| In november begonnen mijn blaasstenen weer eens op te spelen. Bij de huisarts meldde ik ook dat ik het gevoel had alsof ik véél te véél gegeten
had en ook dat ik een pijnlijk plekje in de buik had.. Er bleek één blaassteentje te
zitten, maar toen ik vertelde dat het al weer een poosje geleden was dat ik aan het bevolkingsonderzoek naar darmkanker had meegedaan, besloten we de ontlasting te laten onderzoeken. Daarin werd 'occult bloed' gevonden, wat niet per se verontrustend hoeft te zijn, maar wel een marker is voor eventuele darmkanker. Dus volgde bezoek aan de Maag-Darm-Lever (MDL) dokter die meteen een CTcolografie bestelde.
|
|
Zo'n CTcolografie is op zichzelf geen vervelend onderzoek, maar je moet met
lege/schone darmen komen en dat is wat gedoe. Op 27 december werd inderdaad iets verdachts gevonden, noodzaak voor een verder onderzoek.
|
|
8 februari Het vervolgonderzoek bestond uit een Coloscopie, waarvoor ik 3 dagen te voeren slechts beperkt mocht eten en alweer met schone darmen moest verschijnen. Direct na dit onderzoek kregen we de boodschap dat het er niet goed uitzag: een tumor aan de dikke darm. Dat werd nogmaals bevestigd door onderzoek van de biopten die tijdens het onderzoek genomen waren.
|
Daarna begon de medische mallemolen op volle snelheid te draaien. Ik kreeg een CareManager toegewezen voor de begeleiding tijdens de hele rit. De volgende dag werd uitgelegd hoe het traject er uit zou zien: vaststellen of ik voldoende vitaal was voor een operatie, bloedonderzoek, CT Scan naar longen en lever, Gesprek met MDL-arts en chirurg. Operatie werd in maart voorzien.
9 februari Voor het toelatings-examen slaagde ik meteen: ik was, ondanks leeftijd, voldoende vitaal voor het vervolgtraject. Dat was goed nieuws.
|
12 februari. Om de conditie
(en die van Erna trouwens ook) wat meer op peil te brengen - ik ben niet zo van de sportschool e.d. - zijn we begonnen met gisteren een
wandeling (Erna met rollator) en vandaag opnieuw, maar ... onze tempi liggen uit elkaar (Erna langzaam, Ko stapt graag flink door) dus deden we beiden een eigen rondje
snelwandelen en toevallig kwamen we elkaar op de terugweg weer tegen;
Morgen dus een CT scan, eerst niks meer eten na 12:25 !! (geweldig hè, die precieze planning) Niks lekker zitten bridgen op maandagmiddag
dus.
|
|
13 februari Straks die CT scan waarvoor ik een uur te voren een liter volle melk moet drinken. Je krijgt
er een mooie zachte darmwand van en dat is gunstig bij het gebruik van contrastvloeistof.
Op de fiets naar Alrijne voor de conditieverbetering. |
|
|
|
15 februari. Tegenwoordig
kun je je medisch dossier on line inzien. Natuurlijk waren we
nieuwsgierig naar de resultaten van de CT-scan. Voor zover wij het
medisch jargon begrepen zag de zaak er niet ongunstig uit. Wel
bevestiging van darmkanker, maar zo te lezen geen uitzaaiingen naar
elders. Wacht nu op de vertaling naar begrijpelijk Nederlands door de
MDL-arts.
|
17 februari. Vanmorgen naar
de MDL-arts voor de vertaling van het jargon. Die was kort en
duidelijk: gegeven de omstandigheden alleen maar goed nieuws.
Alle signalen staan dus op groen voor de operatie. Opgelucht
dus.
A.s. maandag naar de chirurg voor het vervolgtraject.
Intussen wat aan de conditie doen door wandelen en fietsen. Eerst de
fietsband plakken, want die bleek dinsdag lek te zijn.
Het
pijnlijke plekje zat aan de andere kant van de buik (t.o.v. de tumor) en
is er niet aan gerelateerd: ACNES (nooit van gehoord) d.w.z. een onschuldige
beklemming van een zenuw in de buikwand. Af en toe een beetje
oncomfortabel, maar geen reden tot zorg.
|
 |
20 februari. 'It never
rains but it pours! Gisteren bleek Ko COVID te hebben
opgelopen. Hij is nooit verkouden, heeft nooit griep en zelfs nooit
hoofdpijn en nu krijgt hij N.B. corona. Hij hoest als een gek en
daardoor kwam ik op het idee dat hij maar eens een zelftest moest
doen. Raak! Vannacht is hij, onrustig van al dat hoesten, ook nog eens
2x keer gevallen en heeft nou ook een zielige lip. |
|
We hadden beiden afspraken op het ziekenhuis vandaag, de zijne is verschoven naar 2 maart. Het enige dat er verder bekend is is de
datum van operatie: 17 maart.
Ik ga zo meteen wel alleen naar de chirurg voor mijn pols. Ko mag
niet mee naar binnen.
|
|
2 maart. Het uitgestelde
bezoek aan de chirurg en case-manager. Dat bracht niet veel nieuws,
maar wel een stortvloed aan papieren en nieuwe afspraken:
Medicatie-overzicht ophalen en de apotheek machtigen om gegevens met
ziekenhuis te delen, bloed prikken, belafspraak met Ziekenhuis
Apotheek, opdraven bij de Anesthesioloog, nog eens naar de Case
Manager.
|
|
Ik word op 17 maart voor operatie verwacht en moet de dag tevoren
opbellen, hoe laat dan wel. Ook daags tevoren 'kruisbloed' inleveren.
Omdat de 16e gestaakt wordt dus ook weer verifiëren hoe dat dan met
de afspraken gaat. Niettemin, e.e.a. wordt naar tevredenheid met
de nodige voortvarendheid aangepakt. Zelfs de post-operatieve
na-controle is al gepland.
|
|
13 maart. Weer een halve dag
in het ziekenhuis. In de vroege ochtend in Leiden voor een
hartfilmpje, daarna wederom een gesprek met een van de casemanagers,
voor de laatste instructies. Tijd van melden a.s. vrijdag is nog niet
bekend.
|
| 19 maart. Inmiddels
is alles weer voorbij en goed gegaan en er was niks dat niet
iedereen mag weten. Maar hier is een intieme, heel slechte, foto
van zijn buik, met met rechtsboven een klein littekentje en
rechts van zijn navel een wat groter exemplaar, plus
ouderdomsvlekken en -wratten en roze verkleuring van de jodium!
Er zijn nog 3 andere littekens.
Alle pleisters e.d. zijn er alweer vanaf; alleen nog de
mogelijkheid voor infuus in zijn hand. Hij kan alweer lopen,
maar slaapt veel. En dat deed ie altijd al, dus daar maken we
ons geen zorgen over. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|