 'Welkom', ai ... Die zitten vastgeplakt! Maar er zijn ook aangename verrassingen zoals 3 perfecte dunschillers, waarvan er nu twee in Zoeterwoude wonen! En ben ik blij met deze spikkeltjespan, die solide is en absoluut niet aanbakt. Het merk kan ik helaas niet ontdekken. Later: een pan van BK. Gisteren hebben we ons te buiten gegaan aan achterlijk dure, maar verrukkelijke asperges. Ik erger me dood aan de gaspitten (propaan), want na 20 minuten kookten die asperges nóg niet en ook de eieren - heerlijke Drentse henneneitjes van Noors fraaie kippen! - lagen na een eeuwigheid nog niet in borrelend water en ik moest maar gokken of e.e.a. gaar/goed was. Gelukkig zijn asperges ook heerlijk als ze meer dan gaar zijn, maar zo koken maakt me kribbig. De tuinman was geweest en had de krentenboom geplant, maar er zat nog te weinig kleur in om er een foto van te maken en de rest van het perk van 1 bij 2 is nog vrijwel leeg. In Zoeterwoude zijn inmiddels de felbegeerde salomonszegels aangekomen, dat is een echt bosplant. Deze heeft witte bloemen met groene puntjes en donkere stelen en hij was zeer moeilijk te vinden, maar in Duitsland was er iemand die ze wilde opsturen en ze zien er perfect uit. |
||||||
|
||||||
|
||||||
| Onder en boven de kast zijn ruimtes en met geen van twee kun je iets beginnen. Ko gaat daarom te kast optillen zodat hij tot het plafond (op 2 meter) komt en de kattenbak, die tot nu toe in het kantoor staat, eronder kan en hij heeft met veel denken zitten berekenen dat dat nét kan! | ||||||
|
||||||
|
Die kast zit min of meer klem in de gang. Zo veel mogelijk eruit, de
deuren eraf en via een methode van wrikken krijgt hij de behoorlijk zware
kast vrijwel tegen het plafond en schroeft hem vervolgens vast. Daarna wordt de vloer voorzien van vinyl en kijk: kattenbak en reiskooi passen er precies onder! |
||||||
|
||||||
|
Ik kan af en toe even helpen, maar houd me vnl bezig met huishoudelijke zaken
als thee zetten en koken; de rest van de tijd doe ik waarvoor ik gekomen ben:
vogeltjes kijken. Het is één doorlopende film, altijd wat te zien. Vooral
pimpelmezen, maar ook veel kool-. Er waren twee mannetjes merel, maar ik
vrees dat de kleinste vermoord is, want ik vond sporen van een misdaad. Shit!
Een merelvrouwtje zie ik af en toe, er is een paartje vinken, een roodborstje
en tot mijn vreugde is een zanglijster regelmatig in beeld. Af en toe komt er
een grote bonte specht aan de pinda's hangen en er was één keer een andere,
maar dat ging te snel. Gisterenmiddag kwam een spreeuw langs en even later
bracht ie een vriendinnetje mee. Vanmorgen was er heel even een heggenmus,
maar de roodborst deed er lelijk tegen. Dik genieten. Vanuit de keuken kijk
ik zo in het voerhuisje en dan zijn de pimpelmeesjes niet verder weg dan 60
cm of zo. Geweldig!
De tuin is nog erg saai. Wel is het rieten tuinset opgehaald, plus nog een hoop andere dingen die we goed konden missen; donkerblauwe plastic tuinstoelen, een enge, staande lamp, de 3e van de mimitafeltjes, ongewenste schilderijtjes, van alles. Mooi zo. Een grote pot met klimop en BUXUS, grr, weg, hoera! |
||||||
|
||||||
| Nu zijn we weer hier, met een auto vol oude tapijttegels (kunnen morgen naar de stort), verpakkingen en veel plastic. Ik ben heel blij dat we een meneer uit Deventer hebben gevonden, die alles kan gebruiken en wat ie niet kan gebruiken verkoopt hij weer. Ik ben het kwijt, hij wil het graag hebben. | ||||||
| 5 april. De perenbomen hier in de straat staan in bloei. Het zijn geen bloesemblaadjes die vallen, maar sneeuwvlokken. | ||||||
|
|
||||||
|
||||||
|
||||||
|
Zondag kwamen N. en Tj. bridgen, gezellig. Ze hadden hun nieuwste huisgenoot
bij zich, een flinke zwarte hond, flat coat retriever Durk genaamd, nog in
zijn pubertijd en vol energie. Durk vond het prima om op een kussen buiten te
liggen en later in de middag, toen het tijd werd om Chinees te gaan halen en
Ko en Tjeerd dat gingen doen, zijn Noor en ik met Durk een eind gaan
lopen. Daar was het wat ons betreft nog niet van gekomen. Linksaf de
onverharde weg op en dan kom je op een prettig stuk met hei en zo!!
Bridgen was gezellig, maar ik begin het te verleren en haalde wat stommiteiten uit! Komt misschien nog wel weer goed als we weer regelmatig kunnen spelen. |
||||||
|
||||||
| Vandaag werden we verrast met sneeuw. Nou ben ik dol op sneeuw, maar met kerst, niet met Pasen. In Frankrijk hadden ze een gezegde: 'Noel au balcon, Paques au tison'. Van het laatste ben ik niet heel zeker, zal kijken of ik het kan vinden. Waar wij woonden in Frankrijk was het heel gewoon, dat je rond kerst op je balkon aan je ficelle met kaas zat en met Pasen bibberend bij de kachel. Tison is brandhout. | ||||||
|
||||||
|
31 maart. Vandaag moest ik naar de
oogarts, altijd leuk, want hij is bijzonder aardig en gezellig. Ik was de
laatste klant van de ochtend, dus we konden even bijpraten over een jaar
waarin er heel veel was gebeurd Het overlijden van Tinka natuurlijk en hij
was erg ziek geweest van corona!! Betrekkelijk jong, geen onderliggende
kwalen, geen overgewicht!! Ko kwam me weer ophalen, want bij oogheelkunde moet je altijd heel lang wachten en Ko mocht niet mee naar binnen. |
||||||
|
||||||
| Deze mooie grap over het containerschip dat dwars in het Suezkanaal lag willen we je niet onthouden. We hoorden net op het nieuws, dat het de beroemde firma Boskalis gelukt is het schip weer vlot te krijgen. | ||||||
|
||||||
|
30 maart. In welk huis dan ook: een
kantoortje moet er zijn!! De logeerkamer is 1 1/2 m breed en bedlengte lang.
Logees kunnen we amper hebben, maar als het moet, of erg leuk zou zijn, dan
kan het: er is een bed en een tweede matras en die kan op de grond. Een kantoor is echter een dagelijks behoefte, dus het eerste dat Ko doet is een bureaublad regelen in de logeerkamer, de logee kan er nog met zijn of haar voeten onder. En er staat al gelijk een laptop en een printer. Bijna in elk huis zijn er te weinig stopcontacten. Dus zit die man van bijna 80 onder zijn bureaublad een ingewikkeld stopcontactenblok aan te leggen. Hij moet zijn kantoor nog wel even delen met de kattenbak, maar die gaat snel naar de gang. Dar moet alleen nog even andere vloerbedekking in. En gezien alle winkels werken met afspraken, is het niet zeker dat we de vloerbedekking vóór de volgende trip naar de Veluwe kunnen bemachtigen. |
||||||
|
||||||
| 29 maart. Poes kwam vanmorgen zomaar aanlopen, toen ik wat in de tuin aan het doen was. Ze zag er, ondanks 3 dagen zoek te zijn geweest, nog goed uit. Wel wat hongerig. | ||||||
|
28 maart. Tonkie is vandaag jarig en
we gaan gezellig bij haar en Robert eten. Tonkie wordt 55 en is in 66
geboren. Robert is 66 en is in 55 geboren! Poes nog steeds weg. Shit! en dat was dus niet erg rustig slapen. Kratjes bewijzen goede diensten. Ik heb al van alles naar de kringloop gebracht - mijn bijdrage tot het scheppen van ruimte - maar er is ook nog veel niet: er is b.v. geen enkele houten lepel om in al die pannen te roeren! Die hadden ze ook niet bij de Action noch bij de kringloop. Ook Ko is druk doende met het maken van ruimte, door overal planken op te hangen. |
||||||
|
27 maart. Vervelend is dat poes gisteren de tuin aan het verkennen
was en ergens van
schrok. Ze rende gelijk het bos in. Nu kunnen we haar nergens vinden en zij
weet misschien de weg naar dit
huisje niet te vinden. Geduld. Ze heeft een chip en er hangt een briefje in
de vitrine bij het hek hier, maar altijd vervelend als je huisdier weg is. Propaangas! De knoppen zitten rechts en je moet het aan steken met een lucifer of zo'n knetterding. Dat terwijl je de knop indrukt met je rechterhand en ook nog die aansteker of lucifer moet hanteren. Echt iets voor oude mevrouwen ... ik denk maar aan Tinka met haar ene arm. Dat was nog de linker- ook. Propaangas is heter, ook weer wennen. Gelukkig waren er van die zwarte plaatjes en met twee stuks onder de rijst was die evenzogoed prima gelukt. |
||||||
|
||||||
|
||||||
|
23 maart. Bij de Action mochten we
vandaag winkelen via een tijdslot. Gezien in Garderen een ongeregelde
verzameling boerenbont stond - waar ik niet zo van houd en behoorlijk
incompleet, 3 kleine borden maar geen diepe -, wel een beschuitbus, maar maar
één eierdop, van dattum, heb ik dat allemaal op MP gezet en met succes
verkocht. Bij de Action hadden ze prima borden, maar helaas maar 6 witte.
Aangevuld met 4 grijze voor als Ko jarig is en we 10 mensen aan tafel hebben.
Een rotzootje aan bestek kan weg, Action had wel grote vorken en lepels, maar
geen kleine uitvoering. Er was geen zeef in Garderen, maar wel bij de Action
etc!
Action leed aan een ernstig gebrek aan glazen en het huisje in Garderen ook, daar wel glazen, maar onmogelijke modellen. Het was een soort van oefenen voor als je toevallig een half uur winkelen in de Bijenkorf wint: ik mocht van 2 tot 10 voor half 3. Maar ik heb het niet voor elkaar gekregen om meer dan 100€ uit te geven. Toen naar de kringloop in Hazerswoude om te kijken of we daar gemiste artikelen konden vinden. Winkelen toegestaan, vond ik op de computer. Maar dat had op afspraak gemoeten en ik kon mijn mand met water- en bierglazen weer inleveren, want dat vertelden ze je niet bij de deur! |
||||||
|
||||||
| Rond het middaguur kwam de tuinman langs, hè lekker, een echte tuinman, die in planten is geïnteresseerd. Hij komt binnenkort een klimop weghalen, een piepklein perkje van goede grond voorzien en er dan een krentenboom in planten. Later komt er meer, zoals het snoeien van de (lelijke) heg van laurier rondom en t.z.t. een stukje aantrekkelijk maken voor merels en zo. Er zat een lijster te zingen!!! | ||||||
| 21 maart. Zo, de tweede prik zit er ook in. Als een echte suffe bejaarde had ik de verkeerde papieren bij me, maar gelukkig wel een paspoort en het gele boekje waar de vaccinaties altijd worden ingeschreven als je naar de tropen of zo gaat. Dus heb ik een bewijs van goed gedrag! | ||||||
|
||||||
| 19 maart. We zijn een week in Drenthe geweest, in een huisje. nou zeg maar gewoon huis, want het was voor 8 personen en dan nog ruim! Warm en comfortabel, veel vogeltjes!! Het weer werkte niet zo mee, maar er was genoeg te zien. Er zaten: koolmezen en pimpelmezen en dat is niks bijzonders, maar ook glanskopjes op de eerste dag. Roodborstje, winterkoninkje, merel, lijster, mussen, Vlaamse gaaien, houtduiven, vinken en vaak boomklevers. | ||||||
|
||||||
|
||||||
|
|
||||||
| De lijster had een voorkeur voor een grasveldje met veel mos. Ik heb er aandachtig naar staan kijken, onderwijl bedenkend hoe ik zoiets in Garderen kan gaan regelen! | ||||||
|
11 maart. Ik moet vooral handcrème
meenemen als we een weekje weggaan en weet, dat ik nog een tube heb liggen.
gewonnen met de bankgiro- of de postcodeloterij, daar wil ik vanaf wezen. In
de kast op de logeerkamer waar ik dgl zaken bewaar staat ook een dingetje met
4 laatjes, met wat kraaltjes, bandjes en zo. Er ontbreekt één laatje, die
met de kraaltjes. Wat heb ik daar de laatste keer mee gedaan? O ja, ik heb
geprobeerd iets met een glazen klokje en een vogeltje te fabriceren voor in
de kerstboom, maar het lukte niet direct en nu ligt het beneden in een la te
wachten op wanneer ik bedacht heb hoe ik het kan doen. Kerstmis is nog ver
weg. Achter dat ding met die laatjes komen 5 flessen douchegel tevoorschijn ... Ik vond vorige week, toen ik onlangs nieuwe douchegel bestelde (per internet, want je kunt niet winkelen vandaag de dag), dat het alweer zo verrekt snel op was!! Nou ja, 12 flessen douchegel zijn zó weer leeg. Intussen loopt Ko zich suf te zoeken naar de parkregels die daar in Garderen gelden: hij weet zeker, dat hij ze gelezen heeft, maar niet zelf geprint. We hebben ze morgen nodig, want dan gaat men beoordelen of wij wel op dat park kunnen worden toegelaten. Ietwat hachelijk natuurlijk, nu ik met een tattoo rondloop. Het parkregelement had ik snel gevonden: in de folder van de makelaar. We lachen heel wat af met onze ouderdomskwaaltjes. |
||||||
|
9 maart. Met mijn hersens gaat het
minder goed dan ik zou willen. Iemand in Zoetermeer bood twee goede houten
stoelen aan op MP en ook nog eens voor niks. Carla heette zij en ze woonde in
de Zegwaartsestraat. Wij daarheen, gewapend met een vers opgepotte amaryllis
en een doosje chocola. Maar helaas, het nummer dat ik had opgeschreven van de
Zegwaartse straat bleek niet te bestaan. Wat nu? Heel eigenaardig, daar in Zoetermeer: de oneven nummers houden ergens in de 70 op en ook van het oneven begin ontbreekt er het e.e.a. Dát stuk van die straat is er wél, maar je kunt er alleen komen via een omweg van ongeveer 8 kilometer! Ko, altijd bereid om iets voor me te doen, reed 8 km om en vond dat beginstukje met de ontbrekende nummers, maar niet het hogere nummer dat ik moest hebben. Ko, die niet alleen bereid is van alles te doen, maar ook nog handig is met zijn telefoon (want ik had natuurlijk de mijne niet bij me en de mevrouw van MP had alleen Carla gemeld, geen achternaam, geen telefoonnummer, net zo'n suffe oude dame als ik?) Hoe nu? Laat dat maar aan Ko over. Die had binnen de kortste keren mijn e-mail correspondentie op zijn telefoon geregeld en wat bleek: ik had twee cijfers verwisseld. Carla bleek een vrolijke meneer te zijn - of misschien was het de man of de vader of de broer van Carla - die met net zo veel plezier iets weggaf als ik. Hij was blij met de amaryllis. De stoelen zijn precies hoe ik ze graag heb: van hardhout, maar al een beetje grijs van het buitenstaan. Heel geschikt voor bij een klein huisje op de Veluwe. Want daar staat een rieten loungeset en dat geven we over 2 weken aan een mevrouw uit Nieuwegein, die graag zo'n set wil hebben. Misschien kunnen de winkels gewoon dicht blijven en gaan we massaal aardig zijn voor elkaar. |
||||||
|
8 maart. We hebben natuurlijk elk
een geheel eigen benadering van het nieuwe project. Ik ben vrijdagavond nog
gaan zoeken naar de salomonszegel die ik er zou gaan planten, mocht ik ooit
een boshuisje vinden: de soort die ik zoek heeft donkere bloeistengels en ook
nog eens witte bloemen met groene puntjes. Harry van Kwaliteitsplanten schijnt hem te hebben en ik
heb hem al een mailtje gestuurd, maar nog geen reactie. Harry is erg aardig
en het komt vast wel goed. Ik denk ook dat de klimop die de helft van het
enige perkje beslaat, gauw eruit moet en als de bliksem een krentenboom erin!
Liefst van enige omvang. Kan ik die nog zien bloeien. Ik heb ook nog een beeldschoon theeservies dat ik zelden gebruik. Toen ik het vond op MP zei ik al: 'Om naar te kijken'. Maar ik denk dat ik het nu ga gebruiken. Van Rosenthal en het heet waterlelie geloof ik, van een Finse ontwerper. Ik weet ook al iemand die de rieten stoelen wil en ben op zoek naar gebruikte houten van een model dat ik heel plezierig vind. Ko, die nog een cadeautje tegoed had van de erven van Tinka wegens het enorm vele werk dat hij verzet heeft, heeft een leuke laptop om daar te gebruiken aangeschaft en zit er de hele dag op te rommelen. |
||||||
|
||||||
| 5 maart. Verdraaid, het is van ons: in het leukste park dat ik ken! Kijken, bieden, klaar! | ||||||
|
3 maart. De straat wordt 15 cm hoger
dan de tuin. Nou dat weer. Ko heeft al naar een putje zitten kijken want
anders krijgen we hier een zwembad als het hard regent. En met zwembaden
hebben we al genoeg narigheid gehad. Er komt een huisje te koop in het park dat ik het leukste vind dat ik ooit gezien heb. Midden in het bos! We gaan vrijdag kijken. |
||||||
|
25 februari. 11u in de ochtend:
werkoverleg, geen kip te zien! Van het een komt het ander en dat is soms heel leuk. In een aflevering van Podium Witteman kort geleden was Ivo de Wijs te gast. Hij vertelde over zijn liefde voor 'Winterreise' van Schubert, een cyclus van veelal droevige liederen. Daags daarna kwam 'Winterreise' langs op Mezzo of zo, gezongen door Thomas Quasthoff. Ik zat aan een legpuzzel en je kunt niet beter luisteren dan bij een legpuzzel. Bij een pianoconcert van Mozart kun je gerust een eitje bakken, maar bij liederen heb je een breiwerk o.i.d. nodig, want je moet je aandacht erbij houden. Nu wordt ik door het uiterlijk van Quasthoff zó afgeleid, dat ik niet goed genoeg luister. Ik vraag me b.v. af hoe je, als je handen ongeveer aan je schouders vast zitten, je sokken moet aantrekken, maar had gisteren bij Mezzo mijn visuele aandacht bij de legpuzzel. Zo, werd dat even mooi gezongen ... dus ik bestelde de CD en luisterde gisteren nogmaals, mét legpuzzel. Prachtig gezongen en een superieure begeleiding door ? Spencer ... Vervolgens ging ik er wat over schrijven. Gelukkig wist ik nog van 'rippen' en zo. Ter vergelijking luisterde ik nog naar Frühlingstraum uit deze cyclus, een minder somber lied, gezongen door Bernard Kruysen, altijd mijn favoriete zanger. Ik vind Quasthoff mooier, op de eerste regel van het 3e stukje na ... Luister zelf: 3 strofen van Quasthoff H en die ene door Kruysen. H Zo'n regel zingen kon Kruysen als geen ander! Van Fischer Diskau heb ik ook nog een uitvoering. Die is het best te verstaan. |
||||||
|
||||||
|
||||||
|
||||||
|
23 februari. Onlangs stond er in een
weekend bijlage van Trouw een lovende recensie. Het betrof een Nederlandse
vertaling van 'The undying' een boek geschreven door een Amerikaanse jonge
vrouw, Anne Boyer, en ging over haar borstkanker. Nu vond ik tijdens Tinka's
ziekte het moeilijkst, dat ze niet wilde dat ik over haar ziekte praatte, dus
schafte ik het aan, in het Engels, want elk boek verliest iets in een
vertaling. Ik begrijp er helemaal NIETS van! Mijn Engels is goed, ik begrijp alle woorden en constructies, maar ik kan een alinea lezen en herlezen en de bedoeling is mij volstrekt abacadabra. Zoiets gebeurt me regelmatig bij een gedicht. Ik begrijp geen snars van b.v. Walt Whitman en heb daar verder geen moeite mee: laat maar zitten. Soms kan ik de cadans van een gedicht waarderen zonder te vatten waar het over gaat, maar kan pas van een gedicht houden als ik het in zijn geheel kan opnemen, als dat een goed woord is. Maar wat moet je nou met zo'n boek? Lang geleden was ik aanwezig bij de inauguratie van mijn zwager. Hij werd hoogleraar en daarbij hoort een inaugurale rede. Ik luisterde naar alle woorden en zinsconstructies, allemaal bekend, en had geen idee waar hij het over had. Ik denk, dat ik 'The undying' maar aan hem zal geven. |
||||||
|
||||||
|
18 februari. Ik draai mijn hand niet om als het om het breien van een trui gaat. Bij de
TV: voorpand, achterpand, 2 mouwen, klaar. Maar dan ... Het in elkaar
zetten en
het afhechten van alle draden vind ik vervelend werk. Als ik slim ben hecht
ik draden direct af als ik b.v. een nieuwe bol wol moet aanspreken, maar ik
ben niet altijd slim. Maar dan komt het allervervelendste; de hals afwerken. Ik vind de halsboord altijd een ramp. Gezien ik nooit een patroon gebruik, moet ik altijd eerst uitrekenen hoeveel steken ie moet worden. Dat gaat nog wel. Ik brei het ding los en krijg dus een rechte strook in boordpatroon en die strook moet op de trui. Wat een ramp! Er moet rek in zitten, dus de boord heeft de lengte van de omtrek van je nek, maar de halsopening is, als het goed is, behoorlijk wijder. Zie dat maar eens netje aan een trui te krijgen. Maar ik heb een trucje bedacht: De vaas uit mijn ouderlijk huis loopt wijd uit, maar als je hem op z'n kop zet lijkt e.e.a. op halsopening/nek en ongeveer dezelfde afmetingen. Muismatje eronder tegen het uitglijden en dan de trui eroverheen. Uit de kunst!! |
||||||
|
||||||
| Ze gaan hier de straat opzij en achter 'opknappen': de bomen eruit en zo. Ik en er niet blij mee en straks wordt het parkeren nog lastiger. Ze waren trouwens om 1/4 voor 3 al uitgewerkt, terwijl het toch lekker weer was en droog! | ||||||
|
17 februari. Bij Jinek gisterenavond
kwam een galanthofiel langs. Als je tuiniert weet je direct wat dat is:
iemand die sneeuwklokjes verzamelt. Ik weet van ene Frieda dat zij minstens
100 soorten heeft. En reken maar dat daar dure exemplaren bij zijn. Ik wist
al van het bestaan van bolletjes die per stuk 75 euro of pond? kosten, maar
de dame bij Eva vertelde dat een bolletje van een nieuw soort wel 500€ moet
opbrengen. Ze legde eerst uit wat een sneeuwklokje was: 'Een
voorjaarsbloemetje die ...' Ik ben zelf niet geheel vrij van galanthofilie, want vaak geef ik mezelf
voor mijn verjaardag vast in oktober een heel bijzonder bolletje cadeau en
dat is wel eens een sneeuwklokje geweest, zoals Galanthus 'Kildare'.
Die staat links op de foto hieronder. Niks bijzonders, zul je denken,
maar er zit een gestreept groen rokje verborgen onder de toegevouwen
buitenste blaadjes. Rechtsonder ontdekte ik vanmorgen, want vergeten (en
dat gebeurt me steeds vaker): een pot met bloeiende sneeuwklokjes bij de deur
naar de garage. Galanthus elwesii 'Mount Everest'. Ik had ze voor de veiligheid in een potje gezet, voor het geval we gingen verhuizen,
maar dat gaat, geloof ik niet door. 'Mount Everest' zou hoger worden dan een
standaard sneeuwklokje en dat is ook zo. 'Polar bear', in een ander jaar aangeschaft, zou ook heel groot moeten worden, maar
dan met een ander rokje. Snapt u? M.E. komt bij een van mijn beste
leveranciers vandaan en die doet niet aan dure, aparte soorten die per stuk
verkocht worden, maar heeft
wel bijzondere dingen als ze algemener en betaalbaarder zijn geworden. Verberghe
heet hij. Peter Nijssen, een zoon van zijn vader, heeft van die hele dure
exclusieve soorten, maar je hebt niks te vertellen als iets het niet doet,
dus ik lees kwijlend van begeerte zijn catalogus en bestel niks! Het aardige van sneeuwklokjes is, dat ze het eerste jaar maar één bloemetje produceren, het jaar erna meestal 3 en dan wordt het al gauw een polletje. Ze zijn niet moeilijk, maar doen het niet zo goed op zand. |
||||||
|
||||||
|
15 februari. In bed bedacht ik dat
het geen goed olleke-bolleke woord was, want het 7 lettergrepen i.p.v. de
voorgeschreven 6. Toch goed te gebruiken! Inmiddels dooit het en het is dus enorm smerig buiten. Veel mensen vegen hun stoepen niet als er sneeuw ligt: daar is het spekglad en ik loop dus midden op de straat totdat er een auto aankomt. Want die sproeit je weer vol met rotzooi. Maar ... er zat ergens een merel te zingen, nog heel voorzichtig, maar toch! |
||||||
|
||||||
|
||||||
| ||||||
|
||||||
|
||||||
|
Vannacht is het -7° geweest
en vanmorgen heeft het even gesneeuwd: echte, dwarrelende sneeuw, maar het
duurde niet langer dan een minuut of zo. Linda maakte de foto;s hieronder: van ijsbloemen op de ramen bij een andere cliënt, en van een meneer eend op het ijs en - heel leuke foto - van de sporen van eendenpoten in de sneeuw. |
||||||
|
|
||||||
|
||||||
|
||||||
|
||||||
|
||||||
|
||||||
|
Het was heel koud - nog steeds harde wind en fijne sneeuw - maar wel lekker! Ik kwam een mevrouw tegen die mij stralend 'Leuk hè?' tegen me zei. |
||||||
|
||||||
|
7 februari. Het ging fors tekeer
vannacht, Ja, sneeuw, maar je kon het nauwelijks zien vallen zó hard waaide
het. Er is een laagje van zo'n 3 cm , met kammen waar het is opgewaaid. Het
sneeuwt nog steeds met hele fijne vlokjes die je amper ziet, maar het voer dat
ik voor de vogels heb neergelegd was al spoedig bedekt. Arme vogels hebben
nog nooit sneeuw meegemaakt. Er kwamen 2 eksters eten halen. Foto d oor het
raam en niet half zo mooi als op mijn lievelingsschilderij, de ekster van
Monet in Orsay, waar het licht bijna vanaf spat. Het is nu -2,3° . |
||||||
|
||||||
|
||||||
|
||||||
|
||||||
|
||||||
|
3 februari. Wij gingen vandaag naar
Marleen. Die zit alleen thuis zonder auto, want haar man is een paar dagen
weg met een vriend, meestal skiën, maar dat kon nu even niet. Doet ie ieder
jaar, zit Marleen zonder vervoer ... die vriend heeft, denk ik geen auto. Maar goed,
het is mijn zaak niet. Door de stromende regen dus. Ergens onderweg vond ik, dat Ko te hard reed, meer dan de voorgeschreven 100 in ieder geval. Ik ben streng en houd niet van bekeuringen voor te hard rijden; Ko zette gehoorzaam de cruise-control aan. We werden, voordat we linksaf de M5 opgingen, minstens 30x ingehaald door auto's die meest maar een km of 10 harder reden, maar ook wel eens zeker 40. Het regende zo hard dat de ruitenwissers op de een na hoogste stand stonden en je bij het inhalen van een andere auto even helemaal niks kon zien door de voorruit. Op het volgende stuk was de weg veelal 2baans en werd het wat beter met de snelheden, maar sommige automobilisten trokken zich nog steeds niks aan van de regels. Op het laatste, smalste stuk langs het water reden we achter een bestelwagen van een hondenspecialist en die hield zich keurig aan de 80km-eis. Bij de kerk aan het begin van Monnickendam ging de hondenspecialist linksaf, richting Jade, de Chinees ... Marleen had hele lekkere chocolaatjes bij de thee. |
||||||
|
1 februari. Februari, dat riekt al
een beetje naar voorjaar! De vogeltelling was dit weekend. Ik hoef er niet aan mee te doen, want ik weet precies wat er hier aan vogels de tuin bezoekt: Piet en Hannie, natuurlijk, de twee torteltjes. Van één van die twee is de hekel aan soortgenoten groter dan de eetlust! Een hele troep van die zwarte rakkers: kauwen. Eigenlijk zijn ze wel grappig, met hun blauwe ogen, maar ik heb het idee dat hun aanwezigheid veel kleine vogeltjes afschrikt. Een stuk of 15 mussen, vanmorgen waren ze er weer, ook dat mannetje, dat op een ringmus lijkt. Dit is de vaste bezetting. Er komt regelmatig een roodborstje langs en ik zie ook vrij vaak een meneer merel, mevrouw af en toe, zij houdt zich meer op de achtergrond. Mezen zie ik hooguit eens in de week, behalve als ik een pindaslinger ophang. Die wordt trouwens het meest bezocht door Vlaamse gaaien. Ze nemen de pinda's mee en gaan ze ergens verstoppen, tot mijn verbazing o.a. bovenin de taxus tegenover het keukenraam. In het najaar kwamen de halsbandparkieten van de appeltjes aan de malus in de voortuin snoepen: slordige eters! Heel af en toe komt er een ekster op bezoek. Een heggenmus of een winterkoninkje zie of hoor ik niet meer. W.s. hoor ik binnenkort een lijster zingen, maar de laatste jaren was het beperkt tot eventjes in het voorjaar. Gelukkig waren er deze zomer wel weer merels te horen. De leukste die ik in het afgelopen jaar hoorde was een groene specht ergens in de buurt. |
||||||
| 30 januari. Vandaag tref ik een andere variatie van het betrekkelijk vnw in het LD: een artikel over een Dierenroute. Daar kom ik tegen: 'De verbreding van de A4 ... dat over 6 jaar begint'. Afgezien van tegen de corona regels zijn, worden er steeds meer mensen boos door de beperkingen van de taalregels? | ||||||
|
28 januari. Vanmorgen gingen we naar
een appartement kijken. Het was wel aardig, beetje te klein & te donker,
maar inductie en dubbele spoelbak en groot balkon op ZW. Helaas zag ik de
glazen tafel op een kleed met donkere rand niet staan en maakte een flinke
smak. Vorig jaar in de tuin ook al. Dat was net een paar maanden genezen,
want oude benen helen niet snel meer ...
We gaan het niet doen, want we hadden geen van beiden het gevoel dat we daar graag zouden willen wonen als de ander mocht wegvallen en dat is ons criterium: we moeten er allebei willen blijven. Nee dus. Ook de huidige manier van verkopen, zeer algemeen als de huizen als warme broodjes over de toonbank gaan: Bieden onder couvert, stond ons niet aan. |
||||||
|
||||||
|
26 januari. Ja hoor, ik hoorde het
weer twee keer vandaag: 'een petroleumstelletje die' en 'het geurtje die mijn
vader altijd op had'. (De laatste bij 'Married at first sight', waarbij ik
altijd heel benieuwd ben of er ooit mensen in dat programma helemaal gelukkig met elkaar
worden. Ko neemt het op, zodat al het geleuter kan worden doorgespoeld.) Later: Eva Jinek '... een individu die ...' Ik heb maar eens gekeken op de site van 'Onze Taal' en ingevoerd: gebruik betrekkelijk voornaamwoord. Krijg je een paar ideeën voorgeschoteld en ik heb gekozen voor Het meisje dat/die daar fietst. Daarbij wordt vermeld dat het als lastig wordt ervaren om naar 'verkleinde' personen te verwijzen met dat. Als ik bij mezelf te rade ga, denk ik, dat ik waarschijnlijk ook Haar neefje die in Gorkum woont zou zeggen ... |
||||||
| 25 januari. Houd goede moed: het voorjaar komt eraan! | ||||||
|
|
||||||
| Ik weet net of het aan de leeftijd ligt, of aan de corona of dat de winter het veroorzaakt: ik heb tegenwoordig bijna nergens zin in en zie op tegen de meest simpele dingen als boodschappen doen en me aankleden. Dat laatste heb ik zowat 30.000 keer in mijn leven gedaan, dus zó vreemd is dat niet. | ||||||
|
||||||
|
||||||
|
||||||
|
||||||
|
|
||||||
| 19 januari. Dáár was het om te doen: eekhoorntjes kijken vanuit je huis ... en die zaten er: huisje in Epe, bij Remboe Village. | ||||||
|
||||||
|
We hadden het voor een week gehuurd, leuk huisje en behoorlijk smaakvol
ingericht. De bedoeling was om vanuit de kamer naar eekhoorntjes en vogeltjes
te kijken, en te ervaren hoe dat zou bevallen. Maar we houden wel van een
beetje comfort en schrokken van de ijskoude vloer, waardoor ik, Erna,
tenminste non-stop koude voeten had. Tot overmaat van ramp was ik van alles
vergeten mee te nemen, waaronder een lekker warme legging. Nu ben ik redelijk inventief en ik heb de vrijdagavond gespendeerd aan zoeken naar een legging, die op zaterdag zou worden bezorgd. Waar zoek je dan? Bij Bol.com, vandaag besteld, morgen in huis. Bol.com doet niet alleen aan boeken, maar eigenlijk aan alles en ze hadden er 500 leggings in de aanbieding. Uiteindelijk vond ik dan ook een betaalbare zwarte, die morgen in huis zou wezen. Goed geregeld, Berg! Maar helaas, de receptie van het park was 's zaterdags alleen maar tot 10 uur open en toen ik daar achterkwam, was het minstens 1/2 11. Dat werden koude voeten tot maandagmorgen. |
||||||
|
||||||
| De eekhoorntjes kwamen in de loop van de morgen fourageren. Hij, linksboven, was van een uitvoerige maaltijd ter plaatse. Hij was roder dan zij en had flinke pluimen aan zijn oren. Gezien mannetjes eekhoorns groot geschapen zijn, kon ik zelfs zonder verrekijker waarnemen wie wie was. Zij was donkerder, kleinere oorpluimpjes en meer een huishoudelijk typje: pinda uit het netje halen, aan alle kanten bevoelen om te weten of er geen gaatje in zit, en dan snel ergens gaan begraven om voorraad te hebben voor magere perioden, zonder gasten in het huisje b.v. Ze had een winkelwagentje moeten hebben. | ||||||
|
||||||
| Muts ging helemaal uit haar dak: ze let nooit op vogeltjes, maar een rennend eekhoorntje is opwindend, blijkbaar. Ko heeft de betere foto's van meneer gemaakt met de dikke camera. Mijn foto's zijn allemaal met een zakcamera door de ramen gemaakt en dus niet goed, sorry! | ||||||
|
||||||
| Maandag kwamen M&M, met volle tassen ... ik had me beklaagd over de kou, het gebrek aan theepot en -glazen, de mand van Muts vergeten etc. | ||||||
|
||||||
| Ineke P., die we nog kennen uit de tijd in Voorthuizen, liet me weten dat er dáár verwarmingsbuizen onder de vloer liepen. Supercomfortabel huis aan de Prinsenweg, maar helaas geen bomen, vogeltjes en laat staan eekhoorntjes. Zelfs de hertjes, die er aanvankelijk samen met een paar geiten waren, moesten om een of andere reden weg. Jammer, want je kon er altijd je oude brood aan kwijt en ze zorgden voor wat vertier. | ||||||
|
||||||
| Ik heb trouwens wel heel wat vogeltjes gezien: pimpelmezen in overvloed, net als kool-; merels, roodborstjes, heggenmus, vinken (alleen vrouwtjes, vreemd genoeg), Vlaamse gaaien, winterkoninkje. Maar ook: kuifmezen en zwarte mezen!! Te gek. Er waren geen kauwen, geen halsbandparkieten en geen Turkse torteltjes: die wonen in Zoeterwoude. | ||||||
| 15 januari. Midwinter en nog steeds fruitvliegjes in de keuken! | ||||||
|
||||||
|
||||||
|
||||||
|
||||||
|
||||||
| St Just in Roseland Church is one of Cornwall’s most visited churches. The 13th century church is set amongst beautiful gardens beside a peaceful tidal creek. A local legend tells of Joseph of Arimathea bringing his boy nephew, Jesus, to Cornwall, and that he landed at St Just in Roseland. | ||||||
|
||||||
|
1 januari. De sneeuwklokjes bloeien
dit jaar later dan vroeger ... wonderlijk zinnetje, dat ik vanmorgen
aan een vriendin in een e-mailtje schreef. Aan alle lezers: een gelukkiger nieuw jaar gewenst. Dat we maar zo snel mogelijk van de pandemie af mogen komen en weer normaal kunnen bestaan, in (relatief) goede gezondheid en met veel momenten waarop we weer eens lekker kunnen lachen. |
||||||
|
|
||
|
Wie nog wat meer van 2020 wil zien kan hier terecht: Jaaroverzicht
2020 of klik op 2020 in het menu |
||