31 december 2010. Deze laatste dag van het
jaar doorgebracht met Jaap en Adriënne, een beetje traditie inmiddels.
Bridgen en samen eten en dit keer gecombineerd met een hele grappige
voorstelling in de Haagse schouwburg: De Illusionist. Begon om 7 uur en ½9
afgelopen, nog 2 rondjes bridge en langs superstille snelwegen ruim voor het
geknal thuis. Erg leuke dag.
Aan alle lezers: een goed en gezond 2011 toegewenst. Ik hoop dat iedereen
dit jaar veel zal lachen!
|
| 30 december Eergisteren
hebben we 'geproefdraaid/ proef gedraaid?' met Daisy bij N&W, waar ze volgende week
gaat logeren als wij op vakantie gaan. Dat ging uitstekend. Daisy houdt
niet van de auto, maar voelt zich vaak direct thuis bij iemand anders,
waar weer van alles te beleven valt. Hier vond ze m.n. de trap erg
spannend! Terwijl wij een kaartje legden lag ze heerlijk in haar eigen
(meegebrachte) verwarmde mand te slapen. Truien breien is leuk, afwerken is erg vervelend. Tig draadjes
afhechten en netjes aan elkaar naaien, ik vind het niks! En altijd
weer gehannes met de boord, die niet wil zoals ik het wil.
Ik heb nog massa's wol over en denk over een klein sjaaltje in die
paardenribben ... Maar er kan ook nog wel een hele trui voor een
klein jongetje uit!
Later: trui is af, maar groen staat me niet!
|
 |
|
 |
28 december Dit is massonia,
in twee uitvoeringen. In Frankrijk heb ik nog een 3e gezaaid, maar
tot op de dag van vertrek niet opgekomen. Ze komen uit Zuid-Afrika
en het is een bolgewas. De planten worden elk jaar groter, maar
maken geen zijscheuten.
Ze bloeien dus midden in de winter. En nu maar hopen dat ik ze
gezond en wel deze komende 5 weken kan overhouden. Ze moeten ook nog
uit logeren, als wij op vakantie zijn straks.
|
|
27 december Ko moest
zijn paspoort ophalen in het gemeentehuis van den Haag. Wat een
prachtig gebouw van binnen! De foto moet je eigenlijk groter en niet
gecomprimeerd zien. Tegen de achterste wand, in een heel dun lijntje
van lichtjes uitgevoerd, het contour van een kerstboom tot aan het
plafond. Wow! Vervolgens naar Oudenhoorn, ver weg. Daar woont een
kweker van kleine bijzondere planten. Hij wilde oxalis van mij en ik
kreeg wel 6 plantjes van hem, o.a. massonia. Ik zal er morgen een foto
van maken. Altijd weer leuke mensen, kwekers. Ik ben maar één keer
een chagrijnig typ tegen gekomen, uitgerekend een persoon waarvan ik
dacht, dat je er wel mee zou kunnen lachen: Romke van der Kaa ... Die
had misschien zijn dag niet.
Even langs Xotus, een tent vol Indonesische heerlijkheden, iets
voorbij Delft, op de terugweg.
Ko moest nog naar de ANWB in Leiden, ik een paar boodschappen, daarna
kringloopwinkel (wegbrengen) en naar J&J, altijd gezellig. We
troffen hun dochter, tijden niet gezien, en zij vertelde iets
merkwaardigs: ze herkende nagenoeg elk nummer van de top 2000, die ze
deze dagen over de radio uitzenden. Ko en ik herkennen hooguit 1
nummer op elke 50 die langskomen.
Gauw F&G even goedendag zeggen en div. zaken afleveren - we hebben
altijd kratjes staan met spullen van en/of voor vrienden, kennissen,
kringloopwinkel etc - en terug naar Voorthuizen, met een stapel boeken
en Libelles. Koken en eten en naar Lunteren. |
 |
|
|
Daar hadden we vanavond hadden we een afspraak met ene Laura, een goudsmit,
die erg mooie dingen maakt. Zij gaat een broche maken met een heel aparte
opaal, die ik al 10 jaar geleden in Australië heb gekocht, maar die nog
steeds in een doosje lag. T.z.t. breng ik verslag uit. Later: dat werd niks,
ze was heel duur.
|
26 december Iets anders dan andere jaren
vierden we eerste kerstdag bij Claire en Bondy. Zij hadden zijn broer met
vrouw en 2 tieners over uit Nieuw-Zeeland, een huis vol, met ook Tonkie en wij
twee erbij. Gezellig! Jacob, alweer 8 maanden, is echt heel vrolijk. Hij is
úren op geweest en hij bleef maar lachen!
Tweede kerstdag brachten we hier door, met Ko's zoon en zijn vriendin en hun
kinderen en de traditionele boerenkool, lekker met Surinaamse saus. Allebei
de kinderen kunnen zichzelf uitstekend bezighouden, Kobus speelt met
autootjes, Sarah houdt zich het liefst bezig met dingen in een container te
stoppen en die dan weer leeg te gooien en kan daar eindeloos mee doorgaan
Geen gejengel, geen gezeur met eten, heerlijk!
Van dochter 2 kreeg ik vanmorgen een mail: ze zit met haar vriend in
Vietnam; ze hadden mountainbikes aangeschaft en gingen naar Cambodja
fietsen!
|
|
|
|
|
24 december Mijn
dochter Tonkie noemt haar hond altijd een 'stresskip'. Dat epitheton
kunnen we ook op Dees plakken: zij is bang voor honden, kleine
kinderen, andere katten, mannen op het dak (2 jaar geleden) en de
stofzuiger. Met de stofzuiger wordt ze uiteraard regelmatig
geconfronteerd en in Frankrijk hebben we daarvoor het onvolprezen
kattenluik. Maar er is in Voorthuizen geen kattenluik en - nog
erger - er ligt buiten van die koude, witte troep, dat zo onaangenaam
aan je poten voelt.
In de badkamer biedt de wasmachine een veilig heenkomen ... |
|
Bij het 'weer' op de TV zijn ze enthousiast: 2 twee jaar witte kerst achtereen. Zowel
eerste als tweede kerstdag in de Bilt een gesloten witte laag o.i.d.
Een witte kerst is wat anders in de romantische verhalen: daarin begint
het zachtjes te sneeuwen op de vooravond van Kerstmis, bij voorkeur aan
het eind van een hoop ellende. Nog NOOIT meegemaakt.
Ik heb altijd belangstelling voor het weer gehad. Niet van luchtdruk
en zo, maar wat voor (bijzonder) weer was het wanneer. Het begon te sneeuwen op 2e
kerstdag 1962. Het begin van een superkoude winter (met de beruchte
elfstedentocht, waar Paping won en bijna niemand de finish haalde).
Het sneeuwde op 2e kerstdag in 1985. De kerst die Ko en ik nooit
zullen vergeten, want toen stierf Maarten, het 12-jarig zoontje van
onze beste vrienden. Op die middag was ik op weg naar het ziekenhuis
en heb huilend naar de eerste sneeuwvlokken zitten kijken.
Een beetje echte witte kerst was het zowel in '95 als '96, toen we 's
morgens alles buiten wit vonden. Dat was later wel weer verdwenen,
maar toch. In '96 was het bovendien totaal niet voorspeld.
We wensen onze lezers heerlijke dagen in vrede en vriendschap en
met een goed gedekte tafel. |
|
|
22 december De temperaturen lopen wat
op, hoewel ik net zag dat er de nacht van vrijdag op zaterdag -11° wordt
verwacht. Dat wordt afzien in de nachtmis!
Daisy is flink ziek geweest. Na een dag lang braken (ze was niet buiten
geweest en had niets afwijkend gegeten) zijn we 's avonds om 10 uur bij de
dierenarts aangeland, die haar vocht heeft toegediend en een paar prikken.
Wij moesten eigenlijk gisteren naar het westen voor allerlei (afgesproken)
dingen, maar ik ben uiteindelijk thuisgebleven, want Spriet lag apathisch in
haar mand. Ik heb elk uur water in haar bek ingespoten en aan het eind van
de middag kwam ze gelukkig overeind en ging wat eten. Nu is ze weer OK. Ik
had nog het schrikbeeld van Camilla/Rooie op mijn netvlies, die met
soortgelijke verschijnselen kanker bleek te hebben.
Ze verliest wel achterlijk veel haar en dat met deze kou: letterlijk een jas
uitgetrokken!
Ko ging dus gisteren in z'n eentje naar het westen. Hij moest vóór 9 uur
in de garage in Leiderdorp zijn. Hij vertrok om ½ 8 en was er om 10 uur.
Hij was evenzogoed niet al te laat in den Haag voor het vernieuwen van zijn
paspoort. Allemaal moeilijk dat paspoort, want hij moest een Carte de
Séjour hebben - en die wordt niet meer afgegeven in Pierrerue - of een attestation
de domicile, en daar deden ze in Frankrijk ook niet aan. In Frankrijk
neem je, als bewijs dat je er woont, een afrekening van de EDF mee (energie
leverancier), maar daar kunnen ze hier dan weer niks mee. Uiteindelijk is
het wel gelukt met EDF- afrekening met handtekening van onze burgemeester,
belastingpapier en dergelijke.
|
|
|
|
We amuseren ons met lezen, een moeilijke legpuzzel en speuren naar
interessante aanbiedingen op eBay. Zo zag ik een paar dagen geleden een
alleraardigste broche met een opaal en zette die bij mijn favorieten.
Vannacht verkocht voor 540 pond. Niet eens van platina of goud, maar van
zilver. Ik kijk altijd in Engeland, daar hebben ze
de leukste dingen. Overmorgen gaat er een met nep-opalen!
|
| 19 december Vroeg
weg bij -7°. De reis duurde wat langer dan anders, al ging het t/m
Luxemburg zeer vlot. Even voor Lyon verscheen de eerste sneeuw in de
berm, al gauw meer, maar de wegen waren goed. In de Ardennen sneeuwde
het en moesten we langzamer rijden, in Limburg sneeuwde het hard, na
Limburg waren de wegen weer prima. We hadden wat last met de
ruitensproeiers; de garage in St Chinian had er bij de vorige beurt
blijkbaar geen antivries in gedaan. Dat kostte wat tijd. Na 15 uur
waren we thuis.
Onderweg 30 nationaliteiten gezien, (Wit)russen, Slovaken,
Ukrainers, Zweden, Finnen, Hongaren: allemaal op weg naar huis voor de
Kerst! Een aantal keren 2A uit Corsica, maar geen 2B, vreemd. En een
Monegask, leuk woord. Iemand uit Béziers heet een Bitterois.
Vannacht is er hier nog een flink pak sneeuw gevallen, maar hier in
huis is het lekker warm. We hebben alleen niet veel brood ... |
 |
|
 |
17 december Ko zit voortdurend achter de
PC (doet hij anders nooit ...) om te kijken hoe het met de sneeuw gaat dit
weekend. We hebben besloten morgen te vertrekken i.p.v. zondag, omdat er dan
in NO Frankrijk sneeuw verwacht wordt. Laten we hopen dat het allemaal goed
gaat: deken en fles water mee!
Een vriendin stuurde deze foto, vanmorgen door haar in Amsterdam
genomen. Het
lijkt wel 100 jaar geleden, geen mensen, geen auto's en véél sneeuw.
M.d.a. Hermine |
|
|
|
14 december Een paar wat zorgelijke
dagen: kleinzoon Jacob is met
aanhoudende diarree en flinke koorts vrijdag in het ziekenhuis opgenomen.
Daar is hij aan een infuus met antibiotica gegaan en knapte er onmiddellijk van
op. Maar omdat ze willen weten waar hij zo ziek van is geweest, laten ze hem
niet gaan voordat dat uitgezocht is. Hij mag ook niet van de kamer.
Wat een verschil met vroeger: er is voortdurend een van de ouders bij hem,
ook 's nachts. Claire krijgt na een nacht daar slapen ontbijt, omdat ze
Jacob nog altijd zelf voedt. Bondy niet. Verschil moet er wezen.
Claire was trouwens behoorlijk geschokt door het nieuws over de 2
kinderdagverblijven gisteren. Een van de twee is vlak bij haar en haar keus
was erop gevallen, als de naam ervan haar niet zo had tegengestaan. Waar
moederinstinct al niet goed voor is!
Later: Jacob is weer thuis en ze weten niet wat er mis is geweest ... |
|
|
 |
8 december Vorige
week kon ik het maar niet warm krijgen. Vandaag is het 20° of
meer! Vanmorgen wat knipwerk gedaan op het terrein, zo meteen de troep
wegbrengen en nog wat meer doen. Lekker! Hoewel ... de stekertjes
waren ook wakker! |
|
6 december Vandaag voor de bridgers
onder onze lezers. Bridgen in Béziers is bijna altijd heel gezellig. We
spelen niet altijd even briljant, maar vooruit, als we het in de competitie
maar goed doen.
Het was weer 'rare handen dag'. De ene gekke verdeling na de andere! Ik
kreeg vandaag zo'n spel om van te watertanden:
| Erna
|
Het slem brandt in je vingers!!
Wat denk ik te gaan spelen?
Minstens
iets van 6
toch? |
Ko
|
|
|
Ons mancheforcingbod is 2 ,
relay 2
of het aantal Azen. Maar met mancheforcing in harten beginnen we met 2
en springen dan naar 3,
zodat het spel in handen komt van de persoon met de goede harten. Ik open dus 2
.
Ko antwoordt 2
('Niks te melden; ik hoor wel wat de bedoeling is'). Vervolgens biedt mijn rechterbuurman 3
... Ik heb bij Ko één aas nodig in harten of klaveren om 6
te kunnen spelen, maar ik heb niks aan Aas. Ik vraag Ko's azenbezit op met 5.
'Exclusion' heet de afspraak en het betekent: 'Ik heb geen belangstelling
voor Aas,
maar heb je een andere, dan wil ik dat graag weten!'
Helaas, helaas, Ko's antwoord is 5
en dat betekent 0 of 3 azen, zonder die in ruiten, 0 dus! 2 buiten boord en
het blijft dus bij 5
en ja, die zal Ko moeten gaan spelen (haha) en zelfs met maar één puntje
bij hem loopt het contract zonder problemen binnen.
|
|
| 3 december. Zo zijn
ze geboren, zo zitten ze bij de goedheiligman op schoot. Wat gaat het
toch hard! Hier begint de grote uittocht. Deze en gene zet haar/zijn planten
hier neer, buiten of in de serre om te overwinteren ...
Minimumtemperatuur 5°, dankzij een stokoud kacheltje.
Ook hier is het koud, graad of 5, 6 overdag, 's nachts vorst. Er
kwamen zelfs pieterige sneeuwvlokjes langs. Bovendien waait het. In
het weekend wordt minder koud weer verwacht, met regen!
In de verte
(zeg 15 km afstand) zien we sneeuw op de heuvels liggen. |
|
|
|
28 november Toen we
thuiskwamen gisteren vroor het, vanmorgen hadden we wat regen. Ik vind
het altijd spannend als de wolken vóór de heuvels hangen.
|
|
|
|
Meneer 'L'Exotique' was vandaag voor het laatst op de markt. Hij gaat met pensioen. Alle
afgelopen jaren hebben we de ene zondag rijst en de andere nouilles van hem
gehad.
En in deze competitie eindigden we als 2. Mooi zo. Het vervolg is pas in
maart.
|
|
|
|
27 november Competitie vandaag, 2e
ronde. In Agde. Daar is de hoofdkleur geel, zowel aan de buitenkant als aan
de binnenkant.
Zelfs de bloeiende struik voor de deur - met deze temperaturen!!! - is
geel. En onbekend, maar misschien cassia. Ja, cassia! De mevrouw rechts is een grote Duitse, die een apart systeem
speelt; ik hoor haar altijd met nadruk zeggen 'toutes divisions'. De meneer
op de foto, onbekend, had een leuk vest aan; dat had ik wel eens even van
dichtbij willen bekijken. Het ging wel goed, we zijn tot nu toe 2, maar
morgen nog 3 matches.
|
|
|
|
26 november Buiten is het koud en waait
het, gelukkig niet erg hard. Wij weten daar wel raad mee. Benodigdheden: 2
bekers met komvormige bodem. Daarin een koffielepel cacao en een suiker,
goed roeren, kloddertje magere room erbij, goed roeren, kokende halfvolle
melk erbij en dan een legpuzzel omdraaien. Ko doet de kantstukjes en ik
begin met iets met een felle kleur ergens. We hebben nog een half
mueslibrood, ook lekker. Dik genieten!
|
|
|
25 november Heel veel mensen zullen
gisteren naar de fascinerende hartoperatie op de TV gekeken hebben. Mijn
complimenten aan de makers!
Vandaag zocht ik op het internet naar ideeën voor een kraag, die trui,
hieronder. Daar kwam ik op de website van Jessica Tromp terecht, met
breipatronen. Daar vind ik de volgende, m.i. bijzonder nuttige tip:
Stel dat je een hartaanval krijgt en je bent alleen en kunt niet veel
doen. Je hebt felle, uitstralende pijn in je linkerarm tot pink en boven
tot aan je kaak. Foute boel!
Blijf kalm en probeer het volgende: heel diep ademhalen, zo diep als je kunt
en dan zo krachtig mogelijk hoesten alsof je slijm uit het diepst van je
longen naar boven moet krijgen. Herhaal dit elke 2 seconden. Adem, hoest
etc. Het diepe ademhalen is voor zuurstofopname, het hoesten geeft druk op
je hart. Probeer intussen hulp te krijgen.
Ik heb de kraag nog niet gevonden, maar dit lijkt me iets om direct in
je persoonlijke geheugen op te slaan! Met dank aan Jessica Tromp.
|
24 november Begin
van dit jaar, tijdens de Olympische winterspelen, uren aan de buis, heb ik
een trui gebreid met veel gedoe, want ik wil het zelf bedenken, uiteraard
zonder patroon en dan gaat er vaak wat mis: ik wilde zadelmouwen en kabels,
wat een gedoe! Later bleek hij nog te kort ook en heb ik de boord aan de
onderkant er weer afgeknipt om er nog een stuk aan te breien. Je kunt het
bijna niet meer zien, nog één keer wassen ...
Maar OK, hij was 'n keertje af en toen waren de spelen nog niet klaar en
heb ik een trui voor Ko op de pennen gezet.
Er ging van alles mis, al had ik hier wel een patroon. De wol bleek niet van
heel goede kwaliteit met regelmatig onderweg een knoopje erin. Ik verloor
een keer een bolletje uit de auto, toen de deur even openging en ik dat niet
zo snel in de gaten had. Het bleek erg vies geworden, maar voordat ik dat
zag was ik alweer 10 cm verder. Uithalen, wassen etc. Toen kreeg ik pijn in
mijn arm, een oude kwaal, en moest ik stoppen en daarna brak de zomer uit en
dan kun je niet goed breien. Laatst begon ik weer, maar was al een tijdje
bezig - er was een heel pand en een half tweede af - toen ik een gaatje
onderin het pand waar ik mee bezig was, zag. Niet netjes reparabel. Ik
verdenk poes! En ineens had ik er zó genoeg van, dat ik de hele boel heb
uitgehaald. Ko heeft toch truien zat!
Uithalen en weer krinkeltjesarm krijgen leerde ik van mijn moeder. Op
schoteltjes winden, in lauw water dompelen en laten drogen op een
afdruiprek. Zit ik met een massa gele wol en ik draag nooit geel. Ik zie
wel. Later: beter is om plastic flesjes draaien.
Ik had nog andere wol liggen, mooi kleurtje uit Engeland. Dus nu weer
knutselen: deze steek heet 'paarderibben', wel ludiek. Tot borsthoogte,
daarna tricot, wordt ie vanzelf wijder. Maar ik wil altijd nog wel eens een
lage ronde hals, met daarin een openvallende kraag. Ooit gemaakt toen ik een
jaar of 16 was, maar hoe???
|
|
|
 |
13 november Door
mijn plotseling vertrek naar Nederland hebben we vorige week het
maandelijks toernooi 'Roy René' gemist. Dat wordt o.a. de eerste
donderdag v.d. maand landelijk gespeeld en Béziers doet hierin mee.
Een leuk toernooi met in elk spel een 'leermoment' zoals wij dat
altijd gekscherend noemen en een boekje (un bouquin) met spellen en
uitleg na afloop. Ik spaar de boekjes altijd op voor Berry Westra, die
een collectie heeft van alles wat hij op bridgespelgebied kan vinden.
W.s. heel nodig, als je elk jaar een kalender moet produceren.
Op de 2e vrijdag v.d. maand spelen ze het in Narbonne, maar 's avonds.
Dat kost ons wat meer besluitvaardigheid, want het blijft 40 km en het
is nu donker! Toch maar eens gaan spelen. Wat lastig qua organisatie;
het begint om ½ 7 en we moeten een uur eerder weg en nog wat eerder
als we boodschappen willen doen. Dat stuurt de hele dagindeling in de
war. We eten dan maar warm om een uur of 2 en nemen iets mee voor 's
avonds. Maar na het bridgen werd er pizza aangerukt. Gezellig en
lekker.
Vandaag komt Sinterklaas in Nederland, maar hij was in alle vroegte
blijkbaar al hier! Mijn tuinklompen staan altijd op het balkon en
waren aangenaam gevuld ... Gauw naar binnen ermee, want het is vandaag
warm. Het is 25 over 11 en al bijna 18°. |
|
| Op de schoorsteenmantel in de bridgeclub in Béziers
stond opeens een houten kistje, met het deksel dicht. Natuurlijk was
er één van ons beiden die wilde weten wat er in zat en deed dus het
deksel open, om daarin alléén een briefje te vinden..... |
 |
Nieuwsgierigheid
is een slechte eigenschap
|
|
7 november Wat een bizarre dagen!!! Via
een raadselachtige opmerking in een brief van mijn (Erna) oudste zus en een
telefoongesprek i.v.m. de verjaardag van de jongste kwam ik erachter dat
weer een andere zus afgelopen vrijdag in het huwelijk ging treden met haar
jeugdliefde. Het laatste vooral letterlijk te nemen; ze kennen elkaar van de
kleuterschool. En dat is 75 jaar geleden. Ik was behoorlijk pissig,
dat ik nergens vanaf wist en heb direct een vliegtuig geboekt. Bij 2 stel
heel goede vrienden in onze vorige woonplaats Zoeterwoude kan ik altijd
terecht voor een bed en een maaltijd.
Er was alleen een vlucht te vinden van Girona naar - wel plezierig -
Amsterdam en Ko was zo lief mij 'even' te willen brengen/halen. Girona is 200 km
hiervandaan. Mooi vlucht over de Pyreneeën!
|
 |
Ik wou natuurlijk wel mijn kleinzoon zien en
gelukkig viel mijn reis op de dag dat mijn dochter thuis is. Ik moest
dus eerst van Schiphol naar Amsterdam. Eerst een chipkaart regelen.
Dat bleek tamelijk eenvoudig en in het gebruik is het ding best
handig. Even wennen, dat wel.
Op station Schiphol kwam ik Marijke W., een vroegere collega, die ik
altijd graag mocht, tegen. Dik 15 jaar niet gezien. Zij moest naar
Sloterdijk; ik reisde een eindje mee, zodat we konden
bijpraten.
Daarna naar dochter 3 en kleinzoon Jacob, nog steeds een knap en
vriendelijk ventje. Hij lijkt op het ogenblik erg op zijn moeder, wat
donkerder haar, maar blauwe ogen, onbekend in zijn vaders familie!
Daarna naar Zoeterwoude, allemaal met die chipkaart, lekker boerenkool
eten bij J&J en vroeg naar bed. |
|
|
|
|
De volgende dag naar Oegstgeest voor het huwelijk. (Nu mijn zwager) Hans
heeft op zijn 5e al aangekondigd dat hij later met Paulientje zou trouwen en
dat is dus nu gebeurd. Er was heel wat familie en er werd veel gelachen.
Zo'n trouwerij was voor de ambtenaar van de burgerlijke stand natuurlijk ook uniek!
Nieuw voor mij was dat de plechtigheid niet meer bepaald werd door wie het
huwelijk voltrok, maar dat er allerlei inbreng van betrokkenen was: muziek
en toespraakjes. Niet meer zo'n betrekkelijk stijf gebeuren. Na afloop
gingen we lunchen in Leiden, behoorlijk lastig qua parkeren voor de gasten.
Mijn broer en zijn vrouw wonen in Leiden en zijn fietsers; zij moesten wel 3
kwartier op de anderen wachten.
|
| De lunch was vlak bij de Haarlemmerstraat: kwam
dat even goed uit, kon ik daarná mooi even gaan winkelen. Eindelijk goeie
laarzen gevonden en erg aardig geholpen in de winkel waar ik ze kocht.
Met de bus naar huis; dat was een verkeerde bus, eindpunt helemaal
achter Heineken. Gevolg: een heel eind lopen (op die nieuwe laarzen),
waarvan het grootste deel langs een wandelpad in Z'woude. Ooit heb ik
in een kleine commissie gezeten, waarin over dat pad overleg werd
gepleegd en ik kon nu 10 jaar later zien hoe het was geworden:
knotwilgjes groeien niet heel hard, wel daarboven, maar niet de knot
... Het was van dat lekkere, rustige, vochtige herfstweer, waarvan je
haar gaat krullen.
's Avonds was er een maaltijd georganiseerd door vluchtelingenwerk,
waarbij de nu in Zoeterwoude gevestigde vluchtelingen van weleer een
maaltijd hadden bereid van gerechten uit verschillende landen, vnl.
Afghanistan en Iran. J&J hadden daarvoor ingeschreven en er kon
nog wel iemand extra bij. Het eten was erg lekker. Er waren helaas
weinig bekenden, maar leuk was, dat de burgemeester er was; zij maakte
met alle aanwezigen een praatje en kwam later even een kwartiertje aan
elke tafel zitten. Inspirerende, kordate burgemeester.
Zaterdag was het minder aantrekkelijk weer, goed voor een
legpuzzel, niet af ... We zijn even naar een expositie geweest in het
huis van een (overleden) fotograaf die ik ooit goed gekend heb; hij
kwam vaak foto's van mijn tuin kwam maken. Heel leuk huis, helemaal
veranderd dat wel, mooie expositie van o.a. fraaie keramiek. |
|
|
Nog even kijken in een galerie van kennissen, ook weer gezellig, en daar
liep ik Didi tegen het lijf - we waren ooit beiden lid van een niet meer
bestaande plantenclub en zij woont eveneens regelmatig in Frankrijk. Er was
gespreksstof genoeg!
Later even wezen buurten bij F&G, de andere dierbare vrienden in
Zoeterwoude. Die hadden hun kleinkinderen op bezoek. Eentje had ik nog nooit
gezien, de oudste niet sinds ze een jaar of 5 was, nu alweer op de
middelbare school!
's Avonds trad de zoon van J&J met zijn band op in een plaatselijk
kroeg. Wel heel gezellig, maar erg hard die muziek. Je hoort verdorie amper
wat ze spelen door het gedreun. Geen gesprek mogelijk,
helaas. Daar was tot mijn vreugde Hans H. ook; hij werkte eerst bij mijn
vroegere tuinman en kwam met hem minimaal een keer per jaar langs voor allerlei
tuinkarweien. Later begon hij voor zichzelf en kwam in Zoeterwoude wonen,
maar door omstandigheden is zijn bedrijf verkocht. Dat wist ik en ik dacht,
dat hij verdwenen was. Dat viel dus mee, hij woont nog steeds in Zoeterwoude.
Leuke tuinman, die prachtige straatjes kan leggen! Misschien gaan we nog wel
eens terug naar Zoeterwoude.
In dat café werd trouwens volop gerookt, heel raar, het is helemaal geen
klein eenmanszaakje!
|
|
Joop bracht me in alle vroegte naar Schiphol. Daar waren ze vast begonnen
met het organiseren van de Kerstsfeer!
In het vliegtuig zat ik naast
een heel enthousiaste, ondernemende Marokkaanse, jonge vrouw, die in Spanje
woont en werkt en in Nederland papieren was gaan halen om binnenkort in
Spanje te trouwen. Later feest in Marokko. Voor me zat een enige, jonge
vent, die kok was en die een dag in dat beroemde restaurant in Rosas *) een
workshop ging doen: een absoluut unieke kans voor hem, die hij niet kon
laten schieten, ook al was zijn vrouw gisteren uitgerekend ... Hij ging
vanavond weer terug en hoopte dat de baby nog één dagje minstens op zich
zou laten wachten.
*) El Bulli. Je moet, als je er wilt gaan eten, anderhalf jaar tevoren
reserveren. Maar het gaat nu een tijdje dicht.
Wat een interessante mensen ontmoet je toch overal! En wat een bijzondere
dagen waren dit.
|
|
 |
31 oktober Ter ere
van het uurtje extra dronken we een kopje koffie bij 'Le Balcon', waar
we dan andere Nederlanders treffen. We zaten hier nog op de rest van
de bestelling en op Wil te wachten, Robbert was er al, later zouden er
nog een heel stel komen.
In Nederland zul je niet vaak op een terras zitten met aan je
voeten een dik tapijt van herfstblad. |
|
| 28 oktober Laatst
kwam ik op zolder onze elektrische poffertjespan tegen. Goed idee:
poffertjes eten voor de lunch. Helaas wilde de machine, slechts één
keer gebruikt, niet warm worden en ging het niet door met die
poffertjes. E.e.a. verstoorde de zondagslunch met stokbrood en
kaas. De ficelle ging in de diepvries en vandaag is het prachtig
weer,: ficelle ontdooid en lunch op het balkon, want het is toevallig
vandaag verrukkelijk weer!
We zijn nog steeds aan het opruimen, m.n. Ko die de garage een
beurt geeft.
Er staan altijd wel ergens een paar ongebruikte computers en daarvan
gaat er één naar de sloop. Ko heeft de harde schijf eruit gehaald en
die ziet er zó uit, foto hieronder. Leuk! Het spiegelende
schijfje draait als een razende rond en het ding dat er uitziet als
een nagelschaartje tast hem af. Foto rechtsonder is de achterkant en
zoiets hebben we vaker gezien. |
 |
|
|
|
| 24 oktober Vanmorgen
kocht ik - op de markt, van die daalder ... : 5 middelgrote appels, 4
kleine banaantjes en 2 grapefruits en moest daar ruim 4€ voor
neertellen. Soms reken je dan nog even om naar guldens: f 8,80, als je
de originele koers van 1€ = f 2,20 aanhoudt. Hoe kun je nou zeggen
dat het leven niet duurder is geworden! Ja, de computers zijn
goedkoper en de CD spelers, maar die heb je nu bepaald niet elke dag
nodig. |
 |
|
 |
Dees heeft zo haar eigen manier om je duidelijk te maken
dat het dekentje in haar mand wel eens in de was mag! De lap in een
grote bal in het midden van de mand.
Ze doet dat ook met de kattenbak, als ze vindt dat die verschoond
dient te worden: helemaal overhoop! Onze prinses, het is wat. |
|
| 23 oktober Zo, weer
eens lekker vet gewonnen. Mike speelde met ene Hélène en dat ging
als een trein. We eindigden met 120 punten over 5 matches, 20 punten
meer dan het 2e team. Dat is veel, een score van meer dan 20 punten gemiddeld.
Overigens is dat in een eerste ronde makkelijker dan verderop in de
competitie.
Hélène had allerlei lekkere hapjes bij zich, zoals een complete
quiche. Je gaat om ½11 weg, begint om 1 uur met spelen, bent om 8 uur
klaar en tegen tienen weer thuis, dus je hebt onderweg wel wat nodig.
We nemen altijd boterhammen mee en cola, want je moet ook wakker
blijven. Tegenwoordig hebben we vaak na de wedstrijd last van droge
ogen. Daar moeten we eens wat voor verzinnen. |
|
|
22 oktober Normaal is: opstaan,
ontbijten, douchen Daisy borstelen. Maar ik wilde iets op de computer
opzoeken en dacht er na de douche even niet aan. Later wel. Dees lag in haar
mand - computerkamer - te slapen, ik stond in de keuken en zei, iets harder
dan normaal, zoals ik 'Ko, wil je koffie?' zou zeggen: 'Dees, wil je
geborsteld?' en ja hoor, daar kwam ze al aanrennen!
We kunnen 'r van alles leren, behalve haar schouders met rust laten.
Zaterdag j.l. deed ik haar truitje uit, want de wondjes waren genezen en de
korstjes eraf. Ik hou haar dan een tijdje in de gaten, alles ging goed. Maar
weer 'n paar minuten later: bloed op haar schouder! Er zit daar blijkbaar een plekje
dat haar mateloos irriteert en met een superdunne huid. Inmiddels is het
weer genezen, maar ik laat het truitje nog maar even aan.
Het zou vandaag 19° worden, maar het ging niet door. Vanmiddag hebben we de
halve garage een beurt gegeven en het rooie autootje, gisteren weer fluitend
door de APK gekomen, volgeladen met troep en die vervolgens
weggebracht.
Morgen onze eerste competitie, ver weg, bij Perpignan.
|
21 oktober Vandaag stond de BorstenBus
in St Chinian. 'Dépistage' heet dat, bevolkingsonderzoek. Ze doen er hier 2,
op borst- en op darmkanker. Ze doen het - in de BB - grondiger dan in
Nederland, er worden 4 foto's gemaakt en er volgt een onderzoek door een
dokter. T.z.t. krijg je de foto's thuisgestuurd, maar hoewel ik al 2 dagen
geleden ben begonnen met zoeken: ik kon ze nergens vinden! De mevrouw die de
administratie deed gaf me de volgende tip: bewaren bij je ondergoed! Goed idee.
Je krijgt hier gemaakte röntgenfoto's altijd mee, dus we hebben een aardige
stapel, buiken, ruggen, handen, foto's van bloedvaten, maar waar zijn de
boezemfoto's?.
Daisy moest ook naar de dokter, voor haar jaarlijkse prik, waarbij ze ook
altijd helemaal wordt nagekeken (de dierenarts zit ook aan het dorpsplein)
en eergisteren was ik - Erna - bij de huisarts, die een echo maakte van mijn
wang. Verstopte speekselklier. Waarschijnlijk. Hij stuurde me door naar een
mondarts, heb je daar al eens van gehoord? Die doet hetzelfde als de
tandarts, maar neemt de rest van de mond erbij en vangt dan meer dan een
tandarts. Volgens de huisarts dan ... De medische zorg is hier
uitstekend.
|
 |
20 oktober Het was
weer eens tijd voor een potje kaarten in Narbonne. Narbonne is een
beetje een tropische stad. De buitenwijken doen ons altijd aan Harare
of zo denken. Het vriest er overdag nooit en 's nachts zelden (maar
het waait er altijd). Ergens op een pleintje komen we altijd langs
deze boom, geen idee wat het is. Je ziet er ook vaak bloeiende
bougainville, hetgeen erop wijst dat het er gewoon wat warmer is dan
in Pierrerue. Misschien erythrina.
Het weer hier is trouwens wat beter, minder wind en 17°.
Vandaag was het een grote puinhoop, omdat vlak bij de bridgeclub
een of andere manifestatie was, i.v.m. de stakingen, die overal aan de
gang zijn. Het hele (grote) parkeerterrein stond stampvol auto's, w.s.
van de demonstranten, en heel veel mensen waren te laat, omdat ze er
niet door konden.
Ons bridgen was trouwens ook een puinhoop. |
|
 |
|
|
| 20 oktober Gisteren
aten we - heel lekker - bij Joke en Bram. Joke had een
verrassing: een geschilderd portret van Daisy. Het lijkt heel
goed. Joke maakt prachtige portretten van dieren, knap hoor! |
|
|
19 oktober. De Fransen zijn niet happy
met het voornemen om de pensioenleeftijd van 65 naar 67 te brengen en
het prepensioen van 60 naar 62. Gevolg: stakingen overal.
Afgelopen
zondag kwam ik - Ko - terug uit Nederland; toen iedereen in het
vliegtuig zat
kwam de mededeling dat we, wegens staking van de Franse verkeersleiders,
nog 2 uur zouden moeten wachten op startvergunning. Uiteindelijk bleek
het maar een uur te zijn.
Inmiddels staan er (in sommige steden) lange
rijen voor de benzinestations. In Narbonne mag je per keer maar voor
maximaal €30 tanken. Een vriend vertelde dat hij een uur in de rij
had gestaan voor zijn €30; normale Loodvrij is daar niet meer te
krijgen en Super/Diesel raakt ook op. Onze 2 auto's zijn nu vol, maar
het wordt zaak om waar je maar kan ze nagenoeg vol te houden, anders
moeten we overstappen op hout en stoom. |
 |
|
18 oktober Zojuist heb ik de winterjas
tevoorschijn gehaald. 10° overdag, harde wind en het is nog maar oktober!
Idiote kaart bij het bridgen vanmiddag: Ko opent 1
(voorbereidend, min. 2 klaverkaarten) en ik heb:  4,
-, H754
en HVB97632.
Gelukkig spelen we inverted minors: mijn antwoord van 2
is
sterker dan 3
en belooft tenminste een 5kaart
en 10 punten. Niet dat ik die heb, maar ik kom toch aardig in de
richting, en het is forcing, d.w.z. dat er mag niet op gepast worden. De
tegenpartij begint zich er uiteraard mee te bemoeien en biedt 2.
Ko 3,
waarmee hij mij vraagt om een hartenstop: kijken of we sans kunnen spelen.
Daar zit je dan met je 8kaart klaveren en 0 harten. Ik bood maar 6,
dat moet toch kansrijk zijn, maar er zat 7
in.
Toen mijn kaart op tafel kwam begon iedereen te lachen!
|
 |
| 16 oktober Een
of ander insekt, een nachtvlinder lijkt me, heeft een serie
eitjes op de schuifdeuren geplakt. Wat een onpraktische plek
voor je kinderen! Hoe moeten die ergens wat te eten vinden? |
|
|
|
|
15 oktober Op het nieuws net een item
over het gebruik van privé vliegtuigen door ministers. Gerda Verburg nam
vorig jaar een keer zo'n toestel en betaalde voor een vlucht naar Brussel en
door naar Groningen ... 7000€. (Met Ryanair is het wat voordeliger:
mits tijdig geboekt, Beziers-Weeze € 5 enkele reis, inclusief
toeslagen.)
Wij moeten echt heel lang over denken of we bereid zijn zó veel geld uit te
geven voor een vakantie van 10 dagen in een 5e hands, maar wel privé,
terreinwagen in Tanzania - hotels en vluchten inbegrepen - omdat we het zo
achterlijk veel geld vinden!!!
|
11 oktober Gisteren ben ik begonnen aan
het nieuwe boek van Jan Siebelink 'Het lichaam van Clara'. Dat valt weer
niet mee ... Op blz 64 heeft hij het over 'vreemd, hoekig zaad van
O.I. kers' (volgens mij zijn dat nou net bolletjes), dan over de 'kelken van
een rode pioen', pioenen doen niet aan kelken net zo min als b.v. rozen en
op blz 71 heb ik het boek neergelegd en denk ik erover om het daarbij verder te
laten: ...'toekomst zo optimaal mogelijk' ... wat een engerd. Ik heb
het Harry Mulisch al een keer horen zeggen. Nee, dat is niet waar,
bedacht ik in de auto naar het maandagse bridge. Harry Mulisch zei: 'Daar
irriteer ik me zo aan.' Een uitdrukking met een engheid van 8 op de schaal van
ELOES (Eerste Leidse Onafhankelijke Engheids Schaal). Bestond al in 1980.
Siebelinks 'Suezkade' heb ik ook opgegeven na maar een klein stukje. Daarin werd
op de eerste bladzijden het
woord 'rood' zó vaak gebruikt, dat ik een waas voor mijn ogen kreeg, haha!
En dat terwijl 'Knielen op een bed violen' weliswaar een akelig verhaal is,
maar wel meesterlijk geschreven. Ik vraag me af of, als iemand eenmaal een prijs
heeft gekregen voor een boek en dat boek dan een bestseller wordt, de uitgever
latere boeken niet meer laat proeflezen door iemand. Want anders zou zo'n fout als
'zo
optimaal mogelijk' toch gezien hebben moeten worden? ( Lekker
gezegde trouwens: 'zou gezien hebben moeten worden'.) Het is goed want
het is van Siebelink?)
Afgelopen zaterdag is een van mijn vroegere leraren overleden. Hij was in
onze klas enorm geliefd, zozeer, dat er spontaan iemand met een actie voor
bloemen is begonnen - 54 jaar na ons eindexamen!!! - waaraan een heleboel
klasgenoten meedoen. De een na de ander komt zich melden.
|
| 10 oktober Het weer
is niks: 14° met flinke regen, die gisteren aan het eind van de
middag begonnen is. Ko heeft het houtkacheltje aangemaakt, een beker
chocolademelk erbij (we hebben nog koffiemelk uit Nederland!) en een
éclair:
zo kunnen we er wel tegen. Het blijft - volgens de weerberichten - nog
minstens 4 dagen regenen.
Poes is er weer in geslaagd haar schouder open te krijgen en loopt
de komende weken weer in een truitje. Suf beest! Ik heb toch het
vermoeden dat het iets te maken heeft met het feit dat wij het gore
lef hebben haar zomaar bij anderen achter te laten ... In januari was
het net zo. |
 |
|
 |
9 oktober Alweer
druk! Er was een rally georganiseerd door de Zonta, vrouwelijk soort
Rotary. In de buurt, leuk voor ons, want we zijn zo aartslui,
dat we nooit wat gaan bekijken. Zo kwamen we eindelijk is Fontcaude,
een oude abdij hier in de buurt (1154).
| In een nisje, niet hoger dan 40 cm een beeldje
van St Joris en de draak en is het museumpje een mooi reliëf
over de heilige Catherina; ik geloof niet dat ze er zelf bij
staat, wel de engel die het wiel vernietigt waarop zij
geradbraakt zou worden. Is evenzogoed toch nog gebeurd, geloof
ik ...
De deur naar buiten zat trouwens goed dicht, zodat er geen
Bacon meer in kan! |
|
|
|
|
|
|
| In Combejean (ongeveer loopafstand voor ons nota bene) bleek
iemand een soort museum/verzameling heeft, van van alles dat met de
wijnbouw te maken heeft of had. Heel veel werktuigen, schoenen, bussen van
bestrijdingsmiddelen, te veel om op te noemen. Hij vertelde
o.a. dat in het midden van de 19e eeuw alle wijngaarden in Frankrijk
teloor zijn gegaan door toedoen van een of ander beestje, dat door een
botanicus per ongeluk was geïntroduceerd.
Tenslotte lunch bij Jougla, onze reguliere wijnboer en de foto is
voor Gita! |
 |
|
7 oktober Een beetje bizarre dag, die
begon met een bezoek aan 'Le Grand Frais' een verrukkelijke groente- en
fruitwinkel in Narbonne. Hij is hier te ver vandaan om zomaar eens heen te
gaan, dus doen we dat alleen als we toch in de buurt moeten zijn. Je kunt er alle
mogelijke soorten fruit krijgen, zoals Elstar appels en sawo's, kleine,
zalige, tropische banaantjes, aalbessen. De meest uiteenlopende soorten
groente, aardappels, noten en ook nog vlees en vis. Alleen maar eerste klas
spul. We gingen o.a. aardbeien kopen voor het bezoek aan een vrennis, die daar in het
ziekenhuis ligt.
Daarna gingen we langs bij Mary, de helft van het Engelse echtpaar
waarmee we jarenlang competitie hebben gespeeld. Helaas hebben ze besloten
verder ieder hun eigen weg te gaan en is Mary terugverhuisd naar Engeland.
Ze was nu een weekje in Frankrijk om mensen te zien en om winterkleren te
halen. Heel gezellig om even met haar bij te kletsen.
Vlug, vlug naar huis om de was op te hangen en de planten water te geven
en daarna bridgen/eten met weer andere vrennissen. Met Marjan ga ik
het komend seizoen de damescompetitie spelen en er moet nog wat geoefend
worden. Heel gezellige middag/avond.
|
| 6 oktober De
bridgekalender van Berry Westra bezorgt ons veel plezier en is
bovendien bijzonder leerzaam. Hij ligt op een speciaal plankje
op het toilet, zodat wij ons daar geen minuut hoeven te vervelen.
Vandaag wel een heel bijzonder probleem ... |
|
|
|
5 oktober Het Polen verhaal is bijna af.
Wachten is nog op een paar foto's van Aniela van onze laatste dag in
Polen.
|
 |
3 oktober Het is
regenachtig en best lekker, met vochtige lucht en een graad of 18 of
wat meer. In huis is het dan een beetje kil en daarom is de mand van
Daisy weer van zolder gehaald. Ze zat/lag er gelijk in!
Vanavond aan de hutspot!
Het Polen verhaal is klaar tot aan de bruiloft, maar nu is wachten
even op foto's van Aniela.
|
|
2 oktober We zijn weer thuis, in 2
etappes. De eerste dag tot even na Vienne, daar hebben we in de buurt
overnacht. De volgende dag even rondgelopen in Orange en daarna een bezoek
gebracht aan de Pont du Gard, die ik nog nooit gezien had. De Fransen
hebben handig de omgeving dicht laten groeien zodat je dit schitterende
Romeinse bouwwerk niet meer van de weg af kunt zien en dat kan nu alleen
tegen betaling, 15€. Je kunt er wel een hele dag blijven als je wilt.
Picknicken en zo.
Op de weg veel departementen gezien, ook ongewone zoals 22 (Côtes-d'Armor uit
Bretagne)en 2A, een Corsicaanse vrachtauto zonder de oplegger, altijd een
raar gezicht! en 29 nationaliteiten w.o. een Monegask en een Andorrees. En
een Marokkaan.
En hier was alles OK. Onze waarnemers hadden het goed gehad, poes blij,
sternbergia's in bloei.
|
 |
Er stond ergens een stokoude olijfboom. Op een
plaquette ernaast was te lezen dat de boom in 908 of zoiets was
geplant (hoe zouden ze dat nou weten?) ergens in Spanje en in 1988
hierheen was getransporteerd en geplant. Goed gelukt. Leuke ouwe
knar van een boom in een mooie ouwe omgeving. |
|
|
|
|
28 september. Terug van onze reis met
einddoel Polen. De foto's moeten nog bewerkt worden, dus even geduld, want
het foto programma hier werkt niet optimaal. We hebben trouwens fantastisch
mooi weer gehad. Hier
is de rest
|
 |
18 september Denk
niet dat het leven in Nederland en in Voorthuizen saai zou zijn.
Gisteren nog zagen wij zomaar in het wild een heel spannend nummerbord
langskomen. Wie weet waarvandaan?
En het regende alleen vanmorgen, dus we konden droog boodschappen
doen. Grote opwinding in het dorp want er kwam een optocht aan. Eerst
een Voorthuizense blaaspoep. Ik keek al haast uit naar Joep, die in
iedere Zoeterwouwse optocht te vinden was. We hadden hem trouwens
gisteren nog gezien, in de supermarkt waar hij bezig was met ordenen
van de schappen. Joep, een downie, is misschien wel de bekendste
Zoeterwoude Rijndijkenaar.
|
|
|
Een heus bloemencorso! Vnl om de plaatselijke
bedrijven te promoten, maar er was ook ruimte voor de kinderen. Ik zag
wel wat in deze mini boerderij met een schattig zwart met roze
varkentje achterin.
Toen wilden we op de nu bloeiende hei gaan wandelen,
maar dat ging zomaar niet: hei genoeg (we krijgen daar altijd
HarryJekkersachtige gevoelens van), maar nergens parkeerplek. Er is
een groot stuk hei bij Garderen, het Houtdorperveld, maar we konden er
niet bij. Raar hoor. Uiteindelijk kwamen we in de buurt van Ermelo een
geschikte hei tegen. En langstaartschapen, een ras, dat ik bij mijn
weten, nog niet eerder had gezien.
|
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
16 september Vandaag kwamen gezellig
zowel Claire met Jacob langs als Tonkie van de paarden. Omdat het steeds
regent en we dus niet veel buiten zijn lag er een legpuzzel uit. Rechts een
foto van Tonkie tijdens een van haar Endurance wedstrijden, hier met Skritla,
die de rit niet helemaal uitliep: 20 km voor het 360 km lange parcours
achtte Tonkie het niet raadzaam door te gaan: haar IJslander raakte oververmoeid. Er is ergens een prachtige foto van Skritla, helemaal
uitgeteld, gestrekt, in pyjama, maar ik kan er even niet bij. Zie 2011.
|
|
|
 |
12 september Nu
zitten we dus in Voorthuizen. De reis duurde lang, 2 dagen! We hebben
overnacht in Beaune, een aardige stad met een leuk centrum, maar
helaas waren we te laat voor het bezichtigen van het beroemde Hospice
en gingen we de volgende dag er te vroeg voor weg. Maar door de
tralies boven een fraai bemost muurtje kun je iets zien van het
bijzondere dak.
Net vertrokken pikten we een lifter mee, die ons tot Luik vergezelde.
Helaas had de jongeman zich al een tijdje niet gewassen; in Maastricht
stonk de auto nog!
We moesten de tweede dag via Venray, omdat er iets met onze satelliet
was en de satellietboer in Venray woont. Lastig. Het euvel bleek
minder ingrijpend dan gedacht, zodat we op de terugweg vrij zijn in
het kiezen van de route. Wel leverde het op een doordeweekse dag via
Lyon reizen een ongekend hoog aantal geziene departementen (5 niet) en
nationaliteiten op.
Het raadsel van onze benedenburen is
opgelost. Ze zijn geëmigreerd naar Réunion. Gek, dat we er niets van
geweten hebben en hen ook niet gedag hebben kunnen zeggen. Er woont nu
een mevrouw alleen - heb ik me laten vertellen - en de poes wordt
verzorgd door ...? |
|
9 september De
schoonmaak gaat verder. Vandaag is de bijkeuken aan de beurt. Een
indrukwekkende verzameling flessen staat erin, vooral als je, zoals
ik, alleen water, thee, melk en guava- of grapefruitsap drinkt. 's Avonds een slaapmutsje.
Er is iets vreemds aan de hand. We hebben onze benedenburen, Frank
en Valérie, al zeker 4 weken niet gezien. Hun opblaaszwembad staat
enorm vies te wezen. De kat is er nog wel. Vanmorgen om 8 uur
begonnen mensen er slooplawaai te maken, grrr.
We hebben nooit erg veel contact met hen gehad; ze zijn best aardig,
maar ook nogal luidruchtig met harde stemmen en veel telefoon
gesprekken buiten, dus we missen ze niet echt, maar we willen
eigenlijk wel graag weten hoe of wat!
Krijg nou wat! Ik dacht dat we zaterdag zouden vertrekken, maar ik
krijg net een mailtje van Nellen: tot morgen ... |
 |
|
6 september Vanmiddag zijn we gaan
spelen in Narbonne. Muziek onderweg, het is een eind rijden: de mis van
César Franck - op het 'Panis Angelicus' met die canon/cello na - niet erg
bekend. Maar wat is het Kyrië hemels mooi. Ik zat gelijk in de nostalgie:
wat was het genieten lang geleden, zingen in het Petruskoor onder leiding
van inspirerende Thijs Kramer. In een dolle bui op Nieuwjaarsdag liet hij
eens na elk onderdeel van de mis de partijen wisselen, Kyrië uit deze mis,
Gloria uit die en de rest weer uit iets anders. Dat koor was goed getraind
en had zeker een stuk of 12 missen in het repertoire, die zonder repeteren
gezongen konden worden.
Ik zou het wel weten, Kyrië van Franck (die we overigens niet in de
map hadden zitten, de rest van de mis is ook niet zo geweldig), Gloria van
Bruckner met het mooie 'Amen'gedeelte, Angus Dei uit een missa brevis van
Mozart. Wat had ik daar graag de solo van gezongen, de mevrouw die het deed
- Hartebrugkoor - had een veel mooiere stem dan ik, maar geen techniek en ze
raakte altijd buiten adem! Een heel vrolijke 'Dona nobis pacem'. Sanctus? *)
Credo? Missa Criolla van Ramirez: Padre todopoderoso,
creador di cielo y tierra, wow! Was ook heerlijk om te doen! Met Opus Quatro
uit Argentinië en het oproepkoor van Wim de Ru: thuis instuderen, 4, 5 keer
samen repeteren, één keer met de solisten en dan uitvoeren. Allemaal
geoefende zangers uit Leiden en omgeving, fantastisch samen muziek maken.
La petite messe solenelle van Rossini heeft ook een leuk Kyrië, met
pianobegeleiding. Nooit gezongen helaas. Dat mis ik hier: (missen) zingen
...
*) het 'Benedictus' uit de mis van Schubert is heel mooi en het 'Hosanna'
uit Lloyd Webber, dat opgewonden standje en steeds meer lawaai, geweldige
vondst, vind ik heel opwindend, maar blijkbaar is er geen Sanctus waar ik
echt iets mee heb..
Het regent!
|
|
|
5 september Jacob
wordt al echt een knulletje en het lijkt erop dat hij blauwe ogen
blijft houden. Bijzonder, want dat komt in Bondy's familie niet voor. |
|
| 4 september Truus
2010 woont in oleander Barcelona. Soms is ze een of twee dagen op stap,
maar dan is ze weer terug op haar vaste plek bij een bloem. Truus is
niet helemaal volgroeid, ze is te klein, een cm of 6 i.p.v. eerder 9,
en haar vleugels zijn maar voor de helft uitgegroeid. Niet dat ze die
nodig heeft. De vrouwtjes hebben wel vleugels, maar je ziet ze nooit
vliegen. De mannetjes wel, maar die moeten dan ook op zoek naar
partners. De vrouwtjes zitten gewoon ergens en laten hun lokstof los,
reuze efficiënt.
Deze Truus is een ietwat nerveus typje. Ze wil niet op mijn hand, ook
goed. Maar ze lust wel een vlieg.
Vieze, dikke vlieg op het keukenraam? Vangen via de glas met
papiertje methode. Hand over het glas, papiertje voorzichtig
wegtrekken. Tussen je vingers wat water in het glas laten lopen, even
goed schudden. Met glas en al naar beneden, versufte vlieg op een
takje laten kruipen en dat takje in de buurt van Truus houden, paff!!
Ze is dan wel niet goed uitgegroeid, maar er mankeert niets aan haar
snelheid van reageren. |
|
|
|
2 september We gaan 's zondags altijd
even naar de markt en dat 'even' is vrij letterlijk te nemen: ik ga Exotique
halen, de zondagse maaltijd van rijst of nouilles en soms een komkommer of
wat fruit en Ko gaat naar de bakker voor de wekelijkse portie waldkorn, grof
bruin brood, en een ficelle, het dunste stokbrood. Ficelle is trouwens ook
een touwtje of een trucje. In een half uur zijn we klaar. Soms zien we
bekenden en drinken een kop koffie op het terras van le Balcon.
|
 |
 |
Met enige regelmaat moet ik, nadat Ko mij uit de
auto heeft laten stappen, een stukje lopen naar de markt en kom dan
langs een huis met een fraaie trap en een superieure regenpijp, aardewerk
met een vissenkop? aan het eind, een leuke deur en een oude druif,
wow! Ik heb nooit een fototoestel bij me.
Vanmorgen moesten we naar Bernard, de garage, voor een kleine
reparatie en een uur wachten: goed voor een kopje koffie èn foto's,
want Ko heeft bijna altijd een camera in zijn tas. |
|
1 september Gisterenavond hebben we in
Narbonne gebridged. Meestal gaan we maandag in Béziers en woensdag in
Narbonne spelen, 's middags, maar er waren allerlei dingen die gedaan moesten
worden in en om het huis. Zo zitten we nu - woensdagmiddag - te wachten op
meneer van France télécom, die de lijnen moet doormeten, want internet
valt regelmatig uit.
Als je op een andere dan je gebruikelijk tijd komt spelen kom je mensen
tegen, die je nog nooit gezien hebt, ook al ben je lid van dezelfde club.
Vaak van die lieden, die geen boe of ba tegen je zeggen, maar Mike was er
ook en dat was wel weer gezellig. Mary (Mike en Mary zijn jarenlang onze
partners in de competitie geweest) is voor onbepaalde tijd naar Engeland
vertrokken en dat geeft complicaties t.a.v. het naderende seizoen. In
oktober zijn alweer de eerste wedstrijden. Mike heeft 2 nieuwe partners op
het oog. We zullen wel zien. Wij gaan een andere competitie spelen met
Antoine, Andrée en Lynette - oorspronkelijk uit Béziers, maar nu ook lid
in Narbonne - en nog iemand, die ik me niet voor de geest kan halen. De
eerste keer is Ko in Nederland, dus dan spelen wij niet mee. We zijn
hier met z'n zessen, dan hoeft niet iedereen steeds te spelen.
In Narbonne hebben ze een schudmachine en dat geeft vaak rare handen. Ik
kreeg gisteren een keer 9 harten en 4 ruiten, een heel rood spel dus, voor
de 3e keer in mijn leven. (Een heel zwart spel heb ik nog nooit gehad.)
Uiteraard opende ik 4,
links volgde 4,
die Ko doubleerde en daar bleef het bij. Ko zat met 6 schoppen tegen, maar
had niet één harten.
Later Om een uur of 6 ineens een hoop
lawaai in de lucht, helikopters en vliegtuigjes: brand! Aan de overkant, op
de foto links kun je met een beetje aandacht de vlammen en de file op de weg zien. Nog
later kwamen er een stuk of 5 geel met rode blusvliegtuigen, grote plenzen
water (ze halen het uit de zee!) en toen was het
gauw voorbij. Ko had zijn camera in aanslag! Met deze enorme droogte is het best een beetje eng.
|
|
|
|
|
31 augustus Ko zit beneden aan de
telefoon. Op zichzelf natuurlijk niet zo bijzonder, maar het volgende is het
geval. Wij hebben in het gastenhuisje een débroyeur, een machine die
zorgt, dat het dunne rioolpijpje dat van het huisje naar het echte riool
loopt niet verstopt raakt; als de gasten tenminste geen dooie muizen o.i.d.
in de W.C. boven gooien. Wij verzoeken hun dan ook altijd met klem om de
dooie muizen op een andere manier op te ruimen. Maar soms gaat de poepmolen
kapot. Dat is buitengewoon vervelend: hij moet vervangen worden door een
duur nieuw exemplaar en dat is ook nog eens een erg vies karweitje.
Dit voorjaar was het weer mis, terwijl we het ding nog geen 2 jaar hadden.
Iets minder vies dan de vorige keer, want de maalmechanisme zit bij dit
exemplaar in een afgesloten tankje.
Nu dacht Ko, dat er alleen een ventiel ergens kapot was en heeft hij - via
de leverancier - gisteren met de post een nieuw ventiel gekregen. Via de
telefoon is hij nu met een techneut in Lille bezig om e.e.a te repareren.
Het doet een beetje denken aan het verhaal van Bakema, die de bom moet
demonteren. |
|
|
|
|
Eind
volgende week gaan we weer naar Nederland. En dan naar Polen. Daisy
kan niet mee naar Polen en daarom komen Nellen en Wim twee weken hier
logeren en dan zorgen ze liefdevol voor Spriet en de tuin. Ze hebben familie
vlakbij en hebben al eens eerder in ons huis gezeten met Daisy en zo.
Mensen in huis betekent poetsen. Wij zijn geen van twee enthousiaste
schoonmakers, dus doe ik/doen we het in kleine porties, gisteren
begonnen met de keuken.
Nuttige bezigheid trouwens. Ik kom altijd van alles tegen dat ik
vergeten was, of dat al lang in de vuilnisbak had horen liggen. 3
potten mosterd. Ik koop, in mijn belevenis, nóóit mosterd, want ik
eet het zelden en Ko alleen op rookworst. Rookworst hebben we alleen
in de winter, als we hebben meegebracht uit Nederland, want hier niet
te koop.
Ik heb ook véél bruine suiker. Dat gebruik ik alleen als ik Sticky
Date Pudding maak, reuze lekker trouwens, maar je moet
aardig wat mensen te eten hebben, anders eet je het een week lang
Sticky Date, dus maak ik het maar af en toe. Maar ik heb nog genoeg
bruine suiker voor de komende 14 jaar! |
|
29 augustus Het waait iets minder hard
en het is maar 22°, op zich zelf wel lekker. Het heeft sinds half juni niet
geregend.
Toen ik zojuist een ommetje maakte viel me op dat sommige wijngaarden
inmiddels vervangen zijn door een olijfaanplant.
We kijken naar een aflevering van Silent Witness en daarin is Helen, de
vrouw van Thomas Lynley, getrouwd met ene Michael. Voor of na Lynley? Ze
heet ook nog steeds Helen, dus het is absoluut dezelfde. Tamelijk verwarrend!
|
 |
|
28 augustus Gisteren begon er een
onvervalste tramontane. Daardoor is het gelukkig iets koeler, maar het is
wel erg onrustig. Je zou zeggen dat de wind uit het noordwesten snel dikke
pakken wolken plus wat erin zit deze kant op zou jagen, maar nee. Voor de
eerste 4 dagen zit er nog geen regen in, helaas.
In huis hebben we wat last van mieren: kleintjes in de broodbak, grote
dikke, die het op het eten van Spriet hebben voorzien. Als Ko klaar is met
stofzuigen ga ik maar eens wat trucjes (van internet) uitproberen: kaneel,
talkpoeder, nootmuskaat, dat alles schijnt hen niet aan te staan. We hebben
ook een spuitbus, maar ik ben altijd als de dood dat Dees de troep aan haar poten
krijgt, aflikt en ziek wordt.
|
 |
25 augustus We
drinken graag thee. Ik vermoed, dat Ko eigenlijk liever koffie drinkt
en als we er aan denken maakt een van ons twee 's morgens een kopje.
Maar meestal gaan er 3 potten thee per dag doorheen.
Ik vind thee bij anderen zelden echt lekker: niet in een restaurant, niet
bij mensen thuis. Soms hebben ze van die dozen met bijzondere
smaakjes: mango, meloen en zo, bah! Er zit maar zelden citroenthee in
de doos. Citroenthee van Pickwick, goed gezet, met kokend water, is
meestal lekker, het ligt soms een beetje aan het water. Ik maak hier
melanges: Citroen van Auchan met citroen van Cotterley maak ik het
meest. Nog iets lekkerder: een pyramide builtje van Lipton citroen of
hier in Frankrijk thé agrumes op een halve pot water, of een mengsel van zo'n builtje met Tetley
thé vert voor een hele pot. Heerlijk! Middagthee.
Weet je wat echt vies is? Thee die zo'n randje, met belletjes, in je
glas of kopje achterlaat. Of nog erger, zulke thee in een dikke stenen
beker.
Slecht gespeeld vandaag! De ene blunder na de andere. Slems verziekt.
Me op het verkeerde been laten zetten door de tegenpartij. Getver!
|
|
24 augustus Voor de 3e
keer in korte tijd een groot slem. Dit keer bij een middagje thuis bij
vrennissen (een mengsel van vrienden en kennissen); met Marjan ga ik
komend seizoen damesparen spelen en dan is wat oefenen wel belangrijk. Dit
keer kreeg ik een hand met 24 punten en gaf zij direct één aas aan,
waardoor klein slem al direct in beeld komt. Via 2
- 2
(= één aas in een hoge kleur), 2 SA - 3
(transfer voor 5krt ),
kwamen we vrij moeiteloos in 7.
Het zal voor de komende járen wel op zijn, vrees ik!
Het was me het middagje oefenen wel, met de ene bizarre hand na de andere;
ik kreeg een keer een 6krt schoppen met AHV en 6 klaveren met AB, eindigde
in 4
(op tafel 5 harten en 5 ruiten, allebei met HV, maar gelukkig 2 kleine
schopjes) en die zaten 5 maal achter me, bij Ko NB, die met de man van
Marjan speelde. Ko kreeg in een andere hand 7 ruiten en 5 schoppen plus een
klein klavertje, eindigde door een misverstand ook in 7,
zat ik met 5 maal de boer tegen! Ik mag graag van die freaky hands spelen! |
22 augustus Met
een aantal bevriende paren hebben we hier gisteren gegeten ter ere van
Ko's verjaardag. Om 10 uur 's morgens heb ik de airco al aangezet -
meestal doen we dat alleen 's avonds, als het nodig is - want het zou warm
worden. Aan het eind van de middag (om 6 uur is het hier echt warmer dan
om 12 uur 's middags) was het 38°. Binnen was het 9 graden minder! Het
was trouwens heel gezellig.
Tinka is vanmorgen weer vertrokken. Hoe kom ik toch aan van die
stoere dochters? Tinka rijdt honderden kilometers met een
levensgrote camper, Tonkie idem met een wagen met een stuk of 3
paarden en ik durf amper van hier naar St Chinian in een gewone
auto! |
 |
|
|
|
20 augustus Het
wordt - letterlijk - een beetje stil rond deze tijd. Hoewel ... er
zitten nog altijd een paar cigales te zagen, erg laat, maar ze zijn
ook laat begonnen. De vogels zingen niet meer, de gierzwaluwen zijn
al lang vertrokken. Soms komen er bijeneters langs, die altijd naar
elkaar roepen. Gisteren zagen we twee scharrelaars, fraaie vogels,
familie van de Vlaamse gaai. We zien ze altijd in dezelfde buurt,
ergens op een hoge draad langs de weg tussen Cazedarnes en Cruzy.
Alleen in deze tijd van het jaar.
Nog een paar weken en dan zijn ze weer weg en daarna komen de
roodborstjes. |
|
19 augustus Tinka
woont tijdelijk en heel avontuurlijk in een camper .
In die camper kwam ze hier helemaal naartoe rijden, samen met haar 2
katten, die zich overal thuis voelen. Zozeer, dat ik Jago, de
zwarte, gisteren in ons huis ontspannen op de vloer aantrof. Ik
wilde wel eens weten wat Daisy daarvan zou vinden, maar dat had ik
beter niet kunnen doen. Jago ging gelijk in de aanval, tamelijk
heftig, en Daisy viel van het balkon. Gelukkig had ze niks, de
stresskip, maar haar tere kattenzieltje heeft een behoorlijke knauw
opgelopen. |
 |
|
| 18 augustus. Alsof de
duivel er mee speelt. Een contract op 7-niveau is tamelijk zelden, maar
vanmiddag hadden we er al weer een. |
| Ko |
|
Erna |
| Ko |
Erna |
2
(manche forcing)
3
(de kleur)
7 (zo
ongeveer) |
2SA (geen Azen, wel 2 Heren of 8+ pntn)
3
(lengte) |
|
Troefstart (helaas) maar VB
vielen in 3 rondjes schoppen. |
|
|
|
|
|
|
| 17 augustus Wat een
wonderlijke bridgemiddag gisteren. We waren 1, met een tafel van 10% en
eentje van 32, maar er was er ook een van 95, 4 spelletjes, 3x 100% en
één keer 80! Eén spel was 7,
altijd weer leuk, want dat komt maar weinig voor, perfect geboden door Ko
*) en gelukkig goed uitgespeeld door mij, op maar 32 punten in de
gezamenlijke handen. Een ander spel leverde ons 1700 punten op door een
biedfout van de tegenpartij, zo'n beruchte tweekleuren bieding, waarbij
het dikwijls mis gaat. Mijn rechterbuurvrouw beloofde
en ,
maar had
en .
Ze eindigden in 6,
gedoubleerd door Ko; hij had het aas en ik had 5 keer de vrouw, tamelijk
hopeloos ... In een parenwedstrijd is een nul een nul, of het nou gaat om
net één slag minder dan de rest van het veld of om -1700. Bij viertallen
was het een smakelijk hapje geweest.
*) Voor de liefhebbers:
| Erna |
|
Ko |
|
Erna |
Ko |
|
|
|
|
|
1SA
2
(vierkrt
en/of )
4
(maximum)
5
(3 keycards: 2 azen, Heer) |
2
(Puppet)
3
(kies zelf maar)
4SA (Keycards vragen voor )
7 Ga
je gang ! |
|
|
De combinatie van A
en de singleton bij Ko deed het! Uitkomst was 2,
een singleton! Maar als ik V
heb i.p.v. V
ben ik gezien! Dat moeten we nog eens leren: troefvrouw opvragen ... Vanmorgen belde Tinka dat ze in Lyon zat en vanmiddag hoopte aan
te komen, geheel onverwacht, al had ik het - gisteren nog tegen Ko
uitgesproken - vermoeden, dat ze deze zomer nog wel eens zou kunnen komen. |
|
| 15 augustus Het
leven hier is in een aantal opzichten goedkoper, zoals in de
medische zorg ( niet onbelangrijk) hotels, buitenshuis eten door
de week, elektriciteit, autorijden (brandstof, geen
wegenbelasting) etc. En je hoeft vrij lang niet te stoken. Boodschappen
zijn duur. Dit stukje kaas, op de markt, 450 gram, kostte me
9,41€! Al die korsten moeten er nog af, maar wat er overblijft
is wel erg lekker: Tome d'Estaing.
*) de korst was bijna 100 gram
Groenten net zo:
ook veel duurder (en minder keus) dan in Nederland. |
|
|
 |
14 augustus Techniek
en Erna, dat gaat niet samen: mobiele telefoons, TV programmeren
e.d.: niks voor mij. Laat mij maar een minibreiwerkje
maken.
Ik word heel moedeloos van deze verzameling en sinds gisteren
hebben we er weer een bij. Voor Franse TV, denk ik, want die
hebben we nu geloof ik, ook. |
Ik moest van IBM naar de mairie
om aan de burgemeester te laten zien, dat ik nog altijd in leven was.
Ik krijg dan een ondertekend en gestempeld papier, dat gaat naar IBM
en volgend jaar moet het weer. Ook zo voor AOW en Shell. De
burgemeester met z'n pretoogjes tekent het papier altijd zelf. Dat
heeft iets gezelligs en dus is het wel een aangenaam wandelingetje al
met al.
Op de terugweg stond er bij de glasbakken e.d. een mij onbekende
meneer, die mij in het Nederlands aansprak met 'Zo, u hebt een nieuwe
buurvrouw gekregen!' Ik wist van niks en zei dat ook. Op nr 2 wonen
A&W, op nr 4 Mirjam, onze bejaarde Franse buurvrouw en op nr 6
onze relatief nieuwe buren, maar dat zijn twee keurige heren, die
volgens mij geen neiging hebben zich in dameskleding op straat te
vertonen. Wel zijn er soms onbekende gasten in hun huis. Op nr 1 wonen
wij zelf. Nr 3 en nr 5 komen in het straatje niet voor.
Ik ben altijd stomverbaasd als een mij onbekend iemand dingen over mij
weet, die ik zelf niet weet. Raadselachtig! |
|
| 13 augustus Van
deze twee plaatjes en ongelofelijk schattige meisjes ben ik dus
hun oudtante, zij mijn achternichtjes. Grandtante, in het Frans.
Wat zijn ze van mij? Arrière nièces? Hoewel de oudste, Jade,
erg verlegen is en de jongste helemaal niet kreeg ik de jongste,
Helena, niet met een lachje op de foto.
De familie is erg ondernemend, ze hebben de hele buurt hier
verkend en veel meer gezien dan wij in de afgelopen 8 jaar! Ze
vinden meertjes waar niemand is en ze in alle rust kunnen
zwemmen, van dattum! |
|
9
augustus Nu zitten we weer in Frankrijk, na een rustige rit
gisteren, waarbij we toevallig niet in Luxemburg zijn geweest. We
werden kort voor de grens van de weg af gestuurd en kwamen dus direct
in Frankrijk zonder de gebruikelijke tank-stop. Er waren alweer enorm
veel Nederlanders onderweg en, omdat het zondag was, maar weinig
vrachtwagens. Die staan overal bij aires en tankstations te slapen.
Daarom zagen we maar een schaars aantal
nationaliteiten, maar wel veel departementen, ook ongebruikelijke
zoals 12 (Aveyron), 22 (Côtes d'Armor), 32 (Gers), 72 (Sarthe) en 82
(Tarn-et-Garonne), die we meestal niet
kunnen afkruisen: raar hè, allemaal eindigend op 'n 2.
Hier in het zuiden is het warm, de gierzwaluwen zijn allang vertrokken en de bijeneters zijn
weer terug, waar die in het hart van de
zomer zitten weet ik niet. Een droge boel hier, al was er net een
buitje.
Neef Kees, een Fransman, maar toch een heuse Cornelis Christiaan Berg, waarvan er een aantal in mijn
familie is, is gearriveerd met 2 beeldschone dochters. Ik vraag me
altijd af hoe de Fransen hun kinderen opvoeden, want ook deze twee
hebben weer perfecte manieren, niet te geloven. |
|
 |
7 augustus Er
is iets mis gegaan bij het verhuizen van computerbestanden van
Nederland naar hier, het stukje over de geïmproviseerde
barbecue is verdwenen ... Iets van in de regen en een spannende
barbecuepan bij AH in de aanbieding. Weg is weg!
Maar de
barbecue deed het wel. De instructies waren om de houtskool met
zak en al in de korf te leggen en aan te steken. Na 20 minuten
zou dan een mooi vuur ontstaan. Dat kwam er uiteindelijk ook
wel, maar pas na drie kwartier.
|
4
augustus We zouden gaan varen/eten met 2 stel vrienden,
maar de a.s. kapitein van de boot lag met flinke koorts in bed en het
feest ging niet door. Nieuw plan. Eerst naar een hosta-kwekerij in
Barneveld, wat een prachtige verzameling planten, meer dan 1200
soorten! o.a 'Fire Island' een geelbladige met rode stelen, die ik in
april in de Keukenhof zag. Ik ging flink voor de bijl, want hier in
Voorthuizen zijn heel veel planten bezweken tijdens de hitte en
droogte van de afgelopen maand, maar de hosta's hebben het overleefd.
Onderweg zagen wij een lakenvelder in een weiland, wat een prachtige
koe is dat toch.
Daarna een lamp ophalen in de Meern, aankoop via MP, en bridgen in
Leiderdorp, toen we in de buurt kwamen viel de regen met bakken uit de
hemel, dus we waren blij dat we niet op een bootje op de Leidse
wateren zaten. Op de terugweg zagen we een ooievaar rondstappen in een
weiland langs de weg ter hoogte van Alphen, ik weer blij! |
|
 |
|
|
3 augustus Het
is niet heel erg mooi weer, beetje koel, af en toe een buitje.
Hier in de tuin staan bu
dleja's; daar zitten veel vlinders op,
nu het meest de kleine vos. Als de zon verdwijnt of het begint
te spetteren gaan ze op de gevel zitten. Er zaten er meer toen
ik de foto nam. Grappig, want ik heb in Frankrijk (vroeger in
Zoeterwoude ook) altijd een grote vlinder op de gevel, een
kleine vos aan de voorkant. Achter een distelvlinder, op het
huisje een blauwtje.
Er kwam net een meneer langs op de fiets en die stapte af.
Weet u waar die meneer met die Honda woont? vroeg hij mij.
Nee, geen idee!
Maar hij heeft net zijn tuin opgeknapt ...
Aha, dat verandert de zaak: 3 huisjes verderop ! |
30
juli Het ging wat moeizamer dan anders, hoewel poes
buitengewoon lief was. In Lyon was er voor
de tunnel iets gebeurd, zodat wij men het advies kreeg om te rijden.
Wij doen dat via Bourg en Bresse, dat is een kleine 50 km om. Het was
druk en dat is voor de nummerborden leuk: van de 96 hebben we er 10
NIET gezien, maar veel schaarse nummers op deze route wel, zoals 61.
Orne, en 17/18/19, die meestal ontbreken.
De nationaliteiten waren ook goed vertegenwoordigd: Hongarije,
Ierland, Wit Rusland, Ukraïne en Bosnië b.v. We zagen een Monagask,
een Griek, een Cyprioot en een Marokkaan. Honderden caravans, meestal
uit Nederland en slechts één Chrysler. Om 1/2 9 vertrokken, om 11
uur binnen.
Hier ziet de tuin er tamelijk miserabel uit, zo te zien is het erg
droog geweest en er is e.e.a. overleden! |
|
| 28 juli Het is
alweer voorbij; nog even een kopje koffie op het vliegveld en
weg zijn ze weer.
Morgen gaan wij even naar het koelere noorden, een dag of 10. |
 |
|
 |
26 juli Soms
gebeuren er van die enge dingen dat Daisy het helemaal niet meer
ziet zitten en vlucht naar een ver en hoog plekje.
Als
er b.v. èn een griezelig klein mensje èn een hond in onze
woonkamer aanwezig zijn dan knapt er iets in haar ...
|
 |
|
De hond van Anky en Willem, Ollie geheten, is
dol op eten en weet al lang dat er in onze keuken een bakje met
verrukkelijk kattenbrood staat, dus als ze haar kans schoon ziet
is ze er als de kippen bij om te kijken of er iets te halen
valt. In de zomer staan de deuren nu eenmaal regelmatig open en
komt ze soms ineens binnenwandelen, tot grote schrik van Daisy.
Er is een bui gevallen, maar veel stelde het niet voor.
|
|
|
|
22 juli Er was
ons regen beloofd, maar helaas, nog niets gevallen.
Daisy gaat eens kijken naar deze eigenaardige figuur ...
|
20 juli Wat
groeit zo'n kindje enorm hard. Hij is morgen 3 maanden, is al
tien cm langer dan bij zijn geboorte en al twee keer zo zwaar.
Een vriendelijk mannetje.
|
|
| 19 juli Daisy
is er altijd als de kippen bij als het tijd wordt om te gaan
slapen. Zodra we aanstalten maken spurt ze naar de slaapkamer,
want daar wordt vast nog wel even geaaid e.d.
Massa's mensen vinden poezen op de slaapkamer vies, maar Daisy
is superschoon en verliest, dank zij de grondige dagelijkse
borstelbeurt, ook niet erg veel haar, dus ze houdt ons altijd
gezelschap, behalve als het 's nachts meer dan 25° is, dan
slaapt zij op het balkon.
Het is trouwens nog steeds erg warm en het heeft al meer dan
een maand niet geregend. Zielig voor de tuin en voor de
vogeltjes zal het ook niet meevallen. |
|
 |
17 juli Claire
en Bondy zijn hier met baby Jacob. Eerst vond hij het water van
het zwembad - 26° of meer - blijkbaar te koud, maar even later
was het OK. Hij is nog te klein, bijna 3 maanden, om het écht
lekker te vinden. Omdat het nog altijd flink warm is doet het
zwembad goede diensten.
Het is wel erg leuk om hem elke dag te zien!
|
|
| Later Tijdens
de thriller - ik zat natuurlijk al te slapen - gerommel. Hoi,
onweer, was mijn eerste gedachte. Even vergeten dat het 14 juli
is en dus vuurwerk!
Het heeft al een maand niet geregend.
|
|
14
juli Bridgen is goed voor je geheugen. Gisterenavond zei
Ko, terwijl ik als voorbereiding van het slaapgebeuren, zoals dat hier
heet, mijn tanden stond te poetsen: 'Er staat een fout in de kalender
vandaag'.
Wij hebben een scheurkalender met dagelijks een bridgeprobleem liggen
op een speciaal plankje in het toilet, zodat we ons niet hoeven te
vervelen als we daar even moeten wezen. Buitengewoon leerzaam als je
van bridgen houdt. 'Hoezo?' zei ik, want ik had me er een uur of 16
geleden al mee beziggehouden. En vervolgens bespraken we het probleem
van de kalender, beiden uit het hoofd, van wie de 9 en wie de 10
had en wie op welk moment welke slag ging maken. Niet slecht voor twee
bejaarden! En ja, er stond een fout in, van die 10!
(Berry's
kalender, probleem van 13 juli)Later Vandaag
aten we een geheel oranje
maaltijd. Ik had oranje pasta oranje met tomatensaus gemaakt. Later kwamen Anky en Willem ook - Anky bracht zalige
hapjes mee, waarvan m.n. iets met een schijfje wortel, mayonaise
en een stukje surimi mij erg kon bekoren en keken we met z'n allen naar de wedstrijd.
Prachtig resultaat: Nederland 2e in een wereldkampioenschap!! Daarna
de vlaggetjes opgeruimd en de afwas gedaan en nu gaan we
weer over tot de orde van de dag. Het was leuk! |
|
 |
|
| 11
juli We wensen het oranje team veel succes en iedereen
die dit leest en vanavond kijkt veel plezier. |
|
 |
 |
10 juli Een
niet alledaagse soort bidsprinkhaan. Hij heet in het Frans empuse.
Het is alweer een paar jaar geleden, dat ik een volwassen
exemplaar zag, wel af en toe kleintjes.
Hij heeft een merkwaardig
soort uitstulping op zijn kop en bij deze soort overleeft het
mannetje de paring. Gelukkig maar, er zijn er toch al zo weinig. |
|
| 's Avonds hebben we met Anky, Willem en zo naar de halve finale voetbal gekeken. Hond Ollie heeft een
oranje slinger om, maar omdat ik geen flits gebruikte kun je
haar amper als ruwharige teckel (of was het vanavond tackle?)
herkennen.
De haring die Cor had meegebracht smaakte er prima bij, maar
Cor wilde geen voetbal kijken. Ook goed! |
 |
|
|
|
|
6 juli Vanmorgen
zag ik ineens dit beest langs vliegen, een beetje als een grote,
onhandige waterjuffer. Met woonervaring in Afrika wist ik gelijk
wat het was: het imago van een mierenleeuw.
Nog nooit eerder gezien hier in de Languedoc, maar ook nooit
zijn valkuil. Zie links.
De larve - linksonder - maakt een kuiltje in los zand en mieren,
die erin terechtkomen, kunnen er niet meer uit ...
Grappig is dat het volwassen dier in de verste verte niet lijkt
op de larve, maar dat geldt ook voor de larven van waterjuffers
en b.v. vlinders.
De twee foto's links van internet, rechts van eigen hand. |
|
| 4 juli Uitgebloeid
is lang niet altijd lelijk. Helichrysum, duizend gulden kruid? -
ik ben nog altijd niet zeker van de naam -, een mooie
zaadbol van juffertje-in-het-groen en wat gras. In de
achtergrond Engels aardewerk, gevonden op e-Bay U.K.
Het is nu heel warm en een beetje tropisch. Vocht in de
lucht, maar het valt er helaas niet uit!
28
juni Terug van een bliksembezoek aan Nederland. De
aanleiding was een reünie van mijn eindexamenklas (1956). We zien
elkaar vrij regelmatig op de lustrumbijeenkomsten die het Stedelijk
Gymnasium Leiden elke 5 jaar organiseert. Bij die gelegenheden zijn er
altijd veel klasgenoten aanwezig. Maar deze was, buiten lustrum om,
door een drietal actievelingen uit de groep geregeld. Er waren er
veel, leuk! Nu we op leeftijd komen moeten we ook met enige regelmaat
iemand voorgoed missen. Van de groep van ongeveer 40 zijn er inmiddels
6 overleden. Aan de andere kant viel het mij op dat op één enkele
uitzondering na niemand dik is geworden. We zijn grijs of zilver, maar
allemaal nog slank en betrekkelijk vief.
Mooie gelegenheid om de kleinzoon weer te zien.
Het is een vrolijk mannetje, dat nu al flirt met de vrouwen om
zich heen. |
|
 |
Het openbaar vervoer in Nederland laat veel te wensen over.
Ik heb er niet eens over nagedacht om 2 dagen in ons huisje in
Voorthuizen te gaan overnachten, want vanuit Voorthuizen kom je
zonder auto nergens, tenzij je bereid bent daar uren over te
doen. Ik ging dus linea recta van Schiphol naar Amsterdam, dat
is geen probleem. Op Schiphol, NS station met balie, had ik al
gevraagd hoe dat moest met die OV chipkaart. Kon ik kopen op de
tram. OK. Lijn 13 moest ik hebben, dat kun je tevoren opzoeken
op Internet. Die heeft een halte bij het station (internet) maar
wáár staat nergens aangegeven, al waren er borden met nummers
van trams. Vragen kan altijd: iemand dacht ergens aan de kant
van de Nicolaaskerk, waar bouwputschuttingen waren opgesteld.
Daar stonden inderdaad nog meer trams en een verwijzing naar
lijn 13 zowaar: terug. Van de andere kant komend zag ik
inderdaad lijn 13 aangegeven, gewoon waar de meeste trams
vertrekken; bij het 3e spoor stond het bordje 13, van het
station afkomend niet te zien. Ik ging dus staan wachten,
maar het duurde erg lang en ineens hoorde ik iemand anders
zeggen: die gaat van het eerste spoor, 5 meter verderop, niet
aangegeven bij dat spoor, maar wel, zag ik later, op een
piepklein bordje bij spoor 3.
|
Dan komt je nr 13 eraan met op de buitenkant met vette letters:
ALLEEN OV CHIPKAART! Die had ik dus niet. Maar je kon hem bij de
bestuurder kopen, vertelden medereizigers aan de halte. Ik zei
vriendelijk 'Goede morgen' tegen de man in kwestie, maar hij zei
niets terug. Ik kon een tijdelijke OV chipkaart kopen bij hem:
2,60!! Voor een gewone 2 zones van een strippenkaart rit ...
Als je uitstapt moet je die kaart tegen een of andere ding
houden, op een knop drukken om de deuren open te maken en dan
heelhuids met een koffertje en twee tassen in een drukke straat
de tram verlaten. Ik ben een redelijk vieve bejaarde, maar als
ook maar enigszins gehandicapt bent is het niet makkelijk. |
De eerste avond overnachtte ik
bij G&F in Zoeterwoude, waar mijn schoonzoon me naartoe reed, fijn. Altijd weer gezellig bij F&G en ik voel me daar
geen gast, lekker is dat.
Een klasgenoot haalde me de volgende morgen op voor de rit naar Hattem
voor de reünie. Een uur in de file bij Zeist, ook niet leuk. Reünie
wél leuk, al zijn er veel klasgenoten waar ik niks mee heb, nooit
gehad trouwens. Veel van de mannen praatten alleen over zichzelf en
alle interessante dingen die ze deden of gedaan hadden. De meeste
vrouwen hadden veel meer te bieden! 's Avonds logeerde ik bij een
vroegere vriendin uit die groep. We zijn elkaar een beetje
kwijtgeraakt door omstandigheden, maar ik vond het enig haar weer
uitgebreid te spreken. Ze kan onvoorstelbaar mooi borduren en heeft
een leuk huis, een fraaie tuin en een man met een heel apart gevoel
voor humor, waar ik erg om kan lachen!De volgende dag bracht zij mij naar station
Driebergen, na een
bezoek aan de tuin van een vriendin van haar, in de gauwigheid te
oordelen: een hartstikke leuk mens. Zij had een zingende lijster, was
dat even genieten, en vele fraaie rozen. wow!
Er gingen bijna geen treinen van Driebergen naar Amsterdam Centraal,
wel naar Schiphol (nog te vroeg). Vooruit, eentje dan, op vrijdagmiddag om 4 uur
of zo ... Wat nu? Na een
minuut of 20 kwam er een trein die naar Utrecht ging, die dan maar. Daarin
trof ik een coupé vol oranjegasten. Ik mocht een foto maken, maar dan
wilden ze wel eerst hun totale outfit aan: hoeden, pruiken toeters,
alles, reuzelol.` |
 |
| Toen de foto genomen was zei
een van hen: 'Mevrouw, nu denkt u zeker dat wij naar het voetbal gaan? Maar wij gaan volleybal kijken,
haha!' |
In Utrecht Centraal hangt een
groot bord met alle treinen, beetje zoals op een vliegveld. Geen
enkele trein naar
Amsterdam! Er werd aan het spoor gewerkt en er was ergens een ongeluk
gebeurd. Uiteindelijk ging er toch eentje via een andere route naar
Amsterdam CS. Daarin kwam ik weer in gesprek met een vrolijke mevrouw
uit Amsterdam met een donker zoontje van een jaar of 11, die in de drukte gelukkig
- wegens de problemen aan het spoor was de trein erg vol
- een stoel had veroverd met haar zoon half op schoot. Ik moest Claire
waarschuwen dat ik laat zou zijn: ik had beloofd een uurtje op te passen, zodat zij en
Bondy eens even samen weg konden. Ik heb sinds kort een mobieltje,
maar dat had ik nog amper gebruikt en hij was uit en wilde niet aan.
Je zet iets aan met een groene knop, maar het moest met de rode, lang
indrukken en dan je code (wist ik) intoetsen. Daar wist de jongeman met
zijn schattige kroeskopje alles van. Ik had als oud schooljuffrouw zijn leeftijd perfect geschat en hij
hield van voetballen.
Van lijn 13 wist ik nu alle ins and outs en
uiteindelijk was ik om 2 uur bij Claire, 3 1/2 uur na vertrek uit
Amerongen!Tonkie haalde me aan het eind van de middag bij Claire op en
bracht me naar Schiphol. Zij had de afgelopen week een Endurance
gereden met een van haar IJslanders, 350 km, 5 dagen, in de buurt
van Hamburg. Ze eindigde sensationeel als 2e, want het ene grote
paard na het andere viel uit. Het was een bekroning van al haar
onderzoek en training en al kort na de finish en de eindkeuring werd
ze opgebeld uit IJsland om een interview, want daar waren ze echt
onder de indruk van de prestatie van het kleine paardje en
berijder/trainer etc, zonder groom NB!!! Ik hoop dat ze nu in
Nederland ook eindelijk wat meer erkenning gaat krijgen.
|
|
|
|
|
|
20 juni Met
15° en een stevige wind heb ik maar een dikkere broek uit de
berging gehaald en met een zomertrui en een vest erover was het
op de markt wel uit te houden. Daar zagen we hordes inmiddels
gearriveerde toeristen in korte broeken en mouwloze topjes, want
dat hoort blijkbaar als je in zuid Frankrijk op vakantie bent!
Thuis heb ik een lekker kopje warme chocolademelk gemaakt en
Ko had bij de bakker - die om de een of andere reden onze
wekelijkse broodbestelling niet had klaarliggen - éclairs
gehaald (altijd Gita indachtig!) en zo kunnen we het nog wel
uithouden met de cryptogrammen en straks voetbal. Alle buren
zijn in Nederland, een beetje saai!
Het weerbericht belooft verbetering in de komende week. Ik
moet het nog zien, maar wie weet. |
|
| 17 juni Het
weer is nog niet wat het wezen moet - eigenlijk zouden de
cigales zich nu moeten laten horen, maar die wachten tot het
minstens 25° is en dat is nog ver weg - maar vandaag was het
iets lekkerder. De vlaggetjes wapperen in de wind. 14
juni Vanmiddag gekeken. Ik had aalbessen van le Grand Frais in Narbonne
waar ze een fantastisch aanbod aan fruit en groente hebben (maar ver
weg, helaas!) en Zespri Gold, ook erg lekker, met room en rasp van een
lime, smullen geblazen.
|
|
| Net als bij de Europese kampioenschappen 2 jaar geleden valt de
regen, na 2 dagen redelijk weer, opnieuw met bakken uit de lucht, de
voetbalvlaggetjes hangen te druipen. Voorlopig blijft het ook nog even
zo. Wat een beroerde zomer hebben we!!! |
|
|
|
13 juni Er
waren bezoekers uit alle hoeken op het festival. Behalve de
algemene nrs 11 en 34 - Aude en Hérault - zagen we 66:
oostelijke Pyreneeën, 13: uit de buurt van Marseille en 82:
iemand uit Tarn et Garonne en eentje helemaal uit Corsica: 2A. Onderweg
zien we vaker 2B dan 2A!
Wij speelden tegen een echtpaar, dat voor de gelegenheid uit
Manchester was gekomen!!
In het begin ging het bij ons heel goed, maar geblunder in de
laatste rondes resulteerde in een povere 47%, bah!
|
|
12 juni Dit
weekend is het festival in Narbonne in een grote tent. Dit keer
waren er zelfs toiletten geregeld, zodat we niet meer zo ver
hoefden te lopen. Ook was er kennelijk de lang verbeide
schudmachine aangeschaft + elektronische scoreboxen, maar er
moest voor de zekerheid ook nog met de hand geschreven worden.
Nu ben ik niet de enige vrouw met een natuurlijke schuchterheid
t.o.v. machines: de dames wilden niet aan de scorebox. Dat zal
t.z.t. wel wennen. maar het was nu wel een beetje gedoe.
Ik was niet erg geconcentreerd m.n. aan het begin van de
wedstrijd; we scoorden redelijk, 51%, iets boven het gemiddelde.
Straks de tweede zitting, open paren. Gisteren gemengde- en
damesparen.
|
 |
|
De meneer links op de foto is de augurkenman, een kerel die ons
ooit op een feest hier (altijd met eten!) ongeveer drie kwartier
onderhield over de inns en outs van de augurken-inmaak! En dat in
het Frans. Iedereen te beleefd om te zeggen: 'Zullen we eens
over iets anders praten?' Overigens een heel goede bridger en
bovendien erg actief als spelbevorderaar: jeugdclub, lid van het
Comité-bestuur etc. Hij heet Olivan, dus je zou eerder verwachten dat
hij in de olijven zat! |
|
11 juni Het is tamelijk waardeloos
weer, 19° of zoiets, zwaarbewolkt, af en toe wat regen, soms veel
regen. Goed voor de tuin, dat wel, maar ik krijg al zin om de kachel aan
te zetten. Alles is klam, de was droogt niet, van dattum. Nou ja, we kunnen voetbal kijken, ook wel weer leuk.
Alleen het geluid
van die toeters is verschrikkelijk, net of je in een enorme zwerm
woedende bijen zit! Vanmorgen ging ik even naar de dokter. Met de wonderlijke wisseling
van huisarts een paar weken geleden had ik, bij het vragen om een nieuw
recept voor o.a. cholesterolpillen, een bevel tot bloedonderzoek
gekregen. Aldus geschiedde: je belt de vampiers en ze komen het bloed
bij je thuis halen! (De verpleegster in kwestie is trouwens een schatje,
dol op Siamese katten) De uitslag van de test krijg je hier in
Frankrijk thuisgestuurd en daarna moet je naar het lab om het te gaan
betalen, e.e.a. werkt hier iets anders dan in Nederland. Op die uitslag
stonden sterretjes bij 2 waarden: te hoog? niet in orde? Een was goede
cholesterol, bleek later, en de ander was verhoogd creatinine, whatever
that may be. Daar wilde ik meer van weten. Oom dokter vertelde, dat er
in geen van beide gevallen ook maar iets aan de hand was. Nou, mooi.
Toen ik wilde afrekenen bij de secretaresse - de nieuwe dokter heeft er
eentje, de vorige had niet eens een administratie! - kreeg ik te horen
dat dat niet hoefde. Dat is nou weer aardig hier. In Nederland moet je
al fiks betalen als je om verlenging van je recept vraagt
|
|
In deze buurt staan ongelofelijk mooie grassen. Ik laat ze
vaak gewoon in de tuin staan. Met tegenlicht 's avonds is dit
b.v. een spectaculair exemplaar. |
5 juni Peter
en Irene zijn vanmorgen weer vertrokken.
Jammer, het waren erg
gezellige gasten! Het is toch leuk om 's avonds nog even een toernooitje
te spelen. Ko heeft een enorme voorraad en stapels
spellen, die meestal al op kleur gesorteerd zijn, zodat je vrij
snel een toernooi kunt 'steken'. Dat gaat op de volautomaat: je
ziet echt niet hoe de verdelingen zijn en na één dag ben je
alles al vergeten. |
 |
|
| 4 juni De
eerste 30° dag. Het zal eens tijd worden. Peter en Irene, die
we kennen van LBC, zijn een weekje op bezoek en stoere
Nederlanders duiken gelijk het zwembad in. En bridgen
natuurlijk, hier in het fraaie, oude gebouw van de bridgeclub
van Béziers. We speelden (een lastige) Roy René en werden
schandelijk laatste met 42% ... |
|
 |
Nog even alleen maar een schattige foto. |
|
| 30 mei Zo, de
competitie voor dit seizoen is gedaan. Zo'n weekend spelen in
Toulouse is trouwens wel erg leuk, hoewel aan het begin e.e.a.
mis ging. Er was één team om een of andere reden niet aanwezig
en daarom moesten uitgerekend wij een triootje spelen in de 2
eerste ronden. Iets onrustiger dan gewoon spelen en bovendien
was de plek waar we zaten vervelend: koud en vlak bij een deur
waar steeds mensen doorheen kwamen. Het ging dus niet geweldig
en we stonden na dag 1 behoorlijk onderaan. |
 |
Maar vandaag hebben
we 't goed gedaan en eindigden als 7e. Gisteren nog gezellig
samen gegeten en het was al met al een leuk weekend.
De winnaars
kwamen uit Pézenas, we kennen ze vrij goed. Van 'Allo-'Allo (Allaux-Allaux)
winnen wij altijd, maar van hun nevenpaar heb ik nog nooit
gewonnen.
Het is hun van harte gegund dat ze nu
naar het Nationale Kampioenschap mogen.
|
| ...De rit - 'n kleine 2 uur - is trouwens ook wel
aardig. Het eerste stuk, langs Bize, is erg mooi met o.a. dit
veldje klaprozen ergens onderweg. Dan is er een lelijk stuk bij
Lézignan en daar is ook altijd omleiding van het een of ander
en de grote weg heeft weer de attractie van de nummerborden,
weer andere dan op de Frankrijk-Nederland route. Nr 72 b.v. zien
we anders zelden of nooit (Sarthe). Ter hoogte van Carcasonne
verandert het landschap tamelijk drastisch en kom je in het
buitenland terecht. |
|
| En nu hebben we voorlopig vakantie en
kan de zomer beginnen.
28 mei Met
hulp van buurman Cor heeft Ko de nieuwe tonelle gebouwd. Op het pakket
stond dat je er 45 minuten voor nodig zou hebben, maar dat was
uiteraard een illusie. Bleek b.v. dat de rechterkant 20 cm hoger
is dan de linkerkant. En de staanders waren veel te hoog. Maar
aan het eind van de morgen stond hij en vanmiddag ging het dak
erop. Het ziet er leuk uit en laten we maar hopen dat hij
degelijker blijkt dan de vorige.
|
|
|
 |
27 mei Tijd
voor een ander karwei: de eerste gasten komen volgende week en
dan moet het huisje schoon zijn. Daar zijn we wel een uur of 5
met z'n tweeën zoet mee. Alles van z'n plaats, alles uitgelapt
en afgewassen en overtollige zooi weg! Dat laatste is altijd
nogal onthutsend: bijna een verhuisdoos vol kwam eruit.
Variërend van 'n vuile zakdoek tot kapotte badmat. Er waren 3
potjes met zoetjes, 4 gasaanstekers, tig (aardappel)mesjes, vele
blikopeners, massa's plastic dozen al dan niet met deksel. Tot
Ko's genoegen ook een half flesje cognac en onderuit de pot met
keukenlepels kwam een BNC netwerk-connector tevoorschijn ... Niet dat ik
die herkende voor wat het was!
|
|
Iedereen wil kennelijk op zijn of haar manier koffie zetten, want
we vonden ook een rijkdom aan koffiezetapparaten. Gasten: jullie kunnen er weer in!!!
Op de terugweg naar beneden kwamen we een slangetje
tegen, altijd weer leuk.
|
|
|
25 mei
Ko heeft de ramen gelapt en ik heb de zomerstrijk (bijna)
gedaan. Ik weet niet hoe dat bij Ko gaat, maar tijdens het doen van
dergelijke vervelende karweitjes denk ik meestal lelijke gedachten! Zie
'Zomerstrijk' bij de korte verhalen.
23 mei
Dat wordt dus weer Toulouse volgend weekend!
22 mei Het bridgen ging
lekker vandaag, de zomer is begonnen en Jacob groeit
voorspoedig. Mijn hartje, wat wil je nog meer?
21 mei
De eerste zomerdag met de ideale temperatuur: 28°. Morgen weer aan de bak. Als we
de ronde doorkomen hebben we een probleem, want dan moeten we het
weekend daarna weer naar Toulouse. Maar eerst maar eens kijken hoe het
dit weekend gaat. Duimen maar!
|
|
|
 |
17 mei Het
weer wordt heel langzaam beter. Misschien wordt het vandaag wel!
20° ...
De regenton die bij de garage staat is hartstikke vol en zeer
in trek bij bijen. In elke ton of emmer waarin een hagedis of
muis terecht kan komen, staat een stok zodat er geen slachtoffers
vallen. |
|
| 16 mei Een
keer per jaar is er een tamelijk leuke rommelmarkt in Cessenon.
'Vide grenier' heet dat. Helaas was het vandaag (nog steeds)
vrij koud en we waren gauw weer weg met slechts poppenschoentjes
als buit. Wel gezellig dat Fransen overal een eetfeestje van
kunnen maken. |
 |
15 mei
Hij was dan wel niet goed uit de vorm gekomen, maar hij was
wel erg lekker: chocoladetaart met kokos, met mango en vanille-ijs
heel goed te eten. We hadden een gezellige oefendag met Mike en Mary.
Niet gezellig voor poes Daisy, want M&M hadden hun hondje Daisy
bij zich: poes totaal in paniek! Hoewel ze veilig zat in de lekker
warme serre, voorzien van eten, drinken, dekentje en bak, hield ze
zich 10 uur lang verscholen achter het poppenhuis.
Van de bridgeclub Narbonne, die wij vertegenwoordigen in de
competitie, kregen we een cheque van 100€ en dat was min of meer
genoeg om de kosten te dekken. Plus nog dik 3000 punten op onze
waarderingslijst en dat is genoeg om onze plek op Honneur 2
voorlopig weer zeker te stellen. Het komend weekend spelen wij de
kampioenschappen Languedoc Interclub/kwartfinales in Lattes. Daarvan
zijn er nog 3 wedstrijden te gaan, kwartfinales, halve finales in
Labège en tenslotte Parijs en dan zit de competitie voor dit
seizoen er weer op. Volgend seizoen gaan we ook meedoen met de open
viertallen, samen met Antoine (die bij ons logeerde in Nederland) en
Lynette. |
|
|
|
14 mei 's
avonds. Wat een foto van a.s. schoonzoon Bondy met baby Jacob.
Lief, hè? 14 mei
Ik droomde NB dat ik het zo koud had dat ik de deken van de
poes ging pakken. Toen ik wakker werd was dat ook echt nodig. Vandaag
ga ik weer eens proberen een taart te bakken. Ko houdt de brandblusser
paraat en ik hou jullie op de hoogte!
De taart staat in de oven. Ik ben
een ware meester in het laten mislukken van het meest eenvoudige gebak,
zoals appeltaart. Zie bij 'verhalen'. Ik vind het zelf ook raar, want
toen ik jong was bakte ik verjaardagstaarten voor de kinderen en
soesjes en zo.
|
| Pudding maken kan ik goed, de citroen- en de
chipolatapudding kennen velen van jullie. Chocolat mousse zit ook in
het repertoire. Ik heb me ooit gewaagd aan iets als 'Javanese met
bitterkoekjes' en abrikozenbavarois gemaakt, allemaal zonder problemen.
Waarom kan ik dan geen taart bakken? Ik moet er over 5 minuten in gaan
prikken ... |
Hij bleef dus vloeibaar in het midden. 2 minuten
langer, nog een keer 2 minuten langer, dan maar de temperatuur
een beetje omhoog en hèhè, na 5 minuten op hogere temperatuur
- en iedereen zegt toch dat een combioven 25° lager moet? -
was het binnenste niet meer vloeibaar. Klaar dus ... haha, een
nieuw probleem: hoe krijg je het ding uit de vorm?
Er was geen melding van 'springvorm gebruiken' en ook stond er
in het recept niets over bakpapier. Sterker nog: het plaatje
liet precies zo'n bakvorm zien als hier op de foto.
Het is om uit je vel te springen. Maar voordat ik doodga wil
ik toch minstens één keer een fatsoenlijke taart gebakken
hebben! |
 |
Maar hij vast wel eetbaar
morgen met mango en vanille-ijs.
12 mei
Het blijft maar slecht weer: regen en koel. |
|
|
|
|
|
9 mei Regenachtige
zondag in Pierrerue.
Zo'n zondagmiddag van niks leent zich prima voor
knutselkarweitjes e.d. De foto rechtsonder is trouwens speciaal voor Gita, want
ter ere van Moederdag had Ko iets lekkers meegenomen van de
bakker.
We hebben nog zeker 2 dagen regen te gaan. Het is niet koud,
maar zeker geen weer voor buiten. Gelukkig kunnen we ons binnen
ook uitstekend amuseren.
In Nederland, op bezoek bij mijn broer en zijn vrouw,
ontdekte ik in hun hal op een schaal een oude poppenkop. Nu ben
ik nogal in de poppen en herkende het type, Armand Marseille,
begin vorige eeuw. Wel een grote kop. 'Neem maar mee' zei mijn
schoonzus en dat was niet tegen dovemansoren gezegd.
|
|
|
De kop was erg vuil, maar met water en zeep was dat zo
verholpen. Ook ontbraken ogen en haren en die vond ik in
Amerika, want ogen groter dan 20 mm kon ik in Nederland niet
vinden. Ik heb er lekker dramatische ogen van gemaakt,
helemáál niet in de stijl van AM!
Een antiek - gróót - poppenlijf vond ik op MP. Niet een
erg fraai lijf en er ontbreekt een duim, maar daarover niet
getreurd, een duim heb je zó gemaakt. 'Elastieken' vergt kracht
en Ko is er goed in.
De kop paste niet heel goed in de romp, het halsgat moest een
beetje worden uitgevijld. Daarna het elastiek erdoorheen
en klaar.
Zo'n grote tafel in je kamer leent zich fantastisch voor dit
soort bezigheden.
|
 |
| Mike en Mary zouden afgelopen donderdag een dagje hier komen:
oefensessie met eten, altijd leuk. Dat is een weekje uitgesteld,
ze komen vrijdag. Voor zo'n oefendag steekt Ko altijd een
toernooi van het een of ander; hij heeft er weet ik hoeveel op
voorraad. Terwijl Ko met de pop bezig was heb ik de kaarten op
kleur gesorteerd en vast een paar handen gedeeld. |
|
|
|
|
7 mei Veel
mensen kunnen zich w.s. niet voorstellen wat 'spelen met
schermen' nu eigenlijk is. Zoals op de foto's hierboven dus.
Foto 1 geeft een impressie van de zaal, foto 2 laat zien wat ik
aan mijn kant van het scherm kan zien van wat er aan de andere
kant is, maar alleen tijdens het spelen. Tijdens het bieden gaat
het luik ook nog dicht en worden de diverse biedingen op een
soort platte bak op rolletjes heen en weer geschoven.
Hier zitten Ko en een in elegant paars uitgedoste meneer aan het
einde van een match - 14 spelletjes - te kijken of ze allebei
hetzelfde hebben opgeschreven. Dat gebeurt voordat we met de
andere helft van ons
team gaan vergelijken.
De eerste dag ging erg goed, we stonden 2 aan het eind van de
dag. In een euforische stemming zijn we gezellig gaan eten met
z'n vieren in een soort bierbrouwerijrestaurant.
Vandaag ging stukken minder. We eindigden op de 10e plaats, iets
onder onze classificatie (= 9e plaats in dit veld). |
|
 |
We sliepen in een hotel dat uit appartementen
bestaat: eenvoudige slaapkamer met een soort slaapbank en een
keukentje. Goedkoop en om te onthouden als je langer dan 2 dagen
in Labège moet zijn: poes mag mee voor 1€ per dag extra!
|
 |
| Ik zag vlak bij het bridgecentrum voor het eerst
een Pauwlonia in volle bloei: wat een prachtige boom. |
| 4 mei Het
weer is nog erger dan voorspeld: 7°, veel regen (overigens welkom) en
wind. Getver! De 2 helft van juni staat opnieuw een bezoek aan
Nederland in de planning. Als er iemand - die hier al eerder is
geweest - hier in huis wil zitten en liefdevol op de poes wil passen:
meld je aan! Dan gaan wij een weekje op vakantie.
Moeten we plotseling toch de halve finales spelen in Toulouse.
donderdag en vrijdag. Als een team niet kan spelen komt het volgende
team van de lijst aan de beurt, wij dus!
|
|
3 mei Nu
zitten we weer in Frankrijk, na een rustige rit. Wat verkeer betreft
toch vrij veel gezien, o.a. een auto uit Andorra. Veel 'gewone' zagen
we niet, betrekkelijk veel auto's uit Bretagne en zo, die we meestal
niet zien, wèl. De Fransen hadden blijkbaar ook vakantie. Heel veel
auto's uit Nederland met de nodige caravans erachter. Corsica 2A -
schaarser dan 2B - kwam ons voorbij scheuren, net voorbij Lyon, moest
zeker de nachtboot naar huis halen! Weinig vrachtverkeer op zondag,
maar op de tankstations stonden allerlei interessante landen te
slapen: Servië, Turkije. Trouwens: de allereerste Franse auto die we
zagen was een nr 1. (Ain). Eén nummerbord konden we helemaal niet thuisbrengen: DA ZA 132, geen
land, geen provincie, niks! Witte plaat, zwarte letters. Dep 972 was ook raadselachtig.
*) We waren
een kwartier eerder dan anders thuis.
Hier is het pestweer, het regent en voor morgen wordt er 9° verwacht
... |
|
*) Die kwam uit Martinique! Met dank aan Hubert!
|
|
|
30 april Zoals
iedereen op de TV gezien heeft: snertweer: 12° kouder dan
gisteren en veel regen, na onweer in de nacht. Goed voor de
tuin, jammer voor de feestende menigten. We gingen eerst planten
ophalen bij Ploeger, waar een lange rij wachtenden stond, shit!,
vervolgens nog een keertje naar Amsterdam. Jacob had (voor
ons) voor het eerst de oogjes open. Hij moest in bad en vond
dat, merkwaardig genoeg, niet leuk.
Daarna moesten we een paar uurtjes stukslaan en brachten die
gezellig door bij mijn broer en zijn vrouw. Uiteindelijk aten we
ook de lang verbeide lekkere loempia, waar zij ook liefhebbers
van zijn.
Het gesprek kwam toevallig op 'lekker eten'. We vertelden dat we
zo heerlijk hadden gesmuld in Winterswijk en toevallig waren zij
in hetzelfde hotel/restaurant terecht gekomen een paar weken
eerder. Wel heel toevallig, want Winterswijk ligt niet bepaald
naast Leiden!
|
| De avond eindigde met de Oranjedrive in Leiderdorp. Alles in het oranje - behalve ik, Ko had nog een
oranje baan in zijn trui! - zelfs de boards waren oranje.
Lastige spellen! In Leiderdorp hebben ze een schudmachine, die
via de computer de spellen regelt, zodat iedereen hetzelfde
speelt en er later op de avond snel een uitslag is; plus, voor
wie dat wil, een uitdraai van de gespeelde spellen.
En zaterdag na de Volkskrant Sudoku aan het werk: poetsen en
wassen en dan inpakken en weer 1300 km terug. |
|
 |
29 april
Vandaag
staat de oranjezon aan: met een Koninginnedag tompouce lekker op
het terras, een verrukkelijk rustig dagje met fluitende merels
en zo.
|
|
| 28 april Nog
steeds mooi weer hier en wij zouden altijd nog een keer naar
vrienden in het oosten van het land. Anne heeft een beeldschone
tuin, waarin werkelijk van alles te zien is. Ze heeft af en toe
een open dag!!! Ik zou haast zin krijgen in terugverhuizen naar
Nederland, omdat je hier zo veel met je tuin kunt doen. Maar dan
nog kan ik bij lange na niet zo'n mooie tuin maken als zij.
We gingen 's avonds eten, nee, noem het maar dineren, in Stad
Munster in Winterswijk en dat was me een portie verrukkelijk,
niet te geloven! Echt smullen.
Het begon al met een zalige amuse (groeten uit de keuken!)
bestaande uit een beetje romige selderijsoep en een koude
bitterbal van iets goddelijks, gerold in geschaafde amandelen,
wow! Salade van asperges; zeetong met citroensaus en zeekraal,
mmm! en aardbeienijs met peper en vanille-ijs. Een kopje thee
ter afsluiting, met een paar heerlijke zoetigheidjes, allemaal
even perfect. Om zo spoedig mogelijk naar terug te keren!
|
|
|
 |
27 april Toch vandaag nog een keertje gaan kijken. Hij
slaapt graag, mooi zo. Leuk hè, van die ouwwijvenhandjes en van
die nieuwe roze? Nu zijn het nog stuipjes, maar we hebben al gezien dat hij
een stralend lachje gaat krijgen!
Verder een rondje Leiderdorp en zo gedaan en bij de Thai
gegeten met Joke en Joop, gezellig en lekker.
We kregen trouwens vlak bij Leiderdorp door een
politieagent op een motorfiets een teken dat we hem moesten
volgen. We kregen te horen dat hij opdracht had
een auto met een buitenlands kenteken via gebaren aan te geven
hem te volgen en dan te vragen of dat teken duidelijk genoeg was
geweest ... we misten wel onze afslag! |
|
| |
|
|
Daisy
is 10 vandaag! We kunnen haar eigenlijk niet verwennen met een
lekker hapje, want ze lust bijna niets. Ja, vis, maar daar
reageert ze niet goed op! Dus maar extra lang borstelen. Ze
draagt hier een belletje, want er zitten massa's vogels in
Voorthuizen!
Gisteren zijn we naar de bioscoop geweest. De vorige keer is
al een jaar of 5 geleden, denk ik. In Ede is een gigantisch
bioscopencomplex, ik geloof dat er een stuk of 12 zijn: CINEMEC.
We zijn naar 'Alice in Wonderland' gaan kijken, in 3D, heel
leuk, maar voor kinderen lijkt ie me wel griezelig. Ik kan niet
goed meer inschatten wat kinderen eng vinden! Raar dat als er
iemand iets richting publiek gooit vanaf het scherm, dat je dan
automatisch duikt met je hoofd!
Vrijdag gaan we nog een keer naar Jacob kijken. |
|
| Logica op zijn Frans..... Wie wel eens een TV heeft aangesloten op video-recorder,
dvd-speler of decoder, heeft daarbij vast wel een SCART
kabel met zo'n grote 21-pins stekker in zijn handen gehad.
Wat volgens mij
vrijwel niemand weet is dat SCART een Franse
afkorting is: Syndicat des Constructeurs d'Appareils
Radiorécepteurs et Téléviseurs. Het
komische is alleen dat in Frankrijk (vrijwel) niemand de
afkorting SCART gebruikt; iedereen heeft het over een
Péritel aansluiting......
|
 |
|
|
|
|
Op de terugweg zijn we nog even naar Tonkie en
haar 'kinderen' gaan kijken. Tonkie heeft het altijd hartstikke
druk met haar 4 paarden, dus bij ons vorig bezoek is elkaar zien erbij
ingeschoten. |
|
|
 |
24 april Tamelijk
hals-over-kop naar Nederland. Extra vroeg op, om 1/4 over 8
onderweg: druk!!! Ko besloot de buitenweg om Lyon te nemen,
lekker rustig, wel 39 km langer. Ergens daarlangs hielden we een
korte stop bij een pomp, met een feestelijk veldje vol o.a.
zenegroen (Ajuga reptans), mooi! Poes
was behoorlijk vervelend, maar nadat ik haar streng had
toegesproken - daar schrikt ze van, want ik doe het zelden -
werd ze rustiger.
De drukte leverde ons het zicht op auto's uit vele departementen
en uit allerlei landen. Dit keer turfden we dubbel, zowel oude
als nieuwe kentekens. De laatste zijn behoorlijk moeilijk te
lezen. Op de lijst beide Corsica's, waarvan 2B zowel oud als
nieuw, we zagen 12, 53, 61 en 79, t.w. Aveyron, Mayenne, Orne en
Sarthe, die meestal niet kunnen worden afgekruist en over de 20
nationaliteiten, w.o. een Rus, iets met een kenteken in
Arabische letters en een auto uit Monaco. Die had ik gemist,
want ik moet vaak iets doen, de poes voeren of een pen van mijn
breiwerk terugsteken, maar later zagen we hem een heel eind
verderop, in België, nog een keer: een schildje waarbij je in
eerste instantie aan Amerika denkt en de letters MC.
In de buurt van Nederland kregen we allebei een niet te stuiten
trek in een loempia, maar we konden geen Chinees vinden in
Maastricht. In Venlo ook niet, wel een
cafetaria waar we een tamelijk vieze hebben gegeten. |
|
| 23
april Wat een giller! Ik gebruik wat medicamenten en af en
toe moet ik een nieuw recept hebben. Nu waren bepaalde pillen op en
daarom gingen we even langs onze huisarts hier om een nieuw papiertje
voor de apotheek. Helaas had ik geen camera bij me ... Op het hek van
de praktijk zat een klein papiertje: 'Le docteur est en retraite.
Le cabinet est désormais fermé.' Je blijft lachen! Anky
heeft er na deze melding hier een foto van gemaakt.
Bij de apotheek wezen ze me naar de overkant, daar zat een andere
huisarts, de jongste van de twee in St Chinian, en die had niet alleen
toevallig inloopspreekuur, maar de wachtkamer was ook nog leeg. Er zat
alleen iemand binnen. Een kwartiertje later waren we klaar:
ingeschreven bij een ander en een stapel papieren voor de apotheek. |
 |
22
april In deze competitie zijn we ook weer uitgeschakeld.
Gisteren speelden we iets onder gemiddeld, vanmorgen wonnen we een
match met veel punten, maar in de laatste werden we - door het
sterkste team - vakkundig afgemaakt. Het was zo'n match waarin we
allemaal op een bepaald ogenblik de verkeerde beslissing namen, getver!
Zoals meerdere keren voorkwam: kom je tegen 6 van het een of ander nou
wel met je aas uit of niet? Twee keer niet en dat was fout; een keer
wel en dat was ook fout! Volgende keer beter.
Met het ventje en de jonge ouders gaat alles goed. |
|
| 21 april 's
avonds: Hij heet Jacob Leon! Hij is vanmiddag geboren,
tijdens de competitie hier, precies tussen
twee matches door. Het is allemaal heel goed gegaan en hij weegt
bijna 8 pond. Poes Steve (naar Steve Irwin) kan het nauwelijks
geloven.
21
april De eerste dag inleiden heeft nog niets opgeleverd.
Vanmorgen werd ik wakker van de telefoon, ik racete naar de woonkamer,
maar toen ik hem oppakte werd de verbinding verbroken. Even later
kregen we een SMS dat er nog niets gebeurde, shit! Ik doe nooit iets
met SMS, dus ik ben er buitengewoon onhandig mee.
Zo meteen moeten we competitie spelen en baby of geen baby, tijdens
het spelen moet de telefoon UIT!!! Ik hoop wel, dat ik mijn hoofd bij
het spel kan houden.
|
|
|
|
|
19 april Weer
thuis na een rustige reis. Toen we wegreden was het 2°, om 4
uur 22°. Ik zag een uil op een paaltje, leuk, je ziet zelden
een uil, maar we konden er helaas niet voor stoppen.
We zagen driekwart van de departementen en maar weinig
nationaliteiten (nauwelijks vrachtverkeer op zondag) maar wel
één Corsicaan, een vrachtauto uit Ierland en twee uit
Noorwegen. Toen we zaten te praten over het brandstofverbruik
van de auto keek Ko even op de totaal km-stand en die stond
precies op 50.000!!!
Poes Daisy was redelijk braaf, maar ze wordt, als ze thuis
begint te ruiken via de ventilatiekanalen, erg onrustig. Meestal
ligt ze gezellig tussen ons in.
|
|
|
16 april
Amsterdam vandaag: Rijksmuseum - hartstikke druk, maar o, wat
een mooie schilderijen - lunchen, rondvaart. In deze tijd van
het jaar zijn de grachten op z'n mooist met de net groen
wordende iepen. Nog een eindje wandelen en dan is een dag weer
voorbij.
Overal druk: de meneer van de rondvaartboot zei, dat dat kwam
doordat de vliegtuigen aan de grond stonden i.v.m. as in de
lucht. Daardoor veel gestrande reizigers.
Bij Anne-Claire nog niks te baby! Levert wel dagen kraamverlof extra! |
15
april Hoge Veluwe en Kröller-Muller. Rondrijden door het
park, pannenkoek eten, met witte fietsen naar het museum omdat
beweging goed is voor de spijs vertering, die de laatste dagen vaak
het onderwerp van gesprek is! Het terrasje van van Gogh zou het
terrasje in Lyon kunnen zijn waar we vorig jaar gezeten hebben.
De zuil op de rechterfoto vind ik om een
of andere reden mooi, gemaakt door ene Volten. Ik weet niets van
beeldhouwers.
De foto van de witte fietsen
was zoek, maar vonden we terug, nota bene tijdens vakantie in
Zuid-Afrika in januari 2011. |
|
|
 |
|
14 april We
hadden een optimistisch plan om een rondje IJsselmeer te doen
vandaag, dus vertrokken we in alle vroegte naar Marken en naar
Volendam. Waar het barstte van de Fransen!! Grappig om even rond
te lopen, maar ook weer vrij gauw weg, want er stond een koude
wind. We boffen trouwens enorm met het zonnige weer.
Toen naar De Rijp. Ik vind dat echt een beeldschoon dorp en het
is nog niet hevig door de toeristen ontdekt. Bij de VVV was men
zo aardig om stiekem even iemand te bellen die even later de
kerk voor ons kwam openmaken en vervolgens tekst en uitleg over
de werkelijk schitterende ramen gaf. Het zijn echt
gebrandschilderde exemplaren, geen glas in lood! en de kleuren
zijn heel bijzonder. Vandaag was het mooi weer, maar ik heb ze
eerder gezien met een zwaarbewolkte lucht erachter en dan zien
ze er weer heel anders uit. Een Protestante kerk waarin 4 ramen
met een religieuze voorstelling is ook bijzonder; de andere zijn
geschenken met wereldlijke taferelen. In het raam op de foto
hieronder de voorstelling van Mozes en Zippora. Mozes krijgt,
als hij de belagers van de dochters van Jethro met knotsen op de
vlucht heeft gejaagd, Zippora tot vrouw (mooi eentje van al die
dochters onder de pannen ...), maar hij houdt het jonge paar wel
even in de gaten, leunend over een onderdeur. Niet allemaal goed
zichtbaar op de foto, maar wel heel leuk.
Daarna een heel goede lunch tegenover de kerk (verzameling
trombones aan het plafond en geëmailleerde trechters aan de
wand) met broodje paling, wow! en via Hoorn - korte
wandeling - naar de afsluitdijk. Even door Bolsward voor de
herinneringen en de mooie Friese kerk en vervolgens naar Workum
en Jopie Huisman. Daar waren we nog maar net op tijd voor een
kwartiertje kijken. Heerlijk gegeten in Urk. Maar Giethoorn is
er bij ingeschoten.
De Veluwe staat voor morgen op het programma, dan hoeven we niet
zo vroeg op en nemen we een beetje minder hooi op de vork. |
|
|
|
|
|
|
| 13 april Wij naar Keukenhof met onze Franse
vrienden. De Knul op de knol, zoals mijn broertje Kees en ik hem
altijd noemden, staat er nog altijd, mooie nieuwe tulpen, o.a. 'Sunshine
Club' van ene meneer Huijg uit Breezand, wie en waar dat ook
mogen wezen, later heel leuk Panorama Tulipland in Voorhout,
waar het rustig was en we konden lunchen met een blik rondom op
het geschilderde panorama van de Bollenstreek met allerlei
bekende plekjes, maar om een of andere reden zijn zowel mijn
foto's als die van Ko weg. Die foto's kwamen later toch
tevoorschijn: links panorama bollenvelden, rechts panorama 'Blauwe tram'
dat nog niet helemaal af was en van de hand van een andere
schilder, met mooiere luchten trouwens. Leuk hoor. (Panorama foto is
w.s. in Nederland blijven liggen) |
 |
 |
 |
Daarna een flinke wandeling door Leiden, met een kijkje in
het zweetkamertje van de universiteit, een blik om de hoek van
diverse hofjes, zoals op de foto de Persijnhof, met een fraai
bloeiende magnolia.
Natuurlijk ook even naar de Pieterskerk, een
gevaarlijk bezoek aan Asarti, de winkel met de beeldschone
truien ...
Tenslotte lekker eten bij Soerakarta. Na een altijd
weer prima maaltijd - ze bestaan al 30 jaar en zijn al die jaren
constant van goede kwaliteit geweest - een rondje Weipoort in
Zoeterwoude, een beeldschoon stukje echt Holland, waar je goed
het verschil van de verschillende waterhoogten kunt zien.
Het
weer werkte enorm mee: een drukke, maar welbestede dag!
|
|
| 9 april Eergisteren
brachten we weer door in het westen. We moesten iets ophalen bij
vriend Jaap in ons vroegere Potgieterbuurtje. Daar wordt de wijk
grondig gesaneerd. De meeste huisjes zijn inmiddels onbewoond en
verzegeld, als ze al niet vervangen zijn door zeer
aantrekkelijke nieuwbouw. Tijdelijk verlucht met originele
kunst.
Daarna naar Ko's dochter Mieke, die jarig was. Daar was ik
onder de indruk van de kalender die ze zelf had gemaakt/laten
maken van werkelijk geweldige foto's van haar 2 kinderen. Ik
krijg er een paar van! Potje bridge bij LBC, altijd gezellig en
(Soerakarta) eten met Frans en Gita, ook altijd gezellig. Prima
dagje. Gisteren rond het huis gelummeld en buiten gewerkt en
Tinka op bezoek. Vandaag idem met vrienden van Ko's werk. Zo'n
bezoekje aan Nederland is toch altijd weer goed voor van alles.
En nu gaan we even naar Ploeger!
|
|
|
 |
Dit is een van Mieke's foto's: haar zoon Louis. En
Ko's kleinzoon dus! Ik vind hem echt meesterlijk.
Bij Ploeger was er niet veel van mijn lijstje aanwezig.
Geranium 'Bevan's variety' (ik zou hem voor Mike, onze
bridgepartner, meenemen, want die heet immers Bevan!) stond er
wel, maar alle exemplaren waren overleden. Miscanthus 'Ferner
Osten' was er wel, zag er ook dood uit, maar moet nog iets gaan
doen, de anjertjes waren er niet etc. Niet dat er geen leuke
dingen waren: zoals b.v. een plaatje van een dubbele helleborus.
5
april Eerste paasdag brachten we door in het westen, waar
eerst buurman Jaap ons trakteerde op een heerlijke soep. Daarna gingen
we even kijken of Tom en Fiona nou verhuisd waren of niet. We kregen
nl. bij elke telefoon een melding dat het nummer niet bestond, e-mail
kwam terug en in het telefoonboek waren ze ook niet te vinden. We zien
hen niet elke keer dat we hier zijn en vonden dat het weer eens tijd
werd, maar het leek of ze van de aardbodem waren verdwenen. Maar ze
bleken gewoon nog in Voorschoten te wonen en waren nog thuis ook.
Sterker nog: alle kinderen waren thuis en twee van hen studeren
inmiddels in Engeland. |
Bij Joke en Joop werden we opnieuw getrakteerd, dit keer op asperges,
verrukkelijk. En uiteraard zoals altijd gezellig. Een lekker dagje, al
werkte het weer niet mee.
Vandaag hadden we Marten met zijn gezin op bezoek. Sarah is inmiddels
ruim 3 en kan nog niet veel, maar ze houdt erg van eten, is goed
gemutst en kan zichzelf uitstekend amuseren. De kist die als tafel voor
kopjes e.d. functioneert, bleek een dankbaar klimobject te zijn.
Kobus, ruim 5, kan zichzelf ook uitstekend bezighouden en de lunch
ging er, zij het op wat onconventionele manier, goed in: kortom, het
ging allemaal prima! |
|
|
|
|
| 2 april In
Amsterdam gingen we de bolle buik van dochter 3, die nu 'op alle
dag' loopt bewonderen. Haar foto met katten is leuker dan de
foto's die ik gemaakt heb. Nog een dag of wat en dan gaat het
gebeuren.
Daarna even bij mijn zus op bezoek die in een verpleeghuis is
opgenomen. Door een insult of iets dergelijks is haar gehoor
grotendeels verdwenen en leg maar eens aan iemand, die
gewoonlijk al 'op een andere planeet leeft' en nu ook nog niet kan
horen, maar eens uit wat een DVD is! Ko had het briljante idee
dat een draagbare DVD speler met wat opera DVD's misschien
geweldig voor haar zou zijn. Maar dan moet eerst het beloofde gehoorapparaat zijn afgeleverd. En dan gaan we op zoek naar een
DVD van de eerste Startreks, want daar is ze ook dol op, vooral
op Captain Kirk! Het was trouwens weer erg druk onderweg,
vergeleken met Frankrijk, dus een goede herinnering aan een van
de redenen waarom we zijn vertrokken. |
|
31
maart Zo, we zijn weer in Nederland na een rustige reis. Op
een doordeweekse dag zie je meer verkeer: van de 95 departementen er
maar 14 NIET gezien, maar b.v. wel allebei de Corsica's. Van de
buitenlanders vielen 2 w.s. Noord Afrikaanse auto's op en een mogelijk
Amerikaanse, eigenaardig genoeg. Ko zag er 2 uit Monaco, maar toen
deed ik net even een dutje.
Daisy was bij Béziers al kalm en heeft zich voorbeeldig gedragen. In
de Ardennen kregen we een sneeuwbui over ons heen en hier in Nederland
is het pestweer, maar we verwachtten niet anders. Morgen gaan we
lekkere dingen inslaan. |
|
|
 |
29 maart Het
is een eigenaardig verschijnsel, maar ik deel het met andere
vrouwen: voordat we weggaan moet er worden schoongemaakt! Nou
houden we daar geen van tweeën van. Ik ben niet heel erg netjes
en Ko is, zonder boosaardig te zijn, behoorlijk slordig. Op
kleren en zo.
Ik vond het hoog tijd om de slaapkamer eens een goede beurt te
geven, compleet met kasten uitmesten, bed uit elkaar en
gordijnen wassen.
Dan maar gelijk helemaal en de muren ook een verfje, vond
Ko.
|
Er staan nu 2 volle zakken voor de kledingbak, maar je kunt niet
alles wegdoen. De schoenen b.v. heb ik in 1965 gekocht in
Florence, ze waren me een jaar of wat later ineens te klein,
maar ik vind ze nog altijd zo mooi dat ik het niet over mijn
hart kan krijgen om ze vaarwel te zeggen. Soms heb ik ze een
half uur aan.
Om 3 uur was het allemaal weer klaar en kan de boel nog even
openstaan om de verflucht eruit te krijgen. Onze 'koets', ooit
van de kringloopwinkel, vind ik nog steeds leuk. |
|
|
|
25
maart Een nieuw verschijnsel op het e-mail front: de HOAX.
Ik kreeg 3 doorstuurberichten met alarm deze week. Eentje had ik al
eerder gehad n.l. die over de dolfijnen en de Far Öer eilanden.
Vervolgens eentje, knap walgelijk, over de bontverwerkingsindustrie in
China, die ik niet doorgestuurd heb na die misser van de dolfijnen,
behalve aan Ko, na het tekenen van de petitie.
Gisteren kreeg ik een AMBER alert over een vermist kind, die ik wel
doorgestuurd heb i.v.m. het sneeuwbal effect waarmee in de kortste
keren ongeveer de hele wereld (six handshakes apart!) kan worden
bereikt. Schijnt ook een hoax te zijn en aan allen die het bericht
hebben gekregen: sorry!
Wat moet je een zieke geest zijn als een zoiets de lucht instuurt
zonder bestaande basis!
Het 2e deel van de senioren open competitie vanmiddag. we staan er
behoorlijk goed voor, na een ronde met schandelijk veel punten
gewonnen te hebben, NB van clubgenoten, altijd een beetje gênant. Ze
hebben de tijden veranderd, niet meer die lange lunchpauzes, maar om 1
uur beginnen, mooi zo. We moeten naar Agde, ook niet erg ver. 1/2
10: we begonnen vanmorgen als 4e en eindigden als 4e, ondanks het feit
dat we vandaag alle drie de matches gewonnen hebben. Maar niet hevig
gewonnen: 16/14, 17/13 en nog zoiets, dat tikt niet echt aan. Maar je
speelt na de eerste ronde tegen de teams die ongeveer even hoog (of
laag) staan. Het vijfde rondje was een beetje cafébridge, met op ons
scorebriefje een schandelijke -1100 en een tamelijk schandelijke van -
800, maar ook de hoogste score die we ooit in viertallen gehaald
hebben. Wij 4
kwetsbaar, gedoubleerd + 2, goed voor 1190 punten, terwijl onze
partners aan de andere tafel 4
kwetsbaar contract speelden goed voor 620, tezamen 1810!!! en dat in
viertallen. Oei! Het was ook nog gezellig en we moeten dus uiterlijk
18 april terug naar Frankrijk om uitgerust aan de volgende ronde te
kunnen deelnemen. |
17 maart Dat was dan de competitie
senioren gemengd en we zijn er gelijk uit: 12e van 18 teams. Er gingen
er maar 6 door, erg weinig, maar ook als het de (gebruikelijke) helft
was geweest was het niet gelukt. Maar er is een lichtpuntje: we kunnen
nu eerder naar Nederland en dat is prettig, want 10 dagen was erg
krap.
15 maart Daisy
heeft zo haar ideeën over wat ze graag wil. Dat is:
- warm, dat hebben we dus gemeen
- veel aaien
- gezelligheid
- op schoot
- aandacht
Het liefst zit ze dus schoot, als het even kan op een plaid -
die heb ik vaak 's avonds om mijn benen als ik stilzit - en dan
non-stop aaien.
Eten interesseert haar niet erg. Maar er is één ding wat ze
echt geweldig vindt en dat is de dagelijkse borstelbeurt. Daar
vraagt ze om zodra ik na het douchen weer uit de slaapafdeling
kom. Klik op routine ...
Daisy's dagelijkse routine
|
|
| 12
maart Een nieuw slachtoffer van de opwarming van de aarde: het prieeltje heeft
het begeven onder het gewicht van de sneeuw. We komen niet veel buiten
en zeker niet boven, want daar is op het ogenblik niets te zoeken.
Geen van beiden hebben we eraan gedacht de sneeuw weg te gaan vegen,
zoals ik wel heb gedaan met b.v. de oleanders. De sneeuw is zó zwaar
geweest, dat de ijzeren stang in het midden is verbogen en de
opstaande gedeelten rechts aan de onderkant zijn afgeknapt! Er is
niets meer aan te redden. Sneu voor Ko, hij is er echt lang aan bezig
geweest.
|
|
|
|
|
| We reden voor het eerst nog met licht naar
huis na het bridgen in Narbonne. Overal nog sneeuw (2
dagen later). Zo zien we het Canal du Midi niet vaak! Aan
de hopen langs de weg konden we zien hoe veel er gevallen
was! |
 |
|
 |
|
|
|
|
|
|
|
| Het is nu bijna 10 uur en er is een hele stapel
gevallen. Het sneeuwt trouwens nog steeds. Bizar! Hond Bardot vind
het geweldig. Op de foto boven kun je nog net het dak van
onze auto zien en daarop de dikte van de gevallen laag! |
|
|
|
|
| Volgens mij is het nu 8
maart maar wel heel vroeg in de morgen, of eerder
laat in de avond: bijna 1 uur. Ik moet even kijken of er
toevallig een rups op de Gladiolus tristis zit, want ik
heb vraat geconstateerd en straks zijn de bloemen opgevreten
voordat ze bloeien.
Krijg nou wat! Het sneeuwt. De amandelboom, die net in bloei
is, is nu even helemaal wit! |
|
|
6
maart De wind komt uit het zuidwesten en is ijzig. Raar!
Alsof het werkelijk huiveringwekkend koud is in de Pyreneeën. Het is
11 graden, maar onaangenaam.
Gisteren werden we te eten verwacht bij Antoine en zijn vrouw. Zij
komen volgende maand naar Nederland en wilden wat meer details weten.
En voor de gezelligheid natuurlijk. Ze wonen niet ver van Béziers en
we zouden er om een uur of 7 zijn: voor ons een goede gelegenheid om
eerst te gaan winkelen in Béziers.
We hadden n.l. een hele lijst boodschappen, van die dingen die
niet echt haast hebben, maar waar we bij het boodschappen + bridgen
nooit aan toe komen, mede omdat veel winkels tussen de middag tot 3
uur gesloten zijn en na het bridgen is er dan alleen tijd voor
dagelijkse boodschappen, vlees, groenten, fruit e.d. en dat kost al
veel tijd, want in Auchan b.v. zou je wel rolschaatsen kunnen
gebruiken!
Ko zocht een nieuwe pijp voor de houtkachel, ik rondbreinaalden
3 1/2, een leuk stofje voor mijn A.M. pop en een simpel CD spelertje,
zodat ik muziek kan luisteren tijdens het prutsen en we daarvoor niet
de TV hoeven aanzetten (muziek luisteren kon wel via de DVD speler).
Naast Castorama is een grote stoffenwinkel, Ko naar de kachelpijpen in
Castorama en ik naar de stoffen. Vervolgens naar Darty voor de
CD speler en naar de hobbywinkel voor breinaalden: wèg hobbywinkel!
In Villeneuve, tegen Béziers aan, hadden we in de gouden gids nog een
soort handwerkwinkel gevonden, daar maar proberen dan: aiguilles
circulaires heten ze. Geen breinaalden, maar alleraardigste
mensen, die ons vertelden dat er een stoffenzaak was op de route terug
naar Béziers, mogelijkerwijs met de gezochte naalden en ze belden
zelfs even op om te vragen of dat werkelijk zo was en dat was het.
Superbehulpzaam!
Tot mijn grote vreugde bleek de stoffenzaak de verdwenen winkel van
ooit tegenover Leader Price te zijn. Ik blij, want dat is een reuze
lekkere winkel. Met breinaalden. En allerlei kantjes en bandjes en
knoopjes en zo, een paradijs voor een poppenkledingmaakster.
Gisterenavond nog heb ik de schaar in de versgebreide trui gezet, want
als ik het laat liggen ligt het er volgend jaar nog! Het is wel een
pestwerk ... |
|
|
| Het kacheltje, een heel leuk model, hebben
we vóór ons vertrek via MP gekocht, maar de pijpen waren
zo langzamerhand echt versleten, hetgeen resulteerde in
altijd troep erachter. Het verwisselen van de pijp was zo
gepiept. Er moet alleen nog een mof omheen en dat betekent
nog een tripje naar Castorama. Ook daar heb je
rolschaatsen nodig, maar Ko weet al waar de afdeling
kachelpijpen is, dat scheelt. |
|
|
|
|
|
. 4 maart Als je
tijdens de Olympische spelen voortdurend aan de buis gekluisterd
zit, kun je net zo goed even een trui breien. Ik had nooit een
zadelschouder gebreid, dus dat wilde ik altijd al een keer
proberen. De verzonnen kabels in (hals)boord en manchetten maakten het extra lastig om te
bedenken hoe het moest en ik ben dan ook niet helemaal tevreden.
Aan de achterkant is hij iets te wijd en ik vind hem te kort,
dus vandaag of morgen knip ik hem boven de boord los en brei er
8 cm bij. Even moed verzamelen. Ook zijn m.n. door de kabels de
manchetten behoorlijk strak. Het basispatroon kun je vinden op
de breisite van Jessica Tromp en door op patroon te klikken kun
je mijn patroon
vinden.
Beige is eigenlijk helemaal mijn kleur niet. Er moet iets
roods, oranjes of knalblauws onder.
|
|
27
februari Competitie! Eerste 3 ronden
gingen niet goed, de 2e helft wel, dus met toch vrij ruime hakken over
de sloot door. Dat kwam vooral omdat Mike en Mary 'n keer een contract
met succes gedoubleerd hadden, goed voor 800 punten, en omdat Ko 3,
door een minder sympathieke dame - zo eentje die niet eens de moeite
neemt om te groeten - gedoubleerd +1 maakte, ook heel duur. In paren
wedstrijden is een nul een nul, of het nou een nul van 50 punten is of
van 800, dat maakt niet uit. Maar bij viertallen is een hoge score,
die door de tegenpartij niet gemaakt wordt, altijd erg lucratief.
Doubleren is in een viertallenwedstrijd riskanter dan bij paren.
We kwamen de erg aardige Boutsicas tegen, die ons lachend vertelden
dat ze hun eigen naam gegoogled hadden en toen op onze website terecht
waren gekomen (spelletje uit een competitie van vorig jaar). Lachen!
Bonjour, Boutsicas!! |
26 februari Rita
van de Zalm is net opgehouden met haar werk; zij was - voor
zover ik weet - de enige vrouwelijke bollenkweker in Nederland
en toevallig ben ik ooit lid geworden van dezelfde tuinclub waar
zij lid van was. Zodoende leerden we elkaar kennen.
Sinds een aantal jaren stuur ik haar altijd onverdunde,
goedgelukte foto's van bolgewassen, want Rita schrijft veel en
geeft vaak lezingen (aanbevolen, want ze is bijzonder geestig!)
en heeft een groot bestand van foto's nodig.
Vorig jaar stuurde ze me als dank een zakje Tecophilaea
cyanocrocus, die van huis uit voorkomt in Chili, maar
daar bijna is uitgestorven. Vorig jaar liepen de bolletjes wel
uit, maar de plantjes zagen er wat miezerig uit en ik verwachtte
er niks van.
Maar nu staan ze toch echt te bloeien!
Chileense krokussen: zijn ze niet prachtig? |
|
|
|
23 februari Eindelijk weer eens pijn
in mijn rug van het buiten werken!
|
 |
21 februari Op
eBay UK kun je leuk Engels servies kopen en voor stukken minder
dan b.v. op MP. Een Wedgwood kopje - Wild Apple - op MP zou me
18€ kosten, maar in Engeland vond ik hetzelfde kopje +
bordje en verzenden voor 12,50 pond. Dan slaat de kooplust
toe! De beeldigste bordjes en kopjes van Royal Doulton (niet die
met de 'blue periwinkles' die altijd verkeerd vertaald worden!),
Poole en Portmeirion, allemaal om te likkebaarden. Het leek me wel
eens leuk om een tafel te dekken met al die verschillende soortjes.
Ik mag trouwens niet meer van mezelf, dus nu kijk ik weer naar
antieke poppen ... |
|
16 februari De vorst is weg, de
laatste beetjes sneeuw zijn vandaag verdwenen, maar nu is het grijs met
motregen en iets van 7°. Ook niks, maar gelukkig niet meer zo koud.
Ik keek trouwens mijn ogen uit op de bridgeclub gisteren: ik zag 4 dames
in een bontjas!!! Ze gooien hier vast niet met verf ...
Een van de mevrouwen in dierenvellen is mevrouw Spinazie. Haar echte
achternaam lijkt daar een beetje op. Eén woord is genoeg om haar te
beschrijven: duur! Mw Spinazie is altijd onberispelijk uitgedost:
perfect gekleed, perfect opgemaakt en behangen met prijzige juwelen. Ik
kijk altijd mijn ogen uit. Bovendien draagt ze haar juwelen zelden meer
dan eens, ze moet een enorme voorraad hebben of meneer Spinazie heeft
een juwelierszaak, dat kan natuurlijk ook. Mevrouw Spinazie en meneer
Spinazie maken vaak ruzie. Dat zien wij graag, want het is slecht voor
de kwaliteit van hun bridgespel. Maar ze hebben ook een grijze
roodstaart, dat is wel weer aardig en geeft ons iets om over te
praten.
Er zijn veel vrouwen die er zo verzorgd uitzien, zoals Mme Navarro, die
80 is en er uitziet als hooguit 65.
|
12 februari Het
is niet meer zo achterlijk koud als gisteren, maar nog niet
bepaald lekker. De thermostaat staat op 23 en daarbij de
houtkachel aan en nu is het in de kamer tenminste behaaglijk.
Toen we gisteren gingen slapen - 2 uur tevoren het
verwarminkje aan plus elektrische dekens - duurde het nog
iets van anderhalf uur voordat ik ontdooid was en in slaap
kon vallen! Nou heb ik uiteraard wel een afwijking in mijn
bloedcirculatie of zo, want ik heb mijn hele leven al moeite
gehad om mijn lijf op temperatuur te houden! 's Zomers vind
ik het pas echt lekker als het 28 of 29 graden is! Als de
meeste mensen beginnen te klagen over de hitte dus. Mijn
vader was trouwens net zo.
De ketting hangt buiten om te zorgen dat regenwater in de
ton eronder terecht komt.
Gezien de fout die bij Amazon gemaakt is hebben we 2
exemplaren van deel 2 van de Millenium serie, zodat we het
tegelijk kunnen lezen. Ko (links) is verder dan ik. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
11 februari Krijg
nou wat: -2°, tramontane en sneeuw. Sneeuw die blijft liggen, zie
de bandensporen op het weggetje! En op het balkon heb ik nog nooit
sneeuw gezien.
Het was al amper te harden de laatste dagen. We kunnen het warm
stoken met behulp van de houtkachel erbij, maar anders kun je het,
al heb je lagen kleren aan, niet warm krijgen. Een stenen vloer
zonder vloerverwarming is bepaald niet ideaal in de winter.
Gelukkig krijgen we straks weer minstens 5 maanden zomer en kom
daar in Nederland maar eens om!
'Avonds: de hele dag onder het vriespunt! Hier nog niet eerder
meegemaakt. |
|
| 7 februari De
bridgeclub in Narbonne is erg actief. Vanmiddag was er een Tournoi
d'Amitié, wij zouden het een gezelligheidsdrive noemen. Bridgen, aperitief
en eten. Voor de Fransen geen feestje zonder eten
natuurlijk. Het was erg gezellig, het bridgen was leuk - Mike en
Mary wonnen in de oostwest-lijn en wij scoorden dan ook 2 nullen
tegen hen (raar om tegen hen te spelen i.p.v. met hen!) -, het
eten lekker en de wijn vloeide rijkelijk.
Sommigen hielden het dan ook niet tot het eind vol
... |
 |
|
|
|
 |
Geduld
is ene schone zaak, maar nu is hij er dan toch: de tafel uit
Groningen. Gekocht in november via Marktplaats. Op verzoek daar
weken voor ons bewaard totdat iemand hem kon ophalen. Vervolgens stond hij
een tijdje in Voorthuizen,
waar wij half december aankwamen. Van Voorthuizen brachten wij hem
naar Wolfheze, want daar zaten kennissen van hier, die met een
aanhanger naar Frankrijk zouden terugrijden en hem wel voor ons
wilden meenemen. Het was een heel gesjouw daar en niet eenvoudig,
want er lag een dik pak sneeuw en de tafel is loodzwaar. W&R
namen hem dus mee naar Frankrijk en daar hebben we hem gisteren
opgehaald. Alle poten stond scheef, maar Ko, nooit voor een gat te
vangen, wist ze met behulp van 10ct stukjes in het gareel te
krijgen. En daar staat ie dan met veel ruimte voor puzzels en
woordenboeken en zo. Lekker! |
|
| 31 januari En
hier is ie dan: is hij niet geweldig? Daar kun je toch naar
blijven kijken? Maar tijdens het bridgen leidt het wel een beetje
af ...
Ik was direct verliefd op hem, maar de club wilde hem houden.
Geschilderd door een van hun leden. Met de regelmaat van de klok
heb ik een bod op hem uitgebracht, steeds wat hoger, maar ze
wilden er niet op ingaan.
En nu heeft Ko hem - zonder dat ik er iets van wist - voor me
gekocht!
Elke keer als ik net wil gaan katten tijdens een partijtje zal ik
aan Monsieur Alphonse denken en dan hoop ik tijdig mijn mond te
houden. Voornemen voor het jaar 2010!
|
|
|
30 januari Ik ben een beetje
zenuwachtig. Waarom? Dat is een lang verhaal!
Ik ben natuurlijk al járen officieel bejaard. En wat gebeurt er als je
een oude vrouw wordt? Dan verdwijnt je belangstelling voor de mannen van
het andere geslacht. De hormonen die dat regelen zijn, al een tijdje met
pensioen. Ik kan rustig naar Ko kijken tijdens het bridgen zonder dat
zijn uitstraling me afleidt. Maar ja, vooral bij het bridgen kom je heel
wat Franse heren tegen en die hebben vaak wel iets.
Neem Antoine: sexy,
wat hese stem, superknap en zijn Italiaanse afkomst verloochent zich
niet: onberispelijk gepoetste schoenen, altijd! Impeccable,
zoals hij zelf altijd zegt.
Jean Louis mag er ook wezen, zeer Frans, snorretje, heel goed gekleed,
maar 'n beetje vettige huid. Ik noem hem nog altijd Monsieur Garçon -
meneer de Jong zal ik maar zeggen - ook al hebben we met hem en zijn
partner wel eens een viertallenwedstrijd gespeeld.
Een andere meneer die ik reuze aantrekkelijk vind doet me altijd
denken aan een regel van Jasperina (de mannen van plezier, tierelier)
'... bij kale Willem vindt ze troost' ... kaal, grote snor en ik
denk altijd: 'Zo hé!' als ik hem zie, maar dat is zelden.
Ondanks de uitgewerkte hormonen verloor ik een paar jaar geleden mijn
hart. Aan Monsieur Alphonse, van de bridgeclub van Pézenas. Af en toe
gaan we daar op zondagmiddag spelen. Ook Monsieur Alphonse heeft een
snorretje en de stoutste blauwe ogen die je je kunt voorstellen. En hij
komt morgen hier. Sterker nog, Ko, die na RUIM 25 jaar huwelijk geen
last heeft van jaloezie, heeft hem, zonder dat ik er iets van
wist, uitgenodigd. U hoort ervan, als ik
niet al te overstuur ben, morgen nog, anders maandag!
|
|
|
29 januari Gisteren
moesten we de hele dag spelen in Cabestany, dat is ergens in de
buurt van Perpignan. We moesten om 1/2 10 beginnen, dus om 1/2 7!
op en 'n uurtje later weg - zie foto, Canal du Midi bij zonsopgang
- gewapend met trommels met boterhammen en cola light met citroen.
Dat helpt om wakker te blijven.
We moesten 60 spellen spelen, 5 rondes van 12, en waren om om een
uur of 1/2 8 's avonds klaar. Hard werken, hoor.
Het waren leuke spellen. Je moet ze zelf schudden, dus dat is
toeval. Veel freaky hands*), daar hebben we allebei plezier in, en
de nodige slems**). Bovendien was het spel min of meer even vaak
voor ons als voor de tegenpartij.
We stonden als paar 1 gekwalificeerd op de lijst (sterkste team
onder de aanwezige spelers) en maakten dat gelukkig ook waar. Alle
rondes gewonnen. (Dat is al eens eerder gebeurd en evenzogoed
lagen we er de volgende wedstrijd uit.) Je moet trouwens na de
eerste ronde altijd tegen paren van vergelijkbare sterkte spelen.
Dat wordt na elke ronde bepaald.
Gisterenavond waren we heel moe, maar uiterst tevreden. De
volgende is pas 24 maart.
*) handen met b.v. een 7kaart harten en 4 ruiten
**) Het bieden en maken van een slem - 12 of 13 slagen - levert
goed op als de tegenpartij het òf niet geboden heeft òf, erger,
1 down is gegaan. Een spel uitgelegd hieronder. |
|
NZ krijgt een fraaie hand met schoppen als toekomstige troefkleur. Wij
spelen altijd OW en tijdens het azen vragen door N, die het spel gaat
spelen (4SA betekent hoeveel azen heb je en het antwoord geeft het
aantal azen aan b.v. 5
= 0 of 3, 5
1 of 4 etc) doubleerde ik het 5
antwoord, voor Ko het verzoek om in ruiten te starten. NZ stopte, heel
verstandig op 5.
Ko kwam echter uit met A
en belooft daarmee ook de heer - op tafel verschijnen 5 harten met V en
B - en switchte - toen ik met een hoge harten aangaf dat ik er 3 had -
naar ruiten. 5
werd precies gemaakt.
Aan de andere tafel werd 5
tijdens het azen vragen NIET gedoubleerd, NZ boden 6
en startte west ook met A,
maar vervolgde met H,
die werd afgetroefd, de verliezende ruiten konden in een later stadium
weg op de inmiddels vrijgekomen harten op tafel: contract! 13
matchpunten verdiend! Wij hielden onze tegenstanders uit 6, misschien
geen goed idee, aan de andere tafel werd niet goed verdedigd. Zo'n spel
geeft wel goed aan hoe gecompliceerd en hoe leuk het is.
27 januari De laatste keer is er wel
iets mis gegaan met de bestelling bij Amazon. Nadat ik e.e.a. had
ingevuld op hun website kreeg ik een berichtje dat mijn creditcard
problemen gaf. Dus opnieuw alles ingevuld, met dezelfde creditcard.
Krijg ik alles twee keer! Voor het tweede exemplaar van Small Face niet
erg, daar doe ik Mary w.s. wel een plezier mee. Een boek had ik 2x bij
hetzelfde bedrijf besteld en kon dus met de post mee terug. Maar één
deel van de Millenium serie hebben we dus gewoon dubbel: iemand die we
een lol doen met het 2e deel uit die serie: 'The girl who played with
fire'?
|
24 januari Vandaag
gaat Fiko weer naar huis. Het is een gezellige gast aan de
ontbijttafel, waar hij van de ene schouder naar de andere
wandelt en regelrecht op de kaas afgaat. Ook een stukje brood
met boter en zelfs een stukje appel wilde er wel in!
We zullen
hem eigenlijk wel missen met z'n gezellige kleine geluidjes.
Hij werd erg enthousiast toen zijn eigenaars hem weer kwam
halen. Grappig om te zien en vooral om te horen! Het 'hallo-o,
hallo-o!' was niet van de lucht.
|
 |
23 januari We
zijn weer in ons gewone ritme, dus 1/2 2 slapen en rond 1/2 10 op.
Maar gisteren had ik eindelijk het Mekka boek uit - heel interessant,
je bent blij dat je geen vrouw in een Moslim land bent! maar een beetje
zwaar, letterlijk, dus je moet het eigenlijk aan een tafel lezen en
niet in bed - ha, nu kon ik beginnen aan een nieuwe thriller (Small
Face van Sophie Hannah) en het werd dus wat mij betreft iets later dan
2 uur. Ik werd om 9 uur wakker, Ko was al op en ik ging op mijn gemak
vast aan de zaterdagse karweitjes: bedden afhalen. Ko had ontbijt
gemaakt en de puzzels opgehaald en toen ik in de keuken kwam konden we
gelijk aan de leuke sudoku van de Volkskrant.
De post kwam wel erg vroeg met 2 pakjes: de volgende delen Millenium -
Amazon France is echt een uitvinding! - en ineens zei Ko: 'Het is
bijna 1 uur, zullen we maar gelijk gaan lunchen?' Toen pas werd me
duidelijk dat ik niet om 9 uur, maar om 1/4 voor 12 was wakker
geworden ... |
|
22 januari De
Tanzania reportage is (min of meer) klaar. Ko heeft allerlei korte
filmpjes in het verslag gemonteerd, heel leuk. Wat voor mij een
van de grootste verrassingen was: bij het filmpje van de olifanten
in Manyara, tegen het einde, zit een Europese nachtegaal te
zingen. Zeker ook op vakantie in Tanzania! |
|
|
21 januari Het
is een eigenzinnig beest. Behalve zonnepitten wil hij nauwelijks
iets, maar dat iets wat hij dan wél wil is tamelijk onverwacht:
een stukje hardgekookt ei, als je het tenminste met je lippen
aanbiedt en dat moet jij maar willen; een sperzieboontje; een
peul van doperwtjes, zoals hier op de foto en dan wil hij niet
de erwtjes, maar de binnenkant van de schil. Fruit vindt ie niet
interessant (en het is toch zo gezond!), een stukje kaas soms!
Iets ongewenst wordt krachtig op de vloer gesmeten. Wat een
troep, trouwens!
Wat ie wel wil is koppiekrabben en, heel
aandoenlijk, dan krabt ie met z'n rechterpoot mee.
Hij fluit - afgezien van de wolfwhistle - een
regel van 'In den Haag daar woont een graaf', de laatste, met
die hoge noot (Dag mijn lieve Jantje!), en zegt 'hallo-o' met
een forse uithaal en iets wat het meest lijkt op 'lekker
slapen?' Daar blijft het voorlopig even bij. |
|
| 18 januari Onze
logé heet Fiko. Hij (ik denk trouwens dat het een zij is) laat
zich met enige slijmen op de kop krabben en komt op mijn
schouder zitten. Enthousiast over aangeboden lekkernijen is Fiko
niet: geen boontje, krentenbol, stukje brood of kaas, geen appel,
Fiko wil niks. Wel een dutje doen in de vroege middag en later
wil het beest graag op een schouder zitten en een slokje bier.
Maar wij doen niet aan bier in de namiddag, dus wat dat betreft
heeft Fiko pech!
Daisy vindt het doodeng, zo'n groene griezel. Ik durf amper
te gaan bridgen omdat ik bang ben dat ik een hoopje groene veren
vind als we terugkomen, maar Dees sluipt op haar buik richting
etensbakje en/of kattenbak.
Vanmorgen hebben we even boodschappen gedaan. Ik blijf me
verbazen over de appeltjes. Hier geen Elstar, in Nederland geen
Golden Delicious. Ko is de GD eter, dus die heeft het wat
appeltjes betreft goed getroffen. Daar mag 'Brussel'
wel eens naar kijken: op die manier krijg je een tweedeling in
Europa: de Elstar en de GD zones, een soort apartheid voor
appels, dus.... |
|
|
| 17 januari Terug
naar Frankrijk. 22
nationaliteiten en slechts 54 van de 95 departementen gezien op de
terugweg. Grijs weer, motregen vanaf Dijon en heel erg rustig. Bij Nîmes
lag er nog sneeuw in de berm. We zijn weer thuis. |
| 13 januari Joop
knutselde dit fraaie bruidspaar in elkaar. Het is op
poppenhuisformaat gemaakt, dus het kan zó in de tuin daar!
Vandaag een dagje rust en dat was hard nodig. In principe gaan
we zaterdag weer naar huis, dus we kunnen morgen nog wat doen,
vrijdag inpakken en schoonmaken en zaterdag weer op weg. Zondag
krijgen we een papegaai te logeren, leuk. Benieuwd hoe Daisy
daarop reageert, ze zal wel weer jaloers zijn! |
|
|
12 januari Toen we zondag morgen op
Schiphol aankwamen stond onze zo dierbare vriend Joop ons op te wachten
in alle vroegte. Joke was/is helaas ziek. We hebben samen koffie
gedronken en daarna gingen wij met de trein naar Barneveld noord. Onze
auto stond geparkeerd in het transferium - een gratis service van de
gemeente - met een ontzettend dode accu. Daar sta je dan in je
tropenkleding in de sneeuw, heel Barneveld in de kerk of nog op één oor.
Geen nummer van een taxibedrijf in de mobiele telefoon.
N&W, die op Daisy pasten in ons huisje in Voorthuizen, zijn ons
komen halen. Heb ik eindelijk eens in een Chrysler gezeten, haha.
Toen zij naar hun eigen huis waren hebben we dochter Tonkie opgebeld,
die hier niet zo heel ver vandaan woont en over een zeer kordate
instelling beschikt. Zij kwam met een volle accu en startkabels, maar
helaas het mocht niet baten. Ko is eigenlijk nooit zenuwachtig, maar nu
werd hij toch een tikkeltje nerveus.
Gisterenmorgen waren we vrij vroeg wakker en zijn om een uur of 8 gaan
bellen; eerst de garage in Leiderdorp om advies (vandaag moest de auto
er toch al heen om een ingewikkelde reparatie te laten uitvoeren) en
daarna een lijst van bedrijven in de omgeving, die misschien iets voor
ons konden betekenen. En gelukkig werd er iemand gevonden en die kwam
eraan: natuurlijk eerst Ko hier ophalen, want die beschikte over sleutel
en toegangskaart voor transferium, wat een gedoe!
Inmiddels waren we allebei schoon en aangekleed en toen kwamen andere
zaken aan de beurt: 25 gezellige jaren getrouwd zowaar en ik ook nog
jarig. Maar de auto ging even voor, want we moeten zaterdag naar huis en
dan kun je geen ellende met de auto hebben. De meneer, die even later
kwam, kreeg met booster-accu de auto aan de praat, Ko kon hierheen
rijden, liet hem stationair draaien totdat we gereed waren en daarna
zijn we zonder verdere problemen naar Leiderdorp gereden, hebben de auto
in onze garage daar achtergelaten en kregen een huurauto. Voor degenen
die gisteren belden en ons niet thuis troffen: noodgeval!
We hadden een heel gezellige avond met kinderen, aanhang en vaste
verjaarsvisite in het restaurant waar vroeger de Luxor bioscoop was,
vlak bij station Leiden. Ik kan het iedereen aanbevelen om er met een
stel mensen te gaan eten. |
|
|
| 11 januari In Nederland is het nog steeds flink koud.
Gisteren heeft het vrijwel de hele dag gesneeuwd, wat ik trouwens best leuk
vind. Vandaag is het dooierig, met af en toe een vlokje,
vanmorgen hingen er fraaie ijspegels aan het dak.
Minder goed nieuws is dat Daisy, hoewel verzorgd en vertroeteld door
N&W gefrustreerd geraakt is door de afwezigheid van haar personeel:
haar schouder is weer open en het gehate truitje weer aan. Shit!
|
|
10 januari Het nieuwe jaar begint goed:
vanwege 25 jaar getrouwd naar Tanzania. De onderstaande foto klopt niet meer met de
werkelijkheid van vorige week, rechts van het hoofdgebouw staat nu nog een rij huisjes
...
Vanmorgen zijn we weer heelhuids thuis gekomen. Verslag hier.
|
|
