Erna & Ko 2012

Naar de onderkant van de pagina.

31 december 2012. Een foto van iets waar je makkelijk aan voorbij zou kunnen lopen, als afsluiting van 2012: prachtige elfenbankjes in het hart van een boompje bij mijn overburen.

Zorgvuldige planning zorgt ervoor dat ik vandaag de deur niet uithoef: ik háát dat geknal. Zielig voor al die bange dieren ook.
Idioot, dat vuurwerk afsteken - doet er niet toe waar of door wie - vandaag vanaf 10 uur 's morgens mag. Af en toe is er zo'n harde explosie - w.s. in Voorthuizen, toch een km of 2 weg - dat je het hier in huis fysiek kunt voelen. Nederland gedoogt!

Ik heb deze website weer eens doorgelezen en alweer een stuk of 12 fouten uitgehaald.
Ko is oliebollen gaan halen en natuurlijk ook dat kabeltje, dat hij nog nodig had om de TV zo goed mogelijk te laten werken, met lekker veel Engelse kanalen. Verder doen we vandaag niks bijzonders en hier op het park is het rustig. Gezellige avond allemaal!

29 december Altijd bezig, Ko uiteraard met kabeltjes. Bij de aanschaf van de TV vroeg ik hem nog: Geen kabeltje nodig?', want ik ken hem natuurlijk al zo'n jaar of 30. 'Nee, geen kabeltje nodig'. Maar de volgende dag kwam hij er toch 2 te kort. Die is inmiddels aangeschaft, maar vandaag heeft hij er weer een nodig. Alleen is de kabelwinkel dicht.

Ik heb inmiddels bedacht dat ik minstens één heel patroontje op het kerstkleed moet borduren, voor het geval ik het patroon kwijtraak. (Kan gebeuren, het breiwerk heb ik ook nooit meer teruggevonden.) Maar voordat ik dat kan doen, moet de rand worden afgewerkt en dat heeft heel wat voeten in de aarde. Ik wist niet meer hoe een nette hoek met zo'n diagonaal naadje moest, heb nr 1 verknald en moest een stukje stof afknippen; de 2e is 'mwah', nog 3 te gaan en meters open zoom.

Tussendoor nog wat wieden natuurlijk, als het even niet regent.

28 december Dagje opa met kinderen en kleinkinderen in het Spoorwegmuseum. Het was er wel een beetje druk: vakantie en daarom waren er allerlei extra activiteiten georganiseerd. Zo was er een bandje met gezellige muziek, een juffrouw met een 'lappen'act aan een trapeze, een draaimolen voor de allerkleinsten (hoezo allerkleinsten? Jarle - op de foto - is 15, Roos 12) en een aantal speciale voorstellingen.

Maar naast het treinmateriaal trok de binnenijsbaan wel het meest. De jongste (Kobus) en de oudste (Ko) deden niet mee aan het schaatsen. Louis (10) had nog nooit geschaatst, maar 'bond' de ijzers om en reed zó weg. Uiteraard was er 'koek en zopie'. Iedereen had het naar de zin.


de sportieve groep	Roos op schaatsen	Marshmallows roosteren

25 december We hebben net de nachtmis op TV vanuit Limburg bijgewoond; saai hoor, met de bekendste Gregoriaanse mis, terwijl er zo veel aantrekkelijke, feestelijke missen bestaan: Mozart, Perosi, Bruckner, Gounod noem maar op, elk redelijk koor kan ze zingen.
Toen ze als uitsmijter - elke katholieke kerk heeft met kerst zijn eigen, specifieke uitsmijter; in Zoeterwoude 'Ere zij God'; in Leiden, in de Hartebrug 'Noël' en in de Petruskerk mijn favoriet aller tijden 'Transeamus' (Hubert Cuypers) *) - de herdertjes (wat een vervelend lied!) van stal haalden hebben we de spiksplinternieuwe TV afgezet. Wel een aardig preekje over hedendaagse bevallingen bij de checkpoints in de muur tussen Palestina en Israël.

*) Ik ben op You Tube gaan zoeken naar een geschikte uitvoering om aan deze website toe te voegen. We hebben het op een CD, maar te langzaam en je hoort het orgel niet aan het begin. Ko is aan het werk om e.e.a. aan te passen. Als het te langzaam is verliest het zijn sjeu. O, moet zonder s, jeu dus.
Het lijkt erop dat Cuypers de in Nederlands katholieke kringen bekende versie, beginnend met een soort klaroenstoot op het orgel, geschreven heeft als variatie op een compositie van Joseph Schnabel, begin 19e eeuw, maar Wikepedia zegt dat dat niet klopt. Ook goed.
Een filmpje was trouwens wel aardig (niet Cuypers, maar Schnabel) van ene Wewel, die al zingend uit 'Zum Kreuz' kwam. En dat is nou weer een plek waar we graag verblijven en vooral eten; in het Schwarzwald.

Hier de (enigszins) versnelde versie (klik)

Hier is de afspeler verborgen. Klik Voorbeeld

Gelukkig werden we vanmiddag op de BBC getrakteerd op een stijlvolle kerstdienst in een fraaie kerk. Zonder Transeamus, maar met John Rutter.

24 december Er komt wel eens iets heel leuks en onverwachts op je weg. Mij gebeurde dat vandaag: ik kreeg een klein erfenisje. Nét genoeg om een TV met een groot scherm aan te schaffen. Luxe natuurlijk, maar we zijn de afgelopen periode eigenlijk voortdurend heel zuinig geweest.
Ko had binnen de kortste keren uitgezocht welk toestel het geschiktst was en bij BCC Amersfoort op voorraad. Wij dus weer naar Amersfoort (we hebben er gisteren naar huizen gekeken, daarover later meer).

Bij het invullen van de gegevens ging het even over Frankrijk/Voorthuizen en de meneer bij BCC (we zijn er al jaren klant) vroeg of we Darty in Frankrijk kenden? Jazeker, zeiden we, en daar zijn we zeer tevreden over. Laat dat nou hetzelfde bedrijf zijn als BCC!

Nu is het wel weer even een klerezooi binnen, terwijl het toevallig vrij netjes was; met de kerstgedachte in het hoofd had ik opgeruimd en bescheiden kerstversiering aangebracht.

Er zal vast wel weer een nieuwe piloot bij het apparaat zijn. Ik heb een pesthekel aan afstandbedieningen. Hier in Voorthuizen ligt er ook al weer een heel stel en ik kan ze maar niet uit elkaar houden!
Ko meldt nu: er zit er één bij en er gaan er twéé weg. Dat zou heel mooi zijn.

Het valt trouwens nog niet mee om hem aan de praat te krijgen!

Onze buurvrouw in Frankrijk, Mirjam, is bijna 87 en nog altijd heel actief in haar tuin, waar ze als een gems over de stenen klimt. Helaas houdt het op voor haar, want haar ogen laten autorijden niet meer toe. Haar oren waren al beroerd. Dat is nou zo vervelend aan oud worden.

De buurman in Voorthuizen is 90 en woont nog altijd op zichzelf. Zijn vrouw zit in een instituut voor demente bejaarden en hij gaat haar dikwijls opzoeken. Met de auto!
Vanmorgen om 9 uur was hij met zijn alfahulp de dekens aan het uitkloppen. Ze hadden reuze lol.

23 december Als je Voorthuizen binnenkomt staat er aan de rotonde een echt grote boom, ik schat hem minstens 12 meter *), misschien wel meer, die nu vanaf zijn onderste takken tot bovenin versierd is met lichtjes. Wat een werk zal het geweest zijn om ze er allemaal in te krijgen. We vinden allebei dat deze boom er wel heel leuk uitziet. Ik kan me niet herinneren het al eerder te hebben gezien.

Hé, zojuist kwam de Kerst-Coca-Cola reclame weer langs. Heerlijk feestelijk, ik word er altijd blij van. Hij bestaat al jaren trouwens.
Je kunt je ook wild ergeren aan de Ster: aan die van Lätta bijvoorbeeld. Daar wordt niet duidelijk gemaakt wat het is; maar een nepsexy stem vertelt je een paar keer, dat het zo heerlijk is omdat het zo luchtig is. Boter? Room? IJs? Opgeklopte lucht? Buurman Cor weet het: een soort margarine.

*) 20 meter hoog en het is een beuk, zegt Ramon, de tuinman. Ze zijn er een week mee bezig geweest en het kostte 5000€.

22 december. Van de nieuwe bril viel de eerste beste avond één neusdingetje af. Ik zag eerst het minuscule schroefje op de wastafel liggen en toen de rest. Ko, zette neusding weer aan bril en deed er voor de zekerheid een drupje lijm op. Helaas zat de bril niet erg lekker, hard, vooral op mijn neus. Terug naar Barneveld. Siliconensteuntjes zouden het euvel wel verhelpen, dacht de meneer van Hans Anders. Maar helaas, de lijm was zó sterk, dat hij het neusding er niet meer af kreeg. Hij vreesde dat ik aan een ander montuur moest. Gelukkig, van hetzelfde rode montuur met frutseltjes was er nog 'n exemplaar. Daar werden siliconensteuntjes op gezet, de steel werd ook iets bijgewerkt, want achter het oor was het ook niet helemaal lekker. De man is minstens een half uur bezig geweest en toen moesten de glazen nog van het ene naar het andere montuur. Kosten? NIETS!!!

We zijn gisteren naar de film geweest. In Cinemec, in Ede, een enorm complex met 7 filmzalen. Wij hebben allebei alle boeken van Lee Child gelezen (ik, Erna, ben met de laatste bezig). Jack Reacher is de held. Dit was de verfilming van One Shot, toevallig het eerste boek dat we indertijd lazen. Tom Cruise speelt Jack Reacher, hoewel die bijna 2 meter lang is en zulke brede schouders heeft dat hij moeite heeft met het vinden van de juiste maat shirt! Tom Cruise beantwoordt niet helemaal aan dat beeld, maar de film was goed gemaakt en gaandeweg raak je dan Tom Cruise gewend Aanbevolen!

Voor de bioscoop hadden ze kerstsfeer trachten te scheppen met afgrijselijke blauw verlichte kerstbomen.

Van Ko krijg ik ieder jaar rond deze tijd een groot boeket witte rozen. Dit jaar waren ze veelbelovend . Ze willen namelijk wel eens de kopjes laten hangen na de dag of 2. In de bloemenwinkel kreeg ik uitgebreide instructies en die heb ik precies uitgevoerd. Ze gingen inderdaad niet hangen, maar nu er werden bloemblaadjes bruin. Jammer. Dat vertelde ik later aan de mevrouw, die ze aan Ko verkocht had) en ik kreeg direct een flink nieuw boeket. Daar hoef je in Frankrijk niet om te komen! Ze kregen trouwens weer een bruin blaadje hier of daar, maar minder erg dan de vorige.

21 december Bij de Maya's *) moest de dag nog ongeveer beginnen, dus laten we maar niet al te vroeg gaan juichen.

Een servetje af, gefotografeerd met een exemplaar van de plant waardoor het patroon ooit is geïnspireerd, Helleborus niger. Dat 'niger' (zwart) heeft me altijd verbaasd, maar misschien heeft de plant zwarte wortels of zo. Lastig ding in de tuin hier, maar buurvrouw Mirjam in Frankrijk heeft er wel een meter van tegen een gevel op het westen staan en die bloeien altijd als een tierelier.
Zij heeft trouwens ook haar huis in de verkoop, ik hoop dat er mensen komen die haar liefde voor tuinieren delen. Mirjam is bijna 87 en heeft zowel problemen met ogen als oren en haar arts heeft gezegd, dat ze beter niet meer kan autorijden. Toen wij uit Frankrijk vertrokken was ze bezig met een appartement in Béziers, dicht bij haar dochter. O, wat zal ze haar tuin missen!

*) Ik lees dit in 2018 en ik geloof dat er indertijd iets was dat de wereld zou vergaan op 21 december.

20 december Nieuw project: een mooi kerstkleed maken. (Het vorige, rood kleed, witte kerstmotieven in een vrij grove kruissteek, zie september, ging zondag op de rommelmarkt vrij vlot weg.) Dit borduurpatroon is van Eva Rosenstand. Ik heb er tijden naar zitten kijken voordat ik uiteindelijk besloten heb 'ervoor te gaan' zoals dat tegenwoordig heet. Maandenlang ben ik met een mevrouw van een internet handwerkzaak in conclaaf geweest en deze week kreeg ik de materialen: kaaslinnen in een subtiele tint grijs/blauw/groen, borduurzijde en patroon. De schaar erin om 8 servetten te knippen is tamelijk eng, maar het moet.

Dan draadjes trekken voor een open zoompje, het zoompje maken en daarna kan het feest beginnen. Met de nieuwe bril kan ik weer afstand zien, maar dichtbij? ho maar! Aan de computer is het eigenlijk ook niks.
Met het blote oog dus dit minuscule stukje boduurwerk gedaan = meer dan een uur werk! Ik gebruik maar een deel van het patroon voor de servetten, die niet heel groot zijn. Als er eentje af is zal ik het nogmaals fotograferen.

19 december. Pas eind januari heb ik in Frankrijk weer een afspraak met de oogarts. Ik weet niet of het door de druppels komt, maar ik kon nog maar bar slecht zien de laatste tijd en de optometrist had al vastgesteld dat ik van -3,5 naar -5,5 moest. Hij mocht alleen geen recept uitschrijven, want de oogarts heeft volgende maand misschien weer andere ideeën. Op naar Hans Anders in Barneveld (5/12 al gedaan). Resultaat: een brutaal rood brilletje. Moet er toch weer wat anders komen - en dat zal wel, want hier zitten geen cilinders in, wat dat dan ook mag zijn - dan kan deze als reservebril dienen.

Na de mooie sneeuw van begin deze maand is het nu vnl standaard Nederland pokkenweer. Te zien aan de nattigheid op onze 'droog'molen.

18 december. De auto moest weer eens een grote beurt hebben en dus togen we weer naar het Westen. We moesten wat uurtjes stukslaan. Jaap V. had ons al laten weten dat hij een tante dood had in Meppel en ons daarom niet op de soep kon ontvangen. Jammer, maar in de kringloopwinkel, waar we nog een restje weggeef moesten lozen, was inmiddels een hoekje met koffie en saucijzenbroodjes.

In de middag gingen we even bij vriendin Rikky langs in Voorschoten. Altijd gezellig haar weer eens te zien. Tot onze verbazing liep de Voorschotense herder met hond en kudde schapen door de straat. De schapen liepen nogal flink door, ik kon maar net wat konten met verfvlek op de foto krijgen.

16 december. Met Gita naar de rommelmarkt in Roelofarendsveen. Omdat we ooit toch wel eens zullen gaan verhuizen, is dat een goede gelegenheid om wat preventief te ruimen.
Je moet al heel vroeg op zo'n rommelmarkt aanwezig zijn. Het publiek wordt om 10 uur toegelaten en de standhouders moeten vanaf half 8 hun tafel of kraam inruimen. Dat betekende voor ons: om half 7 de deur uit.
Bij het binnenkomen staan handelaren al te dringen om te kijken wat je hebt. Ze pikken graag het leukste er al uit voordat het publiek komt. Ko had op weg van de ingang naar de kraam binnen 3 minuten al een mobiele telefoon verkocht.

Het was de eerste paar uur berekoud, maar toen de grote deuren voor lossen en laden dichtwaren werd het beter. Ik heb best goed verkocht, maar niet de zwarte sprei. Jaap V. kwam langs (die had op de website gelezen van onze plannen) en zowel de moeder als de dochter van Gita. Zo zie je nog eens iemand.

Beetje hinderlijk waren de religieus getinte kerstliederen, die op gezette tijden langskwamen. Ik zie niet zo wat het Hoogheilige Paar op een rommelmarkt moet.

Na de logeerkamer was eerst de hal aan de beurt en vervolgens de computerkant van de woonkamer. Aan de voorkant moeten de ramen open en daar leent het weer zich niet voor.

Het zwarte CD rek is vervangen door 'Benno' van Ikea. We vonden via MP een wit exemplaar in Apeldoorn, Ko zaagde het doormidden, paste de indeling aan en nu ziet het er in dat hoekje allemaal weer gezellig uit.

Intussen loert Erna af en toe naar het buffetje en vraagt zich af of het niet veel aardiger zou zijn als 'we' het net als het servieskastje lichtgroen zouden verven ...

10 december Nu de sneeuw weer weg is heb ik een tijdje in de tuin gewerkt. Het staat weer bomvol onkruid, geen beginnen aan; vooral muur en dat breekt altijd af. Maar ik heb flink wat dooie stengels weggehaald en paardenbloemen e.d. tussen de tegels. Een kruiwagenvol weg. De aanplant van september ziet er goed uit. Ik zat erover in, want na ons vertrek werd het warm en droog. Ik had wel alles geplant met een flinke hoeveelheid water in het plantgat.

9 december Ko's kleindochter Sarah viert haar 6e verjaardag. Voordat hij erheen gaat brengt hij mij in Amsterdam, want ik wil erg graag de kleine jochies zien en erg veel gelegenheid is er niet voor, want in de komende week gaat Claire met haar gezin naar Nieuw Zeeland. De bruiloft nog eens dunnetjes overdoen.
Jacob heeft voor de grote reis een rugzak gekregen en daar loopt hij nu de hele dag mee rond. Maar oma moet zien wat er in de rugzak zit: het vliegtuig van Malaga indertijd. Inmiddels zonder wielen en zo, maar het is nog duidelijk geassocieerd met 'oma'.
Dezelfde oma had voor Sinterklaas gespeeld en dat leverde hem een loopfiets op. Bij het onthullen van het geschenk ontsnapte hem een welgemeend WOW!!!, vertelde Claire me. Hij is er al zeer behendig mee, tilt b.v. zijn voeten op als hij door een plas rijdt, haha. Abel kan inmiddels goed zitten en kruipen en is een vriendelijk baasje. Hij weegt 2 kilo minder dan Jacob, want hij houdt erg van eten.

Claire doet een opleiding in de banketbakkerij en maakte deze (nep)taart met roosjes van glazuur. Na de foto ging de hele handel de vuilnisbak in ...

8 december Het schilderwerk in de logeerkamer is af. Het ziet er weer goed uit, ramen en deuren wit en in witte lijsten. De zwarte sprei is vervangen door eentje die beter bij het geheel past. Ziet er weer goed uit, als je niet kijkt naar de kratten die voor de rommelmarkt volgende week klaarstaan, waarin de zwarte sprei ...
Vanmorgen om 8 uur (was ik al op!) was het -11°, maar nu ongeveer 0 en stralend weer. Morgen gaan we voor het eerst op stap, Amsterdam en Leiden.

7 december Het sneeuwt al de hele dag, ik vind het heerlijk om naar te kijken. Erg koud is het niet, 0°, niet eens -0! Wel heel mooi buiten, daar waar er niet gestrooid is dan. In Voorthuizen was het een vieze kledderboel, maar hier langs de hoofdweg is het bos - ik vind het niet zo'n aantrekkelijk bos - helemaal beeldig. Ook de in vorm gesnoeide carpinusboompjes bij de parkeerplaats zijn schattig. Dat zijn ze trouwens altijd.

6 december Ja hoor, we zijn in Nederland en wat gebeurt er: sneeuw. Net als vorig jaar en het jaar ervoor, al waren we er toen niet in dezelfde tijd van het jaar. Dat levert wel interessante patroontjes op in de tuin. Er liggen twee cirkels van kleine keitjes. Ooit zet ik op cirkel aan de achterkant de grote grijze pot, die nu nog in Frankrijk staat. Met bont zevenblad erin?

Ko heeft een begin gemaakt met het schilderen van de logeerkamer. Het zag er zo beeldig uit ...
Volgende week is het wel weer OK, met fraai wit houtwerk.

5 december We zijn gisteren eens op een dinsdag naar Nederland gereden, in plaats van het gebruikelijke weekend en dat viel alles mee. Het was lang niet zo druk als we hadden verwacht en we maakten dan ook een (bijna) recordtijd van 12 1/2 uur. Vanmorgen zijn we eerst naar Hans Anders in Barneveld gegaan voor een andere bril. Geen wonder, dat ik zo'n moeite heb met kijken, ik moest van 3,5 naar 5,5!! Ik hoop dat ie een beetje gauw klaar is, want ik kan amper een vogeltje in de tuin zien. Ik geloof dat er wel twee merels waren en dat valt mee na de onrustbarende berichten van grote merelsterfte. Toen gauw naar AH voor de roerbakgroenten en de bitterkoekjespudding en daar liepen we Sinterklaas tegen het lijf. Leuk, ik had hem járen niet gezien.

2 december Als 2e geëindigd en goed gespeeld vandaag. Trouwens wéér een 2

opening, bij de tegenpartij, die vlotjes in 6SA belandde en dat ook maakte. Onze partners hadden het slem niet geboden en dat kost de nodige punten. Die wij weer compenseerden door b.v. een door de tegenpartij geboden contract vakkundig down te spelen en beheerst kleine spellen te bieden (op tijd passen is een hele kunst!) en tot een goed einde te brengen.
Na afloop een glaasje champagne bij Antoine thuis om het te vieren. Erg prettig gezelschap: Antoine en zijn vrouw Monique, die ooit eens bij ons gelogeerd hebben in Nederland, en Lynette, de bridgepartner van Antoine. Met hen heb je altijd een leuk gesprek. Dit keer uitvoerig over de raadselen van onze hersenen. En over het hoe en waarom van mediteren.

1 december De 1ste sessie vandaag verloren we fors, zodat we gelijk onderaan stonden. Maar 2 en 3 gingen beter. Er kwam 5x een 2

opening - de sterkste die er is - langs en dat op 42 spellen, zowel bij ons als bij de tegenpartij. Soms ging het goed en soms fout.
Erna bood een keer 4

, nadat rechts met 1

was begonnen. Dat werd gedoubleerd en ging maar liefs 4 down voor -800, ai! Ze had

AHVB752 en meende daarmee toch minstens 7 slagen te maken. Mooi niet: links zat 5x tegen, shit. Gelukkig was aan de andere tafel hetzelfde gebeurd!
Ko speelde een fraaie 4

op het laatste spel waar Erna met een 20-hand (het aantal kaarten in je twee langste kleuren plus je aantal punten = 20) 1

had geopend.

H V 9 7 6 2

8 3

B 8

H 10 8

N
W - O
Z

10 8 3

A V 10 9 6 2

A 10 7 6

Na een biedverloop van 1

- 2

bood Noord nog 3

, waarna Ko uiteindelijk 4

moest spelen en dat met een overslag haalde na een hartenstart. Aan de andere tafel werd ook 4

geboden, maar daar ging het 2 down.
We staan na 'n dag van drie wedstrijden op de 4e plaats. Morgen nog twee wedstrijden.

30 november Ha! laatste dag van november. De kou heeft nu ook toegeslagen. Vanmorgen hadden we kijkers, die de slaapkamers te klein vonden. Altijd wat!
Vanmiddag had ik een gezichtsveldmeting. Moet je in een halve bol kijken met één oog en dan piepkleine lichtflitsjes proberen te zien zonder je ogen te bewegen: om strak vooruit te blijven kijken moet je je goed concentreren, vermoeiend. Ik heb wat uitvalgebieden. Ko kon zien wat er gebeurde en maakte wat foto's.
In Nederland eerst maar eens een bril op de juiste sterkte aanschaffen, want zaken als Hans Anders, Specsavers en Pearl heb je niet in Frankrijk. Eind januari staat er pas weer een bezoek aan de oogarts in de planning (toen ik hem maakte dacht ik: o, dan woon ik hier niet meer ...) en pas daarna ga ik serieus op zoek naar een bril. Er kan nog weer iets veranderen en brillen voor bejaarden zijn waanzinnig duur, als je iets aardigs op je neus wilt hebben!
Morgen en overmorgen competitie en dan gaan we maandag inpakken en zo.

22 november Nog steeds heerlijk weer. Met de buurman en hond Bardot gewandeld in de vallei van de kleine huisjes. Erg mooi daar. Ko heeft een paar dagen koorts gehad, maar zit nu weer achter de computer, dus het gaat weer goed. Het leek wel alsof hij een aanval van malaria had ...

19 november Leuk hè, zo'n stoplicht dat midden in niks nergens op slaat!

Heerlijk weer vandaag: 20° of zo. We zijn wel eens, in onze begintijd hier, naar het strand geweest in november. Hebben we daar een middagje liggen lezen.

18 november Dit weekend competitie in de bridgeclub van de Olivans in Béziers. Hij is de augurkenman, zij is een bekwame arbiter. We spelen er wel eens.
I.v.m. met onze 'sterkte' - het indice valeur nummer dat we van de FFB heb gekregen - staan wij op de lijst van deelnemende teams als 2e genoteerd en moeten dus altijd tegen de Boutsicas beginnen, want die staan op dezelfde lijst op de 1ste plaats. Gisteren hebben we eindelijk weer eens van hen gewonnen en dat was enkel en alleen maar omdat Mme Boutsicas de 'Coupe Elvis', zoals Ko het altijd noemt, speelde: i.e. als je op de plaats links van de leider een aas opraapt, terwijl je de heer er niet bij hebt en daardoor de leider een extra slag bezorgt in de vorm van die heer, die hij anders nooit gemaakt zou hebben: The king lives again. In dit geval 3SA contract i.p.v. 1 down. Aan de andere tafel wel down en dat levert dus een score op van 3SA contract + de score van de downslag: een nipte overwinning door één verkeerd gespeelde kaart.

De Olivans hadden iets moois bedacht voor 21 december a.s. Volgens de Maya's vergaat de wereld op die dag. The Olivans houden dan een gezellig bridgefeestje met eten na afloop. Wel van tevoren betalen, voor het geval dat 'la fin du monde' toch doorgaat ...

16 november Vochtig en zacht. Op wandeling met de buurman kwamen we langs dit plekje, lijkt op een kerkhof voor jachthonden of zo. Cor vertelde dat de metalen kruisjes zijn bestemd om lijnen aan te binden, zodat de takken van de inmiddels overleden fruitbomen kunnen worden uitgebogen. Meer een kerkhof voor kersenbomen?

14 november De eerste buren zijn vanmorgen alweer vertrokken naar Nederland. De tijd van het kerstreces is nabij! Gisterenavond hebben we hier gezellig met z'n zessen gegeten: polenta, venkel met kaas en een varkenshaasje; zoals ik al gedacht had een heel goede combinatie. Dat was het gezelschap trouwens ook, we hebben enorm gelachen!
Dat varkenshaasje was nog even een probleem, want ik had het hier nog nooit gegeten en ook zelden gezien. Wat zou het wezen in het Frans? Ik heb de slager uitgelegd dat ik, met gebaren van lang en smal, wat men in het Nederlands petit lièvre de cochon noemt, zocht. Filet mignon! Hartstikke lekker.

12 november Die is af, best leuk!

Gisteren speelden we een 'Molière' in Pézenas (Molière komt daarvandaan). De eerste tafel speelden tegen de Allo-Allo's, aardige mensen, die we vaak in de competitie hebben ontmoet, maar dit jaar nog niet en daar hadden ze een uitstekende reden voor: ze waren gepromoveerd naar Premier série en Excellence. Mooi werk. Terecht dat we meestal van hen verliezen!

10 november Ko heeft een enorme verzameling films bijeengebracht. Gisterenavond hebben we naar To kill a mockingbird gekeken. 50 jaar geleden gezien, nog steeds het bekijken waard, wel een beetje traag naar de huidige normen.

8 november Een spannend breiproject. Dit wordt een 'cowl', een soort ronde sjaal (verwant met 'col'?) naar een oud Schots patroon. De wol komt uit Engeland en is prachtig, het patroon is bestemd voor een rondbreinaald, maar die kun je niet onder je arm houden en op rechte naalden gaat het ook heel goed. Er staan in de werkbeschrijving nog wat instrumenten die ik niet eens ken. 'Blocking wires', wat zouden dat zijn?
Als het af is moet het in koud water weken, 20 minuten. Dan voorzichtig wassen, uitdrukken in een handdoek en dan komen die 'blocking wires' in beeld ...
(Later: met spelden opspannen, op je strijkplank met een handdoek eromheen, gaat ook heel goed.)

Ik heb me het breimotief inmiddels eigen gemaakt en blijf nu wakker bij de TV.

's Middags speelden we Roy René, uitgesteld vanwege alle heiligen van vorige week. Het plein voor het gebouw waar de bridgeclub zetelt staat uiteraard vol platanen en die platanen zitten weer vol met spreeuwen. Niet fijn voor de auto's onder de platanen.
Vanmiddag was men doende met het verjagen van de spreeuwen, met elektronische Vlaamse gaaien en id. geweerschoten. Pestherrie!

6 november We hadden een aanslag van de belasting, die we niet begrepen, en er moesten nieuw pillen komen voor Dees. Daarvoor moesten we naar St Pons. Er was een ongeluk gebeurd ergens op de weg naar S.P. en Ko, die altijd goed de weg weet overal, koos voor een route over Pardeillan. Dat is hier niet echt ver vandaan, km of 15 of iets meer, hoger gelegen, loofbos, erg mooi op het ogenblik en het deed aan als buitenland.

5 november De auto is naar de garage. 3 dagen weg en 350€ eigen risico, potverdorie. Ik hoop dat de politie de mensen van de witte Clio met een rode A en 633 in het nummer ooit vinden!!

Het stokoude rode autootje bewijst goede diensten, al durven we niet in Béziers te gaan bridgen nu het vroeg donker is. Het ruikt binnenin lekker, naar al het afgevoerde groen en nog een heel klein beetje naar rook. Frans en Gita hebben ons er indertijd een groot plezier mee gedaan!

Een paar weken geleden dacht ik nog dat er een nieuw dak op zou komen, maar het huis hier beneden wordt steen voor steen afgebroken. met de hand! Twee kerels aan het werk en ze wuiven vriendelijk als ik weer eens met mijn camera in de serre verschijn ...

2 november Jammer genoeg moeten we dit jaar de fraaie kleuren van de herfst missen. De wijngaarden hier beneden zijn tenminste al kaal. Het is trouwens toch wel mooi buiten.

Het geheim van het fotokaartje is dat er twee mappen op staan en de foto's van gisteren zaten om een of andere reden in die andere map. Nodeloos ingewikkeld lijkt me.

1 november Dit is - in veel landen - de dag van traditioneel kerkhofbezoek. Overal bolchrysanten. Ik vind het altijd een beetje vreemd, want vandaag is Allerheiligen en pas mórgen Allerzielen.

Ik heb het niet zo op november. Een eindje wandelen kan echter geen kwaad. Gek genoeg staan de meeste foto's die ik onderweg genomen heb niet op het kaartje. Rara! Batterij opladen en morgen opnieuw proberen?

31 oktober Minder koud (dan voorspeld) gelukkig. Af en toe lees ik iets na op deze site en vanmorgen moest ik iets in augustus bekijken. Meestal lees ik dan ook snel weer even e.e.a. na en ja hoor: weer twee fouten gevonden. Ik ben best zorgvuldig: ik schrijf een stukje, lees het door en 'stuur het naar Parijs'. (Dat is de term die hier in huis wordt gebruikt voor 'uploaden'. Want wat moet het zijn?: ik upload de tekst? of: ik load de tekst up?)
Dan lees ik de versie zoals hij verschijnt en vind altijd wel een zin die niet loopt, een vergeten komma of een spelfout. De veranderingen worden aangebracht en de tekst wordt opnieuw gelezen. Vaak staat er dan nog een misser in en wordt het proces herhaald.
Bij de volgende toevoeging lees ik nogmaals de vorige publicatie, meestal weer een of twee fouten. En als ik soms maanden of zelfs jaren terugga kom ik elke keer weer iets tegen. Hoe krijgen mensen ooit een foutloos boek gepubliceerd? Hoe is het mogelijk, dat er correctors bestaan, die blijkbaar alles zien!

30 oktober De auto moest naar de garage, want die schade-expert komt daar om de narigheid te taxeren. Het rode autootje wilde niet starten - we moeten uiteraard met 2 auto's naar de garage - maar Ko kreeg hem gelukkig aan de praat, door iets onder de motorkap vast te draaien. Mannen, die kunnen dat soort dingen!
De ruiten van de blauwe auto waren bevroren, dus ik heb staan krabben: eind oktober in zuid Frankrijk! Koud, maar wel heel lekker weer, windstil.
Later op de dag weten we dat de auto volgende week maar liefst 3 dagen de garage in moet om gerepareerd te worden. Ik hoop echt, dat ze de dader of daders vinden. Dat je een aanrijding veroorzaakt is tot daarentoe, maar dat je wegrijdt nadat je brokken hebt gemaakt, valt niet goed te praten.

29 oktober Abel is bijna 9 maanden en heeft, heel grappig, twee tanden: één onder, één boven. Heel ander ventje dan Jacob, die blond en blauwogig is.

Gelukkig was het vandaag minder koud en de wind is weer weg, maar de lucht is enorm droog en dat voelt minder lekker aan. Wel een heerlijke wandeling gemaakt. De wijngaarden beginnen te kleuren.

28 oktober Competitie gespeeld in Sète, met Antoine en Lynette als partners. Net als vorige keer de eerste tafel tegen de Boutsicas, vreselijk verloren, maar daarna eenmaal gelijk spel en de rest gewonnen, 60 spellen totaal. We eindigden als 6e, niet briljant, maar ook niet slecht. Door naar de volgende ronde, begin december in Béziers, lekker dichtbij.
Het was ontzettend koud toen we weggingen, 4° met harde wind, 8 uur 's morgens. Geheel gehuld in winterkleren, terwijl we 3 dagen geleden nog in zomertenue waren!

26 oktober Dat is nog een hoop gedonder met die aanrijding. De getuigen hadden gezegd, dat er een rode A in of bij het kenteken zat en dat duidt op iemand die nog maar net een rijbewijs heeft. Maar Ko had begrepen, dat het een van de letters van het kengetal was en heeft dat aan de politie doorgegeven en vandaag is de politie niet thuis. Morgen nog maar eens proberen. Dinsdag komt een schade-expert het totaal van de ellende schatten. Je bent er mooi klaar mee, maar er zijn ergere dingen.

Later op de dag. Nou dit weer: ik heb geld gepind bij de machine voor onze bank in St Chinian, de CA-midi. Toevallig moet ik iets met internet bankieren en zie de afschrijving. Het gepinde bedrag is 2x vermeld, met een sterretje erbij. Onderaan lees ik iets als 'Dit bedrag is een reservering'. Ik bel de ING op, krijg een vriendelijke dame aan de lijn en die vertelt me dat de houders van de pinautomaten dit met enige regelmaat doen en dat het geld binnen 5 dagen weer terug op mijn rekening komt. Wat een boeven!!!! Als ze dat met een paar miljoen transacties doen hebben ze een aardige bijverdienste aan de rentes van die 5 dagen.
Dinsdagmorgen moet de auto bekeken worden door de expert, ga ik eens informeren bij de CA-midi. Ik ben toch al niet blij met die bank, maar veranderen is ook weer zo'n gedoe. De spaarrekening, van de 2€ stukken, heb ik al járen geleden overgeheveld naar de C.I.C., waar ze alleen al veel aardiger zijn. En beter beveiligd.

25/10 later op de avond. Bij 2 voor 12 vanavond was er een vraag over het gedicht
'O, als ik dood zal zijn, dood zal zijn
kom dan en fluister, fluister iets liefs ...'

en dat is een gedicht van J.H. Leopold.

Drs P, de schrijver van vaak maffe gedichten met veel spitsvondigheden, heeft een mooi gedicht geschreven over Leopold, in een soort mini-sonnet vorm (Uit: Tientallen elftallen).

Ik denk niet dat hij ooit gevochten heeft
Gezopen of geschreeuwd, of rondgehold
Maar dat hij wel verstand had van genieten

Een bel esprit, die J.H. Leopold
Hij leidde jongens op tot erudieten
En dikwijls met aanwijsbaar resultaat

Hij bleef hun bij, als zij de school verlieten
Hij schreef met liefde en met rijp beraad
Als een die langzaam, stil, een wandkleed weeft

Zo werd hij ouder, steeds meer introvert
Naarmate het geluid tot leegte werd.

25 oktober Hier beneden, naast buurman Gilbert, ging afgelopen zaterdag het dak eraf! Spannend, was het was bepaald geen lekker weer. Inmiddels zijn ze de rest ook aan het slopen, alles gaat met de hand en ze beginnen om 9 uur 's morgens. Het zou goed zijn als wij maar eens wat eerder gingen slapen.
Het weer gaat minder worden, morgenavond wordt een koude nacht verwacht. Dat betekent, dat de planten naar binnen moeten. Maar ik wacht maar tot morgen eind van de middag, want er is weer een bezichtiging morgen.
Later: de makelaar had zich vergist in de datum en kwam dus vanmiddag. gelukkig belde hij tevoren op, zodat we in vliegende vaart nog even wat konden opruimen.

Gisteren heeft trouwens iemand onze auto aangereden toen hij bij Lidl geparkeerd stond, waar wij boodschappen deden. Behoorlijk wat schade. Oplettende omstanders hadden het grootste deel van het kengetal van de dader opgeschreven en nu maar hopen, dat de politie er iets mee kan.

22 oktober Ik loop nog steeds in korte mouwen, maar het wordt binnenkort kouder. Het zag er fascinerend uit vanmorgen om een uur of 9; het hele dal zat dicht van het vocht en achter mij de naderbij komende blauwe lucht.

21 oktober Vannacht en vanmorgen was het beestachtig weer - onweer, plenzende regen, maar de weergoden of St Clara hadden mijn gebed gehoord en toen de bezoekers kwamen was er zowaar een waterig zonnetje. Ze zochten, hadden wij de indruk, juist zo'n huis als het onze, praktisch, met zwembad en gastenverblijf, maar of het werkelijk wat gaat opleveren moeten we maar afwachten. Het waren Nederlanders, die ook goed op 'onze heuvel' zouden passen.
(Later: het waren mensen uit Wassenaar, keurig zou je denken, maar ondanks het feit dat ze uitgebreid koffie gedronken hebben bij ons en mevrouw zelfs geluncht, hebben ze nooit meer iets van zich laten horen.)

19 oktober Regenachtig dagje, maar wel heel lekker, vind ik: vochtige wind en een graad of 20. we hebben ons geamuseerd met een flinke wandeling (Erna, Cor en Bardot) en op Funda zoeken naar huizen. Ter ere van de bezichtiging a.s. zondag hebben we bovendien in het 'kantoor' het poppenhuis opgeruimd. T.z.t. moet het toch verhuisd worden en het is direct ruimer.

18 oktober Het heeft wat moeite gekost, maar Daisy heeft zich eindelijk neergelegd bij en in haar mand. Als het kouder begint te worden zoekt ze de hele dag naar een warm plekje, soms is dat de serre, maar haar voorkeur gaat uit naar bij een van ons op schoot. Terwijl die mand toch echt lekker warm is.

Hadden we de 11e mensen die op het laatste ogenblik een bezichtiging afzegden, vandaag belden er mensen die wij al hadden afgeschreven als 'nooit meer wat van gehoord'. Ze belden vanuit Carcassonne, waar het toevallig net erg slecht weer was. Laten we hopen, dat het hier zondag verrukkelijk is! (En daar vies, als het effe kan)

14 oktober Nou, dat was me wat. Eerste match redelijk, 2e verloren: 33-1, oei! We zijn allemaal een keer ontzettend veel down gegaan, wij voor -1400 en zij voor -1700 (wordt altijd veroorzaakt door een biedmisverstand of een onterechte 'uitnemer') en bij een viertallen wedstrijd telt dat aan. Bij paren is een nul een nul, of het nu om -50 gaat of of -1700, dat maakt niet uit. De laatste partij hebben we flink gewonnen en toen werden we 8ste met 1 punt voorsprong op nr 9!
Door naar de volgende ronde. Het aardige was dat we door allerlei mensen gefeliciteerd werden, omdat we tóch geplaatst waren.
Viertallen spelen bestaat uit allemaal kleine wedstrijdjes tussen 2 teams en je kunt de pech hebben, dat je kaarten krijgt die je niet liggen. Bij ons gaat het altijd prima als ik (Erna) goed bied en Ko vervolgens goed afspeelt. Andersom is minder kansrijk, ik ben niet zo'n goede strateeg; maar ik heb wel oog voor de mogelijkheden bij het waarderen van de hand die ik krijg.

13 oktober De competitie is weer begonnen. We speelden vandaag met Mary en Hélène. De eerste ronde deden wij het bijzonder slecht en stonden daarna op de een na laatste plaats. De 2e ging beter, de 3e nog beter en aan het eind van de dag stonden we 8. Morgen nog een dag, maar helaas is de moeder van Hélène plotseling in het ziekenhuis terecht gekomen en speelt Mary morgen met een vervangster, Jenny, die ons overigens ook goed bekend is. We zullen wel zien.

11 oktober Vandaag zouden er Belgen komen kijken, maar om een uur of 10 belden ze af: ze gingen voor Narbonne. Daar waait het altijd en voor morgen is er een storm- en overstromingwaarschuwing afgegeven (hoorde ik van Mary, die er woont en met wie ik belde om alles te horen over de bruiloft van haar dochter, vorige week, op Majorca). Maken die Belgen dat vast eens mee, denk ik dan vals!
Vanavond hebben we de polenta inderdaad gegeten met venkel met kaas. Heel goede combinatie. De varkenshaas die ik zag liggen kostte meer dan 14€ en daar ben ik dan weer te zuinig voor. Stukje kipfilet met flink wat knoflook was ook lekker.

In de vroege avond onweer. De dreigende lucht was erg mooi. Flinke plensbui en een gedeeltelijke uitval van de elektriek.

9 oktober De Italiaanse keuken mag er wezen, vind ik. Het enige dat ik niet zo kan waarderen is risotto . Dat is w.s. een gevolg van mijn Indische achtergrond. Witte rijst, nasi goreng, nasi koening, allemaal OK, maar geen rijstepap of ander geknoei met mijn lievelings'staple food' ... (Hoofdvoedsel? Vulvoedsel?) Wij eten minstens 3 keer per week rijst, ik moet er echt aan denken om regelmatig aardappels klaar te maken, anders komt Ko te kort. Hij is een echte Hollander, van de aardappels. Gelukkig zijn we allebei ook erg gesteld op macaroni.
Vandaag ga ik iets nieuws proberen: polenta. Ook Italiaans en goede kans dat het lekker is. Water koken (halve liter) in een pan met een dikke bodem, (bouillonblokje erin), het maisgruis erin (125 gram), aan de kook brengen en dan zachtjes laten koken en blijven roeren (25 minuten) en dat wordt steeds zwaarder. Morgen heb ik spierpijn! De brij laat los van de pan als het gaar is. Nu ligt het af te koelen met kaas erdoorheen en als het koud is ga ik het bakken. Ben benieuwd!

Heb ik gedaan in een scheutje olijfolie met 2 teentjes knoflook: lekker. Er mocht wat peper en meer kaas in, wel een heel zakje geraspte, oude kaas, schat ik. Of Parmezaanse of zo. Het lijkt me prima met venkel, maar als je dat ook met kaas doet hoeft er w.s. wat minder in de polenta. Over een paar dagen proberen, want de portie was genoeg voor 2 dagen. Met een stukje varkenshaas?

7 oktober Vandaag maar eens een langer ommetje, naar de Mairie en dan via het 'bos' weer terug. Terug is altijd heuvel op en dan kun je maar beter veel te bekijken hebben. In het bos kom je eerst langs een van de mooiste stenen die ik ken. Een eindje verderop doet iemand aan perfecte débrousaille, maar ook aan landjepik, want een deel van het pad is bij de tuin (heel leuk, met allerlei planten die geen water hoeven) betrokken. Daar staat o.a. een flinke cactus in.

Je komt Pierrerue in achter de kerk en wie loop ik tegen het lijf? De mevrouw van de foto van de paal. En wat heeft ze bij zich? Een zak appels!!! Voor mij. Of liever voor Ko, want ik ben niet zo van de Golden Delicious. Weet zij veel.

6 oktober Ik kwam de mevrouw van de foto van de paal weer tegen bij haar huis hier beneden. Ze bedankte me voor de foto en zei 'Je vous donne des pommes' en ze wilde ook weten wat de vraagprijs voor ons huis was. Toen verdween ze naar binnen en bleef een tijdje weg. Appels halen, dacht ik. Het duurde nogal lang, dus ik ging nog maar eens naar de uitbundig bloeiende sternbergia's kijken. Toen kwam madame weer naar buiten, stapte bij haar zoon in de auto en reed weg. Een raadselachtige dame.

3 oktober De laatste tijd is er gelukkig wat belangstelling voor ons huis. We hebben 2 weken geleden kijkers gehad (hebben iets anders gekocht); vorige week aardige Belgen (hij was een eikendeskundige; met de makelaar hier in St Chinian, niks meer van gehoord) en volgende week weer mensen uit België.
Vervelend zijn mensen die ons benaderen met allerlei vragen (OK) en ons vertellen, dat ze willen komen kijken of dat ze vanavond of morgen zullen opbellen en daar hoor je dan nooit meer iets van. We hebben ook al met een aantal oplichters te maken gehad, die soldaat uit Afghanistan; iemand met een Duits adres, e-mail in Amerika en woonachtig in Nigeria! (Ko kan van alles nagaan via allerlei weggetjes) en een Rus met een Duitse tussenpersoon, die afhaakte zodra het woord notaris viel. Deze week weer zo'n soort figuur, nu uit Oostenrijk. Je wordt er tamelijk achterdochtig van.

1 oktober Het is goed om af en toe even een wandelingetje te maken en bovendien moet er een brief naar de post. Met mijn camera in m'n zak begeef ik me naar de brievenbus en zie in een tuin beneden, dat er een leuk groepje sternbergia's bloeit. Ze staan daar elk jaar, steeds weer goed voor een prima foto.
Als ik weer wegloop word ik aangesproken door een mevrouw, die me - raadselachtig - vraagt of ik een foto van een paal wil maken. Ze legt omstandig uit hoe het zit: ze heeft een terrein (en 2 huizen!!!) en dat wil ze verkopen, maar daar staat zo'n lelijke elektriciteitsmast op en ze vindt dat die maar weg moet. Daarom wil ze graag een foto van dat terrein met die paal ...
Nu jat ik wel eens sternbergiabollen op haar terrein (die liggen daar om een soort composthoop) en dus wil ik best wat terugdoen. Zij doet niet aan digitaal fotograferen, computers of autorijden en haar kinderen wonen in Montpellier; ze wil de foto morgen hebben.

Ze wil wel 'm wel graag betalen. Of wil ik groenten? Of bollen van die gele krokussen? Hahaha!

30 september Een keer per jaar is er een 'festival' in Lamalou les Bains. Festival lijkt me een groot woord, er waren maar 12½ tafels (dan moet elke ronde één paar 'stilzitten') in een bijzonder ongezellige zaal.
We hebben het goed gedaan en eindigden als 4e; we kregen 80€ en dat was 2x het inschrijfgeld. Mooi zo. En ook nog een apero na afloop, met lekker quiches, heel lekkere citroentaart op z'n Engels en ieder een fles wijn; allebei voor Ko. Want die had het hele eind gereden door de bergen. En ik ben niet zo van de wijn, natuurlijk.

Vreemd was wel, dat Andrée en Lynette - we kennen hen goed - ná ons eindigden, maar vóór ons een prijs kregen voor het beste paar uit de 2e serie, terwijl wij even hoog spelen. We zullen hun het eens vragen, want we vinden het toch lastig om als 'vreemdelingen' bij de organisatie te gaan vragen hoe of wat..

29 september Het is me ineens een partij pestweer!!! Koud en veel regen, gelukkig geen wind. We hebben truien en de kachel aan, poes ligt weer in haar verwarmde mand. Gelukkig hebben we nog een grote van Haasteren puzzel - van Jutte gekregen - zo eentje van 'er is van alles aan de hand' en 1500 stukjes, we kunnen vooruit. De eerste chocolademelk van het seizoen ging ook vlot naar binnen, maar het is eigenlijk nog een beetje vroeg voor winter ...

De foto is overigens van 2/10, een heerlijk zomerse dag!

28 september Van Cor moest ik altijd al het huis opfleuren met bloemen en daarom hebben we maar eens een flinke begeunieu aangeschaft. Goed voor de verkoop volgens Cor en ook leuk voor Anky en Willem; die kijken recht op ons balkon.

Vanmorgen moest de olie van de auto vervangen, een duur grapje (153€, 3 jaar geleden was het nog geen 100!). We moesten een uurtje wachten en gingen even naar de Spar - loopafstand - voor een fles ook al idioot dure melk (1,49; bij de ECO 1,17) en o.a. vlees voor vanavond. Ik aarzelde tussen worstjes en Saucisson de Toulouse, een soort lange braadworst en besloot tot de laatste, want die kostte, volgens aangegeven prijs 2,07€ tegen 4€ zoveel voor 6 kleine worstjes. Bij het afrekenen moest ik echter 4,11€ betalen en dan zijn ze daar verder niet thuis als je ze wijst op het verschil tussen aangegeven prijs en de prijs aan de kassa.
Ik vind het maar een rotwinkel en kom er zelden, maar ze hadden laatst wel heel lekkere mandarijntjes.

Toen zijn we lekker in de zon koffie gaan drinken bij het plaatselijk café, met elk een e-reader. Tot de auto klaar was.

Er was één vermeldenswaardig spel bij het bridgegedeelte van gisteren. Ik had een lastige hand, 4 azen en 1 boer, veel punten, maar weinig inhoud en open na enige aarzeling 1SA, met 5 klaveren (AB) en 4 ruiten, 2x Ax in de hoge kleuren.
Ko antwoordt 2Sa en belooft daarmee een hand met een onbekende 6kaart en minstens 10 punten. Ik laat daarna mijn eventuele zwakte - maximaal Bx - horen. Heb ik geen zwakke kleur dan zeg ik 3SA.
Ditmaal zegt Ko daarna 4

en geeft daarmee zijn belangstelling voor slem in

aan. Wat moet ik? Azen vragen heeft geen zin, hij zal heus

H wel hebben en daarom bied ik maar gelijk 6

. Omdat we ook een prachtige fit in

hebben maakt hij er 7.

Het 2SA antwoord op 1SA is een onderdeel van de Heeman-conventie, die ons erg goed bevalt. Antwoord ik b.v. 3, omdat ik maar 2 kleine ruiten heb, dan kan Ko altijd besluiten om naar 3SA te gaan of te passen.

27 september Wij waren dus vandaag aan de beurt als gastheer en -vrouw voor het clubje Nederlanders dat een keer per maand tot 6 weken met elkaar een middag speelt, met daarná een maaltijd. Het kookwerk was gisteren al gedaan (ik had nog nooit zó veel mensen aan tafel gehad; er was veel te veel ...). Vandaag moesten we de kamer herinrichten. Wij hebben maar een tweepersoonshuis, de meesten hebben huizen met allerlei verschillende kamers. Maar het ging allemaal prima en het was, zoals altijd, heel gezellig.

26 september Een wat herfstig dagje. Frisjes, dwz rond 17 graden en aan de eind van de middag wat regen. De vendange is zo ongeveer afgelopen (tamelijk laat dit jaar) en op de foto rechts zie je de achterkant van de cave waar de druiven geperst worden. Er komt een 1.5 meter dikke 'worst' van vellen, pitten en steeltjes naar buiten.
We hadden het druk vandaag. Morgen komen er 12 mensen bridgen met na afloop borrelen en eten. Vandaag dus boodschappen doen en voorbereidingen maken: zoveel mogelijk te voren het eten klaar maken. Gelukkig heeft Erna ruime ervaring, dus, hoewel het veel werk is, verloopt het allemaal soepeltjes.

23 september Ko heeft een manier gevonden om allerlei films te downloaden. Hij verzamelt computerbestanden, hij is er dagen zoet mee! Maar goed, hij vindt heel leuke films en zo hebben we vorige week naar 'Casablanca' gekeken en deze week naar 'Helzapoppin', uit 1941. Ooit draaide die (elk jaar) in een of ander klein bioscoopje in Amsterdam en heb ik echt zó gelachen, dat ik buikpijn had. Ik vind hem nog steeds leuk, maar hij is meer geschikt voor de bioscoop dan voor de huiskamer. Een tikkeltje melig, maar zonder grofheid.
Ook had ik, liefhebber van de niemendalletjes van Janet Evanovich, altijd al gedacht dat die zich prima zouden lenen als script voor een grappige film. En ja hoor, Ko vond een verfilming van het eerste boek 'One for the money', heel aardig gedaan. Maar grootmoeder Mazur had wat ouder gemogen en wat extremer; Morelli wat mooier; er had een 'funeral parlour' in moeten wezen, maar misschien speelde die nog geen rol in het eerste boek. Lula verschijnt pas op het laatst, wel prima gecast. Daar kunnen ze nog wel wat mee doen. Ik heb alle 18 delen gelezen en heb er 17 in de kast staan. De laatste was op een e-reader en dat is minder lekker dan een echt boek, maar wel praktisch. Nu nog een handzaam formaat e-reader met toetsenbord en telefoon erin en dan ben ik om!

20 september NB al eind september en ik had er nog steeds niet één gezien, maar hier is ze dan: Truus 2012. Ware grootte.

Deze week iets meer belangstelling voor het huis, één bezichtiging - nog niets van gehoord - en een telefoontje. Misschien helpt Jozef wel.

19 september Van iemand op MP heb ik een kerstkleed gekocht om te borduren. De verkoopster had het half af en geen zin meer denk ik, ze heeft midden in een ster opgegeven! Allicht, want het is met kruisjes voorbedrukt, ajakkes! en bovendien is het flink vervaagd (30 jaar oud of zo), zodat ik ooit met een wit potlood de kruisjes moet gaan bijtekenen. Het was ook goedkoop, nog geen tientje inclusief opsturen. Op sommige plekken zijn de kruisjes nog wel duidelijk en als ik in de zon ga zitten lukt het wel. Een draad in 20 minuten ... Wellicht tegen Kerst klaar.

Ik doe eigenlijk liever een Eva Rosenstand, linnen en tellen, met van de beeldschone kleuren. Niet te betalen: 165€ voor een pakket en dan nog zelf maken, van dattum. Als mijn ogen het niet laten afweten heb ik wel iets in gedachten. Met Helleborus niger, de witte kerstroos, wow!

18 september De nachtvlinders waren toevallig op excursie, dus er viel met hen niet veel te beleven; maar zo in het donker zitten, met een glaasje wijn of zelfs een kopje thee en aangenaam gezelschap is weer een heel aparte belevenis.

Het probleem met het toilet viel gelukkig mee, het zat dichtbij, goed bereikbaar, geen breekwerk.

En als we weer naar de tandarts moeten is de winter voorbij, ook mooi!

17 september Cor heeft verzonnen om vanavond nachtvlinders te gaan kijken. Bij het zwembad heeft hij een laken gespannen en een lamp met sterk licht opgehangen. Dan gaat er nog iets gebeuren met bananen, gin en suiker. Spannend! We gaan met een heel stel kijken en als er geen vlinders zijn, dan is er nog altijd een flesje wijn met wat knabbels!

15 september Ook hier gaat het leven niet altijd over rozen. Verdriet bij de familie in Polen, waar het kindje van Damian stierf bij de geboorte. En het akelige gevoel, dat je niets voor hen kan betekenen.
Een paar dagen later een forse heffing van het een of ander over het vorig jaar, wat mij betreft (huishoudboekje!) onverwacht; en tot overmaat van ramp bleek het toilet in de badkamer achter verstopt: wortels in de afvoerbuis en dus moet de hele zaak open gehakt worden om het te kunnen repareren.

8 september We hebben maar weer eens een advertentie geplaatst bij PàP, zoiets als MP, maar dan voor huizen. Vanmorgen kwam er zowaar een reactie. Van Cor heb ik een beetje nijdig kijkend Jozef beeldje gekregen en dat volgens de voorschriften ondersteboven en met het gezicht naar het huis, begraven. Baat het niet, dan schaadt het niet en als het huis verkocht is graven we Jozef weer op. Die is dan w.s. inmiddels antiek!

Gisteren hebben we de film 'Tirza' bekeken op TV. Prachtige scènes, stond er in de gids, die we hebben meegenomen uit Nederland en dus voorlopig de laatste. Hoewel er inderdaad wel mooie opnames in Namibië in voorkwamen (helaas wat weinig zandduinen en geen mooie olifanten in Etosha, laat staan een superieure, met jacaranda's of flamboyants omzoomde laan in Otjiwarango), vond ik het een vreemde film. Gijs Scholten etc speelt wel heel goed en de mooie Sylvia Hoeks is als Tirza ook redelijk geloofwaardig, behalve als ze voor de 2e keer cello speelt en vergeet haar linkerhand over de snaren te bewegen. Waarom komt zus Ibi er nauwelijks in voor? Het meisje Kaisa deed me vooral denken aan de zorilla in 'The gods must be crazy 2'. Een weinig communicatief, maar vasthoudend typje!
Erg hinderlijk was het feit, dat we minstens een kwart van de dialogen niet konden verstaan. We worden allebei een beetje doof, maar dit was gebrek aan articulatie.

Ko heeft een zanger ontdekt waar ik nog nooit van gehoord heb, maar mooi: Christoff Prégardien. Klinkt Frans, maar is Duits en heeft naast Fischer Diskau gelegen. Ik kan het verschil niet horen. Op het internet gezocht, maar het repertoire is ook Schubert en zo, dus daar schieten we niet veel mee op. Toch de naam maar even onthouden. Dat ik daar nou nog nooit van gehoord heb! Nu F.D. dood is kunnen we wel een vervanger gebruiken!
Er is een Engelsman die naast Kruysen gelegen heeft: Steven Varcoe. Hij mist meestal net dat ene kleine beetje, dat Kruysen zo bijzonder maakt en helaas: hij heeft Iberts 'Don Quichotte' (nog) niet op een CD gezet.

6 september Bridge! Eerste donderdag van de maand, dus Roy René, een landelijke simultaanwedstrijd. We haalden met bijna 62% een 43e plaats in een veld van 1555 paren. Onderstaand spel hielp daarbij. We werden ook wel eens verwend door de tegenpartij, die tegen ons in 6

3 down gingen, terwijl er makkelijk klein slem ruiten te halen valt (via een dwang zelfs 7

). Er ging ook wel eens iets helemaal mis: ik - Erna - bood hebberig 7

, waarbij ik verzuimde voor de veiligheid de heren op te vragen bij Ko. Schitterend spel en dan down, ai!
Maar, zoals Berry zegt: 'Als je bang bent om de straat over te steken, kun je beter thuis blijven....'

Tegenwoordig parkeren we, als het kan, in deze gribus ongeveer áchter de bridgeclub. Veel vergane glorie, die er uit ziet als een stad in Afrika met de bijpassende rioollucht. Maar géén parkeermeter. En dat scheelt ons per keer 5€ of zo.

Dit spel (rechts) was echt subliem. Erna had een mooie hand, maar de tegenpartij begon met bieden. Na Erna's doublet kon Ko makkelijk 2

bieden; het sleutelbod was Erna's 4

(in de kleur van de tegenpartij). 5

is een raar bod, maar ze wil weten of Ko, die na het doublet een gedwongen bod had, ook werkelijk nog iets aan punten had. En ja, die had hij in de vorm van de gouden

A. Na die voorzet kon Ko gewoon 6

inkoppen. Afspel was volgens de boekjes-figuur, uitkomst

A: klaveren elimineren, troef ophalen en de snit op

V bij Oost. Aan het eind ruiten naar de 9, waarmee West werd ingegooid.

West	Ko	Oost	Erna
1	p	1	dbl
p	2	3	4
p	4	p	5
p	6

A53

H8643

854

N
W - O
Z

Erna

HB74

AB10752

AV9

5 september Onderweg van Narbonne naar huis komen we langs een gebouw waar van juni tot september fruit en groeten worden verkocht. Op de heenweg komen we er uiteraard ook langs, maar dan is het 2 uur of zo en is de tent uiteraard gesloten. Ze hadden er gisteren onbekende vruchtjes: kiwai. Voorouders van de kiwi werd me verteld. Ik kan geen onbekende vrucht of groente laten liggen, dus proberen! Het schilletje is wrang, maar de inhoud is lekker zoet en fris en vol antioxidanten en dat soort flauwekul. Bewerkelijk - uitlepelen - maar lekker.

Het is hier heerlijk weer, met in de middag ongeveer 28°, de ideale temperatuur. Vanmorgen vloog er een kersverse koninginnepage rond. Wat moet dat toch raar zijn om als rups een paar weken te gaan slapen en dan wakker te worden in een ander lichaam, met vleugels en zo'n rare, lange roltong.

3 september We zijn weer thuis. Vrijdag was druk met tuinman, planten en nog even een kaartje leggen met de buren. Zaterdag was van de laatste boodschappen, w.a. 8 Visser's volkoren broden, van de markt, maar via internet besteld en betaald, haha!, schoonmaken, een gezellig bezoekje van dochter, schoonzoon en twee kleinzoons: voetballen op het veldje tegenover ons huisje. En tussendoor de bekende zaterdagpuzzels natuurlijk.
Zondag reden we zonder files of narigheid naar huis. In de Ardennen dacht Ko, dat er misschien een X-Factor aan de gang was bij het koor van de engelen.
In de precies een maand dat we weg zijn geweest hebben we meer dan 5000 km gereden. En dan nog allerlei mensen niet gezien en dingen niet gedaan, omdat we daar eenvoudig geen tijd voor hadden, tenzij we oververmoeid wilden raken. Zo is de Floriade er helaas bij ingeschoten.

30 augustus Omdat het in de winter vervelend is als de voordeur moet openstaan heeft Ko die nu geschilderd. Het is de bedoeling dat de bruine lijsten ook in de kamers e.d. verdwijnen.

Ko ziet er hier uit alsof hij de wanhoop nabij is, maar dat valt wel mee. De 'verfbroek' is nog van mijn goede vriend Doove geweest, ach ...

Morgen komen de planten van Directplant, als alles goed gaat, en ook de tuinman, voor een paar karweitjes en consult. Altijd leuk!

De 'machine' van gisteren is een mega-hakselaar. Met dank aan Cor!

29 augustus We deden ons weer voorlopig laatste rondje 't westen, te beginnen in Nijkerk. Onderweg zaten we een tijdje achter een machine voor het een of ander, heel groot en glanzend, vast heel duur. Er hing een soort zuigmond uit. We hadden geen idee waarvoor ie gebruikt werd. Cor?
Nijkerk is hier weet ik hoe ver vandaan, al wonen we er officieel! We moesten bij de boekhandel de agenda voor 2013 halen.
Wat is de omgeving hier toch mooi, zoals deze weg, omzoomd met platanen, tussen sappige weilanden en afgewisseld met dennenbos.

We eindigden onze dag bij mijn broer en zijn vrouw in Leiden, voorafgegaan door een gezamenlijke maaltijd bij Surakarta, een van mijn favoriete restaurants. Al meer dan 30 jaar altijd lekker! Ze hebben er verrukkelijke sateh kambing en zalige sambal badjak.

28 augustus Ko's dochter kwam iets - het zal wel weer een computer van het een of ander geweest zijn - ophalen gisteren en bracht haar nog jonge hond Otheeka mee. Die wist niet goed wat te denken van onze andere poes ...

26 augustus We hadden dingen te doen in de omgeving van Hilversum en zagen daar ergens in een wei een stel Lakenvelders. Zo'n fraai koetje. Ik was er al dol op toen ik nog maar een jaar of 8 was. Niet dat ik er toen ooit een gezien had, maar er stond een plaatje in het Verkade-album 'De Boerderij'.

Van die effen zachtbruine koeien vind ik ook altijd prachtig.

25 augustus

Er was een grote, goed georganiseerde (glas bij glas, borden bij borden etc) rommelmarkt bij de kerk hier in Voorthuizen. Die schijnt een keer per jaar te zijn. Men kan het hele jaar zijn nog bruikbare dingen laten ophalen. Da's nog wel eens handig als b.v. je ouders naar het bejaardenhuis gaan. De beste stukken werden geveild.

Je vindt er altijd 'wel iets waarvan je niet wist dat je het wilde hebben', zoals Jaap V. kort geleden zei.

Mij ontbrak nog een deksel van 17cm diameter, een deegroller en een emmer en ik vond ze allemaal voor 3 keer niks. Maar ik liep ook een cadeautje voor Daisy tegen het lijf: een heuse biezen kubus. Die gaat helemaal aan flarden, maar ze doet er wel een paar jaar over en ze blijft van andere dingen af.
En ze was er erg blij mee!

De foto rechtsonder vind ik wel heel grappig. Claire had prachtige schoenen aan met torenhoge hakken (Claire is langer dan ik, haha!), maar bij de crèche moeten er dan van die malle dingen omheen, om geen viezigheid in de buurt van de kindertjes te krijgen.

24 augustus Vandaag is dochter 3 getrouwd. Op een fantastische locatie in Amsterdam, n.l. een boot. Erg leuk. Na afloop nog even een foto sessie met de jongetjes erbij.

23 augustus Ko heeft het keukenraam geschilderd en heeft er - met nogal wat moeite - een witte hor, die het prima doet trouwens, in gezet. Ziet er weer geweldig uit.

22/8 's Avonds. Dochter 1 is weer thuis van een avontuurlijke tocht rond de Mont Blanc en kwam even eten en Ko feliciteren.

Ze heeft de tocht samen met haar vriend, twee paarden en twee honden gemaakt, ongeveer 200 km. Vaak over griezelig smalle en stenige paadjes. Dat sportieve heeft ze niet van haar moeder, die is overal bang van, maar haar vader is ooit van Maastricht naar Santiago gelopen.

Ze hadden genoten met z'n allen. Op de foto zie je rechts hond Ramses, een ruwharige teckel, in het gras liggen rollen. Ramses heeft ook vrijwel het hele stuk gelopen, op de dag slecht weer na, toen zat hij in zo'n grote tas. De paarden zijn IJslanders.

22 augustus Het is lekker weer, we blijven nog maar een weekje. Moeten we wel even aan A&W melden, want zij zorgen voor planten en zwembad in het diepe zuiden.
We hebben hier altijd gedonder met vliegen en met de horren tegen die vliegen. Op het ogenblik zijn ramen e.d. aan de binnenkant bruin en horren zijn meestal niet in bruin te koop of achterlijk duur en daarom zijn de half kapotte horren tot nu toe niet vervangen. Ko is - nu de buitenkant er zo goed uitziet met wit en groen - begonnen met het wit schilderen van het keukenraam aan de binnenkant. Dan kan daar in ieder geval een goede, witte hor in. T.z.t. volgt de rest.

Nu Ko aan een potentiële koper uit Rusland omstandig heeft uitgelegd, dat je in Frankrijk een huis alleen maar via een notaris kan verkopen, laat die kandidaat niets meer van zich horen. Het was al de zoveelste oplichter, denken we.

21 augustus Gezellig wat aanloop: de Zuid Afrikaanse buren, Jaap V. (tijd niet gezien, leuk!) en Joke en Joop. En een heleboel telefoontjes. Maar ook het bericht dat het leuke huis in Leiderdorp verkocht is ...
De 'apple crumble' is erg lekker, voor herhaling vatbaar.

20 augustus In de tuin gewerkt, waar het onkruid alweer opnieuw verschijnt. Ik zou ergens een flinke hoeveelheid Geranium macrorrhizum moeten kunnen vinden voor niet al te veel geld. Een stel witte herfstanemonen zou ook goed zijn. In het tuincentrum in Voorthuizen zien de vaste planten er verschrikkelijk uit. Misschien zaterdag op de markt.
's Middags (niet heel goed) gebridged in Apeldoorn. Daarna net zo'n baksel gemaakt als zaterdag, maar nu met appels, voor Ko morgen.

19 augustus 's Avonds. De rust is hergekeerd. We hebben Aniela met haar kind in Duitsland op het vliegveld afgezet. Die is alweer in Bydgoszcz. We hebben het logeerhuisje in Frankrijk wel een beetje gemist ...
Het is erg warm, om 8 u was het nog 33°. Zijn wij even blij, dat we in mei die airco hebben laten installeren!

Aan het einde van de middag naar Oosterhout voor een jaarlijkse tuin-party met enkele oud-collega's van Ko. Paul & Aria organiseren dit al 15 jaar. Helaas kunnen we er niet elk jaar bij zijn, maar dit jaar dus wel. Leuk om weer bij te praten met oude bekenden.
achteraan: Ko, Erna, Arno, Mieke, Kathleen, Fred, Gerard, Cees, Hannie.
Ingrid, Nadine, Aria, Marjo.
Hans, Marius, Bert, Lenie en midvoor Paul.

18 augustus. Cor en Mark komen hier lunchen. (Bardot kwam trouwens ook mee en het was gezellig). Qua eten ben ik nog niet erg ijverig geweest en bovendien is er hier een heuse oven. Nu weet iedereen, dat ik niet bakken kan, maar ik heb een recept gelezen (in de stapel Libelles van Joke) dat me erg lekker lijkt en bovendien zó makkelijk, dat het misschien mij ook zal lukken.

Het was nog lekker ook, al kon er iets meer suiker over de vruchten. Amandelschilfers i.p.v. gemalen, ook geen bezwaar.

Je neemt een bakje rode bessen, id. blauwe bessen, en id. frambozen of mogelijkerwijs ook ander fruit, je maakt het schoon en schept alles om met suiker en vanillesuiker, ongeveer 50 gram heb ik gebruikt. Kan een nacht blijven staan in de koelkast.

Voor de zekerheid heb ik de bakplaat of -bak maar ingevet (stond niet in het recept, maar je weet maar nooit) en de oven op 180° gezet. In een kom 150 gram bloem en evenveel suiker en daar kwam probleem 1: er moest 100 gram gemalen amandelen bij en die kon ik nergens kopen. Ik heb geen keukenmachine (altijd met succes afgehouden!) en ook geen koffiemolen. Dan maar geschaafde amandelen. Door elkaar roeren en dan koude boter in klontjes - 75 gr - erdoorheen met je handen tot er een krummelige substantie ontstaat. Die doe je over je fruit, hier en daar een klontje boter (niet in het recept, maar ik voelde dat zo) en in de oven, half uurtje. Was als gebak herkenbaar en erg lekker!

17 augustus De schilder is klaar en het ziet er lekker fris uit. Als we weer eens geld hebben kan het ook binnen gedaan worden. Dat kan trouwens ook als het slecht weer is.

We boffen trouwens enorm met het weer, want wij vinden het heerlijk. Het is soms wel een beetje erg warm, m.n. als de zon in de namiddag op de voorkant staat, maar we kunnen nu koelen.

16 augustus Ter gelegenheid van de aanwezigheid van Aniela en Jeremy had Joop ons uitgenodigd voor ... een dagje varen. Helaas: Joop was geveld door ziekte en we dachten dat het gewoon niet door zou gaan. Maar nee: Piet-Hein en Astrid namen de honneurs waar en we gingen met hen en hun jongste zoon Michiel naar de Braasemermeer. Daar kwamen we Kees en Marijke tegen, die we ook al héél lang kennen, grappig! Michiel - 9 - is een echte kleine Ploeg en weet alweer alles van boten en zwemmen en roeien. Piet-Hein is een geduldige leermeester.
Later kwamen Joke en Arthur, PH en Astrids oudste, naar de haven en hebben we gezamenlijk gegeten. Prima dagje! Jeremy liet zich niet kennen en roeide, stuurde en spartelde in het water.

15 augustus Daisy is overal bang voor, vooral drukte: stofzuiger, kleine kinderen, vreemden, harde geluiden etc. Nu is er een klein jongetje over de vloer en buiten is de schilder bezig, terwijl Aniela onze auto een grote beurt geeft en daarbij de stofzuiger gebruikt. Ze heeft het niet meer! Maar als Jeremy héél rustig is en een borstel meeneemt laat ze zich verleiden tot een borstelbeurt.

14 augustus Vanmorgen kwam Gerrit. de schilder. Hij zette gelijk een reclamebord voor zijn bedrijf neer. Echt slim, vind ik dat. Rondom is nu al afgekrabd en morgen gaat het in de grondverf.

Ko heeft Aniela en Jeremy afgezet bij een pretpark in de buurt. Die amuseren zich wel, vooral Aniela ...

Het is heel warm, 29° en vochtig. Tegen het eind van de middag zetten we de koeling aan, lekker.

13 augustus Aniela is er met haar zoon Jeremy, in de wandeling JJ genaamd. Het lijkt me een beetje saai voor hem bij 2 van die oude mensen, maar hij amuseert zich goed, b.v. met ons stokoude knikkerspel. Bovendien had buurvrouw Anke een fiets te leen, de computer zit vol interessante 'games', er is tekenmateriaal ( voor een kind van net 7 tekent hij erg leuk) en hij eet ook met plezier. Dus dat gaat deze week wel lukken.

Poes is erg bang van kinderen, maar begon in de avond wat te ontdooien. Morgen krijgt ze het weer zwaar voor de kiezen, want dan komt een schilder de buitenkant opvrolijken.

11 augustus We hadden het al twee keer uitgesteld met onze drukke agenda's, haha: Gita en ik zouden naar een rommelmarkt en het werd er een in Utrecht. We hadden allebei massa's spullen en ons werd - door de organisatie - een goedbezochte markt beloofd. Mooi niet, het was angstig rustig. Frans en Ko hielden ons de hele dag gezelschap, leuk!
Er waren heel veel vnl. allochtone mannen, vermoedelijk handelaren, geen gretige kopers, maar taaie afdingers. Gita had veel klein spul en ik had een paar mooie (m.n. sieraden) en een paar grote dingen, zoals de gemberpot op de foto bij Ko.
Ik kreeg de gemberpot, die ik liever niet weer mee naar huis wilde nemen, niet verkocht (4€), maar toen ik hem bij Gita's spullen zette was ze hem in een kwartier voor 5€ kwijt!!!
Van 5 kratjes en een grote doos had ik nog één kratje en een tas vol over plus 1 doos om naar de kringloop te brengen. Opgeruimd!

En zojuist zagen we Mo Farah, die 'The Cube' onlangs versloeg, opnieuw een gouden medaille winnen: 5000 meter rennen.

9 augustus Vandaag ging ik - Ko - met 3 kinderen en 5 van de 6 kleinkinderen naar Madurodam. We waren niet de enige bezoekers, maar dat mocht de pret niet drukken: er was genoeg te zien en het was nu ook niet weer zó druk dat we nergens bij konden. Helaas had ik zelf geen fototoestel bij me, maar Jarle (uiterst links) wist toch een foto van het hele gezelschap te maken.

Na afloop gingen we, om nog even bij te komen, naar de Theetuin in de Leidse Hout. Dat was een stuk rustiger: terras met drankje, speeltuin voor de kinderen.

Leuke dag, al was ik blij dat ik 's avonds kon gaan liggen. Zou dat iets met leeftijd te maken hebben ?

Vroeg in de morgen zette Ko mij af op het station in Almere, woonplaats van zijn dochter Mieke. Een behulpzaam paar hielp me met het treinkaartje; het kaartje zelf was niet lastig, na 2 of 3 keer proberen lukte dat wel, maar hoe ik het moest betalen was iets anders: nergens een aanduiding van hoe je bankpas in de machine moet. Niet alleen voor de vele buitenlanders zou het prettig zijn als er een zeer uitgebreide folder over het openbaar vervoer in Nederland zou zijn. Want aangekomen op Amsterdam C.S. heb ik - zelf zo'n stumper met dat gedoe - een Amerikaans meisje geholpen met haar treinkaartje, totdat bleek, dat de betreffende machine geen papiergeld lustte ...

Daarna was het genieten van het gezelschap van dochter 3 en de kleinzoons. Jacob begint al aardig te praten, zinnetjes van 3 of 4 woorden. Het is een lekker sociaal ventje en is dol op buiten spelen. Bij Claire in de buurt is daar best wat gelegenheid voor. Tandenpoetsen moet ook al, terwijl Dex gauw van de gelegenheid gebruik maakt om uit de kraan te drinken, grappig.
Abel ligt lief te lachen en houdt veel van eten. Verder is hij nog weinig actief en echt nog een baby. Wel een hele dikke!

8 augustus Gisteren bij IKEA beddengoed gekocht, want zondag komt Aniela met haar zoontje. Druk, druk, druk bij IKEA. Er zijn blijkbaar nogal wat mensen die er in de vakantie met kinderen heengaan. Kunnen w.s. ook niet anders. Na een uurtje of wat was ik volledig uitgeteld!
Vanmorgen belde de schilder: de buitenboel moet een beurt, want het houtwerk is verrot. Volgende week gaat hij aan de gang, als het weer meewerkt. Nou dat weer!

Ko timmert vandaag een hokje om het niet zo fraaie ding dat buiten staat, onderdeel van de clim. Als hij straks klaar is ga ik ernaast wat planten weghalen - komt goed uit want iemand wilde lelietjes en die heb ik daar zat! - en dan kan het bestraat worden.

6 augustus Onze dag begon in Boskoop, om beloofde bollen bij André van Kingsfisher te brengen en een stel spannende planten van hem te krijgen. Ik had best nog even willen blijven; als je een kweker niet van zijn werk wilt houden valt er altijd wel wat te wieden terwijl je kletst en er valt veel te kletsen bij de meeste kwekers, bijna allemaal heel leuke mensen.

Daarna een afspraak met de makelaar in Leiderdorp. Te gek huis. Hadden we ons huis al verkocht dan waren we direct aan onderhandelingen begonnen, maar we moeten toch eerst Frankrijk kwijt. Er moest trouwens wel het nodige aan gebeuren, zoals nogal wat enkel glas vervangen, aanrechtblad en kooktoestel idem en de badkamer kon ook wel een beurtje gebruiken: een bad is niks voor ons. Ketel verouderd en heel lelijke radiatoren boven, beneden vloerverwarming.
Je handen jeuken bij het zien van zo'n aantrekkelijk binnentuintje ... Eerst die tegels er eens uit, andere tegels passend bij de vloer erin en dan een subtiele beplanting verzinnen. Misschien nog een leuk en lollig dak erop en je kun een er een Zuid Afrikaanse bollentuin van maken.

Daarna gezellig lunchen bij Gita en Frans. We gaan zaterdag rommelmarkten, 4 tafels, meestal knap vermoeiend, maar leuk.
Toen even thee bij Joke en Joop. Altijd hartverwarmend om lieve vrienden te zien.

Op de terugweg een heel mooi buitje.

5 augustus Gisterenavond gebridged bij de buren, was gezellig.
Aardig warm hier. Als het te gek wordt kan nu lekker de clim aan. Voor het eerst zijn er dazen, van die geniepige, grijze steekvliegen. Die prikken je onder je kleren, de krengen. In Frankrijk heb ik eindelijk een probaat middel tegen jeuk gevonden (en mee hierheen genomen). Dat heet Thronothane, zonder recept te koop bij de pharmacie. Met lidocaïne.
Morgen eerst naar Boskoop. Ik heb een verzameling oxalis bij me, daar kan ik ene André van Kingfisher, een erg leuk kwekerij, een plezier mee doen. In Frankrijk kan ik ze niet houden (hoewel ik mijn 2 favorieten wel heb bewaard), omdat ik niet weet hoe de winter gaat verlopen. André heeft de mooiste corydalissen (en nog veel meer); die ik in mei heb gekocht doen het prima.
Daarna huis kijken in Leiderdorp en dan lunchen bij Gita en Frans.

4 augustus Zo, de logeerkamer is af, op een leeslampje na. Ko heeft gisteren het laatste stukje geverfd en ook het via MP gekochte bed, met onderschuifafdeling. in elkaar gezet. Een muurplankje zat er al, een tweede is vandaag toegevoegd, alleen maar voor wat prullaria. Alleen is nu de sprei te groot, ik moet een eenpersoons hebben. Eigenlijk wel grappig, want het hele thema olifant is met die sprei begonnen!

Het is heerlijk weer en ook al werken we ons een slag in de rondte, het is hier fijn. Nu ga ik sperzieboontjes maken, met een speklapje voor mij en een stukje kip voor Ko, want die is niet van de speklapjes.

De tuin ziet er alweer beeldig uit. We hebben een gebruikte (roestige) kruiwagen aangeschaft, (die gaat vast nog wel een jaar of 10 mee en ik kreeg er een grote werkemmer bij) en er zijn al heel wat vrachtjes weg.

3/8 Genieten hier, al is het hard werken. Kruiwagens vol weg, maar er moet nog veel meer. Ik werk graag in de tuin en liever hier dan in Frankrijk, het is niet anders. Het hoge onkruid is al weg en het ziet er alweer schattig uit.

In de kamer hebben we 2 potten met een soort kalanchoë en nog een met een hoya die ik al minstens 15 jaar heb. Die planten krijgen alleen water als er iemand is en moeten, naast vaak langdurige droogte, zowel kou als hitte verdragen. En die hoya hangt weer te bloeien, de goeierd.

3 augustus Via Parijs dit keer. Onderweg leuk ouderwetse velden met hooi en dan zonder die afschuwelijke plastic hoezen in b.v. knalgroen.

De route via Parijs is ongeveer 2 km korter dan die over Lyon. Parijs hield een beetje op en verder hebben we er gewoon 13 uur over gedaan. Poes was lief, geen departementen geturfd.

Hier een tuin vol onkruid, m.n. zo gehate fijnstraal. Ko heeft geholpen met wieden: dat ik dat op mijn oude dag nog mee mag maken. Nu even een kruiwagen kopen en wat emmers, want die zijn nu verdwenen, shit! En tuingrond.

1 augustus De oogarts gisteren kon niet veel doen. Zoiets als: het resultaat van het gezichtsveldonderzoek en ooit astma gehad. Het fijne heb ik er niet van begrepen.
Een dokter die in Frankrijk serieus genomen wil worden schrijft vaak enorme hoeveelheden medicamenten voor en op vertoon van een papier dat b.v. 6 maanden geldig is kun je 1 keer per maand gaan halen. Vandaag 1 augustus: op naar de apotheek, gewapend met papier en carte vitale, die bij elke medische transactie dient te worden overhandigd.

Betalen is er niet bij, behalve voor iets dat op eigen initiatief wordt aangeschaft, zoals een tube gel met lidocaïne. Dat helpt tegen jeuk door insectenbeten.

28 juli Ter gelegenheid van de opening van de Olympische spelen aten we gezellig hier met A&W, buren en inmiddels vrienden. Prima weer om buiten te zitten. Ooit kreeg ik van een vroegere vriendin een aardig tafelkleed en dat gebruik ik eigenlijk alleen buiten. Moet je geen rode wijn drinken en een vruchtencoulis over het ijs toe serveren ... Kleed naar de knoppen.
Tijdens de spectaculaire opening (leuke grap met de Engelse koningin) van de spelen onweerde het met één forse klap: bij A&W het modum naar de knoppen ...

Kleed met vlekken behandeld met: Vanish-Oxi-Action vlekken en met Sorbo Vlek-weg. Nu vlekkenzeep erop. Werkt niet .
Voorlopig houd ik het weer eventjes bij donkere placemats!

Ik heb ze eruit! Aangestipt met Eau de Javel.

26 juli Als het warm is kan de tweemaandelijkse knipbeurt op het balkon. Geen shirtje aan is ook handig.

24 juli Vanmorgen hebben we de 'controle technique' gehad: termieten, asbest, lood, elektra e.d. Alles in orde gelukkig!

De tijd van de vogeltjes is voorbij, we horen alleen nog gierzwaluwen en af en toe 's avonds laat een dwerguiltje. Dat uiltje hoor je meestal in het voorjaar, maar de laatste dagen is hij in de buurt en laat hij zijn geluidje horen. Een één-tonig kreetje. Zo klein als een mus en je krijgt hem nooit te zien.
Er zijn nu veel vlinders: 'le flambé' is helemaal niet schichtig, je kunt ze meestal goed bekijken en soms wiekt hij of zij een tijdje om je heen, heel leuk. De voedselplant is een valeriaan, een beetje slordige plant. De eerste bloei is allang voorbij, maar als je de uitgebloeide bloemen afknipt komen er later nog talloze kleine trosjes en dat is dan weer plezierig voor de vlinders.

22 juli Stervensdruk in St Chinian: wijnfeest. Je kon nergens parkeren, gauw naar huis na fruit en brood halen!
Weer thuis troffen we kijkers. Ook deze waren enthousiast, maar ze moesten hun huis nog verkopen ...

20 juli Een weekje is zó weer voorbij. Morgen gaan Jutte en haar kinderen weer naar huis. Maar ze komen nog een keertje eten: aardappelkoekjes - altijd goed - en sla. Daarna een potje boerenbridge en dat is steeds weer leuk!

Iedereen heeft genoten, 't was heel gezellig.

17 juli Via de Engelse TV kijken we regelmatig naar '*The Cube', met Philip Schofield als presentator. The Cube* is een perspex kubus van 4x4x4 meter en binnen die kubus moeten deelnemers allerlei behendigheidsproeven afleggen, zoals het razendsnel tellen van 5 seconden zichtbare rode blokjes in een blauw veld of twee ballen vangen die ergens vandaan op je afgevuurd worden, 25 ballen oprapen in 20 seconden, over een heel smalle balk lopen, geblinddoekt een parcours afleggen, van alles. Heel erg is eentje waar men een stok met een niet zo wijde ring aan het eind moet laveren om iets buisvormigs heen en dan mag de buis niet geraakt worden ... Een kandidaat krijgt 9 levens, waarvan zij of hij er steeds één verliest als de proef mislukt en zij/hij mag één keer het spel laten vereenvoudigen (Symplify) en één keer bij een spel proefdraaien (Trial Run).
Het eerste spel levert £1000 op, het 2e £2000, het 3e £10.000, dan £20.000, £50.000, £100.000 en tenslotte £250.000. Veel kandidaten gaan met £10.000 of £20.000 naar huis; je mag ermee ophouden wanneer je niet meer verder wilt. We hebben meer dan eens iemand £50.000 zien verdienen, maar dat gebeurt niet vaak; even vaak denk ik als iemand die uiteindelijk met lege handen naar huis gaat. Ik geloof dat we één keer iemand £100.000 hebben zien winnen. Het programma is sinds een jaar of 3 op de TV en het is aardiger om te zien dan vergelijkbare Nederlandse programma's: daarbij wordt meestal zo verschrikkelijk ge-o.h.'d.
Gisteren (op de TV) werd er - de Olympische Spelen komen eraan - door gouden-medaille-winnaars en voor een goed doel gespeeld. We hebben ademloos zitten kijken hoe Mo Farah, een Somaliër met een grote grijns en schitterend wit gebit, die ooit voor Engeland een gouden medaille heeft gewonnen op 5000m hardlopen, vrij moeiteloos £250.000 won en daarmee de eerste was die dat überhaupt probeerde. Voor de laatste opdracht moest hij geblinddoekt over drie balken op verschillende hoogtes stappen, zonder eerst te mogen proberen! Mo's commentaar: 'It is harder than winning the gold. With the Cube you have no idea what is coming up next.' Hij speelde voor zijn eigen Mo Farah Foundation, die zich inzet voor het verlichten van de hongersnood in Somalië.

16 juli We hebben, heel gezellig, Jutte te logeren, de dochter van mijn oudste zus. Met 3 van haar 4 kinderen; de oudste, al bijna 18, heeft een baantje en is thuisgebleven. Voor mijn achternichtje en -neefjes zijn de familiebetrekkingen niet helemaal helder. Oudtantes zijn nu eenmaal niet algemeen.
Evan, nr 3, wil graag weten waar hij aan toe is en hij heeft daarom voor de zekerheid onze website uitgeplozen. Dat heeft soms een humoristische draai een de gang van zaken. Hij is welopgevoed en zegt met een doodernstig gezicht: 'Mag ik u wat vragen?' en als hij bevestigend antwoord krijgt zegt hij: 'Wie is Cor?'
Hieronder onze mooie poes op een mooi kussentje en een vlinder naast grote broer op de gevel.

14 juli We zijn nog nooit naar iets gaan kijken op het feest van Quatorze Juillet. We hoorden vanuit de slaapkamer - de ramen staan, nu het warm is, wijd open - het feest op de 13e 's avonds en vanavond weer en we hebben wel 3 minuten naar het vuurwerk gekeken.	Nu moet ik nog eens kijken waar op mijn fototoestel het dingetje voor nachtopnames zit, zodat ik ook foto's als hier links kan maken....

13 juli Een dezer dagen las ik in het blad van de NVLR iets dat mij voorkwam als een historische parallel. Wij wonen hier in de regio van de Katharen, de gelovigen die zich in de 12^e/13^e eeuw al keerden tegen de verwording van de organisatie en de macht van de kerk. Alleen al in Béziers zijn 1209 zo'n 20.000 mensen vermoord. Deze kerkelijke politionele actie duurde ruim 100 jaar en werd in de laatste jaren geleid door Groot-Inquisiteur Jacques Fournier^*. Als beloning voor het uitroeien van de Katharen werd hij tot paus gekozen, waarna hij zich Benedictus noemde.

De parallel zit hierin, vind ik [Ko] dat de huidige paus ooit (1981-2005) hoofd was van de Congregatie voor de Geloofsleer, een instituut, dat vroeger de Inquisitie heette en bedoeld was om geloofsleer zuiver te houden en afvalligen aan te pakken. In die hoedanigheid had Ratzinger de bijnamen 'Panzerkardinal' en 'de Rottweiler van God' verworven. Nu heet hij Benedictus. Hij vindt weliswaar dat martelen, zoals in de middeleeuwen geschiedde, niet meer toelaatbaar is, maar dat het principe van gewetensdwang wel mag worden toegepast: d.w.z. de kerk mag nog steeds dreigen met verdoemenis en/of excommunicatie e.d.

^{* Op de bridgeclub in Béziers speelt nu o.a. Bernard
Fournier. Familie?}

12 juli Op eBay, notabene in Frankrijk, vond ik passende kussentjes. Met waardeloze ritsen, maar daar heb je weinig last van totdat je ze moet wassen. Ze staan goed bij de lorrige zomerkleedjes onder het tafeltje. Van de Kwantum, ooit! In de winter ligt er een groter kleed.

Dat vind ik nu zo leuk aan inrichten: met onderdelen van niks kun je aardig effect sorteren. Zou ik nu een fraaie, grote pers neerleggen, dan zou ineens alle overige inrichting shabby worden. Het kan er ook ineens heel chique van gaan uitzien! Gelukkig houdt Ko niet van fraaie perzen ...

Er was vroeger een zaak van Perzische tapijten in Leiden. Als je een zocht mocht je er zó een stuk of 4, 5 mee naar huis nemen om te kijken naar het effect. Het was een heel leuk experiment, kan ik me herinneren.

11 juli Het is warm en de wespen worden actief. Vanmorgen moest er een lading groen, papier, flessen e.d. naar de déchetterie en werd Ko gestoken toen hij bezig was met laden. In de deur van het rode autootje zat het nest!

Natte paracetamol er op drukken : geen centje pijn...

Brievenbussen zijn ook erg populair bij de gestreepte naarlingen.

7 juli Sinds een klein jaar spelen we mee in een groepje Nederlanders die gemiddeld een keer per maand tot 6 weken met elkaar bridgen en daarna eten, bij iemand thuis. Gisteren werden we onthaald door Marijke en dat was erg gezellig. Met z'n allen eten aan een pingpongtafel, daar passen net 12 mensen omheen. De samenstelling van de groep is aan kleine veranderingen onderhevig, want er is altijd wel iemand naar Nederland of zo. De volgende keer - september pas - zijn wij aan de beurt als gastheer en -vrouw. Dat wordt nog lastig, want hoe zet ik hier 3 tafels neer? Misschien als we tijdelijk de computertafel demonteren?
Iemand heeft gisteren foto's gemaakt, ik zal er een plaatsen als ik hem krijg en hij leuk is.

5 juli Als het warm is kun je maar beter je gemak houden. Gelukkig is er Wimbledon op de TV en een uurtje naar Federer kijken is niet te versmaden ... Poes binnen handbereik natuurlijk!

Dit is de lekkerste jurk die ik heb voor tropische dagen. Ik hoef hem niet eens te strijken. Wel al minstens 15 jaar oud!

4 juli Afgezien van puttertjes hoor je geen vogels meer zingen, maar er zijn erg veel cigales dit jaar en die gaan flink te keer. Ze zijn moeilijk te zien, want ze zijn grijsbruin en zitten vaak op een tak of de stam van een boom.
Links hieronder het achtergelaten pantser van het beest dat uit de grond kroop en waar dan de cigale zelf zich uit bevrijdt. Vlak boven de grond, in gele ogentroost. Zo heet de plant waar het monster op zit. Mooie naam, toch? Rechts een cigale die tegen een balk boven het balkon zat te zagen.

2 juli Ik kan nog niet erg blij zijn met zwarte bank. Kleur, dat hebben we nodig. Nou ja, t.z.t. zitten we in een ander huis.

Gisteren was er een mail van een of andere idioot uit Kuala Lumpur, die ons huis wel wilde kopen. Hij zat nu even vast als soldaat in Afghanistan, maar kreeg binnenkort 16 miljoen en daarvan wilde hij een deel aan ons huis besteden - hoewel hij niet kon komen kijken - en van de rest stokvis kopen in Noorwegen om uit te delen aan arme vluchtelingen in Soedan en een ziekenhuis bouwen in Turkije. Of zoiets.
Van de makelaar in St Chinian hebben we nog nooit iets gehoord, verder komen er soms meldingen van belangstelling binnen via de site.

1 juli Henk en Jan waren zo aardig om hem vanmorgen te brengen. Hij is wel zwart, daar moeten kussens op. Hij zit erg lekker, inderdaad beter dan madame turquoise.

30 juni Gisteren namen we afscheid van Rommie. Zij gaat binnenkort terug naar Nederland. Ze hield een verkoop van de dingen die ze niet wilde meenemen en zo krijgen wij morgen een andere bank, eentje waar Ko lekker op zit. Moet ik afscheid nemen van mijn turquoise vriendin vol kattenkrabbels!

Paul en Steef kwamen even langs. Die hebben altijd een hond bij zich. Poes houdt niet van hond in huis en trekt zich altijd terug op dezelfde plek: hoog in de balken achter naast de zomerkeuken.

Ik heb een ander toetsenbord bij de computer. Maar er zit geen verkliklichtje op voor de Caps Lock en soms druk je die per ongeluk in. Dat geeft allerlei complicaties als b.v. je wachtwoorden ineens niet meer OK zijn. Ik ben apetrots dat ik daar ZELF achter ben gekomen!

26 juni 10 uur en al van alles bij de hand gehad! Het is hier erg warm en ik was al om 8 u wakker. Weet je wat? Gauw wat buiten doen.
Vorig jaar zat ik niet lekker in mijn vel en heb ik de boel verwaarloosd, dus het is te vol op het terrein. Ik begon achter de zomerkeuken en stuitte op een wespennestje. Ik knipte het af en gooide het weg, maar even later kwam moe wesp terug van weggeweest en vond huis noch a.s. kinderen. Schijtnijdig natuurlijk. Ze stak me zonder meer 2 keer in mijn enkel. Een wespensteek is heel pijnlijk, maar er bestaat een eenvoudig wondermiddel dat IEDEREEN MOET WETEN: je maakt direct een paracetamol nat en legt hem op de inslagplek totdat de pijn wegtrekt en daarna heb je geen last meer! De paracetamol ligt hier voor het grijpen!

Even later hebben we gefascineerd staan kijken naar een levensgrote, blauwe helikopter die vlak boven de grond door het dal vloog. Ko dacht: inspectie van de elektriciteitsleidingen. Buurman Cor, altijd alert, zelfs vanuit Nederland, stuurde daarvan een foto.

En nu ga ik naar de burgemeester om te laten zien, dat ik nog altijd leef. Moet van een of ander pensioenfonds.

25 juni Laatst heb ik een boek geleend van onze Franse vriend Antoine: 'Ébène' geschreven door ene Ryszard Kpuscinski (daar moeten accenten op, maar dat wil de computer niet doen), een Pool. Het boek gaat over allerlei aspecten van Afrika en ik vond het boeiend, voor zover ik het begreep, want het was geen eenvoudig Frans. Misschien dat ik het nog eens kon lezen in een Engelse vertaling?
Ik ging op zoek bij Amazon, waar ze voor een habbekrats 2ehands Engelse boeken aanbieden. Er waren allerlei boeken van de Poolse auteur, maar geen boek dat 'Ebony' heette. Wel een ander boek met korte verhalen over Afrika. Bij Bolcom hadden wel een 2ehands Nederlandse vertaling. Inmiddels had ik n.l. bedacht dat het misschien aardig zou zijn om samen met Aniela, onze Poolse 'dochter', een Engelse vertaling van het boek te maken en sprak met haar over de mogelijkheid. Over een week of 5 komt zij in Nederland bij ons logeren. Misschien wel een goed idee om vast het exemplaar in het Nederlands aan te schaffen? Dat deed ik dus maar, afgelopen donderdag. Ik was nog niet klaar met on-line bestellen of de post kwam langs met een pakje uit Polen: er zat een boek in van Kapuscinski en het heette"The shadow of the sun, my life in Africa'. Toch de Engelse vertaling van het boek, Joost mag weten waarom het niet gewoon Ebony heet! Nou ja vooruit, ik kan vast wel weer iemand blij maken met de Engelse of de Nederlandse variant.
Ik krijg zojuist een e-mail van Bolcom dat het bestelde boek niet leverbaar is en dat de betaling wordt teruggestort ...

24 juni Heel warm, 32°, wel wat wind. Met Riet en Henk voor de traditionele zondagslunch op het balkon.

22 juni Met onze gasten, Riet en Henk, gingen we naar Minerve, een oud plaatsje bij een soort canyon, altijd wel leuk. Henk trakteerde ons op verrukkelijk, handgemaakt ijs, geen flauwekul als koffieboontjes of stukjes citroenschil erin, heerlijk!
Op de terugweg gingen we eten - ook heel lekker - aan het Canal du Midi bij Capestang. De platanen zien er daar niet goed uit, half kaal: ze hebben een soort schimmelziekte en moeten w.s. allemaal gekapt worden en vervangen door een soort dat tegen die schimmel kan. Die bomen zijn meer dan 100 jaar oud. Wat letterlijk eeuwig zonde!

19 juni Overmorgen komen er weer gasten en omdat Momo vandaag hier is, maak ik even van haar ijver gebruik: het gastenhuisje is weer brandschoon!

Het is nu echt zomer, de cigales zitten overal lawaai te schoppen, maar de nachtegalen houden er dan mee op. Het is 's morgens net het juiste weer om wat werk buiten te doen en meestal bestaat het werk uit weghalen of kort maken van struiken, m.n. rozemarijn, stekel- en bezembrem. Als ze bloeien zijn die bezembremstruiken (Wat zou het zijn: -brems of -bremmen?) wel aardig, ze ruiken vooral verrukkelijk; als ze helemaal groen zijn zijn ze redelijk decoratief; maar meestal zijn ze gewoon lelijk, met veel dorrigheid onderin. Ik zou eigenlijk ook eens wat yucca's aan moeten pakken, maar ik weet niet of die weer uitlopen als je de hoofdstam omzaagt. Gewoon maar eens met eentje proberen.

18 juni Ik kreeg een verwijt: al dagen niets geschreven hier ... Ja, dan moet er wel wat gebeuren dat voor onszelf (voor later) of voor lezers interessant is. Wat gebeurt er zoal?
We speelden gezellig het jaarlijkse festival in Narbonne, werden 33ste met 51% en geen interessante kaart om er iets over te schrijven. Maar de voorzitter vertelde Ko wel, dat hij de brief met onze klacht (over dat mens in Montpellier) met commentaar had doorgestuurd naar een of andere instantie. Hij was het met Ko eens was, dat je een dergelijke beschuldiging (vals spelen) er niet bij kunt laten zitten.
Bij de jaarlijkse rommelmarkt van de WIC (Womens' International Club) leverde ik 10 boeken in en kocht 13 andere. Nou en?
Het boek van Moszkowicz gelezen. Ik ben het met zijn ideeën over rechtspraak vrijwel helemaal eens, maar dat gedoe over Wilders of Holleeder interesseert me geen klap. Ik vind Moszkowicz een leuke man, interessant, origineel (bij RTL Boulevard aan tafel gaan zitten om de kijkers op te voeden) en ijdel, maar hij schrijft eigenlijk niet zo goed. Als hij juridische theorieën uiteenzet wel heel precies, maar als hij een verhaal vertelt soms wazig, zoals op blz 33, waar je niet weet wie er nu koopt en wie er op de boerderij woont. En hij zet veel te veel komma's! Er is gelukkig ook iemand hier die Nederlandse boeken inneemt!

Nederlandse belangstellenden voor ons huis lieten weten toch iets anders te willen. Leuke Fransen kwamen kijken en waren heel positief, ze hadden hun huis al verkocht en moesten er half september uit. Maar later in de week kregen we te horen dat ze iets in Berlou hadden gekocht. Wie gaat er nou in Berlou wonen, als je in Pierrerue een huis kunt kopen?

Dat vind ik moeilijk te verteren: doe liever wat negatief en kom dan later terug.

Kijk nou eens hoe mooi het hier is!

11 juni Een ding dat ik zeker niet ga missen van ons leven in Frankrijk is boodschappen doen. Vorige week vrijdag - de 8ste - hadden we melk gekocht bij de Ecomarché. Een fles bleek als uiterste datum 2 juni te hebben en dat zag ik pas toen ik vond, dat de melk vies smaakte. Dus nam ik de fles mee terug naar de winkel, maar ik had de melk niet mogen weggooien!!! Ik kom er al zowat 10 jaar en de juffrouw aan de kassa en ik kennen elkaar al net zo lang.
Fransen zijn zelden klantvriendelijk. Ko heeft een mail met klacht over de ons van vals-spelende betichtende juffer gestuurd naar 4 instanties: geen enkele reactie! In Nederland krijg je eigenlijk altijd antwoord en bij AH krijg je gelijk een nieuwe fles melk!

10 juni Ons laatste optreden in de competitie? 10e van 18 teams, dat was wat er van ons verwacht werd tenslotte!
We logeerden dit keer in La Campanille met 'sporterskorting' goedkoper en stukken beter dan Appart City (maar je kunt geen poes meenemen). Voor herhaling vatbaar, zij het onwaarschijnlijk! Dit was het uitzicht uit onze kamer, een keurig lichte-industrieterrein.
Hieronder foto's van hoe het er tijdens de wedstrijd uitziet, met rechts wat deelnemers. De zwarte mevrouw is het kreng dat ons vorig weekend van vals spelen betichtte - waarover Ko een klacht heeft ingediend; tot mijn genoegen werd ze 4e, nèt niet naar Parijs! - en de andere dame is onze teamgenote Colette, die leuk vertelde over hoe ze ooit als lerares werkte in Mali, met kinderen die, bij gebrek aan materiaal, in het zand schreven met stokjes!

We waren met twee teams uit Narbonne.
's Avonds aten we met z'n allen bij de Italiaan: v.l.n.r. Erna, Mary, Colette, Hélène, Jenny, Eliane? en Ko. Eentje wilde niet mee. Was heel gezellig en lekker.

Ik zal de competitie enorm gaan missen!!

Een prachtig spel: ik (Erna) open met 1

, altijd een 5-kaart in ons systeem. Ko biedt 2SA en dat betekent: schoppen mee en 10/11 punten of 16+. Ik antwoord 3

(1ste of 2e controle), Ko 2

(idem), ik 2

(idem). Ko: 4SA (azen vragen), ik: 5

en dat betekent 1 of 4 van de 5 'azen' (troefheer telt als een aas). Ko: 6

.
Er wordt gestart met

Boer en dat is de enige start waarmee ik het contract kan maken. Ko heeft zich vergist, er zitten 2 azen buitenboord, maar ... hij heeft een 8kaart schoppen! De tegenstanders hebben er dus geen één! Ko heeft

Ax,

x en 2 kleine ruiten. Ik kan Ko's singleton klaveren weggooien op mijn bezit van (

H en) V

en sta alleen

Aas af, want daar heb ik HV van. Ik kan me niet herinneren dat we ooit samen alle kaarten in één kleur gehad hebben.

8 juni Poes heeft zo haar gewoontes. Alleen 's morgens ligt ze eventjes zó bij mij te genieten. Morgen wordt het weer even afzien voor haar met ons in Labège. Ruth komt haar 's avonds een uurtje vertroetelen!
Ze is nu een dag of 10 aan de medicijnen van Ella. Ik heb de indruk, dat het iets beter met haar gaat.

Er is inmiddels wel wat belangstelling voor het huis. Vanmiddag belde iemand uit Montpellier en die komt volgende week kijken. De zaak begint dus te lopen, en dat betekent dat we ook aan het verhuis-draaiboek moeten gaan werken. De laatste weken zijn we ook al wat opruimeriger geworden en doen regelmatig wat dingen weg.

4 juni Zo heb je niks, zo heb je er 2! Een blond en blauw-ogig, een donker. Leuk hoor!

Omdat ik Antoine een geleend boek wilde teruggeven (Ebène, een boek over Afrika van een Poolse schrijver Kapucinscki, zeer de moeite waard, maar er waren wel behoorlijk veel woorden die ik niet begreep) gingen we vanmiddag ook nog maar in Béziers spelen.
Antoine was er niet, maar er waren heerlijke freaky hands, met 8- en 9 kaarten en woeste biedverlopen! We hebben 3 slems gespeeld (allemaal in harten), waarvan er twee begonnen met een zwakke opening: 2 - 6 b.v. Ko opent (zwakke) 2 en ik heb een 8-kaart schoppen met AH in top, HVx en B single en geen ruiten. Dan is 6 harten wel een beetje een gok, maar niet zo heel erg.

Ko heeft nog een keer 2 geopend en toen had ik harten en 21 punten mee. En ik heb een keer 4 geopend op een 8-kaart en heeft Ko er 6 van gemaakt! Voorlopig geen rare handen meer, vrees ik, want ze komen altijd allemaal tegelijk. Er kwamen ook nog 9 kaarten langs in klaveren en ruiten, bij de tegenstanders.

's Avonds lazen we op de website van de FFB, Franse bridgebond, dat we naar 2 zijn gepromoveerd. Wie had dat kunnen denken!

3 juni Moeten we toch nog een keer naar Toulouse ... Goed gespeeld vandaag en als 2e geëindigd, na het team van Mary. Dat wordt nog gezellig in Labège! Bovendien waren er leuke handen, 6-kaarten met renonces, van dattum, en zelfs een keer een 8-kaart klaveren. We moesten de laatste tafel tegen het team van Mary en wonnen nipt, 16-14.

2 juni Competitie in Montpellier. We spelen Interclub, met ene Jaqueline en ene Colette. Volgens mij speelt de laatste beter dan de eerste, maar denkt de eerste van niet ... Het gaat niet heel goed, maar ook niet heel slecht.
Onze vriendin Mary speelt met een buitengewoon goed team. Ik vroeg haar na de 3e ronde hoe het ging. 'Rather well' zei ze en ik dacht dus dat ze wel met 25 - ? gewonnen had. Ja, dat hadden ze. In de vorige ronde hadden ze een gigantische voorsprong op de rest van het veld. Ik zou dolgraag met Mary spelen, maar de afstand - ze woont in Narbonne - en mijn gebrek aan autorijkunst belemmeren de samenwerking.

Françoise, van Pézenas, was er ook; een reuze aardig mens met altijd bijzonder versierde nagels. Vandaag met diamanten!

1 juni In de garage was de TL-verlichting boven de werkbank gaan flikkeren. Typisch een geval dat òf de buis òf de starter (of beide) kapot zijn. Eerst maar eens een nieuwe starter halen. Dus: op naar Sicard, daar waren we al zó lang niet geweest, dat hij zich misschien wel ongerust had gemaakt. Technische woorden in het Frans zijn af en toe nog een beetje moeilijk en ik wist het Franse woord niet voor een TL-buis starter. Omdat er in de starter een spoeltje zit, had ik dus verzonnen dat het wel een bobine pour éclairage TL zou heten. Sicard keek me glazig aan en had geen idee waar ik het over had. Ik liet nog de woorden fluorescent vallen, flash-flash en petit truc (dat doet het altijd goed) waarop hij plotseling het licht zag en riep : Ah, une startèr. Kijk, zo makkelijk is Frans nou eigenlijk.

31 mei Er is iets niet helemaal OK met mijn ogen, iets staar-achtigs, en daarom moest ik (Erna) vandaag een IRM (Imagerie par Résonance Magnetique) van mijn hoofd laten maken. Eerst etiketten laten maken (waar ze in Nederland zo'n ponskaartje voor gebruiken), dan eindeloos wachten (al heb je een afspraak), vervolgens met oordoppen in de rammelkast en dan weer wachten. Toen moest ik meekomen met de RMI-arts en ik schrok, want dat hoefde geen enkel ander aanwezig persoon. In een klein kamertje vertelde hij me, dat alles in orde was. En alle papieren en beelden kreeg ik mee: IRM d'une patiente de 68 ans ... Hadden ze niet naar de geboortedatum gekeken en alleen maar naar mij? Een complimentje? Of ze konden niet rekenen.
Ergens in juni nog een gezichtsveldonderzoek en dan terug naar oogarts eind juli. T.z.t. iets met läser, heb ik begrepen.

Mary, onze Engelse vriendin, had iets met een iPod of een laptop of iets dergelijks en had Ko nodig om het probleem op te lossen. Hij hoeft alleen maar te kijken en dan is het probleem vaak alweer verholpen!
Mary had nog een heel ander, erg vervelend probleem: ze heeft 4 palmbomen in de tuin en die zijn vorig jaar gemaltraiteerd door de rupsen van een of andere vlinder. Nu moet ze van de gemeente Narbonne of haar palmen kappen of ze laten behandelen. Met het laatste was ze inmiddels bezig. De bomen zagen er ook nog vreselijk uit, want heel veel palmen zijn hier in de koude winter bevroren. Er stonden stammen met zo'n ruitjes patroon en 2 of 3 bladeren bovenin, armoedig. En ze is haar schaduw kwijt. Ik had ze gelijk laten omhakken, want ik hou niet van palmen, niet hier tenminste. Op een tropisch strand vind ik ze wel aardig. Als schaduwboom is een murier-platane ideaal, vooral als je een steriel exemplaar hebt, want daar komen dan geen moerbeien aan.

29 mei Hoe wij soms onze dagen doorbrengen.
Vanmorgen vroeg ben ik bij Anky wezen water geven. Zij zit in Nederland en het huis is een paar dagen gastloos -zaterdagavond vertrokken- en planten in potten laten snel het leven als ze niet voldoende te drinken krijgen. Ontbijt/douche en Ko naar de buurman om iets met een TV-schotel te doen. Toen belde Anky op uit Nederland om te vragen of ik haar planten wilde begieten, haha! en daarna Leo uit Zuid Afrika met een computerprobleem, maar Ko was doende met die schotel! Vervolgens belde ik naar een Franse bloembollenman om te vragen of ze een vallota naar Nederland konden sturen en hoeveel dat wel zou kosten, omdat iemand mij via mijn website gevraagd had of ik wist waar je vallota kan vinden. Ik vind het altijd erg leuk om op jacht te gaan, dus heb wat tijd met speuren doorgebracht achter de computer.
Ko zit nu met Leo in Zuid Afrika te bellen over PST bestanden en zo. Leo komt volgende week naar Nederland en dan ga ik hem opbellen om te vragen of hij mijn pas geplante planten in Voorthuizen even wat water wil geven ... Een mondiaal bestaan!

Maar ook het alledaagse huishouden vindt plaats. Ik heb een enorme hekel aan strijken en doe mijn best om die bezigheid te beperken tot 2 keer per zomer. Vandaag was de eerste keer; met de tenniswedstrijd op de TV eigenlijk heel goed te doen. Als ik al die kleren 2 keer heb aangehad moet ik nog een keer ... In de volgende kast hangen nog een stuk of acht 30+° jurken. Er gaat alleen nog af en toe een shirtje van Ko onder de bout.

En nu nog even met Daisy naar Ella dierenarts in St Pons. Ko kan dan gelijk de belastingpapieren, die hij in de vroege middag heeft gedaan, bij het kantoor in de bus doen. Een welbestede dag.

25 mei Twee dagen Toulouse. Eerst naar de ambassade, want mijn (Erna's) paspoort moest worden verlengd en we moesten vlakbij semifinales spelen. Je Nederlands paspoort verlengen kan in Toulouse en nog in 2 plaatsen in Frankrijk. Het is een stad met veel rode gebouwen. De ambassade is een goed beveiligde kamer ergens midden in de stad, in zo'n soort gebouw; van al je vingers afdrukken maken en geen W.C. voor de bezoekers.
Vervolgens naar ons hotel. Daar zitten we elk jaar wel een keer. Als nodig mag poes n.l. mee. Appart-City, wat de Fransen 'sympa' zouden noemen. Kamer met een klein keukentje, een w.c. met een gammele bril en een gammele rolhouder en maar één grote handdoek (maar bij de receptie krijg je wel een tweede als je erom vraagt). Ik neem fruit en een mes voor dat fruit voor bij je ontbijt mee. En theezakjes. Hartstikke heet 's nachts, maar je hoort er kikkers kwaken en de bridgeclub is op loopafstand. Lekker gegeten bij de Italiaan beneden.
In Labège waren de rotondes dit keer voorzien van een begroeiing als een korenveld uit lang vervlogen tijden.
We hebben erg slecht gespeeld en eindigden op plaats 16 van 18. Het was ook erg saai; met Mike en Mary hadden we altijd veel plezier, ook al speelden we niet goed. Maar met deze partners, heel aardig overigens, valt er niet veel te lachen en de spellen waren op een heel enkele uitzondering na, ook niks om over te schrijven. Het zou wel eens de laatste keer Toulouse geweest kunnen zijn.

20 mei We zijn weer thuis. Om 1/2 9 en bij 13° weg, om na 1315 km om 10 u 's avonds aan te komen bij 11°. Heb je daarvoor zo'n pestend gereden. Onderweg de langste file ooit gezien, aan de andere kant: zeker 125 km, ergens tussen Valence en 25 km voor Nîmes. Poes was erg lief. Niet erg naar nummerborden gekeken.

16 mei De dag van de grote ingrepen. Paul Verhoeven (zijn beroemde naamgenoot ken ik toevallig ook, was een jaargenoot, onze jaarclubs vierden wel eens samen een feestje; we gingen wel eens voor de lol samen naar college, hij Engels, ik wiskunde, haha!), stond in alle vroegte en regen op de stoep.
Eerst die ketel er maar eens uit! Blijft een gapend gat, even lekker schoonmaken en een nieuwe erin, veel kleiner, met ingebouwd expansievat.



In tijd van ja en nee is het klaar en gaat Paul aan de volgende klus: een airco in de hoogste regionen van de boekenkast. Ook die zit er in een ogenblikje in en nu maar hopen dat het allemaal werkt en de rekeningen lager worden ... De afdeling van de 'clime' die buiten staat is wel erg lelijk. Daar moet iets op verzonnen worden!

15 mei Ongelofelijk pestweer. Terwijl het toch op 15 mei ongeveer afgelopen moet zijn met de winter. Maar nee:12° en regen/hagel. Gelukkig waait het niet, maar daardoor blijft de narigheid wel hangen. Morgen komt de nieuwe ketel, dan zullen we overdag wel in de kou moeten zitten. Of ze moeten de clime eerst installeren ... Ko moest vanmorgen naar Veenendaal om een nieuw Navigatie/Audio/Video Centre in de auto te laten inbouwen. En dat betekende kwart over 7 op, net als gisteren en morgen komen ze ook vroeg, een uur of 8! We hadden mussen in het nestkastje aan de voorkant van de schuur. Die zijn onlangs uitgevlogen, maar er wordt alweer een tweede leg voorbereid. Opzij hebben pimpelmezen jongen.
	14 mei Ko heeft de schuur schoongemaakt en - voor zover mogelijk - verdeeld in van ons en van hen. Zondag rijden we weer naar huis en komen dan augustus weerom. Maar eerst hebben we nog deze week woensdag een grote ingreep: nieuwe CV-ketel en een 'clime'. Met de clime, zo is ons beloofd, kunnen we onder normale omstandigheden het hele huis warm krijgen met aanzienlijk lagere stookkosten dan tot nu toe en in de zomer kunnen we het, als het een keer erg warm is, koelen. Ben benieuwd. Het was, op 2 dagen in het begin na, niet erg mooi weer, vnl tamelijk koud en aardig wat regen, nu zonnig met koude wind. We genieten wel erg van de zingende merels, een groot concert om ons heen!
Ramon tuinman is vanmorgen geweest en die heeft wat zware karweitjes gedaan, zoals het verwijderen van een overleden buddleia en het afzagen van de 3 nog levende exemplaren tot ongeveer de grond. Hij heeft twee grote pollen tradescantia weggestoken en een hele grote bos van een of ander lelijk en halfdood gras; een vrij grote roos bijgesnoeid en opgebonden en de osmanthus met grote omzichtigheid ingekort, want daar zit een clematis in. Veel struiken hadden flink vorstschade maar zijn w.s. nog te redden. Aardige vent, die Ramon. Hij houdt wel van vroeg beginnen... In juni komt hij nog een keer langs om opvallend onkruid weg te trekken. Gisteren eindelijk het bed voor de logeerkamer opgehaald bij ene Barbara in Amsterdam. Daarvoor moesten zowel Barbara als wij tijd hebben en -nog belangrijker- het moest droog zijn, want bed/matras moest op de inmiddels aangeschafte imperiaal. Barbara woont tweehoog met een Franse man en twee teuzertjes en een derde zichtbaar intern. Wat een gesjouw! Maar ze was er zeer opgewekt bij. Tevoren even de kleinzoons gezien en onderweg voor het eerst een elektrisch autootje aan een oplaadpaal. Later zagen we trouwens nog een.

11 mei De verjaardag van mevrouw Doove. Zij woonde, toen ik klein was, bij ons om de hoek en was de moeder van Jan en Kees waarmee ik samen met mijn jongere broer, veel lief en weinig leed heb gedeeld in onze jeugdjaren. Helaas leeft de hele familie niet meer. Kees, die eigenlijk altijd alleen maar Doove werd genoemd, was een soort broervriend. Als een van ons twee om een partner voor een feestje verlegen zat dan gingen we samen en hadden altijd enorm veel lol. Hij was de peter van mijn jongste dochter. Ik mis hem nog altijd, veel te vroeg doodgegaan! Mevrouw Doove kreeg van mij op deze dag altijd lelietjes-van-dalen en haar reactie was altijd hetzelfde: 'O, snuitig!

Dagje het westen, te beginnen in Boskoop bij Pieter Zwijnenburg. Altijd leuk om hem te zien en even bij te kletsen. Ik vertrok met Carpinus japonica, voor hier midvoor. Daarna naar André Ekkelboom, die een kleine kwekerij voor bijzondere planten heeft achter de kwekerij voor miniatuurboompjes van Herman Geerts. André had mij een keer een berichtje achtergelaten op de plantensite, want hij is gek van Geranium phaeum en heeft 'Anne Claire' in zijn collectie. Hij had nog heel wat meer in de collectie, ik had me arm kunnen kopen: prachtige phaeums, beeldschone corydalis ... André krijgt t.z.t. mijn oxalissen heb ik hem beloofd, want we deelden een zwak voor dit gewasje! Vervolgens nog even langs bij Hertog, die tot mijn verrassing nog 2 soorten viooltjes had die op mijn verlanglijstje stonden. Hè, heerlijk toch, Boskoop!

Vervolgens ging de tocht naar Voorburg, waar ik 2 stoeltjes zou ophalen van MP. Ze bleken te staan bij een meneer die een computerbedrijf had en bezig was zijn pand te verbouwen. Door een kunstenaar had hij de meterkast laten maken in het toekomstig entree van de bedrijfsruimte. Ik wilde maar 2 stoeltjes van de 3, maar hij vroeg me of ik de 3e alsjeblieft ook wilde meenemen. Wil iemand nog een geelgroen stoeltje? W.s. ook buiten goed te gebruiken, kunststof/metaal.

Voorts naar de Winkelhof voor de traditionele kroket bij Engelbert, sambal, kerriepinda's e.d. Een uurtje naar Marten en Kobus/Sarah en weer richting Utrecht. Onderweg kwamen we langs de rivierenwijk in Leiden. Nu hebben we onlangs op Funda naar flats in Leiden zitten kijken en zagen daar mogelijk aantrekkelijke exemplaren aan de Julius Caesarlaan, achter de rivierenwijk. Even kijken! Maar toen reden we ook langs Roomburg, waar Veggeltje, mijn hulp in de huishouding van ooit en een hartstikke leuk mens, nu 97 jaar oud, vertoeft. Nog helemaal bij en leuk om elkaar even te zien. De flats zagen er van buiten ook goed uit. Wie weet, eerst het huis verkopen.

10 mei Zomaar in je eigen tuin zo'n bos lelietjes-van-dalen plukken: wat een luxe! Jammer, dat ik de heerlijke geur niet kan toevoegen ... In Frankrijk geven mensen elkaar op 1 mei een of twee bloeiende takjes bij wijze van gelukwensen en dan kun je soms een paar plantjes in een potje bij de supermarkt kopen.
Bij ons in de tuin doen ze het niet, maar bij mijn buurvrouw Mirjam, 86 en in het bezit van zeer groene vingers, wel. Ze staan er naast haar veldje Helleborus niger, ook al zoiets bijzonders. Haar triomf is echter het jaarlijks bloeien van een Xanthoceras sorbifolium - sorry, geen Nederlandse naam beschikbaar - die ik ooit voor haar meegenomen heb uit Nederland. Mijn eigen exemplaar heeft uiteraard nog nooit ook maar één bloem gehad.

Gisteren hebben we eindelijk de vrijer van dochter 1 ontmoet. Van mij mag ie blijven! Hij kweekt exclusieve bomen, wat wil je nog meer: hij en ik hebben altijd wat om over te praten! Er stonden erg mooie bomen op die kwekerij, maar net als elders had de afgelopen winter enorme schade aangericht.
Die twee hebben het fantastisch met elkaar en maken spannende, lange tochten met paarden en honden!

De vogeltjes in Frankrijk zijn uitgevlogen. De laatste dag hipten ze op de plank heen en weer, heel grappig. Ik hoop dat hun een lang leven beschoren is.

5 mei De roodstaartjes zitten nog in het nest, maar we denken dat er eentje dood is en voor het nest ligt. We zien maar 3 vogeltjes en een soort ronde bol voor het nest.
Vrijdag was hier een meneer om over een eventueel raam of een airco te praten, iemand die gespecialiseerd is in chalets. Wat het gaat worden is nog niet helemaal duidelijk. Een nieuw raam kost iets van 1000€, dat is niet niks voor zo'n klein raampje! Het is best suf, dat het raam in de computerhoek niet open kan en als het eens warm is is het hier gelijk smoorheet. Maar de specialist wist wel een trucje voor dat hete gas en nu kan ik normaal koken, hoera!

3 mei De roodstaartjes - in Frankrijk - zijn bijna zover dat ze het nest gaan verlaten. De foto is niet erg goed maar wel heel grappig!

2 mei Waanzinnig mooi op de Veluwe op het ogenblik. We reden naar Zwolle, waar Ko eindelijk dakdragers voor de auto had gevonden. We moeten nog een bed ophalen in Amsterdam. In de dorpen hier en daar veel vlagvertoon, jammer!
De kwekerij van Coen Jansen is niet ver van Zwolle en daar brachten we een kort bezoek. Coen heeft in zijn collectie de papaver 'Karina' die echt roze is, erg mooi. En had natuurlijk nog allerlei andere leuke dingen. Bovendien vertelde hij, dat hij zijn laatste vakantie in Frankrijk lang geleden had doorgebracht in St. Chinian, terwijl de meeste Fransen (die we b.v. tegenkomen bij de competitie) als ze vragen 'Waar wonen jullie' geen idee hebben waar St Chinian ligt. Grappig.

De laatste keer dat we bij Coen Jansen waren geweest hadden we in Dalfsen een prima loempia gegeten bij de lokale Chinees, lekker knapperig en een complete maaltijd. Was nog altijd prima!

30 april. Lekker weer vandaag. Bezig met het uitdunnen van het computer bestand. Erna's computer in Frankrijk had de geest gegeven, daarvoor gisteren een vervanger opgehaald. Daags daarvoor kwam ik (via een oud-collega) een mooie aanbieding van een laptop tegen: ophalen in Zeist. Gevolg is wel dat we nu 8 computers in de 2 huizen hebben. Daarvan gaan er 3 de deur uit, maar éérst de andere in orde maken met programma's en bestanden.

29 april Leuke dag vandaag. Eerst naar Warmond, waar Ko voor mij een andere computer had gevonden. (Die in Frankrijk was gecrasht) We kwamen langs een paal met wiel voor een ooievaar en verdraaid, het nest was bezet. Ik ken die paal al ongeveer mijn hele leven, maar heb er nooit eerder een ooievaar op gezien.
De computer opgehaald en even naar Joke en Joop, altijd gezellig.

Daarna Oranjedrive in Leiderdorp, veel bekenden, velen uitgedost in oranje. Niet zo makkelijke spellen. Aan het eind van de wedstrijd kwamen er verrukkelijke bitterballen langs, mmm!
Vervolgens schilderij - wat heet, niet echt een schilderij, maar een soort veredelde poster, evenzogoed wel leuk - opgehaald bij Frans en Gita en naar huis, ding ophangen en eten. Onderweg was de temperatuur plotseling flink opgelopen en ik kon nog even wieden, al word ik het wel zat. Een stuk of 14 emmers vol onkruid verwijderd inmiddels en het is nog lang niet klaar. Volgende week komt Ramon tuinman en ik heb een bedrijf gevonden, dat planten bezorgt, wow! Met een ruime keuze en ... dictamnus, die zo absoluut verrukkelijk ruikt en het hier goed doet. Wat mij betreft voor het eerst.

27 april Vanmorgen heeft Ko het grootste deel van het nog resterende verfwerk gedaan. We konden het bed niet van de muur krijgen, dus een klein stukje moet nog. In augustus. Het gordijn uit Friesland was ook bezorgd: precies goed. Ik kon het met weinig moeite in tweeën delen en zowel de kleur als de maat is perfect. Leve MP!!

Gisteren brachten we een dag buiten de deur door, naar Amsterdam, waar Jacob heel gelukkig was met zijn verjaarscadeau (afgezien van een bijdrage op zijn bankrekening, daar kan hij een brommer of een snelle laptop of zo voor kopen als hij 18 is; gek hè, je kunt je nu nog niet voorstellen wat een knul over 16 jaar geweldig vindt en ik zal het hoogst waarschijnlijk nooit weten ...): een duplo vliegtuig, en Abel schattig lag te lachen. Claire ziet er alweer patent en slank uit.
Voorts naar Boskoop waar Esveld een zuilvormige lijsterbes voor me had plus een witte passiebloem, die ik beloofd heb aan iemand in Cessenon. En een kleine impulsaankoop: Anemone robinsoniana. Bosanemoontjes doen het hier goed en ik hoop dat dit schattige blauwtje zich razendsnel gaat vermeerderen onder die lijsterbes.
Daarna hadden we een gezellige late middag/avond met Frans en Gita en hebben we heerlijk Chinees gegeten. Er waren ook allerlei pakjes voor ons, o.a. een reusachtig schilderij voor de olifantenkamer, maar dat paste niet heel goed meer in de auto. Zondag gaan we Oranjedrive spelen in Leiderdorp en dan gaat het mee hierheen.


26 april De door mij (maar niet door Ko) gehate grijze gordijnen in die slaapkamer heb ik er gisteren afgehaald en aangeboden op MP, gratis. Binnen 10 minuten was de advertentie 15 keer bekeken: haha, Hollanders! Binnen een uur was er een gegadigde, ook uit een chaletpark ergens in Voorthuizen (er zijn er meer dan 60!) en 's avonds kwam rijk getatoeëerde Eddie ze halen. Hij was er blij mee, al waren ze zonder haken en ongewassen, zoals ik in de advertentie had laten weten. Een onverwachte verrassing voor Eddie was dat ik ook nog de afgrijselijke, bijpassende vitrage had, met een brede rand ingeweven engs. Zonder haken, wel gewassen.
25 april Wat nu onze logeerkamer is hier in Voorthuizen was hard aan een beurtje toe. Ko probeert een gat in het randje langs het plafond te repareren en hij heeft een muur heel zacht geel geverfd. Ik heb de afgelopen weken via eBay gespeurd naar decoraties. De sprei had ik al eens aangeschaft, maar ik weet niet of ik hem kan gebruiken, want er komt een eenpersoons bed (met voor een eventuele tweede logé een onderschuifbed). Maar de sprei zelf is erg leuk en inspireerde me tot het thema van de versiering: olifant! Als je 'elephant' intoetst op eBay UK, mijn favoriete winkelcentrum, krijg je iets van 4000 hits, met van alles en nog wat. B.v. honderden, vooral heel lelijke, beelden, maar ook wel eens iets echt prachtigs, zoals deze gobelin. Vandaag heb ik de gordijnen weggehaald; de vitrage had ik deze winter al vervangen, ik vond ze allebei foeilelijk. Als het goed is komt er morgen of overmorgen een goed, geel gordijn; uit Friesland. Ook MP is erg inspirerend. Ko is bezig met een imperiaal, al heet dat tegenwoordig dakdrager. Ergens bij Nijmegen en daar moet hij toch binnenkort heen.
24 april Het was wel druk op de weg zondag, ik denk het eind van een vakantie, maar weinig vrachtverkeer. Bijna alle departementen gezien, m.n. 2, 12, 22 en 72 die tot de schaarse nummers horen ... Poes was erg lief en heeft van Lyon tot bijna hier (als ze de stal ruikt wordt ze onrustig) op schoot gelegen. In Voorthuizen staat er weer gigantisch veel onkruid in de tuin, maar het was m.n. vandaag lekker weer en het hurken went alweer. Verder zijn we bezig met de logeerkamer. Ko heeft e.e.a. gerepareerd, er is verf ingeslagen en vanmorgen zijn we bij de HEMA gordijnen gaan bestellen. Ik had een goed gordijn - kleur, afmeting - gevonden op MP, maar de verkoopster reageerde niet toen ik vroeg of ik er één kon kopen i.p.v. de aangeboden twee. Toen we terugkwamen uit Barneveld belde die mevrouw van het gordijn op MP op en zei, dat één gordijn OK was. Toen zijn we de HEMA weer af gaan bestellen, want je krijgt er een dag bedenktijd ... Ze waren er erg aardig over! We hebben inmiddels ook een bed met een onderschuif idem gevonden, alleen moeten we dat in Amsterdam gaan halen en het is maar de vraag of het in de auto past. Maar over een week of wat hebben we een leuke logeerkamer voor nog geen 200€, inclusief allerlei aardige versiering. Foto's later!

20 april Het huis is gisteren naar de makelaar gegaan. Op het ogenblik loopt er iemand rond die het keurt op energiegebruik. Straks volgen nog een keuring voor beestjes als torren die het hout opvreten, asbest, lood, elektriciteit en nog meer van dat soort gedoe.

Maar het is wel beter als b.v. de oude lekplek in de keuken weggewerkt wordt. Eergisteren heeft Cor het gerepareerd, gisteren is het 'voorgestreken' en nu moet de witkwast er nog over.

16 april A.C. heeft haar schoonouders over uit Nieuw Zeeland en had voor de gelegenheid een huis gehuurd in Malaga, om daar met iedereen een weekje in de warmte te zitten. Via een rit naar Barcelona en een vlucht naar Malaga konden wij hen een paar dagen gezelschap houden en tevens Bondy's ouders ontmoeten.

De warmte deed het niet, helaas. Het is buitengemeen koud op het ogenblik, hier vanmorgen maar 6º en in Malaga was het ook niet geweldig. Gelukkig had ik winterkleren aan!

Het was leuk de jongste aanwinst even mee te maken. Die is inmiddels 2 maanden en heeft een dikke kop en een vriendelijke lach.
Jacob wordt eind van deze week 2 en is al behoorlijk welbespraakt, in twee talen. Zo noemde hij het meegebrachte cadeautje airplane-vliegtuig. Motorisch zit hij ook goed in elkaar en zo mocht oma voor het eerst van haar leven een potje voetballen. Als ik de bal naar hem schopte zei hij: 'Dankjewel, oma'.
De Nieuw-Zeelandse opa en oma heten 'Korro' en 'Nen'. Korro is Maorisch, van Nen weet ik het niet precies.

Op de terugweg keken we even rond in Malaga met een fraai gemeentehuis met een bananenboom ervoor en groene papegaaitjes in het park ertegenover. Bij een stop voorbij Barcelona, even iets eten, waren er massa's bedelende katten. Heb ik niet eerder gezien bij wegrestaurants.

11 april Onze vriend Frans is gisteren met weer een vriend van hem, Piet, hier aangekomen, de eerste gasten van het jaar. Ze worden vandaag gelijk aan het werk gezet!!! Het prieeltje heeft weer een dak. Helaas is het weer zonnig, maar koud, met tramontane. Het waait niet erg hard, maar het is guur, met slechts 11°. Vanavond gaan we gezellig met iedereen saté eten. Om de vogeltjes niet te storen staat onze eenvoudige barbecue op het vóórbalkon.

10 april Het is Pasen geweest en dus zijn de eieren gelegd. Moeder is begonnen met broeden. Het is helaas niet zo héél mooi weer vandaag. Jammer voor de bezoekers die vanmiddag komen. Morgen wordt het beter, als we het weerbericht mogen geloven.

5 april Vandaag en gisteren competitie in la Grande Motte, ver weg. We spelen met de Boutsicas en dit is de 3e ronde, selectie voor 'Toulouse'. We staan 5 en er gaan er 10 door. We zullen zien.
Een mooi spel gisteren waar onze vriend Antoine plezier in zou hebben. Ko presteert het nog wel eens om een slem te bieden en te maken met 2 azen buiten boord. Zelf met 3 hebben we het een keer gedaan n.l., maar dat is 25 jaar geleden, al weet ik het spel nog uit mijn hoofd. Dit keer opende hij 1

en dat kunnen er 2 zijn of 8 en alles ertussenin. Er werd 1

gevolgd. Ik ben aan de beurt en heb 13 punten - we moeten dus een manche gaan spelen, maar welke? Ik heb 5 schoppen met AVBxx, slechts 2 klaveren, ABx in harten en ruiten B10x en zeg in arren moede maar 3SA, hopend dat Ko meer dan 2 klaveren heeft! Vervolgens gaat Ko azen vragen en legt aan in 6SA. Ik krijg, hoera, hoera!

10 als start. Ko heeft 0 schoppen en 2 kleine ruiten, maar 6 klaveren met AHV in top - die zitten goed verdeeld - en 5 harten met HV en ik maak moeiteloos 7SA.

Later: ja, Toulouse! Maar pas eind mei. Dit keer heb ik een slem geboden met AH ruiten buiten boord, maar ik kreeg ze direct om mijn oren ... Slechte score!
De platanen zijn trouwens weer groen.

Het is praktischer/goedkoper samen te rijden en daarom spreken alle bridgers af op de parkeerplaatsen bij een station op de payage. We stonden dit keer geparkeerd achter een Monegask.

3 april Het regent, mooi zo. Want het is behoorlijk droog en warm geweest. Langs de weg beneden staan alliums in bloei. Ze houden het in een vaas lang vol.

2 april Bridge! De competitie dit weekend leverde ons een 6e plaats op. In juni verder. We speelden deze 2e ronde met nieuwe partners, Jaqueline en Colette. Jacqueline speelt pas dit jaar voor het eerst in 2, nadat ze vorig jaar in Parijs 1 geworden was met haar partner bij de gemengde paren in een lagere serie. Ko en ik spelen al jaar en dag in klasse 2

, met een IV van 52.

Je begint in klasse 4 en als je 500 punten bij elkaar hebt gesprokkeld ga je naar 4. Heb je er weer 1000 bijverdiend dan ga je naar 4 enz. Vijf etappes per nummer en je hebt voor elke stap meer punten nodig. Bovendien wordt elk jaar 15% van je verdiende totaal afgenomen! Wij moesten aan het begin van dit seizoen 20.000 punten inleveren.
Hoe kom je aan die punten? Als je 1 wordt op een clubmiddag dan krijg je er b.v. 150. Het ligt aan het aantal aanwezigen. Win je een wedstrijd in de competitie dan krijg je er b.v. 800 plus bonus als je beter gepresteerd hebt dan er van je verwacht mag worden. Omdat iedereen onderaan moet beginnen zaten wij na het eerste jaar competitie ongeveer op het niveau waar we verder gebleven zijn. Ik geloof dat we toen, omdat we bij de start ver boven het niveau waarin we ingedeeld waren speelden, wel eens 9000 voor een wedstrijd gekregen. Erg goed geregeld hier!
Wij hadden partners nodig met een betrekkelijk laag IV (indice valeur). Je mag met z'n vieren, allemaal van de zelfde club, niet meer dan een IV van 200 hebben om in Interclub 3 te kunnen spelen. Met meer dan 200 moet je naar 2, waar je alleen als kanonnenvlees functioneert en dat is gewoon niet gezellig, alleen maar verliezen. Want er zijn maar een beperkt aantal plaatsen in de topregionen en de beste spelers jojoën tussen Interclub 2 en de topgroep, omdat daar steeds promotie/degradatie plaats vindt. Daar hebben we geen zin in (je moet nog betalen ook!): laat die topspelers het maar samen uitzoeken.

Mary, goede vriendin en partner in andere competities, speelde met Hélène waar we vorig jaar mee gespeeld hebben: een ijzersterke combinatie. Wij werden tenminste flink ingemaakt - en Engels als ze is kreeg ik 's avonds een mailtje van haar met 'Sorry!! - en een 'match' wonnen ze met 74 -0, walgelijk! Ze eindigden ook als eersten met gigantisch veel punten voorsprong.

29 maart De roodstaartjes hebben nu echt besloten bij ons in te trekken. Een paar dagen geleden werden er wat oefeningen in het nest-bouwen gedaan, maar sinds vanmorgen is er serieus werk in uitvoering.

Het is een drukte van belang. Elke minuut komen ze met takjes en mos voor het nest aangevlogen. Volg de bouw online op http://kovijn.no-ip.org.
In twee dagen is is het nest nagenoeg af.

Dit is het gelukkige echtpaar, hij links, zij rechts.

Uit het bloedonderzoek van een paar dagen geleden bleek, dat Ko en ik allebei te weinig vitamine D in ons bloed hebben. Schelvislever moesten we eten van oom dokter en dat zou m.n. erg lekker zijn met een enkel druppeltje citroensap. Ko houdt niet van vis en niet van lever ... Toch maar een blikje aangeschaft bij de supermarkt hier en het viel mee, vond hij. Maar ik ben een zuinige huisvrouw en dacht dat zo'n blikje bij Leader Price wel goedkoper zou zijn en zo was het ook. 4 blikjes aangeschaft, met het voornemen per lunch p.p. één boterham met schelvislever te eten. Maar helaas: het blikje van LP zat minstens half vol olie en de rest was niet lekker. Vandaag moesten we naar Leader Price en ik had dus 3 blikjes bij me om te retourneren. De juffrouw ter plekke schoot een bekende zin op mij af, al was hij dit keer in het Frans: 'We hebben er nog nooit klachten over gehad!' Tegenwoordig kan ik daarmee wel uit de voeten. Je kijkt zo'n juffrouw stralend aan en zegt: 'Gut! ben ik de eerste?' (Je suis la première, moi?)

28 maart Ik heb al een tijdje last met kijken, m.n. 's morgens. Een bezoek aan de oogarts was al heel lang gele den, misschien 's tijd?
Eerst eens informeren: welke oogarts is goed en aardig? We kennen hier veel mensen in de bridgewereld. Daar zijn heel veel bejaarde dames bij en Andrée M. - waarmee ik verkeer op basis van gebruik van voornamen! - vertelde me dat ene dokter Dufay Dupar goed en aardig was. Of hij ook knap was moest ik zelf maar beslissen vond ze ... Ze raadde me aan om naar het ziekenhuis gaan en niet naar zijn privépraktijk, want via het ziekenhuis was de behandeling voor groene kaarthouders zoals wij, helemaal voor rekening van de verzekering.
Je kunt hier meestal direct terecht bij een dokter, maar niet bij deze oogarts. Afspraak gemaakt in oktober, voor vandaag!

In het ziekenhuis moet je eerst naar de centrale administratie. Daar wordt er een vel met stickertjes voor je gemaakt i.p.v. het in Nederland gebruikelijk ponskaartje. Vervolgens begint veel wachten. Op de gang, harde stoelen.
Eerst viel ik in handen van een ortoptiste, zo iemand die je met één oog bedekt letters laat lezen. In het begin zag ik geen barst, want zoals al gemeld, ik heb moeite met kijken, m.n. 's morgens. En om de een of andere reden kon zijn apparaat de sterkte van mijn brillenglazen niet aflezen. Ook last met kijken?
Na een tijdje zag ik meer en werd er ongeveer vastgesteld wat er aan de sterkte van de glazen van mijn bril zou moeten veranderen. Maar pas over een hele tijd. Want toen kwam de echte dokter eraan te pas. Groot vooral en niet heel knap (jammer, maar ik kan toch niet heel goed kijken ...). En die dokter ging met druppels en felle lichten in de weer en kwam tot de conclusie dat ik een degenererende oogzenuw heb en/of een kwaal die pigmentair glaucoom heet en vooral voorkomt bij jonge mannen zoals ik, haha! Allicht dat ik niet goed kan kijken! Er komen dan pigmentkorreltjes terecht in het afvoerputje dat langs de oogzenuw loopt, en dat raakt dan verstopt, als ik het goed begrepen heb.
Eerst moet ik een RMI = MRI, eind mei. Dan nog een keer groot onderzoek bij de ortoptiste, eind juli. En t.z.t. gaan ze dan iets doen met laserstralen, dat helpt tegen de korrels in het oog. Geloof ik.
Ik heb nu van die enorme pupillen, van de druppels, en kan de computer nauwelijks zien.

Heel ander nieuws: de vogeltjes zijn aan het bouwen. Ko heeft de camera weer ingesteld en krijgt bij elk bezoek een e-mail met foto's. Vanmorgen zijn ze een hele tijd aan de gang geweest.!

22 maart Gisterenavond zagen we een aflevering van 'Midsomer Murders' en daar kwam een bruiloft in een kerk in voor: Saint John the Baptist in Little Missenden, waar ik vorig jaar mijn camera liet liggen. Met gek heiligenbeeldje en al. Ik weet nog steeds niet welke heilige, want ik kreeg geen antwoord op mijn mail toen ik er naar vroeg. Vreemd, Engelsen zijn meestal erg hulpvaardig.

Maar - 23 maart - mijn buurman hier kan ALLES vinden en stuurde me deze goede foto met tekst en uitleg: de heilige Katherina. Met dank aan Cor.

Volgens onderschrift geplaatst als nagedachtenis aan een dochter van Roald Dahl.

20 maart Onze vroegere benedenburen, Frank en Valérie, waren bijna 2 jaar geleden ineens weg. Geëmigreerd naar la Réunion. Heb ik me laten vertellen. Frank en Valérie waren lawaaiig, maar aardig.
Er kwam een andere mevrouw wonen in hun huis, stil, maar afwijzend; ze wilde niets met ons te maken hebben. Ook goed! Maar die is ook alweer een week of 3 buiten beeld. Zou er ergens een afvoerputje zitten dat uitkomt in la Réunion?

Ergens vlak bij la Grande Motte flamingo's in het water. Er zijn er deze winter veel gesneuveld door de kou.

19 maart Weer nét geëlimineerd: 10e, 9 teams gingen door. Terecht trouwens, want we hebben m.n. in de laatste ronde wat af zitten blunderen! Maar we hebben een keer 7

geboden en gemaakt (aan de andere tafel niet) en dat maakt het weer helemaal goed. Groot slem (alle slagen) is een heel zeldzaam verschijnsel in het wild. Het komt wel voor in gestoken spellen, zoals bij Roy René, maar bij handgeschudde kaarten is het nog zeldzamer dan een hand met 0 punten.

Toen we 's morgens weggingen was Daisy erg ziek; vandaag of morgen komt het moment dat het niet langer gaat. Toen we thuiskwamen was ze weer opgeknapt, gelukkig, ik was al bang dat ik vandaag naar de dokter moest voor haar. We lagen - uitgeteld - om 11 uur in bed en werden pas tegen 9 uur wakker.

17 maart Competitie in la Grande Motte. Dat is ver weg! Met 'mi-temps' (halverwege elke match wisselen) en schermen in een vermoeiende zaal 48 spellen gespeeld. Morgen nog een keer. We staan 4, het gaat om een plaats in de halve finale.

14 maart Gisteren voor het eerst weer een zwarte roodstaart gezien. Na het drama van vorig jaar willen we ze toch graag de kans geven om hier te broeden, maar de steenmarters zitten er ook, ergens! Ko heeft een flinke lap glad en wiebelig perspex boven de nestelplank gemonteerd. Het lijkt ons dat steenmarters daar niet enthousiast over kunnen worden. Nu gaat Ko nog proberen de camera op te stellen.

Het is wel een grote vraag of de zwarte roodstaartjes de moordpartij op hun kleintjes van het vorige jaar al vergeten zijn ...

	13 maart 23°, geen wind en een stralend blauwe lucht. T-shirt, halve broek aan en sokken uit. Wow! Weet ik hoeveel vlinders gezien, witjes, Zuid- Franse citroentjes (het mannetje heeft een oranje vlek in de vleugel), een snelle bruine, die ik zo niet even kon benoemen, een blauwtje en 2 koningspages. Gisteren ook een kolibrievlinder. Veel vogelgeluid is er nog niet, puttertjes, heel ver weg alarm van een merel, een spreeuw in de buurt doet een wielewaal na. Het rook vandaag alweer naar Zuid-Frankrijk. De tijm staat hier en daar in bloei en ik heb zelfs al bieslelies gezien, maar nog een beetje scharrig. In de serre, raam wijd open, is het trouwens 34°; buiten inmiddels 25°.
Ik dacht dat ik wel reacties zou krijgen op het brullen van de leeuw, maar blijkbaar vindt men dat echt wat voor mij: niets om je over te verbazen. Op het plein waar de bridgeclub in Narbonne aan ligt stond een circus. Vandaar!

12 maart Tijd voor de vampier. Een keer per jaar moet ik mijn bloed laten controleren van oom dokter: aangeboren te hoog cholesterol. Ko moest deze keer ook. De 'vampiers', zoals we hen noemen, komen aan huis. Vampiers is dus extra onvriendelijk, want waar vind je dergelijke service? Bloedprikken (une prise de sang) moet à jeune en dat betekent dat je nuchter moet zijn. De infirmière kwam om 1/2 9, ergo: vroeg op!

Het bloed wordt naar een laboratorium in Béziers gestuurd. Over 2 of 3 dagen krijgen wij de uitslag in de bus. daarmee gaan we naar de dokter, ik voor nieuwe pillen, Ko voor controle. De rekening van het onderzoek gaan wij dan 'n keer betalen als we toch in Béziers gaan bridgen, want dat laboratorium is ook sur les allées, aan het centrale plein met platanen.
De feuilles (rekeningen) moeten we dan later naar de verzekering sturen.

We weten na al die jaren precies hoe het allemaal werkt, anders dan in Nederland, maar ook wel praktisch.

Bizarre middag! Ko had iets nodig van een DHZ bedrijf. In Narbonne maar, dachten we. Mary, die daar woont, had een probleem met haar zwembad en dat kon dan in één moeite door. Combineren met weer eens bridgen in Narbonne, want daar waren we (competitie, ziek) een hele tijd niet geweest. Zowel het eerste als het laatste spel had ik 0 punten en tussendoor ook nog een keer. 0 punten is zeldzamer dan een heel sterke hand!
Verder werd ik de hele tijd afgeleid door een LEEUW, die ergens vlakbij zat te brullen!

11 maart Ook een ander vestje viel goed in de smaak. Weer erg lekker weer, maar wel veel wind.
Bij werk in de tuin zag ik een wants - ik weet niet precies hoe hij heet (la viole rouge misschien) maar je ziet ze het hele jaar door en overal - liep met een zaad van een oleander te slepen. Wantsen heten 'punaises' in het Frans. Ze schijnen gemeen te kunnen steken, maar ik heb het nooit bij de hand gehad!

10 maart Mooi weer,goed om even voor op het balkon mijn boek uit te lezen. M'n vest hang ik even over de achterkant van de stoel, daar valt het vanaf en onze opportuniste heeft haar plekje zó gevonden!

9 maart Op mijn 21ste verjaardag, héél lang geleden, kreeg ik van oom Leo, mijn peetoom, het vorstelijke bedrag van 25 gulden. Ik kocht daarvan de pianoconcerten van Ravel, gespeeld door Daniel Wayenberg en beloond met de Grand Prix du Disque. Indertijd werkte ik naast studie en baan, regelmatig in een platenwinkel. Gouden tijden!
Omdat ik toen nog niet veel platen had werd dit exemplaar helemaal grijs gedraaid en kocht ik hem na verloop van tijd opnieuw. Die LP ging mee naar Nigeria in '64.
In Nigeria brak later de Biafra-oorlog uit en ik moest met kind, maar met achterlating van man en ongeveer alles wat we hadden, met grote spoed het land verlaten. De man in kwestie kwam later ongeschonden terug in Nederland; we waren wel alles kwijt en de plaat was niet meer in de handel.
Maar nu zit ik ernaar te luisteren, want een buitengewoon aardig persoon heeft hem op YouTube gezet.
Ik ben trouwens één keer naar een uitvoering van het pianoconcert in G groot, gespeeld door Daniel Wayenberg geweest en had het geluk om op de 2e rij te zitten van de Stadsgehoorzaal in Leiden, zodat ik direct op die vaardige worstvingers kon kijken. Heel opwindend.

7 maart Ja hoor, we eindigden als 4e ('Quatrième: la Hollande!). Grappig!

Bridge. In de laatste ronde heb ik een flinke blunder gemaakt. Ik opende 1SA met 16 punten, links van mij bood 2 en Ko bood 2SA. Dat is Lebensohl; een bepaalde conventie waar de SA-bieder 3 op moet antwoorden, maar dat was ik even vergeten. Ik dacht dat Ko 2 stops in ruiten had + ongeveer 9 punten en bood 3SA. Dat ging dus een beetje mis; Ko had A met een kleintje en ook geen 9 punten. Ik had ook maar 2 ruiten en verder zat er ook nog van alles fout. Ik ging maar liefs 5 down! Dat is erg in een viertallenwedstrijd. Gelukkig niet gedoubleerd.
Maar toen we gingen vergelijken bleek dat Mary, van ons nevenpaar, 5 had geboden en dat gedoubleerd had gemaakt, zodat het geheel nog een positieve score van 7 imps opleverde.

6 maart Mondiaal geknutsel: ik brei een jurkje voor een pop! Het boek met allerlei randjes e.d. is Frans. Het lijfje van de pop komt uit Zuid-Afrika, het hoofdje is van Heubach (Duits?), maar ik heb het gekocht in Amerika. Het broekje is gebreid van zijde, afkomstig uit Engeland en de gele wol komt - ik weet het niet helemaal precies meer - uit Kuala Lumpur of Singapore ...

De competitie ging niet slecht vandaag, eerst geëlimineerd en nu staan we aan het eind van dag 1 op de 5e plaats.

5 maart Wonderlijke dingen hoorden we op de TV. Albert Verlinden liet 'oude wonden oprakelen' en Erik Mouthaan sprak over 'het bombarderen van Iraanse doeleinden'.
Helaas is het vandaag plotseling weer koud geworden. Gelukkig moeten we morgen en overmorgen competitie spelen. Daar worden we vanzelf warm van!

2 maart We hebben de eerste stap tot verkoop van ons huis hier gezet: een advertentie op MP. En wat krijg je dan voor reacties? 1) iemand die aanbiedt je website te maken 2) iemand die je een nieuwe telefoon voor je a.s. huis wil verkopen 3) iemand die wel wil ruilen als je 3 ton bijbetaalt: het ruilobject is een (mooie) grote boerderij in noord Groningen ...

1 maart Ko is begonnen met het herstel van het prieeltje boven en is daarmee alweer aardig gevorderd. Het helpt dat het zulk fantastisch weer is.
We zijn gisteren opgeroepen om volgende week toch de vervolgronde te komen spelen van de competitie waar we met een verschil van 0,4 punt uit waren eind januari. Gut, dat is al weer een heel kleinkind en zo geleden! Maar dinsdag en woensdag spelen dus! Lekker dichtbij, in Béziers.

29 februari Deze dag bestaat niet, schrijft Berry Westra vandaag op de bridgekalender. Grappig!

Hij schiet al aardig op, die puzzel! Hij is lekker moeilijk.

28 februari Ik voel me niet helemaal OK - 'gastero', zoals ze dat hier noemen - en dan heb ik geeneens zin om iets in de tuin te doen, al lokt het voorjaarsachtige weer.
Van Tinka's schoonouders kreeg ik een aantrekkelijke puzzel van Marjolein Bastin. Niet helemaal Ko's 'cup of tea', maar echt iets voor mij en een mooie bezigheid voor bij een vervelende buik. Even een muziekje zoeken!

Ko houdt zich bezig met het herstellen van het prieeltje boven.

24 februari Het is zulk lekker weer, dat zelfs Ko vanmorgen al vroeg buiten zat met een krant, meegebracht door Mark, die maandag weer hier was. Morgen gaan de heren alweer weg, jammer, want het is best gezellig op 'onze' heuvel als we er allemaal zijn. Anders ook wel, hoor!

Daisy is een opportunistische kat: een krant en een hand in de buurt? Ze is er als de kippen bij, want die combinatie geeft hoop op een lekkere aai! En ja hoor, gelukt!

23 februari Vandaag lekker voorjaarsachtig. 20+! Er is wat wind, maar die is niet koud.

Soms zie je hier vreemde, verwaaide wolken.

22 februari Een beetje verlaat verjaarscadeau: een nieuw lijst om het dierbare schilderij van Olav Cleofas van Oosterbeek. Er zit een inlijster in Béziers die goed is in zijn werk. Ziehier het resultaat, ik vind het erg mooi.

Wij doen meestal boodschappen in Béziers gecombineerd met een middag bridgen. Vandaag gingen we vlak bij de schilderijenwinkel een kaartje leggen, in club van de augurkenman. Het laatste spel speelden we tegen een mevrouw van ... 98! en mooi dat ze 3SA + 2 tegen ons maakte en daar goed mee scoorde.

20 februari Wij mogen 's avonds rond 7 uur graag - tijdens koken of afwassen - naar Judge Judy kijken, ik geloof op ITV. Zij behandelt kleine zaken, tot 5000$, vaak van met elkaar in onmin geraakte stellen en dan gaat het over al dan niet betaalde huur, geleende auto's, daarmee gemaakte aanrijdingen etc.. Vandaag speelde een zaak tussen een ooit bevriende jongen en meisje, waarvan het meisje gokte en daardoor in de problemen was geraakt. De vriend had haar geld geleend om een acuut probleem voor haar op te lossen en wilde dat geld terug. Niks bijzonders verder, maar het meisje, ze maakte niet een erg aardige indruk, heette: Sopheap Kroach.
Judge Judy is heel geestig, beschikt over enorme mensenkennis en prikt overal doorheen! Ze is in de 60 en ziet eruit als een vrolijke 45-jarige. Amusant!

19 februari We stonden gisteren 5 en dat is zo gebleven, i.e. door naar de volgende ronde. We hebben vandaag 3 keer 15 -15 gespeeld; dan waren de teams aan elkaar gewaagd, met over en weer af en toe een forse blunder!
Elke wedstrijd begint met het wassen van de kaarten.
Mary vertelde ons dat ze dit jaar al 4 keer processierupsen in de tuin had gehad. Wij hebben ze alleen het eerste jaar dat we hier waren gehad en daarna nooit meer. Maar af en toe zie je een boom of bomen vol met hun spinsels, zoals op de foto linksonder.

18 februari Na een dag competitie staan we 5. Beetje saaie spelletjes, 1SA of 2

en zo. Maar bij het allerlaatste spel van de dag kreeg ik een hand met 24 punten en mooie schoppen. Konden we ons oefenen van een paar dagen geleden in praktijk brengen. We kwamen in 6

terecht, contract, maar niet goed, want aan de andere tafel boden ze 6SA en maakten ze er 7, goed voor 1 imp voor hen. Evenzogoed leuk!

17 februari Wij zijn weer thuis, na een redelijk vlotte reis. Druk in Nederland, vies weer in de Ardennen en daarna OK. Vlak voor Lyon begon de zon te schijnen en hier is het nu 10° - bijna 10 uur - met een strak blauwe lucht.
Gelukkig zijn er geen leidingen bevroren en vervolgens gescheurd. Wel zijn er nogal wat planten, m.n. 'vetplanten', kapot. Mooi, heb ik weer lege potten!

Afgezien van de SLO hieronder zijn er natuurlijk ook bedrijven of particulieren die fabelachtige service geven en die mogen ook wel eens vermeld:
. Van Haasteren, de Toyota garage in Leiderdorp, met stip.
. Saton, brillen, Winkelhof Leiderdorp.
. Amazon, m.n. boeken, in Frankrijk en Amerika. Hun service is onvoorstelbaar. Helaas steekt in Nederland de douane een spaak in het wiel, door m.n. pakjes van Amazon fors te belasten. Wil je graag een mooi fotoboek van het een of ander hebben, koop het dan bij Amazon via mij.
. Jabberwock (eBay Engeland) die mij soms wol verkoopt via eBay, is bijzonder behulpzaam en vriendelijk
. Bloembollenbedrijf Verberghe stuurde zonder mopperen opnieuw een bestelling bollen (80€) die in het chaletpark was zoekgeraakt of gejat.
. Carglass, met hun vervelende reclame, repareerde niet alleen het sterretje, maar de auto (vol kattengrit) werd even schoongemaakt! Reuze aardig van hun afdeling in Amersfoort.
. Ook C&A geeft voortreffelijke service. Ik heb het, weliswaar in een periode van meer dan 50 jaar, twee keer bij de hand gehad.
. Internetbedrijf 'Kidzstijl', muurstickers voor kinderkamers.
. in Frankrijk hebben we goede ervaringen met Darty en slechte met Auchan wat apparaten betreft.
. Ko heeft ook prima service gekregen van het bedrijf waar de broyeur (poepmolen in het gastenhuisje; erg smalle leidingen!) van afkomstig was. Op zichzelf een grappig verhaal: hij heeft beneden voor de garage via een telefoon de instructies opgevolgd die hij kreeg van een monteur van de fabriek - helaas weet ik de naam niet - in Lille. Onzinnige reclame trouwens: achter elke deur een (sani?)broyeur. Wij hebben maar een stuk of 7 deuren in huis, ik moet er niet aan denken!

Gelukkig zijn de meeste verkopers gewoon vriendelijk en heb je geen problemen met je aanschaf!

15 februari Vorige week donderdag, toen het nog zo verrekt koud was, bestelde ik via internet een grijze, wollige maillot. Ik moest er flink naar zoeken. Ik zette op de bestelbon, dat ze een beetje haast moesten maken, omdat ik nog maar een paar dagen hier zou zijn en betaalde via IDEAL. Maar ik hoorde niets en wilde hun daarom maandag een mailtje sturen. Alleen wist niet meer hoe het bedrijf heette waar ik de bestelling had gedaan. Geen nood, via de afrekening van de bank kwam ik er snel achter.
Ik schreef ze een e-mailtje met nogmaals een verzoek om spoed en de opmerking dat een orderbevestiging bij de juiste afhandeling hoort. Het pakje was gepost, was het antwoord, en ik zou het dinsdag krijgen. Mooi niet: dinsdag niet en vandaag ook niet. Morgenochtend vroeg gaan we rijden, dus ik zie die maillot pas ergens in april of zo als het maillotseizoen al lang weer voorbij is. Als ik hem ooit zie, want pakjes en vakantieparken gaan niet goed samen!
Eigen schuld, dikke bult. Ik zag tot mijn schrik dat ik besteld had bij ... Sexy Lingerie Outlet. Iedereen is gewaarschuwd: daar moet je niet wezen, want ze doen er niet aan service. Veel later: en die maillot heb ik dus nooit gekregen.

14 februari Lief hè, zo'n kleine Kiwi! Het is een heel mediterraan ventje, terwijl Claire mijn enige blauwogige dochter is!

13 februari In alle vroegte hadden we al monteurs voor de verwarming binnen, ondanks de ijzel. De 12 jaar oude ketel gaat het een dezer dagen opgeven, vrezen we, maar vooralsnog konden ze het euvel - verwarming slaat af en een rood lichtje gaat aan als alarm: een vervuild ? ... - verhelpen.
De tuinman komt zo meteen, even kijken hoe we het werk buiten aanpakken. Het heeft tijdens ons verblijf hier non-stop gevroren en hij kon dus niets doen, maar er moet wel e.e.a. gebeuren. Een man van de klok is hij: 'Ik kom om 1 uur' en hij komt om 1 uur.

Bridge! Wij - elk aan een computer - hebben ons de laatste dagen (als we hier in Voorthuizen waren) bezig gehouden met het trainen van het bieden van spellen met veel punten. Ko kan via de computer spellen maken die òf in de ene hand òf in de andere goed bedeeld zijn of in allebei en dan maar proberen om het juiste (hoge) contract te bereiken. Nuttig. En leuk, want in het wild krijg je zelden een hand met 27 punten als je partner opent, zoals in: Ko opent 2 met VB6543 in , 10983 in en H102. Ik heb AH9, AHV762, A sec en AH8 ... Van dattum! (7, al is in een parenwedstrijd 7SA beter.)
Onregelmatige verdelingen aan alle kanten; heel moeilijk om te bieden!

Morgen gaan we nog een keertje naar Amsterdam en dat zit het er weer op hier.

12 februari Hoe krijg je het zo voor elkaar: precies om 11 uur!

Toen we terugreden stond voor het eerst sinds weken de thermometer in de auto op 0°.

Het parcours in het westen bracht ons vandaag in Leiden. In koude winters kun je er op de singels schaatsen, maar ze zijn blijkbaar niet meer zo populair als 50 jaar geleden (Zoeterwoudse singel in de bocht net na de Fruinlaan).
Later gingen we even kijken bij de Noord Aa, de plas vóór Zoetermeer. Er zouden buitengewoon veel watervogels te zien zijn. Ik ben er jaren lang vrijwel dagelijks langs gereden. Er is nu een echt bos, met hoge bomen. Maar echt erg veel vogels waren er niet. Wel voor het eerst een smient gezien. Ik ben niet zo goed met eenden en zo.

10 februari Mijn vriendin Joke werd vandaag 70. 's Morgens had ze een andere vriendin opgebeld om te vragen wat zij die dag aan ging trekken, zodat ze later op de dag in opperste harmonie samen op de foto konden (grapje!). Joke heeft tegenwoordig 3 kippen, Eentje heet Bernardo, vernoemd naar een jongeman, die daar, bijna zolang als ik me heugen, kan elke zaterdagmorgen even koffie komt drinken. Joke en Joop ten voeten uit.

9 februari Na alle opwinding van gisteren vandaag een dagje rust. Van Joke kreeg ik een leuke en niet zo grote puzzel voor mijn verjaardag. Ik heb een zeer dierbare trui, die er ongeveer zo uitziet!
Van Tinka's schoonouders kreeg ik een andere, ook heel aantrekkelijk: Marjolein Bastin! Die bewaren we voor in Frankrijk.
Daar is het ook hartstikke koud en ik hoop maar dat de waterleidingen niet kapot zijn. Buurman Cor houdt een oogje in het zeil. Er schijnen planten bezweken te zijn. Tja, dagen achter elkaar min zóveel, daar kunnen er veel niet tegen.

8 februari Wat een bijzondere dag! om ½11 of zo kwam het telefoontje uit Amsterdam en we waren een uurtje later in het ziekenhuis om Claire nog even sterkte te wensen. (Het parkeren kostte 10 ct, waar kom je dat nog tegen! In Amsterdam nog wel!)
Ik amuseerde me later in Claire & Bondy's huis met de marathon op natuurijs. In een boom achter hun huis streek een stel van die groene papegaaitjes neer. Tegen vijven kwam het bericht van de geboorte van de baby. Daarna haalde ik Jacob uit de crèche en had een paar heerlijke uurtjes met hem: boekjes lezen, liedjes zingen, samen eten (Ko was terug naar Voorthuizen). Om een uur of 7 waren Claire en Bondy weer thuis met hun nieuwe aanwinst: een prachtig ventje met een flinke hoeveelheid pikzwart haar!

Hij heet Abel, weegt ruim 8 pond en is vanmiddag even voor vieren geboren. Een heel ander kindje dan Jacob!

7 februari Nog steeds berekoud en nog steeds geen baby. De zon schijnt en er is geen wolk te zien, maar er valt lichte sneeuw. Rara!

6 februari Wij zijn anders nooit in Nederland eind januari/begin februari. Twee van onze kinderen en 3 dierbare vrienden zijn jarig in deze periode en daarom het is leuk om juist nu weer eens in de buurt te zijn!
Vandaag was het de beurt van Gita; zij gaf voor de gelegenheid wat zij 'een kippenfuif' noemt. Alle vriendinnen op de koffie, hier op de foto allemaal bekend, want uit Zoeterwoude!

In de middag hadden we iets anders, ook heel leuk: een oude bekende van mij, Erna, uit Nigeria (meer dan 40 jaar geleden) schrijft de bridgerubriek in Voeks Nieuws, het krantje voor de oudgedienden van SHELL, waar mijn eerste echtgenoot ooit werkte.
Nu hadden Henks kinderen ter ere van zijn 100ste stukje in Voeks Nieuws een boek gemaakt/laten maken met al die 100 anecdotes, vaak over zijn verblijf in een of ander ver oord plus een bridgeprobleem. Dat was ook voor anderen te koop; ik had al vanuit Frankrijk twee exemplaren besteld en die zijn we vanmiddag gaan halen.
Ik was indertijd in Nigeria een absolute beginner, Henk en zijn vrouw speelden al aardig hoog in de bridgehiërarchie. Evenzogoed nooit te beroerd om even een kaartje met ons - Erna en haar toenmalige echtgenoot, die het spel toen al goed beheerste - te leggen. De eerste keer dat we dat deden boden zij via controles 7 SA uit. Ik had nog nooit van controles gehoord en zat met open mond te ... luisteren, want biddingboxen bestonden toen nog niet. Het maakte diepe indruk op me.
Toen Ko en ik vanmiddag in Rijswijk waren lagen de kaarten ook gauw op tafel. En wat kwam er langs? 7SA voor Ko en mij, maar helaas bleven we op 6 steken.
En wat leuk om hen na al die jaren weer eens in levende lijve te zien!

Er is ook wel eens gewoon een dagje rust zoals gisteren met de tuin onder de sneeuw en een heerlijk zonnetje in de kamer!

4 februari Schrik op schrik: we hebben geen water! Ko is naar het dorp om ergens een haardroger o.i.d. te kopen, want waarschijnlijk is aan de buitenkant, ondanks de elektrische verwarming om de waterleiding toch iets bevroren. Het is - 15° (10 uur).
Je hebt heel veel sneeuw nodig om een potje thee te kunnen maken ...

Toevallig had ik een gesprek over dit euvel met mijn zus, die op een woonboot woont. Zij zet tijdig een hele rits pannen en bakken met water neer, zodat ze zich kan behelpen als het stevig gaat vriezen. Op haar boot houdt de waterleiding er bij elke strenge vorst mee op. Kan ze zich niet douchen, vertelde ze opgewekt; maar net als vroeger gaat een wasbeurt ook heel goed met een teiltje water.

Ik kan het me nog goed herinneren van de zestiger jaren. Ging de wekker om ½6, stookte ik de kolenkachel op en zette de wekker een uurtje later en dook mijn bed weer in; als ie weer was afgegaan maakte ik een pannetje havermout klaar terwijl ik me daarnaast aan het lavet van top tot teen waste met koud water: gelijk goed wakker! Intussen was de havermout klaar; die koelde tijdens het aankleden voldoende af en na het ontbijt op de fiets naar het station om op tijd op mijn school in Rijswijk te zijn (anderhalf uur duurde de reis, want er was toen nog geen station in Rijswijk!).

Ik ben blij, dat we met pensioen zijn, al houdt dat volautomatisch in dat je niet zo lang meer te gaan hebt ...

Wat was de warme douche om een uur of 11 lekker. De truc met een in aller ijl gekochte haardroger (ik gebruik zo'n ding uitsluitend om af en toe klei te drogen en die ligt dus in Frankrijk) werkte prima.
Ko gaat nu isoleren. Bij de isoleerwinkel vertelden ze dat het rond Voorthuizen -23° is geweest vannacht! (Het is al het 3e achtereenvolgend jaar, dat we hier forse kou aantreffen.)

Het probleem zit achter het huis, waar nog een kraantje voor het een of ander zit. Bubbeltjesplastic en piepschuim eromheen! Een nieuwsgierige buurman kwam kijken. Hij vertelde, dat hij met dergelijke temperaturen 's nachts de keukenkastjes open laat staan. Kan ook geen kwaad!

We hebben de dag besloten met een gezellig etentje: jarige dochter 2 met haar vriend en zijn ouders. Leuk om elkaar eens te ontmoeten en lekker gegeten!
Toen we thuiskwamen was het alweer -16°.

's Avonds 3/2 werd het wel erg mooi buiten.

3 februari Ik heb mijn zin: het sneeuwt. Ik vind het zo gezellig om naar te kijken, maar het moet niet al te lang duren en je moet ook niet 's nachts in vallende sneeuw hoeven autorijden ... Maar voorlopig is het leuk.

We hebben eindelijk de puzzel van kerst '93 af. Moeilijk! Je gaat er wel in kronkels van denken. Zo bedacht Ko net: 'Begrafenisondernemer op vakantie' = uit-zonder-lijk!

Ik heb pinda's en vetbollen opgehangen, maar ik zie alleen af en toe een merel en één keer een heggenmus op gestrooide broodkruimels.
Waarom het heggenmus moet zijn en paardenbloem is me een raadsel. Paardenbloem zou een begrip zijn. Heggenmus soms niet? De Nederlandse spellingsregels zijn niet bepaald logisch.

Het is nu tegen half 4 en het sneeuwen is min of meer voorbij: een cm of 6 ligt er en er is een vaal zonnetje te zien.

Ik spring natuurlijk steeds op als de telefoon gaat, maar er is nog niets aan de hand. Gelukkig maar, want de chaos op de weg schijnt weer enorm te zijn.

2 februari Dees speelt niet vaak in haar eentje; als ze het al doet meestal met haar touwtje - leer, onverwoestbaar! - : een teken dat ze graag wil dat je je eventjes met haar bezighoudt! Maar een enkele keer gaat ze aan de gang met zo'n dingetje waar je een paardenstaart in je haar mee maakt! Dat gaat zo razendsnel, dat je foto sowieso bewogen is ...

Wat zijn de bloemen hier toch lekker goedkoop. In Frankrijk betaal je zó 10€ voor een klein bosje tulpen, hier 5€ voor 2 en dan kun je ook nog een kleur uitzoeken!

Aan het eind van de middag even naar A&W, nu ook in Nederland en daarná naar Ko's dochter en kleinkinderen. Een op een met je opa: dat is het helemaal. En denk maar niet dat je dat Rubik-kubus-spelletje van je kleinzoon kunt winnen!

1 februari Nog een maandje en dan is het maart en dat klinkt als 'De winter is voorbij!' Het is verrekt koud, de thermometer, net uit de zon, staat op -5°. Gisteren een goedkope buitenthermometer gekocht bij Blokker, we kunnen hem net zien vanuit het keukenraam. Van het hier in huis aanwezige weerstation zijn altijd de batterijen leeg. Denk ik; de buitentemperatuur kun je er niet op aflezen, dat vakje is altijd blanco.
Na gisteren een dagje Amsterdam, vandaag hier in huis: schoonmaken en doorgaan met de schier onuitputtelijke voorraad rebuscryptogrammen. We draaien onze hand niet meer om voor woorden als 'narcisamaniet' 'meeveld' of 'bovendominant'.

We zijn nu aan kerst 1993 bezig.
Wat denk je van de volgende opgave?

kleinsteeds
kleiweg

en daarvoor een synoniem.

We komen uit op: NIMMER en de cryptografische omschrijving die we erbij zoeken wordt: voor haar 'n insect als Pasen op vrijdag valt. ( Uit kleinsteeds 'klei' weg, blijft n steeds over, ander woord voor steeds is immer, en wordt dan n-immer )
En dan ben je weer een half uur verder!

31 januari Uitgeteld op de bank! Altijd spannend die laatste dagen. Voor mij was het een dag met een klein gouden randje, want wat is er mooier dan dat je kleinzoon voor het eerst stralend 'Oma' tegen je zegt.

Jacob heeft belangstelling voor het schoonmaakvak, met een voorkeur voor design-badkamers! Hoewel ... het grote geld ziet hij ook wel zitten!

Ik heb me altijd paars geërgerd aan die stomme reclames van CarGlass (hoewel die Friese wel weer aardig is, omdat er wat in te beluisteren valt). Maar nu hadden we onderweg van Frankrijk naar hier een steentje tegen de ruit gekregen en we hebben die aflevering met koud/verwarming aan weet ik hoe vaak gezien. Dus òp naar CarGlass, waar ons sterretje met HXP hars of zoiets is opgevuld en waar - heel erg aardig - de auto zowel van binnen als van buiten even werd schoongemaakt (kattengrit). Ik zal me in de toekomst minder ergeren aan de reclame!

30 januari We zijn in het holst van de nacht (voor ons gevoel dan) opgestaan, omdat de tuinman zou komen, maar die belde om 8 uur op dat het feest niet doorging. Logisch, want het was -5° met een dun laagje sneeuw en er viel nog meer. Andere keer beter. De vuilnis en het papier konden we niet kwijt, want de sloten van de afvalbakken waren vastgevroren. We zitten maar weer aan de warme chocola, wachtend op nieuws van Anne Claire.
Wonder boven wonder heeft Ko gisteren net op tijd de schotel cum Engelse TV aan de praat gekregen. Er is op ITV zondagavond een beetje knullig programma dat heet 'Wild at heart' met hem van Bellykissangel; heerlijk dierenartsen in Afrika met af en toe een giraf of een gewonde cheeta en een tam stokstaartje. Heel geschikt voor grote kinderen zoals ik ... Verder werkt de installatie nog niet.

28 januari Dochterlief is vandaag uitgerekend, maar nog niks aan de hand ...
'Uitgerekend' vandaag zag ik iets dat ik nog nooit eerder had gezien in de Winkelhof in Leiderdorp: een vierling! 3 wakkere meisjes die sprekend op elkaar leken en een jongetje, dat alle aandacht te veel was geworden. Ik dacht dat de moeder achter de wagen liep, maar het was een zeer jeugdige oma!
Voor de kindertjes zelf zal het wel gezellig wezen, maar o, wat zal die moeder het druk hebben.

De uitgetelde dochter stond trouwens indertijd in de krant bij geboortes/burgerlijke stand samen met de ooit in het AZL geboren zesling.

27 januari Gisteren hebben we doorgebracht met boodschappen, computergedoe (Ko) en het reorganiseren van de keuken (ik).

's Morgens kwam een hovenier langs, die ik vanuit Frankrijk al benaderd had. Er moet een stukje bestraat worden en er heeft zich een aardige plant (leycesteria) uitgezaaid tussen de tegels ergens, Die wil ik wel graag houden, maar niet waar hij staat en hij moet verplant worden met opbreken van de stoep en het opnieuw straten. Ietwat gecompliceerd dus.
Het leek ons een aardige, vrolijke jongeman met verstand van zaken. Hij herkende zonder probleem een kale boom, die je niet vaak tegenkomt (gleditsia) en dat is m.i. een goed teken.

Het was koud en nat gisteren, maar even rondkijken in de tuin hoort wel bij de dagelijkse karweitjes en toen hoorde ik de spreeuwen, een hele boom vol. Leuk!

26 januari vroeg in de morgen. We zijn weer in Nederland. Vlotte reis, poes erg lief. Auto's uit bijna alle departementen gezien, w.o. maar liefst 5 Corsicanen, van beide soorten. Natuurlijk weer niet 12 (Aveyron), maar die stond hier op de Prinsenweg!
Bij Lyon steentje - sterretje in de ruit: werk voor Carglass.....
Onderweg pauzeren we meestal bij de winkel die bij een benzinepomp hoort, zoals op foto links. De koffie - uit een machine - is er meestal goed. In Montelimar waren ze net bezig zo'n machine te repareren, rechts kokers met bekertjes, links containers met koffie-, melk- en cacaopoeder etc.

Het is hier wel vies weer, maar ze hebben heerlijke dingen in de winkel. En bloemen! En sneeuwklokjes in de tuin!

24 januari In de Senioren Viertallen Gemengd scoorden we 100,63 punten. Dat was 0,4 punt te weinig, dus gaan we niet door naar de volgende ronde! Te èrreg, toch....!

21 januari Vanavond was het tweede deel van Lijn 32. Ja, het bekijken waard!

20 januari Onze parel, Momo, is zo klein, dat ze op een flink taboeretje moet staan om iets aan onze extra hoge aanrecht te kunnen doen. Maar ze verricht wonderen: mijn design theepot (Magnussen) is weer als nieuw; je gelooft je ogen niet! Ik mag niet weten welk geheim middeltje daarvoor wordt gebruikt. De deksel is helaas uitgedroogd en ik moet een nieuwe zien te vinden.

Vanavond zou de eerste aflevering zijn van Moordvrouw(en?), met Wendy van Dijk en Renée Soutendijk. Ik had gedacht dat het misschien wel aardig zou zijn, maar na een half uur was het wel genoeg. Nog minder dan 'Flikken Maastricht' en volstrekt ongeloofwaardig.
De serie 'Overspel', een paar maanden geleden, was erg goed, vonden wij. Misschien is 'Lijn? 32' wel de moeite waard, De eerste aflevering hebben we tenminste helemaal bekeken.
We bekijken regelmatig afleveringen van 'Boston Legal'. Die zijn niet allemaal in Nederland uitgezonden, we hebben DVD's ervan gekocht. We bekijken ze al voor de 2e keer, geweldig! De laatste die we gezien hebben ging over euthanasie, erg aangrijpend.

19 januari Dat was onze eerste competitie met de Boutsicas als partners. In Sète, een aardige stad. Of 'n klein paradijsje, Joop? Het kost ongeveer 1 uur en een kwartier om er te komen; de gratis parkeerplek is een kwartier lopen, de betaald 10 minuten, maar dan ben je wel minstens 12€ kwijt. Goed om te weten.
De wedstrijd verliep verder naar wens, we waren 2. Vermoeiend hoor, 60 spelletjes; je kunt geen moment je concentratie verliezen, nou ja, behalve als je dummy bent. Dinsdag nog eentje, in Béziers, 2e ronde met Mary en Lionel.

18 januari. Het verschuivende icoon probleem is (hopelijk) opgelost. In techno-speak: heeft te maken met het veranderen van de schermresolutie: specifiek bij Windows Vista. Een programmaatje (Iconoid) helpt de plaats te onthouden. Maar nu verdwijnen af en toe alle icoontjes en als je de muis aanraakt zijn ze weer terug ...

Morgen eindelijk weer eens competitie, na ruim 2 maanden rust. We spelen met de Boutsicas, die we al een hele tijd kennen, maar niet als 'nevenpaar'.
De mand voor de wedstrijden staat klaar; daarin: cola-light (met citroen) voor als we slaap krijgen; müsli-reepjes voor als we honger krijgen; pennen; systeempapier (je moet je tegenstanders laten weten wat voor afspraken je hebt met je partner); Finimal en oogdruppels; snoepjes; zakdoek(en); sudoku; boek; paar 'melkjes'; rescue remedy, iets dat acute stress bestrijdt; deodorant voor als we gaan stinken; en geld natuurlijk. Een competitie is vrij duur, 18€ pp. Pas als je de halve finales bereikt hoef je niet meer te betalen en krijg je zelfs een vergoeding voor hotel e.d. van je club.
De wedstrijd van morgen is voor senioren (dezelfde mensen als anders trouwens) en dan is er tussen de middag een vrij lange lunchpauze. Vaak kun je ter plekke een lekkere sandwich krijgen, met roomboter en b.v. jambon de montagne. Het melkje (kuipje) zit in de mand, omdat er vrijwel nooit melk bij koffie geserveerd wordt. Boek en sudoku om de wachttijd door te komen. We gaan ook wel eens een eindje lopen in de pauze. Morgen in Sète - Venetië-achtig - misschien.

17 januari Van zulk mooi weer moet je wel even profiteren, al was het maar een rondje om de heuvel. In het straatje door Pierrerue bevindt zich een onzinnig trapje. Het is er alleen maar om het luik erboven open of dicht te kunnen doen.
De esdoorns bloeien al. Daar is bijna niets aan te zien, maar als je eronderdoor loopt hoor je de bijen erin gonzen.
Midden in het dorp staat een stokoud pandje en dat heet 'Le Castellou'; we hebben er de eerste weken van ons verblijf gelogeerd. In het tuintje dat erbij hoort, 4 vierkante meter, aan de straatkant, staat een chaenomeles of Japanse kwee helemaal in bloei.

14 januari Ik heb een computerprobleempje, dat zelfs Ko niet kan oplossen: met enige regelmaat staan bij het opstarten van de computer alle icoontjes op het bureaublad links!!! Het is zó geherorganiseerd, maar wel vervelend. Wie weet wat je eraan kunt doen?

In Nederland heb ik ze nog nooit gezien, maar hier zijn ze in deze tijd van het jaar te koop: pomelo géant. Ze komen uit China. M.n. bij Lidl zijn ze betaalbaar - je doet er wel een dag of 4 mee - en lekker. Als je pech hebt zijn ze droog, maar een goed exemplaar (zwaar, op je hand wegen) is een traktatie voor een liefhebster van citrusfruit zoals ik! Wel veel werk: het wit onder de schil is wel 1 cm dik en je moet hem echt openbreken.

Ik vind trouwens een citrusvrucht prachtig van constructie.

13 januari Ko had weer een fantastische inval: ik kreeg boekjes Zweeds voor beginners voor mijn verjaardag. Ik heb een beetje een 'aardje naar mijn vaartje' en lees graag in grammatica's. Er zijn de laatste tijd vaak Zweedse thrillers op de TV en ik vind het een heel leuke taal om te horen, met dat zangerige en die twee accenten op één woord.

Maar de uitspraak valt om de dooie dood niet mee. Er is zelfs een klank, die ik nog niet eerder ben tegengekomen en ik heb al heel wat talen onder ogen gehad. Het is iets tussen een aangeblazen h of ch en de klank aan het begin van 'sjoemelen' in, zoals in het woord voor 7. Dat schrijf je als 'sju', maar de klank kan nog op allerlei andere manieren worden geschreven.
Wat mij betreft weet ik, dat je de meeste klanken wel onder de knie krijgt. Pools b.v. heeft allerlei sisklanken, dat is wel te leren. Prz (przepaszam = sorry), voorin de mond, met die p ervoor, van dattum. Amusant. Wat ik nooit heb kunnen leren is een 'klik' - er zijn er een stuk of 4, 5 - binnen een woord in sommige Afrikaanse talen, op het woord X'osa na ...

10 januari Ko is onlangs al een tijd bezig geweest met het richten van de satelliet-antenne, een heel precies werkje, waar hij een dag zoet mee is. Zoals zo vaak is de theorie eenvoudig maar de praktijk wat weerbarstiger, vooral als het er om gaat om de afzonderlijke koppen voor Astra 1, 2 en 3 onderling goed uit te richten.

Vandaag is daarvoor ideaal, want het is zonnig en windstil en het was al iets van 17° of zo.
Het begin van het karwei vindt plaats op het balkon, met de kabels en de oordopjes; straks zit hij op het dak en moet ik in de kamer per telefoon de sterkte van het signaal doorgeven.

In de tuin zijn de bijen en hommels druk aan het foerageren in de rozemarijn. Er staat er één altijd midden in de winter helemaal in bloei.
De omgewaaide rozenboog staat weer overeind en de roos die erop groeit heeft meerdere knoppen, die bijna opengaan. Het is er een die maar één keer per jaar bloeit, in april ... Maar tot nu toe is de winter zachter dan ooit; het heeft nog maar één keer 's nachts gevroren.

Adri de Groot - van Vogeldagboek - stuurde vanmorgen deze superieure foto en noemde hem 'Zeg maar dag met je handjes'.

Wat moet het opwindend zijn om zoiets te zien en er dan zo'n foto van te kunnen maken! (De reiger heeft een mol gevangen en maakt hem nat voordat hij hem opvreet.)

9 januari De sprinkhaan is met de storm verdwenen. 4 keer rijden en de troep van de storm is weer opgeruimd, op het prieel na. Probleempje is dat de accu van het rooie autootje het regelmatig af laat weten. De schat wordt volgende maand ook al 20 jaar oud!

6 januari Vannacht was er ongeveer windkracht 8 (65 km/u) met windstoten tot 110 km/u (windkracht 11, bijna orkaan) met nogal wat schade als gevolg. De antenne voor de Franse TV was weer achterstevoren gewaaid. We konden de dakpannen horen ratelen, maar die bleken vanmorgen allemaal nog in orde te zijn; alleen op het balkon waren ze aan de noordkant wat 'verschoven'.
Gelukkig zat het dak boven de serre er nog op. We dachten gisteren dat het eraf zou vliegen. Maar het zit wel een beetje los en Ko -met scheve rug en de wind nog flink bezig- is het nu aan het repareren.

De noordkant van het pannendak is altijd al wat kwetsbaar geweest en eigenlijk ook niet helemaal volgens de regelen der kunst geconstrueerd. Nu zijn er gaatjes in de pannen op deze rij geboord en is alles met ijzerdraad vastgezet.

Geen schade aan de structuur van het huis; dat viel dan weer mee.

Het hek vóór - de helft staat altijd open - was dicht gewaaid, ondanks het feit dat het achter die ijzeren pen van 30 cm zat en er aan de andere kant twee grote stenen van elk minstens 2 kilo lagen. De pen is iets verbogen, het hek is uit zijn verband geraakt. Onder onze slaapkamer lag een enorme tak van de amandelboom van buurman Gilbert en de rozenboog hangt uit zijn voegen, maar daar kunnen we nu even niets aan doen, want met roos en al is hij zwaar en het waait nog steeds behoorlijk. Op het balkon was de tafel met stoelen en al meer dan een meter verschoven. Op het eerste plateautje lag de bank om; ik kon hem amper overeind krijgen. Luiken waren uit de vergrendeling gewaaid: alles verbogen. De verankering voor de cypres (bescherming tegen harde wind) is ook uit de muur getrokken.

Bij het Chateau d'Eau, dat is maar een betonnen gebouwtje van de waterleiding, is een den half doormidden.

Erger was het op eigen terrein. Heel veel grote takken afgebroken, maar het akeligste: de helft van een boom naast het gastenhuisje is naar beneden gekomen en die is boven op het prieeltje gevallen; dat ligt dus weer in puin. Heeft nog geen twee jaar gestaan.

De staanders zijn niet gebroken, maar de latten die het dak droegen zijn kapot en de metalen schoenen, waarmee de staanders verankerd waren, verbogen. Ko denkt dat het nog wel reparabel zal zijn. Een van de bankjes was NB naar beneden gewaaid. Het witte roosje heeft het overleefd!

Ko ging gelijk met de motorzaag aan de slag en loopt dus nu weer scheef, want je kan op die hellingen nergens prettig staan. Bovendien start het rooie autootje niet, al heeft de accu weet ik hoe lang aan een druppellader gehangen. We gebruiken het altijd voor het wegbrengen van m.n. groenafval en er liggen weer stapels.

Binnen is, door het steeds weer uitvallen van de elektriciteit, de kachel van slag: hij reageert niet meer op de afstandsbediening. Terwijl het buiten zo tekeer ging hebben we binnen zitten kijken naar een film over het vergaan van de wereld. Dat was heel wat erger!!!

Het zal wel storm lopen bij de déchetterie!

Bij buurman Gilbert is er flink wat schade aan het dak. Er moet grof materieel aan te pas komen. Je hoort overal motorzagen!

Het was vandaag mijn dag niet, want ik ben een beetje opgelicht door iemand op eBay. Vervelend. Toen ik dreigde met contact opnemen met de organisatie van eBay kon ik het gekochte plotseling wél terugsturen en krijg mijn geld terug, maar dat is altijd zonder portokosten: 5 pond vanuit Engeland, 10€ vanuit Frankrijk en dan sta je met lege handen.

Als troost was daar - geheel onverwacht, geen knop gezien - de eerste lentebode: Narcissus romieuxii. Wat een heerlijk ingewikkelde naam en wat een fraai bloemetje. Afkomstig uit het Atlasgebergte.

5 januari Het nieuws over Nederland is een en al boos weer. Hier gaat het ook flink te keer. Zowel de kachel als de TV waaien met enige regelmaat uit!

4 januari Een van de leden van IBS - International Bulb Society - waar ik (Erna) al een paar jaar lid van ben, een Nieuwjaarswens met o.a 'BLOAVEZ MAD' in de tekst. Toen ik de twee woorden las had ik geen idee wat het was, Hongaars misschien?
Maar het is Bretons voor 'Gelukkig Nieuwjaar'. Al hebben talen altijd mijn belangstelling gehad heb ik nooit geweten, dat Bretons echt een aparte taal is, een Keltische. Het wordt in een deel van Bretagne door nog iets van 300.000 mensen gesproken. Het zal wel zo iets zijn als Welsh of Gaelic.

2 januari. We schieten al redelijk op met het fatsoeneren van de Rebus-Cryptogrammen. 53 van de 61 staan nu hier, (ook te bereiken via het boven-menu Hobby Sites - Puzzels) maar nog bijna alle oplossingen moeten gemaakt of gevonden worden. Bovendien maken we een forum voor gedachtewisseling over de oplossingen.

1 januari. Nog vroeg in de middag en al zowat 20°, lekker hoor! Helaas heeft Ko nu mijn virus van vorig week te pakken en zit wat te snotteren, maar misschien kan ik hem toch verleiden tot een ommetje, strakjes.

Wat een fascinerend oog heeft die sprinkhaan! Zij of hij zit al een week of twee beneden op de deur van kast. Mijn camera is fantastisch voor heel dichtbij, landschapsfoto's zijn minder geslaagd. Waarschijnlijk doe ik iets niet goed.

De markt vanmorgen was vrijwel leeg. Ik dacht even een kalkoenhammetje te halen, maar de 'Rotisseur' was er niet. Er was alleen een bloemenman (10 Hollandse irissen voor 10€, de anemonen waren voor de feestelijke gelegenheid ook 2x zo duur), een man met tapijtjes en een andere met aardewerk, eentje met kaas en dat was het ongeveer. Gelukkig dat het zulk mooi weer is, anders is het wel erg sneu voor die enkele verkoper. De Spar dicht en zelfs het café dicht!
In Béziers is er trouwens kermis 'sur les Allées' van 15 december tot 15 januari. Dan kunnen we er beter niet gaan bridgen: pestherrie! We zijn hier eigenlijk nooit rond deze tijd, dus na al die jaren is dit alles nog helemaal nieuw!

Wie nog wat meer van 2011 wil zien kan hier terecht: Jaaroverzicht 2011
of klik op 2011 in het menu

Naar bovenkant