2023 Reis naar Polen | |||||||||||||||
17 juli. De
planning was twee dagen heen, één dag daar voor het feest van de 18e
verjaardag van Jeremy, en in twee dagen terug. En zo is het gegaan.
Aniela had ons verteld dat het 40° was in Strzygi. Bij ons vertrek uit Garderen was het 19° en dus, rekenden we uit, moest de temperatuur ongeveer één graad per 50 km stijgen. Klopte redelijk: in Braunschweig was het, na 300km, 25°. Je moet je toch ergens mee amuseren, want met de muziek, waar ik een weekendlang mee bezig was geweest, was toch van alles misgegaan. Zo had ik nogal eens wat applaus laten zitten bij het lenen van YT en was de map die Ko onbeluisterd had toegevoegd, toch meegekomen en stond er allerlei troep op. Werk aan de winkel, maar eerst dit verhaal! |
|||||||||||||||
De route naar Polen is behoorlijk oninteressant. Soms is er opzij wat bos,
maar mooie landschappen zijn er niet bij, geen bergen, GEEN VOGELS. Dat
begon me op te vallen in de buurt van Magdeburg. Ook geen roadkills langs
de kant, zorgwekkend, want er waren dus geen dieren om dood te rijden!. Maar bij ons logeeradres in Walternienberg viel het
reuze mee: er was een ooievaarsnest vlak bij, met 2 jongen. Er waren
zwaluwen. En lang niet gezien: een zwarte roodstaart. Na de lange rit, het hotel was nog een heel eind van de grote weg, zaten we afgeknoedeld aan een biertje op het terras - temperatuur inmiddels rond de 30° - en daar waren de eerste wespen. Ik had het idee dat ze zwarter waren dan de augustuswespen die we hier kennen. Zolang ze niet steken heb ik niks tegen wespen; deze hieronder zat zijn antenne te verzorgen. |
|||||||||||||||
|
|||||||||||||||
|
|||||||||||||||
|
|||||||||||||||
|
|||||||||||||||
18 juli. de tweede dag was als de eerste, met als extraatje een enorme Stau in de buurt van Berlijn, waar aan de weg gewerkt werd. Oei, dat belooft niet veel goeds voor de terugweg ... Bij het andere Frankfurt de grens over (geen controles meer!) en op weg naar Poznan. | |||||||||||||||
|
|||||||||||||||
|
|||||||||||||||
Zo was de verkeerssituatie vrijwel overal toen we een jaar of dertig geleden voor het eerst in Polen kwamen: een bord aan het begin van een dorp of grotere plaats en eentje aan het eind. Daartussen dikwijls loerende politieagenten, want na het beginbord mag je niet harder dan 45 en daarná weer ...? en dat is nooit helemaal duidelijk. Toen we er eens met J & J waren hadden we binnen een uur 2 bekeuringen te pakken! | |||||||||||||||
|
|||||||||||||||
We kwamen nog zo'n weg tegen onderweg naar Strzygi, toen we vóór
Bydgoszcz een afslag namen richting van Toruń, de kortste route (die we
dus beter niet hadden kunnen nemen). Ik heb de borden met aangegeven
snelheid geturfd gedurende een aantal kilometers: 12 borden met 70, 1x
60, 6x 50, 2x 40 en 3x 70+. Vaak maar een paar tientallen meters van
elkaar. Bij elk bord moet een chauffeur op zijn hoede
zijn!
Ook hier veel stukken tussen dennen of berken en soms aan het begin van een zijweggetje een schaarsgeklede liftster ... |
|||||||||||||||
Heel lelijk trouwens vind ik de gele hekken die nu overal staan op plekken waar er gevaar zou kunnen dreigen. Op de foto rechts hierboven b.v., maar ze zijn in het landschap veel lelijker dan het op de foto lijkt. | |||||||||||||||
|
|||||||||||||||
Wat mij betrof was er in de buurt van Strzygi nog wel wat nostalgie: een
ooievaarsnest op dezelfde plek als 30 jaar terug. Ik zie in het westen van Nederland nooit meer een zwaluw, hier zaten ze nog op de draden (één zwaluw is, geloof ik, een spreeuw!), sorry voor de slechte foto, ik heb geen supercamera. En een wolk spreeuwen, die zie je hier zelden meer. |
|||||||||||||||
|
|||||||||||||||
Een graanveld gewoon langs de weg, met bloemen erin! | |||||||||||||||
|
|||||||||||||||
Tarwe stond er bijna rijp te wezen. Een beeldschone geranium, zomaar in de berm, Geranium pratense, lett. vertaald weidegeranium. | |||||||||||||||
|
|||||||||||||||
Eindelijk waren we er, en de hele familie stond ons buiten op te wachten met veel omhelzingen, tranen, oprechte blijdschap. Binnen nog meer familie, thee, heerlijke frambozentaart. En eten natuurlijk, want in Polen moet je eten. En dat is meestal heel erg lekker! | |||||||||||||||
|
|||||||||||||||
Deze keer was het voor de verjaardag van de oudste zoon van Aniela en Arek. Jerermy werd 18 en dat wordt in Polen gevierd. | |||||||||||||||
|
|||||||||||||||
Er stond voor iedereen een bord met, wat ik dacht was verse
pasta, maar het bleek vermicelli, waarover bouillon werd gegoten,
erg lekker, dat wel, maar het vult al direct. Ik heb er bijna nóg
spijt van dat ik het niet heb laten staan, want ik kan nog maar vrij
kleine porties eten en er kwam een overvloed van heerlijkheden op
tafel. Vlees, vis, aardappels in verschillende uitvoeringen,
salades. En flessen water, cola en fris en wodka op tafel natuurlijk, We
hadden het al meer dan eens meegemaakt. Later komen er toetjes en taart en koffie. En ... dan komen er weer schalen met vlees en vis enz! Je moet een maag van elastiek hebben. Gelukkig gaat het uren door en wie er zin in heeft kan ook dansen, want de jongere zoon, Kornel, zorgde voor muziek en veel foto's van de jarige van geboorte tot op heden geprojecteerd op een groot scherm. |
|||||||||||||||
|
|||||||||||||||
De vertaalmachine veroorzaakte ook veel lol met de zussen van Aniela. Danka is verpleegster met een volle baan, heeft 3 kinderen grootgebracht & een huishouden bestierd waarbij ze haar eigen groenten en zo kweekte en weckte, plus haar niet makkelijke schoonmoeder in huis. Ze vertelde via het machien dat zij en haar (heel aardige) man een ander huis aan het bouwen waren, maar het ging een beetje mis met het vertalen. Ik kreeg te lezen dat ze een toren aan het bouwen waren, waarop ik vroeg of die voor haar schoonmoeder was ... en dat zorgde voor veel hilariteit. | |||||||||||||||
|
|||||||||||||||
![]() |
|||||||||||||||
|
|||||||||||||||
Aniela en Erna. Aniela's bril is van een designer ... en rechts Arek
met zijn oudste broer, Sebastian, met wie het niet heel goed gaat. Een
zachtaardige man, met wie we Frans spreken. Hij wordt uitgeknepen door
zijn ex en lijdt daar hevig onder. |
|||||||||||||||
We logeerden in het 'hotel' dat bij de feestzaal hoort. Omdat er nog al
wat familiefeesten worden gevierd in Polen zijn er overal gelegenheden
waar je dat kunt doen. Ze zorgen er voor drank en het vele eten en alles
wat erbij hoort. Hier - in Strzygi zelf N.B. - waren er ook een paar
kamers waar je kon overnachten en Aniela had er 5 afgehuurd voor ná het
feest en op het laatste nippertje ook voor ons de avond ervoor. Zoals we -
op één keer na - altijd ervaren hebben in Polen was eer van alles mis.
Zie afdeling hotels!
20 juli. Toen weer terug
naar huis. Je verveelt je natuurlijk kapot tijdens het rijden op saaie wegen, dus
hebben we onderweg naar ons logeeradres in voormalig oost Duitsland zitten
bedenken waar we ooit ook weer overnacht hadden op een plek met vijvers? Want we gingen
nu ook weer naar iets met vijvers, dacht Ko. Ik zag in mijn verbeelding
vijvers met riet en zo, en kon werkelijk niet bedenken waar dat geweest
zou moeten zijn, want zulke vijvers leverde de herinnering niet op. |
|||||||||||||||
20 juli. Het laatste logeeradres
was een klooster in Lehnin. Sober,schoon, lekker bed, grote, witte badkamer
zonder plek voor toilettas, handdoeken 2 meter van de douche ... Lastiger was, dat je er niet kon eten, dus aten we, best lekker, bij een soort Turkse afhaal tent in het nabijgelegen dorp, waar ze kebab stonden te snijden, maar ook lekkere pasta en gemengde sla hadden. OK. Ter compensatie was er 's avonds in de nabijgelegen kerk een (gratis) concert. Het orkest was niet geweldig, denk ik. Denk ik, want de akoestiek was zo belabberd dat het nauwelijks te horen was of het een goed orkest was. Ze speelden de Enigma variaties van Elgar, waar de laatste het aangenaamste muziekstuk van de avond zou worden. Dan het bekende orgelwerk van Bach, dat begint met TA ta TAAAA en dan een paar noten naar beneden, omgezet tot een werk voor orkest, grrrr, en de symfonie van Franck en dat werd zo'n brei in die kerk. dat je hoopte dat het snel afgelopen was. Maar toen kwam er nog een toegift van het een of ander. Er was wel een heel goede fluitiste! en we hebben daarná heerlijk geslapen. |
|||||||||||||||
|
|||||||||||||||
Ze doen ook niet aan ontbijt in dat klooster, of je moet het tevoren
reserveren, daar wil ik vanaf wezen. We gingen vrijdagmorgen om 1/2 8 weer
op pad en konden ontbijten bij een lokale bakker, met prima brood, kaas,
kopje thee en zowaar een uitstekende mandarijn voor mij!
|
|||||||||||||||
|
|||||||||||||||
24 juli. We kregen gisterenavond het bericht dat Aniela's vader was overleden. | |||||||||||||||