Boven in de tuin bij het gasthuis ligt ons zwembad. Niet heel erg groot (4x8 meter)
maar groot genoeg om nat te worden en in de warme zon op te drogen.
Er is een afdakje bij om in de schaduw te liggen, want in de zomer
wordt het écht warm. |
|
|
Rechts op de foto (links) en hieronder zie je het dak van het logeerhuis, met ook
nog wat andere foto's. Er is een 'local technique' voor de pomp,
filter enz. plus een recent door ons eigenhandig afgebouwde
toilet/douche ruimte. Het getoonde 'afdak' (het was niet veel meer
dan een fietsenstalling) is inmiddels omgebouwd
tot logeerhuis. |
|
|
|
Dan het verhaal. We
moesten ons gaan bekwamen in de
kunst van het zwembadonderhoud: de pH meten, en allerlei spul in het water gooien: chloor,
algenkillers, choc, floculante, antikalk enzovoort. Alles in de strijd tegen bacteriën en
vervuiling. Dan is er nog de kwestie van stofzuigen, filteronderhoud, terugspoelen,
bijvullen, enfin, een
heel gedoe. De vorige eigenaar had het onderhoud uitbesteed aan een
plaatselijke zwembadonderhoudsfirma, omdat er steeds huurders in
het huis zaten. De dag na de overdracht kwam de jongen die het
onderhoud deed eens informeren of wij het ook wilden uitbesteden.
Wat houdt het eigenlijk in en wat kost het, wilden we weten. Er is
geen bal aan en wat kost weet ik niet, aldus de zwembadman. Je
kunt het makkelijk zelf doen, zei hij oprecht maar niet erg
commercieel. We zouden er over nadenken en na een babbeltje over
het weer, de winter en zwembaden ging hij heen. Op een mooie
donderdag in oktober wilden we alvast wat oefenen met iets
eenvoudigs: het aanbrengen van de bâche (het winterzeil), want in de winter
moet het zwembad worden afgedekt tegen bladeren, dennenaalden,
ongedierte, vervuilen, bevriezen en ander onheil. In het local technique
-LT- vonden we het winterzeil, slangen,
bezems, emmers met choc, pH meters, erg indrukwekkend allemaal. We hesen de deken dus omhoog, en liepen vast toen de haringen om
het zeil af te spannen zoek bleken. Niet te vinden in het local
technique (LT). Erna kon ze ook niet vinden en dat zegt heel wat
want zij kan verbazend goed zoeken.
|
Bellen dus naar vorige
eigenaar: Waar zijn de haringen? In het LT. Nee, daar liggen
ze niet. Dat moet. Nee, echt niet. Ik vraag het na
bij Onderhoud en bel terug. Dat deed-ie niet en dus belden we zelf maar. 'De zwembadman
was er niet, maar Onderhoud dacht dat ze wel in het LT zouden liggen'.
Daar l-i-g-g-e-n ze niet...... 'Ik ga erachter aan en bel je....'
|
Terugbellen bleek nog steeds te
moeilijk, want hij wist ons telefoonnummer niet. Zelf weer bellen dus.
Ik heb het nagevraagd en de zwembadman zei dat ze in het LT
liggen, waar anders? Nee, daar l-i-g-g-e-n ze niet. Ik ga het de
zwembad man zelf vragen. Maandag gaat de telefoon: De zwembadman zegt dat ze in een van de
lege
emmertjes liggen. O, ik had er 3 van de 4 bekeken, dus
dat zou kunnen. Als ze daar nu niet inzitten bel dan zelf Onderhoud of de
Zwembadman even. Is goed.... Snel kijken in het vierde emmertje,
en ook de andere 3 voor alle zekerheid. Nee, geen haringen: niet in
de emmers, niet op de grond, niet op de plank, niet in het zeil,
niet in het zwembad, niet in de garage, niet in de kerstboom, nergens, nergens, nergens.
Zelf dus maar met Onderhoud bellen. O ja, wat raar. Maar we kunnen U niet helpen want de
zwembadman is er niet. Wat nu? Wat is uw telefoonnummer (!) dan
bellen we morgen terug.
Ja, ja, het leven van een zwembadbezitter gaat niet over rozen. We moet nog zien of de haringen ooit boven
water komen (toepasselijke woordspeling?) en hebben al een fonds
geopend voor de aanschaf van 36 nieuwe mooie glimmende roestvrij
stalen haringen. <.....> In deze pauze gaat de telefoon:
Onderhoud, met nú al het pas voor morgen verwachte telefoontje: Je vous passe le
zwembadman. Na een muziekje dan eindelijk de zwembadman: le piquets
sont en Local Technique. Nee, daar l-i-g-g-e-n ze niet. Nou ja,
hij had al twee keer gekeken (zaterdag en maandag) en was er zeker
van dat ze in het LT lagen. Nee, hij had ze niet met eigen ogen
gezien want de sleutels waren allemaal ingeleverd maar waar moesten
ze anders zijn? Morgenochtend,
woensdag, om 10 uur komt hij langs om het mysterie van de verdwenen
haringen hoogstpersoonlijk op te lossen. Demaing mating, ja morgen
brengen.................. (In deze streek wordt demain als demaing
uitgesproken, net als alle andere woorden die op -in eindigen; wij
kunnen het ook al....). Haringen die boven water komen, ik kan het
niet geloven.
Nou, de zwembadman kwam inderdaad en op
tijd langs, om de haringen in het local technique aan te wijzen. Ach,
sprak hij teleurgesteld, ze liggen er niet.... Quoi à faire, wat te doen?
Is niet moeilijk zei hij, ik kom morgen gewoon nieuwe brengen, en als U er
niet bent, leg ik ze wel onder de trap. Dat was éérgisteren, en wij
kijken dus al een paar dagen trouwhartig onder de trap. Met het
haringseizoen wil het hier nog niet erg vlotten.... |
Vrijdag, niks gehoord of
gezien. Dus bellen naar de baas. O, wat een gek verhaal, ik
vraag het even na bij de zwembadman en bel U zo meteen terug.
Maandag, nog niks gehoord, en dinsdag ook
niet. Zelf dus maar bellen om te vragen of ze er al waren. Nee, dat hadden we verkeerd begrepen: ze
waren besteld en de aflevering zou een weekje gaan duren. Over 10
dagen dus nog maar eens bellen. |
Na 10 dagen gebeurde er een wonder: er hing er een emmertje aan de voordeur: mét 30 haringen erin.
Ze waren niet verpakt, en dus ook niet nieuw, en het ziet er naar uit
dat dat het onze eigen haringen waren, die toch nog boven water
gekomen waren. Straks eens even bellen hoe dat zit. In elk geval ligt
nu de bâche over het zwembad, en hoeven we alleen nog
maar wat (onbekende) chemicaliën in het zwembad te gooien, en de
pompklok op de (onbekende) winterstand te programmeren. Wel heb ik de
chemische tests gedaan: chloor iets te laag, maar de pH was goed, en
dat is mooi, want ik heb nog geen flets idee hoe je dat moet
corrigeren. We blijven op zoek naar de hogere wijsheid op dit gebied.
Er is hulp op komst want de buurman gaat ons inwijden in de
geheimen van de zwembadkunde.
En ................ twee dagen later gebeurde er nóg
een wonder: nog eens 12 haringen erbij, in een plastic
zakje. Toen we mevrouw Onderhoud belden om te bedanken voor het
brengen van de haringen zei ze, dat ze in bestelling waren, en dat er
volgende week 40 haringen zouden worden gebracht. Ze wist niks van het
alsnog vinden en brengen van haringen. Zouden er dan nóg 40 komen? Dan
begint het op de wonderbare haringvermenigvuldiging te lijken...... Dat
is nou ook weer niet nodig, en dus hebben we maar gezegd dat die extra
40 natuurlijk niet nodig waren.
Ze zijn ook niet gekomen, tenminste:
nóg niet, maar demaing is er weer een nieuwe dag.................... |
|